Tanuki-Anime

To nie jest klasyczne mieszczące się w ślicznych ramkach anime. Niby trójkąt, ale nie do końca. Akcja anime nie rozwleka się, właściwie to biegnie, mknie i sunie, nie zważając na łamanie konwencji. Nudy się nie uświadczy, tyle że najpierw należy zaznajomić się z ogólnym zamysłem – pierwsze 2/3 odc. Potem leci z prędkością światła, a równocześnie tyle się dzieje, że odcinki wydają się niespodziewanie długie…

Odnoszę wrażenie, że z początku odbiorca musi się przyzwyczaja do sposobu przekazu treści w tym anime. Niemniej jak się odmienność zaakceptuje to zauważa się, że owa „dziwność” nadaje całości charakteru. Moje serce pozycja poruszyła. Strasznie żałuje, że to tylko 12 odc. Po obejrzeniu 9 odc z przerażeniem czekam na kolejne jako, że obawiam się rozwoju wydarzeń.

No i okazało się, że odcinek 2 był jeszcze gorszy od 1, bo do LALALALA doszło „Twinkle twinkle little star” śpiewane od rana do nocy. Zastanawiam się, czemu nikt z dorosłych nie zwrócił gówniarzom uwagi, że drą ryja i przeszkadzają, zwłaszcza w tłumie podziwiającym sztuczne ognie.

Jak musi to świadczyć o anime muzycznym, że najbardziej bym chciała, żeby przestali śpiewać?

To jest takie brzydkie, czy mi się tylko zdaje?