x
Tanuki.pl korzysta z plików cookie w celach prowadzenia
reklamy, statystyk i dla dostosowania wortalu do
indywidualnych potrzeb użytkowników, mogą też z nich korzystać współpracujący z nami reklamodawcy.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
Szczegóły dotyczące stosowania przez wortal Tanuki.pl
plików cookie znajdziesz w polityce prywatności.
Serial i poprzedni film były, z tego co pamiętam, dużo bardziej przedramatyzowane, a to bardziej okruchy życia i za to plus. W zasadzie nie ma też elementu supernaturalnego i w sumie dobrze, bo to tylko komplikowało by sprawę.
A ogólnie całość ma wydźwięk nieco edukacyjny. Ważny temat – to jak młodzież niezdolna do funkcjonowania w normalnym systemie edukacji może się odnaleźć w alternatywnych, przystosowanych do nich rozwiązaniach. To co pokazano w filmie to połączenie nauki zdalnej i stacjonarnej, czyli coś pomiędzy nauczaniem domowym, a zwykłą szkołą. Biorąc pod uwagę stan Kaede rozwiązanie idealne, ale najpierw trzeba się do tego przekonać. Bo Kaede, nadal mierząca się z „dawną sobą” chce być normalna, chce być jak wszyscy, chce spełnić marzenie „dawnej siebie” i pójść do tej samej szkoły, co jej starszy brat. I tu jest morał – nie musisz być jak wszyscy. Akceptacja siebie, otwarcie się na inne drogi i przede wszystkim nie zmuszanie się do wpasowania się w społeczeństwo, jeśli przynosi to tylko cierpienie. Momentami przypomina to trochę reklamę nauczania online, ale to perspektywa nasza, europejska i Japończycy pewnie inaczej to odbierają.
I przyznam szczerze, że przez ten motyw jest to dość unikalny film, bo chyba w anime, nawet tych obyczajowych, nieczęsto się porusza takie tematy. No i Kaede to bardzo realistycznie zbudowana postać, co też pomaga zrozumieć sytuację zarówno z jej perspektywy, jak i z perspektywy jej starszego brata i jego znajomych, którzy przez cały film ją wspierają.
W sumie podobało mi się, ale tak szczerze to średnio pamiętam resztę serii, a ten film, tematyką i klimatem, na pewno był inny niż poprzednie części.
A ogólnie całość ma wydźwięk nieco edukacyjny. Ważny temat – to jak młodzież niezdolna do funkcjonowania w normalnym systemie edukacji może się odnaleźć w alternatywnych, przystosowanych do nich rozwiązaniach. To co pokazano w filmie to połączenie nauki zdalnej i stacjonarnej, czyli coś pomiędzy nauczaniem domowym, a zwykłą szkołą. Biorąc pod uwagę stan Kaede rozwiązanie idealne, ale najpierw trzeba się do tego przekonać. Bo Kaede, nadal mierząca się z „dawną sobą” chce być normalna, chce być jak wszyscy, chce spełnić marzenie „dawnej siebie” i pójść do tej samej szkoły, co jej starszy brat. I tu jest morał – nie musisz być jak wszyscy. Akceptacja siebie, otwarcie się na inne drogi i przede wszystkim nie zmuszanie się do wpasowania się w społeczeństwo, jeśli przynosi to tylko cierpienie. Momentami przypomina to trochę reklamę nauczania online, ale to perspektywa nasza, europejska i Japończycy pewnie inaczej to odbierają.
I przyznam szczerze, że przez ten motyw jest to dość unikalny film, bo chyba w anime, nawet tych obyczajowych, nieczęsto się porusza takie tematy. No i Kaede to bardzo realistycznie zbudowana postać, co też pomaga zrozumieć sytuację zarówno z jej perspektywy, jak i z perspektywy jej starszego brata i jego znajomych, którzy przez cały film ją wspierają.
W sumie podobało mi się, ale tak szczerze to średnio pamiętam resztę serii, a ten film, tematyką i klimatem, na pewno był inny niż poprzednie części.