Tanuki-Anime

Łeee? Przecież puenta jest. Nikt Tomoko nie ma ochoty pomóc, a ona sama sobie nie poradzi.
Nie będę powtarzać swojej odpowiedzi na komentarz Veanem, jak chcesz to spójrz wyżej. Dziwi mnie, że was zaskakuje to ponure zakończenie.

Rozumiem o co ci chodzi, ale wydaje mi się że zakończenie miało podkreślić, że tak naprawdę nikt nie chce naszej Tomoko pomóc. W tej gonitwie, goni za nią przyjaciółka, ale widzi kota i zatrzymuje się. Kot jest ważniejszy bo jest uroczy. Wszystko wraca do punktu wyjścia, co podkreśla powtórzenie sceny pobudki z pierwszego odcinka.
Tomoko nie jest w stanie sama się wydostać z tego bagna. Jej ucieczka i bieg podkreślają skrajność emocji jakie nią targają, to jak bardzo chce się wydostać, frustracje i bezsilność.

Mam mieszane uczucia po oglądnięciu Mushishi. Z jednej strony przymnie po takiej dawce dobrego kina. Z drugiej… tęskno do następnych odcinków, że aż boli. Oj oj, wiem że czujecie to samo.
Próbowałam doczekać wypuszczenia 11 i wtedy oglądnąć wszystko razem, ale może niedługo wypuszczą co? wie ktoś coś?

Mnie się wydawało to bardzo naturalne.  kliknij: ukryte  Ginko zasadził w nim nasienie ciekawości tym ostrzeżeniem, wcześniej tego nie robił, bo uważał że to bezcelowe. Ale jak wtedy zaczął w nocy to podkusiło go by spróbować, sprawdzić o co chodzi. Można przyjąć, że jedno małe gwizdnięcie niczym nie grozi, dlatego wcześniej się to nie przydarzyło. Teraz gwizdał uparcie przez dłuższa chwilę

Produkuje się kolejna porcja fantastycznego, ogłupiającego anime o nagich bishach. Um um mój musk został zatruty hormanami i odmawia współpracy :D

Zauważ że, bardziej od twórczości Miyazakiego popularne jest Naruto :P Nigdy nie będzie tak że na szczycie popularności uplasuje się ambitne seria, nigdy. Mogę się o stówę założyć.

Napisałam zazwyczaj, bo nawet wśród popularnych tytułów pojawiają się perełki. Wybacz ale zaliczasz „Kino no Tabi” do kultury masowej? XD XD XD to w końcu też anime, a pewnie pierwszy raz słyszysz o tym tytule.
W teorii która mówi, że kultura masowa dąży do prymitywności opiera się na jej celu jakim jest oglądalność. Oglądalność osiąga się przez poszerzenie targetu. Nie da się jednak w jednej fabule upchać wątków charakterystycznych dla każdej grupy społecznej, trzeba więc wybrać te które są dla nich wspólne. Jednakże to czy wolimy zgłębiać technologię WORP czy przyczyny wpadania ludzi w depresje, jest kwestią indywidualną. Kultura masowa musi więc zejść do najniższego wspólnego mianownika, do rzeczy, które interesują nas instynktownie. Jak śmiech, erotyka, przemoc, jedzenie. To ostatnie wypada najlepiej w programach kulinarnych.

Tak masz racje lmc0pl, popularność anime o czymś mówi, zazwyczaj o tym, że to „sztuka” masowa (ponoć rozrywka masowa musi być prymitywna ponieważ tylko prymitywne instynkty są wspólne wszystkim ludziom). Ja osobiście raczej sobie chwale Tanuka. Ponad połowa wysoko ocenionych przez recenzentów anime z ulubionych moich gatunków jest świetna (w moim mniemaniu).

Nie oglądałam serii, nie mogę się do niej przekonać, same jej założenia mnie od niej odpychają. Od początku wygląda mi na jeden z tych głupich schizów, które nie mają żadnej prócz rozrywkowej wartości. Wyrosłam z tego. :P
Za recenzje serdecznie dziękuję, przekonała mnie by nie zmuszać się do oglądania tego anime. Parę osób, które lubię mówią że jest fajne, ale widać się mylą.

Nie rozumiem jakim cudem sojusz jeszcze żyje, skoro mają tka słabych taktyków. Już szczytem tej głupoty było gdy kapitan  kliknij: ukryte  zastanawiał się co wróg chce osiągnąć napadając na ich bazę, czemu nie połączył tego z ich obsesją na temat nowych mechów? HEEE? On siedział tam i się zastanawiał czy wróg chce czy nie chce zdobyć bezę, mimo iż wiedział że tamci wzięli za małe siły. Zamiast jak prawdziwy taktyk zastanowić się dlaczego. Nawet jeśli Zogilianie chcieliby zdobyć bazę to zawsze jest pytanie do czego chcą jej użyć, jaką da im to przewagę. Ten kapitan dostał tą posadę po znajomości, mogę się założyć.

[link]

Tka właśnie go widzę.

Niesamowite postacie pierwszoplanowe. Szczególnie Yokodera, mogłabym go poślubić… no ale i tak ma zboczeniec za duży harem. Widząc ten wszędobylski fanserwis czasem się zastanawiałam czemu ja oglądam serię dla facetów no ale Yokodera… Poza tym kot  kliknij: ukryte  też jest świetną postacią, choć nic się o nim nie dowiadujemy. Znamy go jedynie dzięki obserwacji, jak opacznie spełnia życzenia i słyszymy jego śmiech, który dodaje mu charakteru… Kotek ♥ !!!

Ale tnie mnie po żyłach że takie nie dokończone. Rozumiem, że seria jest w środku pisania nowelek, więc staram się to wybaczyć.
Jest to jedna z niewielu komedii którym udało mnie się rozśmieszyć, dwa porusza pryz okazji różne problemy i co miłe nie robi tego z przesadnym dramatyzmem. Mimo wspaniałego głównego bohatera cała seria pozostaje pozytywna! XD

Czemu ja to oglądam?! Wyobraźcie sobie że z niecierpliwością czekam na następny odcinek i tak tak, oglądam na bieżąco!
Jak pierwsza seria była świetna, ale przedramatyzowana i przesadzona, to to jest epicko przesadzone! Wszędzie! Oglądam, ale zamiast podniecać się panami to szydzę XD. To anime jest cudowne.

Btw w 6 odcinku wizualizacja piosenki Rena była przeboska, o schrupałabym go gdyby nie ta kłująca w uszy melodia. A te wizualizacje odczuć publiki XD To by się sprawdziło w mandze, ale tutaj strasznie ten ich zachwyt kontrastował z moim bólem uszu XD.

Wg mnie te pudełka symbolizują poczucie odrzucenia i samotność, poczucie bycia nie potrzebnym, niechcianym dzieckiem. Już wtedy Shoma nie pasował do swoich rodziców, uciekał podczas wykładów taty i bawił się z Himari. Zapewne przestał być akceptowany przez rodziców, dlatego wylądował w pudełku. W tym samym czasie musiał umrzeć ojciec Kamby, więc chłopiec został sam, rodzice Shomy adoptują go, bo widza w nim godnego sobie następce. Stąd właśnie w jego pudełku pojawia się jabłko. Kamba zostaje bratem Shomy (w sensie nawiązania więzi), czyli dzieli się z nim jabłkiem.

Okropnie przedramatyzowane. Główna bohaterka to totalna owca, niewinne zwierzątko bez mózgu. Niewytłumaczalne zbiegi okoliczności. Piosenki totalnie nie w moim guście (prócz endingu).
Ale jednak mam ochotę napisać że anime świetne, bo choć momentami mnie ono męczyło to przykleiło się do mnie. Kocham wszystkich biszów z tego anime, moim zdaniem to panowie stanowią siłę tej serii. Do wyboru do koloru, a każdy przystojny i interesujący.
Nie umiem ocenić tego anime, jestem zbyt rozdarta między sercem a rozumem (a może to nie serce tylko jajniki?).

Recenzent pryz omawianiu kreski zapomniał podkreślić iż anime zawiera sporą dawkę biszów *.*. Chłopcy są tak śliczni że mogliby szprechać po niemiecku i tak bym oglądała.
A poza tym anime ogląda się gładko i Yuri my love!