Tanuki-Anime

Kazuki to jedyna postać z żeńskiego grona, która może i nie wzbudziła we mnie wielkich pozytywnych emocji, ale to jedna z niewielu dziewczyn w seriach, która jest dla mnie w jakiś sposób godna naśladowania

 kliknij: ukryte  Z osoby bardzo nieśmiałej, pełnej wewnętrznych zahamowań w relacjach społecznych pomału (a w sumie nie tak pomału) otwiera się na świat i zmienia, mierzy się z życiem uczuciowym, z samą sobą, wychodzi poza swoją strefę komfortu.
Do tej pory jej otwartość była tylko w domu i przy rodzinie, tam gdzie czuła się bezpieczna, odpowiedzialna.

To wyjątkowo rozsądna dziewczyna – nie tylko jak na standardy anime, a Pan Sportsmen że swoją odwagą i żywotnością budzi ją swoim miłosnym wyznaniem niczym Śpiącą Królewnę, która dotychczas tkwiła w szklanej wieży.

Tak czekałem na jakieś dobre romansidło w tamtym sezonie a wyszło to i… ugh…

Jednak bez niespodzianki, a szkoda. Obejrzałem i szybko zapomnę pewnie. Szkoda bo miałem nadzieje, że mnie jakoś zaskoczą.  kliknij: ukryte  Główny bohater w finale potraktowany jako drugi wybór, ale w sumie nie sprawia wrażenia jakby się jakoś za bardzo tym przejmował. Ta cała Komiya była chyba tylko po to by zmylić widza, że może się coś innego wydarzy – nie to, że jestem jej fanem bo mnie ta postać nudziła, ale przynajmniej byłby z nią ten element zaskoczenie. Rozwój uczuć między Haruto a Hazuki zakończył się tym, że na razie nic, ale chłopie czekaj na mnie aż uczelnie skończę to może wtedy. Ogólnie sprytna dziewczyna frajera sobie znalazła. Ale seria ok, na tle tych badziewi co ostatnio widziałem się wyróżnia.

W sumie trochę zawyżę średnią, ale no pls, ta Komiya <3 Jak jej nie kochać? Nie wiedziałem jak to ocenić, ale wyszło 10 za Komiyę i -1 za jej płacz. Ktoś tu w ogóle widział innych bohaterów?

Niestety, zgodnie seria potoczyła się tak, jak każdy przewidział. Szkoda, że komuś zabrakło jaj żeby wstrząsnąć trochę schematami.

Niemniej jednak jest to jedna z najlepszych szkolnych obyczajówek ostatnich lat. Siłą serii zdecydowanie jest jej subtelność i zestaw naprawdę dobrych postaci.

Głodnym dobrych serii szkolnych (czyt. bez żadnych niepotrzebnych udziwnień) serdecznie polecam. Proszę tylko nie nastawiać się na żadną oryginalność.

Najlepsze SoL jakie od dawna widziałem.

ALE JAK MNIE ROZSIERDZIŁO 1/10 AAAAAAAA JAK MOŻNA TAKIE RZECZY LUDZIOM ROBIĆ.

Szkoda mi już życia, żeby pisać o tym anime, niżej wstawiam komentarz z reddita dotyczący tej serii, pod którym podpisuje się obiema rękami, a od siebie dodam tylko, że jestem naprawdę, naprawdę zniesmaczony i rozczarowany. Seria dobrze zaczęła, i mogło wyjść z tego naprawdę fajne szkolne slice of life.
[link]

No cóż, jednak miałem rację. Jestem trochę rozczarowany ale cieszy mnie, że domknęli serię i dali nawet krótki after.

Mimo wszystko jednak nie żałuję czasu spędzonego na Just Because! – jedna z przyjemniejszych serii sezonu ale zapewne też ze względu na brak większej konkurencji(jest jeszcze oczywiście Mahoutsukai no Yome – ale to zupełnie inny kaliber, więc nawet nie porównywałem).

Eh, mam nieodparte wrażenie, że  kliknij: ukryte  Eita nie zdał testu i znajdzie się na tym samym uniwerku, co Natsume i będzie oklepany happy end z Panią Fotograf zostawioną na lodzie.

Za dużo anime obejrzałem, żeby nie wiedzieć jak to się skończy, aczkolwiek, wciąż mam nadzieję, że nie będzie to oklepane.
 kliknij: ukryte  Wszystko oprócz związku Eity i Natsume biorę w ciemno

Czy tylko mnie przeszkadzają włosy Komiyi? Wyglądają, jakby były wiecznie nieumyte xd

o i mamy nawet klasyczny przykład friendzone'a w formie przywłaszczenia. Szkoda tylko, że kończą w ten sposób odcinki, nie lubię takich cliffhangerów -_-'

Anime trochę traci przy „bliższym poznaniu”.Zbyt mało czasu, żeby poznać postacie i się z nimi zżyć, historia zbyt hermetyczna skupiona na typowym school life i miłostkach, niedopuszczająca innych wątków. Po prostu bariera dwunastu odcinków daje się we znaki.
Fajna, klimatyczna, spokojna seria, ale nie dobry romans.

Póki co obejrzałem połowę 4 odcinka i właściwie sytuacja jest już jasna i klarowna
 kliknij: ukryte  Eita kocha Natsume, ale Ona jest zakochana Haruto, który jest zakochany w Morikawie, której związki nie interesują.
Wcześniej krytykowałem głównego bohatera, za brak charyzmy i chłód, ale teraz widzę, że jest to w pełni uzasadnione. Izumi przez zawód miłosny zamknął się w sobie, jest na tyle dumny lub wrażliwy, że utrzymywanie kontaktów z ukochaną która go kocha innego, jest dla niego bolesne albo uwłaczające.
Po trailerach widać, ze seria ciągnie w stronę romansu Natsume i Eity, a to niestety jest straszny błąd moim zdaniem. Nie wyobrażam sobie, żeby Natsume szaleńczo zakochana w Haruto przez kilka lat, w ciągu 12 odc. się odkochała i związała z protagonistą, a taką serię idącą po linii najmniejszego oporu, wciąż można by określać mianem realistycznej.
Bardzo mocno liczę na coś niespodziewanego czy otwarte zakończenie.

Obecnie nie mam możliwości aby komfortowo obejrzeć resztę, jeśli coś się zmieni do końca, dodam stosowny komentarz.

Motyw  kliknij: ukryte  z gumką równie absurdalny co w Koi to Uso. Cokolwiek kurcze no ale nie… o wszystkim przesądziła gumka. Cieszy mnie, że pojawiają się powoli konkrety ale mam też nadzieję, że  kliknij: ukryte  bohaterowie też nie będą się tak dąsać do końca serii, bo w końcu nie będzie szans na żaden paring i będziemy mieli zlepek nieprzyjemnych emocji.

Ogląda się bardzo przyjemnie (podpisuje się pod tym co napisał Saarverok), miła odskocznia od innych crapowatych szkolnych serii, ale mam dwie uwagi, oczywiście to wszystko, to moje subiektywne odczucia.
1. Brak charyzmy u głównego bohatera, dopiero obejrzałem dwa odcinki, ale to już wystarczająco aby poznać MH. Jego postać jest bardzo OK, wreszcie nastolatek który zachowuje się jak nastolatek, a nie jak 5­‑latek ubrany w mundurek szkoły średniej, ale jest trochę zbyt ponury, mimo bycia bardzo miłą odmianą od stereotypowego nastoletniego bohatera(przesadzone reakcje, nadmierne czerwienienie się, krzyczenie, dzika gestykulacja, brak asertywności) to jednak chciałbym, aby był troszkę bardziej „żywy”.
2. Mimo, że seria skupia się na kilku postaciach, chciałbym, aby akcja była bardziej skoncentrowana na głównym bohaterze w sferze uczuciowej, żeby widz miał wgląd w to, o czym główny bohater myśli, co czuje, jakie ma plany itd.
Coś jak w Space Brothers, główny bohater nie jest pępkiem świata (mimo, że oczywiście seria toczy się wokół niego, to każda postać ma swoje „5 minut”), ale możemy oglądać historię z jego perspektywy, znamy jego punkt widzenia, zmartwienia, wątpliwości, rozważania etc.

Podoba mi się klimat tego anime, jest mega naturalny. Urzekł mnie ten kontrast pomiędzy marzeniami i dorosłością, wychodzeniem ze szkolnego życia. Brak jakichś wydumanych problemów, po prostu sam koniec semestru i jego konsekwencje są tu wzięte pod rozważanie.

Zapowiada się całkiem ciekawie. Okruchy bez nacisku na komedię lub dramat jednak nie zdarzają się wyjątkowo często. Jeśli klimat się utrzyma, to możemy dostać coś naprawdę osobliwego.

Dory pierwszy odcinek. Bardzo szybko i sprawnie przedstawił bohaterów i nakreślił relacje między nimi. Żadna z postaci nie wydaje się na razie wpychana w schemat ani przerysowana, więc zapowiada się bardzo dobrze.

Niestety wygląda to strasznie. O ile ciepłe kolory dodają serii klimatu, to koślawe twarze trochę psują odbiór całości.

Nic to, trzeba będzie się po prostu przyzwyczaić, bo wygląda na to, że może być warto.

Mało brakowało i nie dotrwałbym do połowy odcinka i myślałem, żeby olać ale przebolałem i z czasem to faktycznie robi się coraz bardziej przyjazne w odbiorze. Może nie jakoś specjalnie interesujące ale jak na okruchy życia wypada naprawdę nieźle – w porównaniu do takiego Konbini Kareshi to niebo, a ziemia.

Najważniejsze jest również to, że specjalnie nie musimy się zapoznawać z postaciami, bo kilka minut z ich życia szkolnego i „życiowego” podejścia daje całkiem wyraźny obraz bohaterów.

Zapowiadają się przyjemne okruchy życia z możliwymi niewielkimi wątkami romantycznymi(ciężko powiedzieć po pierwszym odcinku na ile seria będzie się na nich skupiać) i ciepłym, „przyjacielskim” klimatem.

Czyż może to być, że dostaniemy ten rzadki rodzaj romansu bez rozdmuchanych dramatów, a co najważniejsze – bez wyeksponowanego trójkąta romantycznego i to nawet pomimo obecności tak wielu bohaterów na scenie? Bo jeśli w pierwszym epku przedstawili nam głównych aktorów z tej historii, to dostaniemy przynajmniej podwójny pairing, a to by było całkiem miłe.

Ogólnie umiejscowienie akcji podczas ostatniego semestru w liceum może okazać się bardzo trafne. Przyjaźnie i miłości w większości są już jasno ustalone, bohaterowie nie tracą czasu na zapoznawanie się, zastanawianie do którego klubu dołączyć, co chcą robić w liceum i tym podobne wszechobecne schematy. Właściwie to w szkolnych seriach temu okresowi poświęca się niewiele czasu, jeśli w ogóle się do niego dochodzi. W pierwszym odcinku ładnie pokazali swoistego rodzaju nastrój melancholii towarzyszący uczniom, których licealne życie powoli dobiega końca. Ja ten klimat kupuje i chcę więcej. Oby to faktycznie do końca pozostało takim romansem w spokojnym, okruszkowym klimacie.