Tanuki-Anime

Przynajmniej jeżeli chodzi o postać głównego bohatera – nie wiem jak inni ale ja mam już serdecznie dość krwotoków z nosa na widok bielizny itp., itd. Duży plus za to że Akatsuki zachowuje się jak facet a nie 10­‑cio letni chłopiec.Co do fabuły to niestety nic nadzwyczajnego tu nie uświadczymy , pewnie gdyby było więcej odcinków to wyszłoby dużo lepiej.Mam wrażenie że potencjał był sporo większy , ale i tak oglądało się nieźle – głównie dzięki głównemu bohaterowi.
Oceniam na 6/10

Pierwszy film pokazuję historię narodzin oraz lat młodości Siddhartha Gautamy – późniejszego założyciela buddyzmu.Główny problem polega na tym że zdecydowanie za dużo materiału próbowano wcisnąć w 110 minut , konsekwencje są poważne – rozwój postaci w tym głównej praktycznie nie istnieje , trudno jest się czegokolwiek dowiedzieć o ich charakterach itp. Sama fabuła również pędzi jak szalona , mamy przedstawione jakieś wydarzenie po czym ciach i pojawia się napis „kilka lat później” , następnie znowu to samo.Oprawa audiowizualna również bez żadnych rewelacji.Ciekawe czy dokończą tę historię , miały powstać jeszcze chyba dwa filmy opowiadające dalszy ciąg.

Ode mnie 6/10

Ten klimat późnych lat 60 , sklep z płytami winylowymi, protesty studentów no i Watanabe – od razu mi się przypomniał „Norwegian Wood” Murakamiego. Wracając do anime – szkoda że tylko 12 odcinków, bo aż prosiło się o więcej , no ale i tak jest dobrze.
Daję 8/10 – podobało mi się.

Początek był całkiem obiecujący , jednak bardzo szybko anime popadło w przeciętność.Głównym problemem jak dla mnie była Mariko ( zachowaniem i sposobem bycia przypomina mi Madoke z Rinne no Lagrange ),jako główna postać niezwykle odpychająca – ale to subiektywne odczucie.Akcja wlecze się niemiłosiernie a całość jest po prostu nudna i przesłodzona,dopiero kilka ostatnich odcinków jest w miarę dobrych ,jednak to zdecydowanie za mało żeby uratować tą serię.Jestem bardzo zaskoczony widząc wysokie oceny,ale jak wiadomo o gustach się nie dyskutuje.

Jak dla mnie 5/10

Jestem w stanie przymknąć oko na brak realizmu , nieśmiertelność bohaterów , jednak wszystko ma swoje granice. Poziom absurdu jaki prezentuje Jormungand w tej kwestii jest nie do przyjęcia.Podam dwa przykłady:

Epizod 10 : kliknij: ukryte  walka z oddziałami baldra – pomimo faktu że są otoczeni , na otwartym terenie , oraz w mniejszości bez żadnych problemów zabijają 20­‑25 ludzi nie ponosząc przy tym żadnych strat , mało tego nikt nie zostaje nawet ranny
Drugi przykład kompletnego absurdu to Epizod 12 :  kliknij: ukryte  Scena w której Karen Lo strzela do Valmer – z odległości kilku metrów oddaje 8 strzałów, widać jak Valmer przyjmuję te strzały , następnie w szpitalu Koko mówi Valmer że dostała w udo !!! No i dlaczego Jonah nie wykończył Lo tylko zabrał ją do szpital ? Czy ona również dostała w udo ?!

Daje 6/10 , oglądało się nieźle mimo wszystkich wad , jednak żal pozostaje bo potencjał był , a wyszło jak wyszło.