Tanuki-Anime

Akcja zaczyna się pod koniec wakacji, kiedy to ku wielkiemu zdziwieniu Orpherusa Furst von Marmelade Nahe Gorz, dyrektor Akademii Rosenstolz składa mu niespodziewaną wizytę. Jednak zaledwie po paru minutach gość oświadcza, że dłużej zostać nie może, za to z wielką radością powita zarówno Orphego, jak i innych kandydatów Strahl z powrotem w Akademii. Nasz bohater jest tym nieco zaskoczony, nie podejrzewa jednak, że niedługo sytuacja skomplikuje się jeszcze bardziej, niż poprzednio. Podczas uroczystości rozpoczęcia roku szkolnego okazuje się bowiem, iż Akademia Rosenstolz ma nowego dyrektora, ponieważ poprzedni zniknął bez śladu. Uczniowie są tym zaniepokojeni, gdyż ich nowy „opiekun” nie kryje się z zamiarem przeprowadzenia radykalnych zmian w metodach nauczania. Nie podoba się to również piątce głównych bohaterów. Niestety spośród wszystkich obecnych w szkole jedyną przyjazną im osobą okazuje się tajemniczy nauczyciel historii. Kolejną nieprzyjemną niespodzianką jest to, że powracają osoby zamieszane w poprzednią próbę zamachu stanu, a dawni przyjaciele mogą okazać się wrogami…

Schemat fabuły bardzo przypomina poprzednią serię. Powoli dowiadujemy się wielu istotnych faktów dotyczących głównej intrygi, akcja rozwija się spokojnie i przyspiesza dopiero pod koniec. Wszystko odbywa się bez większego dramatyzmu, przez co niestety wypada odrobinę sztucznie. Wielu osobom może się taka konstrukcja nie spodobać, jednak ci, którzy oglądali część pierwszą, wiedzą czego się spodziewać.

Niewątpliwą zaletą serii jest przybliżenie sylwetek pozostałych kandydatów do rady Strahl, czego nie uczyniono poprzednio. Każdy z bohaterów ma dosyć czasu ekranowego, żeby zaskarbić sobie naszą sympatię – lub na odwrót. Daje to szansę na zrozumienie ich zachowań i dodatkowo wzbogaca fabułę.

Od strony technicznej niewiele się zmienia. Ponownie otrzymujemy zestaw bishounenów, których twarze nie okazują żadnych emocji. Trudno jest się do tego przyzwyczaić, ale niestety nie ma się wyboru, jeśli chce się śledzić dalsze losy zdolnych uczniów Rosenstolz. Tła nie porażają szczegółowością, ale mimo wszystko sprawiają miłe wrażenie. Co się tyczy oprawy muzycznej – motywy instrumentalne nadal trzymają wysoki poziom i słucha się ich z wielką przyjemnością. Natomiast j­‑popowy opening i ending zastąpiono żywiołowymi kawałkami jednego z młodszych zespołów na japońskiej scenie – Alice Nine. Jest to niewątpliwa gratka dla fanów j­‑rocka.

Kontynuacja Meine Liebe to spokojna opowieść w specyficznej otoczce politycznej, bez wielkich romansów na tle historycznym i pędzącej do przodu akcji. Nie należy oczekiwać czegoś bardzo ambitnego, co poruszyłoby nas w jakikolwiek sposób. Seria ta świetnie spełnia swoją rolę, zapewniając odpoczynek od porywających, nakręconych z rozmachem produkcji.