Tanuki-Anime

Lekka sportówka (o siłowni, podstawowych ćwiczeniach w domu) zmieszana z komedią ecchi.

Minusy:
- Brak rasowych trójbojarzy. You have to live it!
- Za mało informacji odnośnie żywienia/kaloryki, zapotrzebowania na kalorie, ich spalania czy bilansu diety. Szczególnie, że samo zrzucenie wagi i wchodzenie w ciuchy to motywacja kilku bohaterek.
- Bohaterki. Niestety wszystkie budową ciała i wiekiem takie same. Nie to że musi być od razu obecny super cycaty milf, tylko chodzi np: o sporo starszą osobę na tle nastolatek – inne ćwiczenia, inny metabolizm, może jakieś schorzenie, może kontuzje/rehabilitacje, może jakieś zawodowstwo z przeszłości. Masa opcji niewykorzystanych.
- Kiepsko pokazane przysiady czy pompki, a to są podstawy podstaw.
- Takie rzeczy  kliknij: ukryte  jak mostek na głowie, zawody kulturystyczne czy skullcrushery to już przesada.

Plusy:
+ Magiczny wybuchowy dresik.
+ Seria zachęca do aktywności nawet w domu.
+ Ecchi zamiast typowych dwuznacznych przewidywalnych scen sprowadza się do ujęć podczas ćwiczeń i eksponowania mięśni które ćwiczono chwilę temu.
+ Na moim treningu pomiędzy seansami elegancko paliły tricepsy i cyce. Przypadek?
+ Siady to zło. A ja podczas seansu wróciłem do goblet squatów.

Dla mnie temat wyczerpany i nie ma sensu robić drugiego sezonu, źle się nie oglądało. Ocena nie za wysoka bo mogło być dużo­‑dużo lepsze nawet bez wchodzenia w niuanse na poziomie „Było sobie…” czy „Cells at work”.

Scena z 1 odcinka, kiedy Hibiki i Akemi pierwszy raz wchodzą na siłownię nie do wymazania z pamięci :D

Jestem zaskoczony, ze aż tak mi się to podobało i nie mogę tego zjechać jak memowego anime, którym ten tytuł przecież jest. Anime jest proste, humor sucharowaty, fanserwis fanserwiśny i nieprzesadzony, postaci schematyczne acz pocieszne, grafika mocno statyczna lecz niebrzydka. Do tego dochodzi aspekt edukacyjny (z pewnymi niedociągnięciami). W każdym razie 7/10, można poćwiczyć.

Szacun za nawiązanie do Hokuto no Ken :)

Cała masa głupot/mitów żywieniowych w tym odcinku.
Polecam oglądać z DUŻYM przymrużeniem oka.

bardziej by pasowaly odcinki 5 minutowe.

3 odcinki i już wieje nudą, a gdzie tam pozostałe 9..

brakuje w tej serii takiej głupawki jak np. w keijo czy coś.

Patrzę patrzę… a tu na ścianie zdjęcie Gaolang Wongsawata. NANI!? Sprawdzam autora mangi: Yabako Sadrovitch.
<vries przewraca mangowy stoliczek!>
Przecież to autor Kengen Asura! Jaktotakto!? Dwa anime w jednym sezonie do tego samego twórcy!? Z jednej strony nie ma to sensu, bo to zupełnie inny typ produkcji. Z drugiej w obu produkcjach jest kupa mięśni, więc trochę sensu jednak w tym jest. W każdym razie Yabako daje radę z tworzeniem zakręconych sympatycznych bohaterów, więc będę oglądał.
Drugi ep jakby trochę gorszy, ale aspekt edukacyjny mi się podoba.

Miałam olać, ale z nudów obejrzałam pierwszy odcinek i mi się bardzo podobało :D Główna bohaterka świetna, już dla niej warto oglądać. Może też anime mnie zmotywuje do powrotu do ćwiczeń…

Gdyby nie ecchi, byłaby bomba.

Jako osoba nie mająca nic wspólnego z siłownią śmiało mogę polecić „Do you even lift?” the anime. Nie ma tu nic odkrywczego. Trochę komedii trochę ecchi, wszystko w lekkich i przyjemnych proporcjach.

Dobre show. Ecchi jest tutaj tyle co kot napłakał, także prym wiedzie lekka komedia o siłowni z uroczymi dziewczynami i lekkim zacięciem edukacyjnym. Co ciekawe archetypy są tak wyświechtane, że mam wrażenie że już widziałem tę komedię lecz mimo to nie narzekam. Wszystko jest funkcjonalne i robi swoją robotę.

Oglądając to ciągle myślę o tym że w tym tygodniu nie byłem na siłowni, także pewnie chcąc nie chcąc zmotywuje mnie ta seria by ruszyć tyłek.
Na wyróżnienie zasługuje opening i główna bohaterka.

Dziewczyna z kinkiem mięśni odpychająca, trener wygląda jak nadmuchana seks­‑lalka z doklejoną główą(zakładam, że tak miało być) ale za to Hibiki jest naprawdę fajna(plus doskonały wybór seiyu dla niej).

Średnio mnie obchodzi siłka i treningi ale zostanę pewnie dla dziewczyn i ecchi.

Z punktu widzenia bywalca siłowni z 2­‑letnim stażem… MISTRZOSTWO!

Nie spodobała mi się tylko jedna rzecz.
Dlaczego, na Teutates, dziewczyny robiły półprzysiady zamiast pełnych?

Świętokradztwo!
10/10, bajka sezonu.