Tanuki-Anime

Do dzisiaj pamiętam fragment książki Ericha M. Remarque „Na Zachodzie bez zmian”, w którym opisano trwającą ponad tydzień nawałę francuskiej artylerii na krótki odcinek frontu, na którym znajdował się bohater. Pociski spadały cały czas rozrywając okopy,bunkry i ludzi oraz stopniowo doprowadzając do psychozy pomieszanej z nieludzkim odrętwieniem. Potem przy dźwięku gwizdków Francuzi przystąpili do ataku, a z błota po niemieckiej stronie, gdzie można by pomyśleć, nikt nie mógł przeżyć, zaczęły się podnosić tysiące stalowych hełmów…

Eh, od tego czasu I Wojna jest jednym z najciekawszych dla mnie okresów i przyglądam się wszystkiemu co na ten temat można znaleźć. Tutaj na dodatek mamy postać utalentowanego anty­‑bohatera, też moja ulubiona kategoria :) Tanya w poprzednim życiu była libertarianinem szkoły chicagowskiej, znanej z postaci Miltona Friedmana, ideologa porządku gospodarczego w Chile za czasów dyktatury Pinocheta; doskonały światopogląd dla korpo­‑ludzia o czarnym sercu. I tym zabawniej brzmią jej przemyślenia o tym, że w Imperium (nie­‑Niemcy) konieczne są związki zawodowe :D

Każdemu chociaż trochę zainteresowanemu tym anime, polecam light­‑novel, albo chociaż mangę. To co się dzieje jest o wiele lepiej wytłumaczone i ciekawsze, niestety tylko po angielsku.
Na koniec mały fragment z ogłoszenia o naborze do sił szybkiego reagowania, z końcówki 4 odcinka w anime:
„We will always guide him, never abandon him, forever bounded to walk an unyielding path, onto the battlefield. All for the sake of victory.
The mages we seek will head to the arduous battlefield, draw a pittance of a wage, live a gloomy life pelted by hails of bullets, shouldering unbearable risk with no guarantee of survival. Upon your return, fame and glory awaits.
General Staff Office 601st Rostering Committee”

(mam nadzieję, że nikt nie zauważył jak bardzo zacząłem się ślinić…)

W życiu o nim nie słyszałem… :O

Aaa :D

Ja mam pytanie! Co to za słowo opisujące ekranizację? … Na P
Może być tylko druga litera.

Paradoksalnie, chyba największą zaletą jest fabuła (w sensie akcja). Nie spodziewałem się takich sytuacji, twórcy musieli mieć dużą wyobraźnię i intensywnie medytować nad zagadnieniem.

Pozwólcie, że dorzucę swoje trzy grosze.
 kliknij: ukryte 
Moim zdaniem ocena zachowań postaci jako „żałosnych” wynika z tego, że większość ludzi nie odczuwa cierpienia w taki sposób. Może nigdy nie doświadczyli bólu czy smutku w podobnej skali. Albo inaczej: nie rozumie go tak, jak byli w stanie zrozumieć bohaterowie. To wynika z zakończenia serii: jesteś tylko tym 'ja', z którego zdajesz sobie sprawę i potrafisz pojąć, poukładać sobie w głowie. Wszystko inne odrzucasz, wywalasz lub uznajesz za godne pogardy.

Osobiście, dwa ostatnie odcinki nie były dla mnie czymś nowym i bardzo mi się spodobały, ale to pewnie dlatego, że samemu dochodziłem do podobnych gdybań dawno temu, więc w świetle akapitu wyżej, po prostu spodobało mi się, że ktoś myślał tak samo jak ja i przedstawił to wszystko w anime :)
Ach i ludzie, to wcale nie są AŻ tak ambitne rzeczy, żeby ich nie rozumieć, mogę kilka wyliczyć:
-prawdziwa wolność jest samotnością, gdyż wszystko co jest, łącznie z nami samymi, nas ogranicza (kreska w nicości Shinjiego);
-ograniczenia dają też poczucie bezpieczeństwa; kiedy ktoś inny się wyzwala to większość zaczyna się bać (właściwie całe anime jest o ludziach patrzących innym na ręce, żeby nie stali się zbyt samodzielni i wykonywali co przewidziano dla nich w planach)
-modelowe Ja zawierające nie tylko obraz nas samych, ale też to jak oceniają nas inni (albo jak sądzimy, że oceniają), oraz przedmioty, zjawiska, pojęcia nam bliskie (to było też w Serial Experiments Lain)
-„w zamkniętej przestrzeni nie może żyć nikt poza tobą” – wyjdź, albo zostań :>
-„istnieje prawda, która zmienia się z upływem czasu” – z czasem wszystko wydaje się inne, jedyna prawda to ta, którą uznasz za prawdziwą – niekoniecznie rzeczywistość
Ogólnie świadomość i ja przedstawiono trochę podobnie jak w Ghost in the Shell, jesteśmy zbiorem różnych informacji: prawda/fałsz w systemie 0/1, więc można modyfikować także świadomość innych jak kto chce. Ciekawe też, że do tego zarówno GitS jak i NGE potrzebują założenia duszy :>

Noo, w sumie chciałem powiedzieć, że trochę zaskoczyło mnie to zakończenie i to miło. Wszystko co napisałem powyżej może wcale nie być prawdziwe :), a okazać się moją nadinterpretacją. Ha, no i polubiłem pojawiającą się wszędzie symbolikę, od modelu sefirot w openingu, kable/pępowiny Evangelionów, nawet cień ojca Shinjiego, czasem z biurkiem tworzył heksagram, a czasem wyglądał, jakby niósł krzyż. Właściwie resztę anime, walki, szkołę, picie piwa oceniam jako ciekawą i przyjemną, ale chyba miała na celu tylko stworzyć więź z odbiorcą i być takim łącznikiem, żeby ktoś w ogóle zwrócił uwagę na resztę.

Pozdrawiam!

Osobiście, za najciekawsze i chyba najzabawniejsze uważam te krótkie sceny kiedy Sawamura usiłował coś zdziałać prawą ręką, a Midori mu z wielkim przejęciem pomagała, np. odsuwanie krzesła. Sympatyczne.

O, masz rację, też na początku zwracałem uwagę na jego głos, ale chyba mu się po prostu zestarzał :-)

Nic się nie zmieniło, nadal spokojny i relaksujący pozytywmie nastrój. Muzyka jak wcześniej, doskonała. Nigdy nie czekałem na żadne premiery, ale w tym wypadku czuję się zobligowany. Tak, czekam na kwiecień i pełną serię.