Tanuki-Anime

Usłyszałam, obejrzałam, otwarłam Tanuki i piszę… uwielbiam. Po prostu inaczej nie da się opisać tego anime. Pierwszy raz w życiu spotkałam się z takim właśnie rodzajem. Oprawa dźwiękowa jest NIESAMOWITA. Idealnie podkreśla akcję, sprawiając, że wydaje nam się, że jesteśmy częścią niesamowitej opowieści o samurajach i demonach. Anime ma cudowną kreskę, co zasługuje na wielki plus, tak samo jak tło historyczne. Wszystko to, co było przedstawione na ekranie, zdarzyło się na prawdę, przez co miałam okazję sporo się dowiedzieć. Przecież co chwila były napisy, że wtedy i wtedy ten zrobił to i tamto.

Wracając do kreski: kiedy zobaczyłam oczy kobiece w mandze Vampire Knight, myślałam, że ładniej się nie da. Chizuru i te jej błyski w paczadełkach… MARZENIE. Naczytałam się tyle tych waszych opinii i stwierdzam, że pod względem Yukimury stanowczo się mylicie. Zacytuję tutaj fragment z wypowiedzi Bunny_Kou: „To stereotyp biednej kobiety, którą trzeba chronić. Nie wymagajcie od niej łapania za katanę i rozwalania 15 przeciwników na raz. To nie ten rodzaj anime. Ona jest zagubiona w świecie mężczyzn i świetnie to widać w każdej sytuacji, kiedy ona próbuje być odważna i o mały włos nie ginie a nie ukrywajmy- takie sytuacje mamy co odcinek. To co ona ma robić? Iść pakować na siłownię, żeby się dopasować do reszty mięśniaków? Robi herbatę, pomaga zajmować się chorymi i podnosi wszystkich na duchu. Taka jest rola kobiety wrażliwej”. Yukimura miała OGROMNE serce, którego każdy mógłby jej pozazdrościć.

Odnośnie bishów… miałam lekki problem, jeśli chodzi o Saito i Okitę, ale wygrał ten pierwszy ^^ Oczywiście, ryk moich znajomych: „What? Przecież Hijikata jest lepszy…”. Otóż nie dla mnie. Będę szczera: Jak dla mnie w Shinsengumi Kitan NIE BYŁO odcinka, gdy nie zachowywał się jak naburmuszony dzieciak. Nienawidzę takiego charakteru. I mam nadzieję, że niektórzy z was też ^^

Serię obejrzałam jednym tchem, oczarowana kręską dźwiękiem i bishami. Polecam KAŻDEMU.