Tanuki-Anime

W swojej dyskusji nie wzięliście jedynie pod uwagę odporności umysłowej i sytuacji. Z zasady każdy człowiek chce żyć, a widząc umierającego przyjaciela/brata ludzki mózg zaczyna wariować (jeden się przerazi tym i pomyśli o tym, że wróg też to przeżywa, a inny zacznie planować zemstę). Nie chcę tu nikogo usprawiedliwiać, bo każdy naród miał takie „upadki”, a każda wojna prowadziła do demoralizacji żołnierzy biorących w niej udział (choć I i II WŚ były pod tym względem najokrutniejsze). Stres niszczy umysł i człowiek przestaje racjonalnie oceniać świat,to prowadzi do sytuacji, które wcześniej przytoczyliście, a po takich „incydentach” (o ile można je tak nazwać) człowiek zaczyna się bać, że stanie się z nim (rodziną) to samo co z jego ofiarami, stąd też walka do końca, mimo pewnej porażki.

Ty Otosan też nie masz pełnej racji co do oceniania zachowań, co prawda nie można uznać za „grafitowo­‑szare” zabijanie bezbronnych jeńców, bo jest to jednoznacznie złe, ale trzeba wziąć tu pod uwagę sytuację, w której się to dzieje, a wojna nie rządzi się prawami logiki, a jedynym „racjonalnym zachowaniem” jest próba załamania morale wroga. Wojna po prostu wyciąga z ludzi to, co najgorsze.

Nie chcę żebyście mnie źle zrozumieli, wcale nie mam zamiaru „wybielać” ich okrucieństwa, chcę wam po prostu uświadomić, że nigdy nie znajdziecie się w takiej sytuacji,a co za tym idzie nie poznacie ich sposobu myślenia i tego jaki wpływ miały na nich te wydarzenia.