Tanuki-Anime

Akcja Łowcy dusz umiejscowiona jest w starożytnych Chinach, a fabuła oparta na zbiorze na poły fantastycznych nowel, należących do klasyki literatury tego państwa. Główna intryga obraca się wokół postaci niejakiego Taikoubou, młodego doushi (wg. wierzeń wschodnich – nieśmiertelny, obdarzony niezwykłymi mocami duchowymi), wysłanego z misją pokonania kilkuset złych czarowników. Wśród nich poczesne miejsce zajmuje Dakki – konkubina cesarza, sprawująca faktyczną władzę nad Państwem Środka. Prócz tej dwójki antagonistów przez ekran przewija się bogata galeria różnorakich postaci: dworzan, cesarzy, panów feudalnych, wodzów, wojowników i czarowników, pełniących mniej lub bardziej doniosłe role. Imponuje fakt, że mimo ciągłego pojawiania się nowych bohaterów i ich niezwykłej wprost rotacji, twórcom udało się w dość przekonujący sposób zarysować większość z nich – tylko nieliczne wątki pozostają niezamknięte i zagadkowe. Intryga, niezwykle zresztą ciekawa, toczy się na kilku płaszczyznach jednocześnie, a autorzy ustrzegli się niekonsekwencji, prowadząc ją iście po mistrzowsku. W tym samym czasie, gdy drużyna Taikoubou zmaga się z nieprzyjaciółmi, zbuntowane prowincje toczą krwawą wojnę, a dwór knuje skomplikowane intrygi. Każdy widz znajdzie tu coś dla siebie.

Wygląd postaci i obraz świata pokazane są w serii przynajmniej dziwne. Z jednej strony mamy bowiem zwykłych ludzi, chłopów i żołnierzy, których przedstawiono w sposób dość realistyczny, odzianych w ubrania zapewne pochodzące z omawianej epoki. Z drugiej natomiast – dziwacznie wyglądających seninów i doushinów oraz ich jeszcze dziwniejsze wierzchowce i pojazdy oraz futurystyczne niemal wnętrza ich siedzib. Mimo że początkowo wygląda to trochę niepokojąco, to jednak szybko można się przyzwyczaić.

Oprawa graficzna jest przyjemna, utrzymana w żywej, bajkowej tonacji. W oczy rzucają się liczne ujęcia z wykorzystaniem grafiki komputerowej. Walki wyglądają bardzo efektownie. Żadnych niedostatków kreski nie zaobserwowałem. Muzyka, jaką słyszymy, jest jeszcze lepsza niż grafika, wiele utworów zasługuje na dokładniejsze przesłuchanie.

Większość serii, jakie wyemitowano na kanałach RTL7 i Hyper, mimo obiegowej opinii, jakoby puszczano tylko produkcje słabe, należała do czołówki i zdobyła sobie pewną sławę na świecie. Nie wiem, jak wygląda pod tym względem akurat Łowca dusz, gdyż z tytułem tym spotkałem się po raz pierwszy właśnie oglądając go telewizji, ale na pewno jest on godny polecenia wszystkim fanom. Cukierkowa grafika i dziwaczne ubiory postaci mogą niektórym wydać się rażące, jednak seria nadrabia to skomplikowaną fabułą, której przy okazji udaje się nie popaść w bełkot. W skali szkolnej wystawiłbym ocenę 5+. Osoby, które nie lubią wyżej wymienionego stylu rysowania, mogą plus skreślić.