Tanuki-Anime

Patrzę na obrazki i erotyka, a właściwie sensualność aż wylewa się z owych obrazów. Stąd odpuściłam sobie oglądanie, bo zwykle to pasuje tylko w ecchi komediach.

Ale kilka zerków na sceny anime
i już nie mam poczucia tego nachalnego epatowania i kuszenia widza na siłę.

Może jednak obejrzę serial, który zebrał tak wysokie noty?

Kto wie, może oceny w głosowaniu jeszcze się zmienią :)

Zacznijmy od tego że jest to absolutna perfekcja pod względem rozwoju stosunków/uczucia między bohaterami, tak idealnie poprowadzonego romansu nie było jeszcze.

Muzyka przepięknie podana w odpowiednich momentach i z odpowiednią nutą która naprawdę wzmacnia daną sytuację.
Grafika/animacja, bardzo przyzwoita i urzekająca, bardzo dobrze że nie zdecydowano się na zabiegi typu chibi itp.

Lecz na najwyższe pochwały i laury zasługuje Hina Youmiya jako Yamada, niesamowity głos wręcz idealnie oddana tonacja głosowa w całym anime, tak jak ktoś poniżej napisał, głos Hiny Youmiyi ociera się o ASMR w tym wydaniu.

Pod ogromnym wrażeniem były moje uszy i nie byłem pewny czy da się lepiej oddać postać poprzez głos, innymi słowy "odwalić jeszczę lepszą robotę" niż
Miyuki Sawashiro jako Himeko Inaba w serii "Kokoro Connect", autentycznie na stojąco oklaski dla tej pani się należą, jednak, Hina Youmiya w roli Yamady, moim zdaniem, wygrywa i to z ogromną przewagą.
Nadmienię jesczę rolę Kana Hanazawa jako Nagisa Kubo w "Kubo­‑san wa Mob o Yurusanai", też bardzo dobrze zagrana rola, niestety ląduje na 3­‑m miejscu.

Po obejrzeniu dwa razy, mam ochotę obejrzeć jeszcze raz, ze względu na naprawdę urzekające relacje między bohaterami jak i głos Yamady.

Weszłam wczoraj na yt i na jednej z miniaturek było to anime z podpisem, że to jedno z lepszych romansów jakie autor widział. Skopiowałam tytuł, weszłam tutaj i zobaczyłam komentarze podobnej treści. Tym sposobem trafiłam na Boku No Kokoro i obejrzałam w jeden dzień. Dryfuje sobie jeszcze na takiej chmurce zauroczenia, bo to anime mnie dosłownie zauroczyło i idealnie ten stan potrafiło przez 12 odcinków utrzymać. Bardzo fajnie nakreślona relacja głównych bohaterów – kontrastowa, powolna, ale konsekwentnie rozwijająca się. Miałam ochotę móc się porozpływać przez kilka godzin i dokładnie to dostałam.

W odróżnieniu od wypowiadających się poniżej panów, mój zachwyt nad tą serią, koniec końców, spadł z poziomu „bezapelacyjny” do „umiarkowanie wysoki”. W ostatnich odcinkach bohaterowie, chociaż niewątpliwie szalenie sympatyczni, sprawiali, że miałam ochotę im strzelić przez łeb. Twórcom samego anima natomiast posłałabym sarkastyczny uśmieszek.
Drugi sezon? Najpewniej sobie odpuszczę haha…

Tak naprawdę to nie mam za wiele do dodania od ostatniego mojego komentarza. Ciężko mi nawet wyrazić odpowiednimi słowami to jak bardzo cenię ten tytuł. Dla mnie seria wspaniała, a rozwój relacji Yamady z Ichikawą został wykonany według mnie perfekcyjnie. Tutaj nie ma żadnej rysy. Wszystko jest nieskazitelnie czyste. Jeden z najlepszych romansów szkolnych jaki w życiu oglądałem i jestem wręcz wniebowzięty zapowiedzią kontynuacji oraz obecnością mangi na naszym rynku.

Świetna obyczajówka/romans. Od razu zapowiedziano drugi sezon, więc jestem bardzo zadowolony.

Początek nie do końca mnie przekonał, ale czym dalej tym lepiej. Ogólnie to jestem pod wrażeniem, jak realistyczne jest to anime w niektórych aspektach – przede wszystkim jeśli chodzi o charaktery postaci.
Prócz tego animacja jest porządna, aktorzy głosowi naprawdę dobrze odnajdują się w swoich rolach (szczególne pochwały dla Shuna Horie), reżyseria również stoi na wysokim poziomie, a wisienką na torcie jest świetny soundtrack autorstwa Kensuke Ushio.

Przez pierwsze 2 odcinki myślałem, że to będzie kolejne przeciętne romansidło z jakimś dziwnym protagonistą i ogólnie dziwnym motywem, ale jakże się pomyliłem.

Na ten moment z czystym sumieniem przyznaję, że jest to dla mnie złoto. Czyste złoto na które nie zasłużyłem, ale cieszę się niezmiernie, że zdecydowałem się kopać, aby może w końcu je odnaleźć. No nie będę owijał w bawełnę, zakochałem się. Zakochałem się w tym jak rozwija się relacja Yamady i Ichikawy. Dla mnie ten element jest wykonany po prostu perfekcyjnie i koniec kropka. Dawno nie widziałem czegoś takiego, aby relacja rozwijała się w tak uroczym, odpowiednim, idealnie wyważonym tempie bez niepotrzebnych przeciągań, ani odchyłów w jedną lub drugą stronę.

Jednocześnie śmieję się i płaczę ze wzruszenia przy oglądaniu ich poczynań. Aż sam się sobie dziwię, a może nawet i już boję jak bardzo wpłynęła na mnie ta seria. No ale piszę zwyczajnie szczerą prawdę, pod tym względem (pod względem rozwoju relacji chłopaka i dziewczyny ze szkoły) jest to dla mnie arcydzieło jakiego chyba nigdzie jeszcze nie uświadczyłem, a widziałem tonę romansów szkolnych.

No i jeszcze ta muzyka… Rany… Wizualnie jest okej, przyjemnie dla oka, ale to soundtrack zwalił mnie z nóg. Przy takiego typu produkcji serwować tak… Śmieszne, bo nawet nie jestem w stanie określić tych ostów. Tak nieskazitelnych, pięknych, perfekcyjnie wpadających w ucho, idealnie oddających klimat i emocje gdy następuje „kluczowy moment” (ale nie tylko) w odcinku gdzie główną rolę oczywiście grają Yamada i Ichikawa.

Ubóstwiam i nie przestanę, bo przecież jestem już na takim etapie, że ja chciałbym oglądać zwyczajną ich rozmowę o byle czym godzinami, a odcinki trwają zaledwie 20 minut. Dla mnie to jest katorga obserwować ich tak krótko… Chciałbym móc oglądać to wiecznie.

Chyba już jest coś ze mną nie tak…

Polały się łzy me czyste! To jest po prostu doskonałe! Spodziewałam się, że będzie zabawne, ale, nigdy bym nie przypuszczała, że dostanę taką małą cudowną perfekcję… Moje anime sezonu.

Główny bohater to edgy gimnazjalista, ale nie chuunibyou, a Yamada też jest dosyć ekscentryczną osobą. Może być z nich całkiem fajna para, ale na to przyjdzie czas. Ogólnie dość udany pierwszy odcinek, choć muszę dać minusa za kliszą z „natarczywym podrywaczem” xd
Soundtrack dobry, a opening to już w ogóle.