Tanuki-Anime

Nie jestem zbytnio dobra w opisywaniu swoich myśli, uczuć czy też własnych relacji, dlatego też nie będę się zbytnio rozpisywała. Obejrzałam całe anime i stwierdzam śmiało, iż jestem całkowicie zadowolona. Od początku byłam pozytywnie nastawiona, już w pierwszym odcinku, gdzie pojawili się egzekutorzy, oraz gdy przybyła świeża inspektor. Anime posiadało wg mnie mało wad, aczkolwiek nawet nie zwracałam na nie uwagi, ponieważ zalet było o wiele więcej. Mianowicie chodzi mi o fabułę, o ideologie zawarte w tym anime, o problemach bohaterów i decyzjach, które ciężko czasem podjąć w rzeczywistości. Sam fakt powstania Systemu Sybilli jest nad wyraz ciekawa, aczkolwiek nawet w naszej rzeczywistości się może taki system utworzyć, z takim szybkim tempem rozwoju technologii – wszystko jest możliwe. Jednak nie będę już pisać więcej o fabule. Bardzo zraził mnie fakt, że większość osób piszę o bohaterach w taki sposób : są nudni, szarzy, bez charakteru itd. Co to za stwierdzenie? Przepraszam bardzo, a ludzie w naszej rzeczywistości jacy są? Są bohaterami wielkimi, są tacy ciekawi, piękni, mający różowe włosy a piersi tak wielkie, że aż nieporpocjonalne do ciała? I czy są naprawdę tak interesujący, jak bohaterowie wielu innych anime? Otóż nie. Ludzie są tak naprawdę nudni jak flaki z olejem, poddani codziennej, szarej rzeczywistości, w której rutyna zajmuje wysokie miejsce. Ja właśnie lubię w tych postaciach to, że zostali wykreowani jak LUDZIE. Mający wady i zalety, będącymi realistami, dokonującymi wyborów. Ponadto nie podoba mi się „besztanie” głównej bohaterki – Akane. Mnie się ta postać właśnie bardzo spodobała, jej spostrzeżenie na świat było godne podziwu. Czytam wszędzie, że nie mogą się ludzie pogodzić, iż  kliknij: ukryte  „pozwoliła” umrzeć swojej przyjaciółce. W takim razie, pozwólcie, iż doradzę tym osobm, by znów obejrzeli ten odcinek. Niech się zastanowią, jak oni by się zachowali w takiej ciężkiej sytuacji, gdzie po prostu ludzie niekoniecznie muszą być sobą, ponieważ pod wpływem emocji, adrenaliny, człowiek może okazać swoje inne oblicze. Wielcy bohaterowie się odezwali, którzy by na pewno uratowali świat przez złem i na pewno by  kliknij: ukryte  zastrzelili Makishimę. Normalnie rodem Bleach czy Naruto, czy Sailor Moon. A otóż nie! Niestety Akane okazała się  kliknij: ukryte  bojaźliwa, jednak podziwiam ją za to, iż wzięła się w garść i pokazała na co ją stać w kolejnych odcinkach. Zaczęła nabierać doświadczenia, pojmować pewne rzeczy, zresztą będąc u boku Shiny'i, wiele się nauczyła. Dla mnie jest to postać godna podziwu, bardzo mnie poruszyły jej słowa na temat  kliknij: ukryte  prawa, czy też jej ostrzeżenie Sybilli, że kiedyś na pewno pojawią się ludzie, którzy zniszczą ten system. Drugą postacią, którą polubiłam, to oczywiście Kougami. Bardzo zafascynował mnie jego „węch” detektywistyczny, jego intuicja,wyczucie, a najbardziej mnie się spodobała relacja Akane­‑Kougami. Idealnie! Kolejna rzecz, którą mi się spodobała w tym anime. Przecież ludzie, nie tylko miłość partnerska jest ważna, większość oczekiwali, by jakiś romans z tego był czy coś. Otóż nie.  kliknij: ukryte  Przyjaźń między nimi była bardzo interesująca, ja czasem miałam wrażenie, że to była relacja mentor­‑uczeń, ufali sobie nawzajem. Tak jak relacja Makishima­‑Kougami, Akane­‑Kougami także dotknęła mnie.
Jak już wymieniłam Makishimę, to należy o nim napisać parę słówek. I tak, jestem kolejną osobą, która poddała się urokowi tej postaci, jego charyzmie. Inteligenty humanista, wielbiący książki i cytowanie myślicieli i filozofów. Jest to intrygująca postać, a stosunki między nim a Kougami, najbardziej mnie zaciekawiły. Niestety, do tej pory nie potrafię zrozumieć motywy jego postępowania, może po prostu nie zrozumiałam jego osoby. Rzeczywiście był anarchistą, chciał przekazać coś społeczeństwu, dać świadectwo ludzkiej duszy. Jednak nie ważne, jaki miał „szlachetny cel” i do czego tak naprawdę dążył, to jednak używał nieodpowiednich środków. I zgadzałam się całkowicie z myślą Kougamiego, iż był  kliknij: ukryte  tylko człowiekiem porzuconym przez społeczeństwo, samotnym, był jak dziecko, którego nie zaakceptowali rówieśnicy. Ponadto nie rozwinęli zbytnio wątku z Makishimą, to po prostu tak szybko się stało… szkoda, ale jednak cieszę się, że zamknęli jego wątek – zrobili to prawidłowo, jednak tak „po prostu” to zrobili, że tak to określę. Nie mam też zarzutów, co do postaci Masaoki, bardzo pozytywna, z wielką chęcią ją oglądałam. Ponadto  kliknij: ukryte  śmierć Masaoki, była piękna wg mnie. „Ars bene moriendi”. Bardzo mnie poruszyło jego poświęcenie, by ratować syna, mimo, iż miał Makishimę w swoich rękach. Uważam, że nie umarł na marne. Jednak oburzyła mnie  kliknij: ukryte  okoliczność śmierci Kagariego – kolejnej pozytywnej postaci. Realista, będący żartownisiem, ale potrafiący zachowywać się poważnie kiedy trzeba było. Uważam, że  kliknij: ukryte  jego śmierć, była taka no na odwal się. Umarł, bo ktoś musiał – ja tak to odebrałam. Moim zdaniem, powinni więcej pokazać o nim albo chociażby mógł nie umierać na marne. To takie smutne. Przywiązałam się do tej postaci, tak samo jak do Kou i Akane czy do Makishimy. Co do Yayoi czy Shion – btw. rozwaliło mnie to na końcu, że  kliknij: ukryte  były w związku xD – to nie mam do nich zastrzeżen, postacie poboczne, w końcu muszą też być te drugoplanowe. Jednak nie rozumiem, czemu ludzie rzucają się o to, że pokazali w jednym odcinku, przeszłość Yayoi. Co w tym złego? Pokazali przecież też czasy  kliknij: ukryte  za jakich Kou był inspektorem, także ukazali Sasayamę. Moim zdaniem, wcale ten odcinek nie był niezbędny, przecież trzeba też zająć się innymi postaciami, a nie tylko Kou, Makishima, Kou, Akane, Kou kij wie kto tam jeszcze. Są też inni ;) Jeśli chodzi o Ginozę – owszem, miałam początkowo niechęć do tej postaci, jednak polubiłam ją pod koniec. Charaktery są różne, Gino po prostu różnił się i mimo, że udawał  kliknij: ukryte  zimnego i obojętnego wobec swego ojca, to jednak wyszły na jaw jego prawdziwe i ciepłe uczucia – podczas śmierci Masaoki. Także przeczuwałam już wcześniej, że obierzę podobną drogę ojca – poprzez zostanie egzekutorem.
O to moje spostrzeżenia, jeśli chodzi o postacie.
Końcówka – dobra, nie mam zastrzeżeń, jednak coś w niej brakowało – i nie do końca mogę określić co. Bardzo podobał mi się fakt (jak pewien użytkownik napisał w poniższych komentarzach) że  kliknij: ukryte  nie zniszczyli w super, zajebiaszczy i bohaterski sposób Sybillę! W końcu, bo to nudne się robi. Pokonanie całkowitego zła, jak to w wielu anime występuje to zjawisko. No przecież systemu nie da się zniszczyć z dnia na dzień. Tak jak to Akane powiedziała – ludzie się kiedyś zbuntują i na pewno znajdą się tacy, któzy wyłączą system nasilania Sybilli. (btw. uważam, że Akane zasugerowała, że będzie dalej wykonywała rozkazy, póki nie wymyśli jakiegoś skutecznego sposobu, na to społeczeństwo ;]).
Tyle jeśli chodzi o całość anime. Akcja interesująca, aczkolwiek nie zauważyłam zbytnio rzeczy absurdalnych, jak to większość pisze. Są minusy, jak w każdym anime, ale jest ich mało. Ale to oczywiście moim zdaniem ;)
Pozdrawiam.
Ps. nie chciałam jakby co urazić kogoś, napisałam swoje przemyślenia, moje zdania, z którymi niekoniecznie każdy się musi zgadzać :)