Tanuki-Anime

Około pół godziny temu odetchnęłam, przetarłam oczy i stwierdziłam z dumą, że właśnie obejrzałam ostatni odcinek Yamato Nadeshiko Shichihenge. Może zacznę od tego, że ów oglądania tego anime nawet nie planowałam – z nudów natrafiłam na mangę, zaczęłam ją czytać, ale kreska mnie trochę odrzuciła. Po tej sytuacji zorientowałam się, że jest jeszcze anime i drama, a że tego drugiego dosyć trudno było znaleźć, zdecydowałam się na to pierwsze. I tak o to, po dwóch dniach, nieprzespanych kilku godzinach nocnych i zmęczonych oczach stwierdzam – było warto to oglądać! Naprawdę cholernie przyjemne anime, mogłabym nawet powiedzieć – odstresowujące. Fabuła – jak to fabuła w komedioromansach – lekka, epizodyczna, trochę pogmatwana i nie do końca realistyczna (no w sumie czego się spodziewałam po komedii?!!), ale co najważniejsze – potrafi (kurcze blade) bardzo, bardzo wkręcić. Jeszcze w żadnym anime – prawie żadnym – nie upływał mi tak szybko czas oglądanego odcinka! Dosłownie, czasami miałam wrażenie, że nie miał on dwudziestu czterech minut a tylko dziesięć. Kreska była również jednym z najmniejszych dla mnie problemów, wręcz pasowała do tak prostej i miłej dla oka parodii.
W sumie byłam i jestem wyrozumiała dla tej produkcji, znam jej cel i uważam, że „jest dobra taka, jaka jest”. Może po prostu nie jestem zbyt wymagająca, może nie mam słynnego „surowo­‑obiektywnego oka”, ale wydaje mi się, że to anime zasługuje na należną uwagę, chociażby za samą absurdalność humorystyczną.

Dla mnie obejrzenie „Bartendera” był swoistym odejściem od innych anime. Odstoją od ciągłej akcji i miłosnych wątków. Tutaj nie liczyło się poznanie charakteru głównej postaci, jej problemów. Tu liczyły się tylko dwa słowa: Bar i Alkohol. Pokazanie tych dwóch wyrazów w nowym świetle, niewyobrażalnie subtelnym i artystycznym, wywarło wrażenie nawet na kimś takim jak ja, co na wzmiankę o jakimkolwiek napoju procentowym zrzędnie mina.

Oczywiście anime nie jest dla każdego. Niektórych może nudzić, ba – może nawet odrzucać. Ale wydaje mi się, że znalazłam w nim trochę piękna. I mimo, że fabuła w niektórych momentach zbytnio nie porywała (co prawda to prawda), a grafika pozostawiała wiele do życzenia to jednak był wart obejrzenia. Przynajmniej w moim przypadku.