Tanuki-Anime

Wiele lat minęło od kiedy oglądałem ten tytuł i nie wszystko idealnie zachowało się w mojej pamięci, ale chciałem tylko wspomnieć o jednej rzeczy. Sam nie jestem fanem wciskania treści LGBT wszędzie na siłę tylko dla spełnienia obowiązku, ale w tej serii jest to całkowicie logiczne, choć może nie do końca wyjaśnione.  kliknij: ukryte  Populacja ludzi jest tak genetycznie zmodyfikowana, żeby zachowywała się w danym wieku tak jak Bonobo, czyli na stres reagowali seksem. Aby uniknąć niechcianych ciąż, w danej grupie wiekowej wszyscy mieli skłonności homoseksualne, co już do końca nie jest dopowiedziane, ale jest logiczną przyczyną.

Głównym celem tego anime miało być chyba szokowanie i na pewno w jakimś stopniu się to udało. Co do bohaterów to chyba każdy jeden jest tam gwałcicielem, zwyrodnialcem i nie wiem kim tam jeszcze. Sam Keyaru nie podoba mi się za bardzo. Niby chce zemsty, cofa się w przeszłość, ale koniec końców nie szuka innego sposobu tylko znowu nadstawia tyłek. W późniejszych odcinkach nawet za bardzo nie próbuje nikogo chronić, tak jakby tylko czekał, że będzie miał pretekst do zemsty. Jest ona dla niego chyba jedyną wartością, która utrzymuje go przy zmysłach. Co do scen erotycznych, momentami było aż obrzydliwie. Może anime trochę przetrze szlaki, pozwoli powstać czemuś bardziej ambitnemu, utrzymanemu w podobnej konwencji, ale samo w sobie jakoś do mnie nie przemawia.

Całkowicie popieram. Wydaje mi się, że te pedofilskie zapędy Rudeusa to odzwierciedlenie autora. W anime tego nie ma, w oficjalnej wersji nowelki już też nie, ale kononicznym jest to, że Rudeus w poprzednim życiu został wyrzucony z domu przez brata za to, że nagrał jego córkę w kąpieli i się onanizował do filmu. Zresztą co do Rudeusa to pomimo, że w nowym świecie uchodzi za geniusza to dalej jest co najwyżej przeciętniakiem.

Połowa koreańskich tytułów, jak nie więcej ma w sobie cząstkę „God”, nieważne czy pasuje. Za to chińskie mają „cultivator” XD

Na początku uległem wrażeniu, że będę miał do czynienia z jakąś lekką serią (do czego mocno przyczyniły się małe duszki), ale okazało się inaczej. Szybko okazuje się, że wojna w tym anime to nie okładanie się gumowymi mieczami. W anime mamy do czynienia z Imperium, do którego przynależą główni bohaterowie, oraz Republikę, która jest jego głównym wrogiem. Ciekawe jest to, że to raczej Imperium jest tym złym, bo zniszczonym przez korupcję i nieudolnych, żądnych krwi dowódców. Republika natomiast przyjmuje uchodźców, już w pierwszych odcinkach możemy to zobaczyć  kliknij: ukryte  a bohaterowie wykorzystują naiwność przeciwników i bez chwili zawahania ich zabijają. Główny bohater zdaje sobie sprawę z tego w jakim stanie znajduje się państwo i to jawnie potępia.  kliknij: ukryte  Do armii dostaje się w sumie przypadkiem, a nie z własnej woli i po prostu jest zmuszony dalej kroczyć tą drogą. Postawiony jest w trudnej sytuacji, w której musi walczyć z przeciwnikami których nie potępia, a nawet podziela ich niektóre poglądy.
Ogólnie bardzo pozytywne wrażenia i jeśli ktoś się zastanawia czy oglądać to polecam. Seria ewidentnie prosi się o kolejne sezony.

Same dziury fabularne i bezsens, wyliczając: kliknij: ukryte 
Naruto używa Kage Bunshin (nieudana próba) próbując uratować Hinate, mimo że o Kage Bunshin dowiedział się dopiero ze skradzionego zwoju lata później (nie mylić z zwykłym Bunshin)
Hinata uporczywie trzyma się szalika żeby nie spaść z wieży – shinobi potrafią dzięki kontroli chakry stać na poziomych powierzchniach, do góry nogami a nawet na wodzie (nawet genin Naruto to potrafił, a Hinata ma poziom jounina i mistrzowską kontrolę chakry)
Wybranie się w stroju z krótkimi rękawami na misję we śniegu.
Strzelanie z rąk bez pieczęci, o tak po prostu, jak w Dragonball. W dodatku wybuchającym po prostu światłem (jaki to żywioł chakry to nie mam pojęcia)
Marionetki kontrolowane jakoś zdalnie przez nie wiadomo kogo (Toneri ich nie nadzoruje, są autonomiczne)
Zbliżanie się księżyca, a także jego zniszczenie z działa spowodowałoby takie katastrofy, że śmiem twierdzić twórcy podręcznika do fizyki nigdy w rękach nie mieli.
Właśnie, działo, przekozacka, śmiercionośna broń zdolna unicestwić tysiące skał w kosmosie w ciągu jednego strzału. Ani jeden pocisk nie spudłował.
Wydarzenia na księżycu, totalny bezsens. Potomkowie Hamury, chyba ich ze swoim klonem spłodził bo jakoś nie pamiętam, żeby brał kogoś ze sobą.
Cały ten tensengai czy jak to nazwali to też jakiś pomylony pomysł, poskładane oczy w kolejne działo. Bo wszyscy kochają działa nie? Naruto jest o wielkich działach w końcu, nie o ninja czy coś.
Podsumowując, chyba żałuję że to obejrzałem bo straciłem szacunek. Jak można ludziom którzy mają wobec serii oczekiwania taki syf podać. Jeśli to ma być kanoniczne to ja już chyba podziękuję. Po seansie tego wynaturzenia, za Boruto się nie biorę dopóki się nie dowiem, że warto.

Trochę przemyśleń… W pierwszej serii wydaje mi się, że twórcy za mocno nastawili się na widzów zaznajomionych z pierwowzorem, a resztę potraktowali w stylu „a niech się głowią”. Przedstawiono w niej przeplatające się wątki z różnych ścieżek. Część jakby skupiała się na Lucii, ale też w wielkim skrócie (i moim zdaniem najlepszy route zamknęli w dwóch odcinkach). Do tego dodali trochę nowego contentu i ogólnie zakończyli to bad endem. Odniosłem wrażenie, że pierwsza seria miała tylko zaznajomić nas ogólnie z fabułą i postaciami, tak żeby dało się jako tako przedstawić o co chodzi w Moon & Terra. Jeśli w tym przypadku autorzy będą się trzymali wydarzeń z gry, to może coś z tego wyjdzie, bo Moon powinien się zamknąć na drugim, góra trzecim odcinku, a pozostałe powinny wystarczyć mniej więcej na przedstawienie Terry w przystępnym tempie.
Co do samego pierwszego odcinka, to odrzuciło mnie humorystyczne przedstawienie ciągłego umierania. Mam nadzieję, że nie będzie wiele takich wstawek.
Na koniec, wielki plus dla autorów za trzymanie się oryginalnego soundtracka. Oprócz kilku ścieżek, to ogólnie mi się podobał i wciąż lubię go sobie posłuchać, a usłyszenie znanych utworów podczas seansu na prawdę buduje klimat.

Mam podobne odczucia. Z tego co czytałem, film przeskakuje w czasie i bez znajomości light novel nie wiadomo o co chodzi z tymi nowymi postaciami. Dlaczego wykonano go w taki sposób, zwłaszcza że zmarnowano połowę czasu na przypomnienie początku serii, pozostaje dla mnie pytaniem.

Jestem jeszcze przed seansem, więc o anime się nie wypowiem, ale tym popełnieniem sudoku mnie masz :3

Nie jestem pewien czy jestem w stanie wyjaśnić, ale coś tam powiem. Będą spoilery z gry, więc proszę czytać na własne ryzyko. Możliwe, że opiszę rzeczy, które autorzy chcą przekazać dopiero w drugiej serii.
 kliknij: ukryte  Ostatni odcinek anime kończy się tym, że Kagari nie została zabita w związku z czym świat doszedł do wniosku, że ludzie są szkodnikami i oczyścił z nich ziemię. Scena w której Kagari siedzi pod drzewem, na takiej wielkiej płycie i przygląda się liniom na owej płycie, ma znaczenie. Insynuuje ona, że nie jest to pierwszy raz w którym ziemia pozbyła się ludzi (alternatywne światy). Widać to po tym, że w pewnym momencie linia wygasa, a takich „wygaśniętych” ścieżek jest multum.
Nie dziwię się, że Rewrite jest ciężki w odbiorze dla osób, które nie miały styczności z pierwowzorem. Mi osobiście oglądało się go w miarę przyjemnie, ale ilość nawiązań, niedopowiedzeń, typowych smaczków, które wyłapią gracze jest przeogromna.

 kliknij: ukryte  W grze nie była ona zobrazowana, ale podobny moment z Tomoko wystąpił. Postać Inoue też była tylko opisana.

Uwaga będę pisał z punktu widzenia osoby, która ukończyła VN. Po pierwszym odcinku wydaje się, że seria będzie miała swoją własną, oryginalną fabułę, która będzie nawiązywać do wydarzeń z gry. I to chyba najbardziej bezpieczny wybór, w dodatku nie prowadzi to do uznania anime za niekanoniczne. Skrócenie „całego” Rewrite w 13 odcinkach sobie nie wyobrażam. Może dałoby rade zmieścić 1 z 7 (w sumie 6, bo jedna jest krótka) ścieżek, ale w takim wypadku seria wiele by utraciła. Natomiast połączenie wszystkiego w jedną serię jest niewykonalne, ze względu na wykluczające się wydarzenia w odpowiednich ścieżkach – Rewrite to jak 6 historii w jednej.

Co do pierwszego odcinka, to może on być dwojako odbierany. Dla osób niezaznajomionych z grą będzie się wydawał chaotyczny, niezrozumiały i wodził widza za nos. Dla Graczy, będzie to natomiast hołd dla postaci oraz pokaz możliwości animacji. Wydaje mi się, że jeśli autorzy dobrze poprowadzą fabułę, anime ma szansę trafić do obu grup odbiorców, przy okazji zachęcając do gry tych, którzy jeszcze nie grali.

Od siebie dodam, że jestem wniebowzięty z powodu użycia ścieżki dźwiękowej z gry. Od razu poczułem, że to jest Rewrite przy którym spędziłem tyle godzin.

 kliknij: ukryte  Nie wiem czego uczą teraz w szkołach, ale powinieneś wiedzieć, że ludzie mogą się rozmnażać już w tym wieku. Jeśli natomiast myślisz, że zginęli odrazu to się mylisz. Prawdopodobnie Yakomaru i spółka zdołali ich wyśledzić, poczekali aż urodzi się im dziecko, a następnie ich zabili i oddali kości Radzie Etyki czy komu tam mieli.

Dokładnie tak samo odbierałem to anime, jednak daję ocenę o wiele niższą. Momentami bardzo ciekawe. Po wywołaniu napięcia anime to nie potrafi dobrze rozwinąć historii, tylko serwuje jakieś niezrozumiałe wymysły. Lepiej by było gdyby się ono zakończyło w połowie. Co do postaci, to zastanawiam jakimi motywami się kierowały.  kliknij: ukryte  Shu co chwilę kogoś wykorzystywał, ale co tam. Pomóżmy mu! Zakończenie całkowicie mnie nie interesowało, nie ważne co by w nim się stało uważałem, że ten świat i tak już jest stracony. Dodam tylko, że muzyka rzeczywiście bardzo dobra, ale nie zmienia ona mojego podejścia do tego cudu. To tyle ode mnie. Ostra krytyka, ale uważam że się należy. 4/10