Tanuki-Anime

naprawdę mnie to wciągnęło. przyjemne, słodkie (nawet nie aż tak przesłodzone). jednym słowem : ok ;]

Say.

to było pierwsze anime tego typu, które obejrzałam. na początku byłam nieco zdystansowana, ale z czasem pokochałam całość. właściwie jedynie Hirokiego i Nowakiego, bo to jedyne postacie, na które mogłam patrzeć bez przerwy.

Say.

nawet zaczęłam to oglądać. doszłam do końca sceny gwałtu i wróciłam na stronę, żeby przeczytać recenzję. stwierdzam, że czytanie recenzji jest o NIEBO lepsze, niż oglądanie tego… czegoś. nawet nie umiem tego określić. Ayase nawet nie przypomina człowieka. to jakby jakaś mała udająca człowieka lalka z gałami zajmującymi prawie całą twarz /w większości są one jedynym co jest pokazywane na kadrach obejmujących jego czcigodną buźkę/ o Kanou nie wspominając… niewyleczalny zez i po prostu.
reszta bohaterów wywołała u mnie niepohamowany wybuch śmiechu. tzw. ,,kolumienki''. śmiałam się tak, że aż się zakrztusiłam.

nie oglądać, chyba, że chcecie tracić czas. albo jesteście masochistami… (nie obrażając nikogo)

Say.