Tanuki-Anime

Miałem duże oczekiwania od tego anime, i w sumie zostały spełnione. Anime zrealizowane zostało pięknie. Ogląda się je przyjemnie. Muzyka wpleciona celnie nie ma bezsensownych wstawek. Fabuła fajna, wpleciona w nasze czasy. Ogladałem do napisów choć rzadko mi się to zdarza. Ogółem dla mnie 10 i trafia do ulubionych i pewnie jeszcze nie raz obejrzę.

Tak się złożyło, że obejrzałam ten film dopiero teraz, akurat ze dwa tygodnie po książce „Ganbare! Warsztaty umierania”, która opowiada o doświadczaniu żałoby po trzęsieniu ziemi i tsunami z 2011. Oglądany z takim (niezamierzonym) przygotowaniem, z tej perspektywy – film momentami mnie zmiażdżył, a wyobrażam sobie, że przeciętnego Japończyka lub kogoś, kto przeżył prawdziwą katastrofę naturalną na równie wielką skalę – miażdżył jeszcze bardziej. Jak dla mnie, jest to dzieło przede wszystkim o mierzeniu się z ciągłą kruchością życia i o radzeniu sobie z traumą; domykanie drzwi ma wymiar symboliczny i jest odpowiednikiem podejmowania życia mimo doświadczonej straty. A w wymiarze dosłownym – tj. jako magiczne ratowanie Japonii przed katastrofami – wypada spektakularnie, dzięki zachwycającej oprawie graficznej i muzycznej.

Absolutnie trafne jest spostrzeżenie w recenzji alternatywnej o terapeutycznej funkcji filmu, która to funkcja zupełmnie mi uciekła sprzed oczu, jak sam zabierałem się do recenzji. Fajnie poddać ten film takiej terapeutycznej analizie, bo ciekawe rzeczy mogą z tego wyniknąć. Rzadko się patrzy na filmy z punktu widzenia globalnego odbiorcy i w ogóle jego relacji ze światem pozafilmowym w kontekście traum. Dzięki za tę perspektywę.

„Piękny kościół, w którym nie ma Boga.”

A tak na serio to o czym w ogóle jest ten film? Bo ja odniosłem wrażenie, że o niczym. Bohaterowie cały czas gonią a my razem z nimi niestety sensu w scenariuszu dogonić się nie udało…

Do 2/3 jest świetne, potem trochę nierówna się robi. Na szybko wpletli kilka rzeczy, których nie wyjaśniali za mocno. Kilka zbędnych scen moim zdaniem, lekko przeciągnięte pod koniec (mocno zwalnia). Całościowo, mimo wszystko, 8-/10. Świetnie się bawiłem w kinie. O wieeeeele lepsze od najgorszej animacji od Shinkaia IMO, czyli Tenki no Ko.

Przygniata tak bardzo, że do kina poszedłem dwukrotnie.
Dla mnie film smutny, piękny, poruszający, z przesłaniem, wartościowy, wzbogacający kulturalnie i duchowo. Parę przesłań było fest głębokich, ale Shinkai pięknie je umieścił w tle wydarzeń. Najbardziej spodobał mi się morał – by dostrzegać, kochać i cenić piękno otaczającego nas świata, wydarzeń, ludzi i tego, kim się jest.
9/10, bo parę nieścisłości się wkradło. Niemniej – to piękna animacja, da mnie warta każdej spędzonej z nią minuty.

Zgadzam się z @locus1111 – zakończenie filmu typowo Shinkaiowe (czyli na minus) stąd końcowa ocena filmu trochę spada.

Jak to już 1000x ktoś powiedział – filmy Shinkaia są jak łądna wydmuszka bez treści w środku. Tutaj trochę tej treści było co jest oczywiście na plus. No i podane to było w takiej formie, że pomimo Shinkaiowej pompatyczności, seans był po prostu przyjemny – co stawia ten film na pewno wyżej od „Kimi no Na wa” – być może nawet blisko mu do „Hoshi wo Ou Kodomo”, które jest póki co najbardziej równym dziełem M.S.

7/10

Bylem w kinie Basildon tydzien temu w sobote 13,99£ warte tej ceny, mila muzyka relaks na maksa,mozna powiedziec ze dla kazdego Anime chociaz spojler trzesienia ziemi nie sa dla ludzi ani zwierzat po prostu tajemnica kosmosu czyli predkosc i ruch, no i temperatura, albo czas niszczy wszystko, zabawne Anime ale bardzo tajemnicze, akcja szybka , grafika super polecam kiedy nast Anime w kinie juz patrze odeon.co.uk

Przyjemny film, pierwsza połowa zdecydowanie na plus. Potem było trochę słabiej.

Sama Suzume jest sympatyczna i łatwo ją polubić. Często pakuje się w zabawne sytuacje.
Pomysł z krzesłem to najmocniejszy punkt całej produkcji.
Widoki to powód sam w sobie żeby obejrzeć. Grafika miodzio.

 kliknij: ukryte  Zabrakło mi tylko wyjaśnienia kim są koci bogowie, co to za płonąca wioska, jak oni to uratowali, co stało się z Suzume i matką jak była mała. Takie deus ex machina na koniec, żeby jakoś to wszystko upchnąć.

Nutka Miyazakiego, kino drogi, fantasy… Ten film porusza wiele motywów i tematów, niemalże na granicy przesady, ale ostatecznie wszystko dobrze się przeplata, tworząc spójną całość.
Przede wszystkim imponuje mi to jak dobry jest tu balans między komedią a dramatem, co w sumie nie jest aż takie częste. W kwestii fabuły pomogło też to, że przed seansem wierzyłem tylko, że będą drzwi, więc pomysły reżysera bardzo pozytywnie mnie zaskoczyły.
Jeśli chodzi o polskie napisy – są całkiem w porządku. Znaczących pomyłek się nie dopatrzyłem, a w dodatku przetłumaczono wszystkie piosenki, w tym te przy napisach końcowych, co jest plusem.
Ogólnie film polecam – można miło się zaskoczyć

Recenzja Canisa (YT) mnie nakręciła :) Nie ma opcji, aby odpuścić taką perełkę… Nawet na IMDb ma już 7.8 i co ciekawe „Rating By Demographic” prawie idealnie wyrównany – 18, czy 50 lat – oceny prawie identyczne :)

Bardzo mi się podobał! W sumie już od początku filmu się wkręciłam, a potem było tylko lepiej <3

Film będzie puszczany w polskich kinach, premiera 21 kwietnia.