Tanuki-Anime

nie wiem czy zauważyliście, ale komentujemy serial, a serial opiera się tylko na GA.

a tak poza tym, to nie. większość (ba, ogromna większość…) utworów nie jest ani przez krótką chwilę tak dobra, jak Berserk przez większość czasu. Black Swordsman i Fantasia są faktycznie na poziomie przeciętnego seinena, czyli kompletnie bez szału, ale GA to arcydzieło, a Conviction i Millenium Falcon są wybitnie dobre. czyli ogółem, Berserk i tak wychodzi na bardzo dobry komiks.

może sęk w tym, że nie oceniam go w kategorii anime. z animców lubię jeszcze właściwie tylko Evangeliona i trochę Hellsinga (chociaż wiem, że fabuła jest w nim szczątkowa), także brak typowych japońskich akcentów jest dla mnie plusem, nie minusem.

imo „głębia” występuje wtedy, gdy utwór zgodnie z zamierzeniem autora skłania cię do refleksji (zgodnie z zamierzeniem autora, bo „Gra o Ferrin” też może skłaniać do refleksji o upadku Wydawnictwa Literackiego). jeśli przeczytałeś Berserka i widzisz tylko patusa zabijającego mieczem wszystko na swojej drodze, metroseksualnego psychopatę i generyczną damę w opałach, to nic dziwnego, że odbierasz go jako pulpę bez żadnego przesłania. wiedz jednak, że dla wielu ludzi (w tym mnie) to jeden z ważniejszych life changerów, i spróbuj chociaż dopuścić do siebie możliwość, że Berserk jest nawet nie dobry, a wybitny.

Berserk faktycznie mocno się pogorszył w ostatnim czasie, ale mam nadzieję, że autorowi uda się zamknąć fabułę na poziomie. Dla mnie i tak najważniejsze jest i będzie Golden Age, resztę traktuję jak czasem lepszy, czasem gorszy fanfik do niego :P

Sapkowski natomiast jest w swoich fabułach przewrotny, potrafi używać dekonstrukcji, stawiać pytania o moralność, legalność władzy, granicę człowieczeństwa, wyższej konieczności, dobra i zła.

 – to jest jakiś żart? powiedziałabym, że to „dekonstrukcje” Sapka są naiwne, jego „moralnie dwuznaczny” Geralt to przy Gutsie słodziak, co to muchy by nie skrzywdził, Jennefer to przy Casce głupiutka i wulgarna pin­‑up girl ze śladowym rozwojem postaci, a dziurami fabularnymi z samego „Ostatniego życzenia” można by obdzielić parę innych książek.

Berserk moze wydawać się uboższy od Wiedźmina, bo właśnie w jego surowej prostocie tkwi jego siła – autor nie raczy nas historią i opisami świata, nie charakteryzuje ras, krajów i narodów; jest jakieś generyczne średniowieczne królestwo i trzy postaci, które mają swoje historie, charaktery i motywacje, i reszta się właściwie nie liczy. takiej chemii, tak dynamicznych, subtelnych i intymnych relacji jak między bohaterami Berserka nie widziałam jeszcze chyba nigdzie, to jest kompletny kosmos. mamy Gutsa i Caskę, którzy z rywali stali się – nieco za szybko – kochankami, by zaraz zostać połączonym ogromną tragedią, która naraz i połączyła ich, i straszliwie podzieliła. mamy Caskę i Griffitha, klasyczny friendzone wzięty od drugiej strony, połączony z głębokim zachwytem i oddaniem ze strony dziewczyny, z przebłyskami ogromnej, platonicznej bliskości i miłości między nimi – smutnymi, gdy weżmie się pod uwagę, jak się ich historia kończy. no i Gutsa i Griffitha; relacja dziwna, surowa, nigdy przez żadnego z nich nie opisana i nie nazwana, lecz doskonale widoczna, namacalna; dwóch emocjonalnie wycofanych, nieufnych i zimnych mężczyzn rozumiejących się bez słów i podziwiających się na swój sposób, lecz zbyt dumnych, by móc żyć obok siebie i się sobie poddać.

no ŁAŁ. niech Sapkoś napisze coś podobnego, to będę czytać jak nastolatki Greya :P

bajka dla dużych chłopców nierozerwalnie związana z fandomem?

jestem dorosłą kobietą z wyższym wykształceniem i mangą ani anime się nie pasjonuję. Wiedźmina czytałam i płakałam krwawymi łzami nad językiem polskawym Sapka (choć fabularnie nie jest zły).

a Berserk powinien być dopisany do Biblii, koniec kropka, arcydzieło i najpiękniejsza fabuła świata zaraz po Silmarillionie i Hamlecie.