Tanuki-Anime

Definitywnie nie rewolucja, ale oglądało się przyjemnie. Serii udało się mnie wciągnąć w klimat tego dość brutalnego świata, co znacząco wpłynęło na mój odbiór serii. Ze wszystkich postaci najbardziej denerwowała mnie Yuka –  kliknij: ukryte  najpierw kawaii do bólu panienka mdlejąca z byle powodu, później zaborcza, kakerucentryczna łajza. Później trochę się zrehabilitowała, no ale jednak niechęć pozostała.. Pomijam kwestię pairingu, gdyż zazwyczaj nie zaprzątam sobie nim głowy, ale główny bohater mógł wybrać lepiej. xD Co do kreski i animacji… mi się podobała. Projekty postaci były całkiem przyjemne dla oka, a animacja i kreska znośna – widywałem lepszą ale ta nie powodowała odruchu wymiotnego tudzież oczopląsu, więc „works for me”. Z kolei muzyka bardzo mi się podobała – nie są to zapadające w pamięć kawałki, ale wypełniają swoją rolę jak należy. W warstwie fabularnej najwyraźniej widać zmarnowany potencjał, gdyż poszczególne wątki zostały potraktowane powierzchownie…można było nieco lepiej wykorzystać te 12 odcinków. Podobnie jak recenzent, nie mogę z czystym sercem tej serii ani odradzić, ani polecić, gdyż poszczególne, znośnie wykonane elementy mogą na bardziej wymagającym widzu nie zrobić wrażenia. Zwłaszcza jeśli nie przekona go na wstępie wczesniej wspomniany klimat który, nieuchwycony, przepadnie gdzieś i nie wróci.

 kliknij: ukryte  Izanami i Izanagi to wg mitologii japońskiej rodzeństwo, które dało początek pozostałym bogom i przy okazji wyspom japońskim. Wiąże się z nimi historia łudząco podobna do greckiego mitu o Orfeuszu i Eurydyce. Ponadto, Izanami jest „śmiercią” a Izanagi „życiem”. Twórcy anime dość nieudolnie próbowali dopisać do tego proroctwo o końcu świata, bajkę „życie za jedno życzenie” i Bóg wie co jeszcze. Wyszło chaotycznie, jak sama pewnie zauważyłaś ;) Tyle wiem na ten temat.

Będąc w pełni świadom posiadanych przez serię wad, przyznaję że jest jedną z tych nielicznych serii do których się przywiązałem. Wspaniałe uniwersum, w którym toczy się akcja budziło (i w sumie budzi, nawet wspominając po paru latach od obejrzenia) we mnie nieokreślone uczucie… melancholii? Może wynika to z mojego zamiłowania do lotnictwa, a raczej latania, a może z baśniowego charakteru tego napędzanego na parę świata świata. Niemniej, Last Exile chwyciło mnie za serce i już nie puściło.

Oba sezony raczej przeciętne. Aczkolwiek zaznaczyłbym, że jest to typowo niezobowiązujące anime, które można obejrzeć ot, dla przyjemności. Jeśli oczekujecie dzieła sztuki, to anime nie jest dla was. Tu fabuła jest… bo jest. Samo tło fabularne wydaje się być całkiem ciekawie pomyślane, niestety sposób w jaki wydarzenia są nam przedstawione nie wykorzystuje w pełni tego potencjału. Akurat ja podszedłem do serii bez większych oczekiwań i wymagań… oglądało się gładko i przyjemnie. Tak więc nie podzielam ani nadmiernej krytyki ani nadmiernego entuzjazmu dla tego tytułu.