Tanuki-Anime

Jestem świeżo po obejrzeniu tego anime i powiem, że naprawdę mnie zaskoczyło. Jeszcze nigdy nie widziałam żeby w jakimkolwiek anime akcja była tak strasznie zamotana,zakręcona i każdą swoją scena naprowadzała widza i kręciła z tymi domysłami jakie będzie to zakończenie. Nie mówię oczywiście, że to źle. Absolutnie! Daje to doskonałą przestrzeń na spokojne pomyślenie i samotne odszukanie się własnego zakończenia, sama miałam ogromny problem by w końcu zdecydować się co się wydarzyło naprawdę a co nie… kliknij: ukryte  moim zdaniem cała postać mimy jako piosenkarki, która „wywrednia” się na głównej bohaterce była wytworem popadającej w obłęd prawdziwej Mimy. Kiedy tak stwierdziłam, problem pojawił się w ostatniej scenie, w której Rubi wydaję się być winna wszystkiemu co i tak ma pewne luki. Dlatego też wydaje mi się, że w ostatniej scenie Rubi na prawdę przebrała się w czerwoną sukienkę, ale to w półszalony umysł Mimy domyślił sobie całą resztę. Możliwe, że Rubi też naprawdę goniła naszą bohaterkę w ostatniej scenie, ale nie po to żeby ją zabić, ale jej pomóc( ona chyba jako jedyna widziała załamywanie się Mimy) Co do scen morderstw, to myślę, że Mima naprawdę zabiła tego fotografa, może nie z pełnym udziałem świadomości, ale powód jakiś tam miała. A całą resztę załatwił odpychający M­‑Maniak i scena z nim także była częściowo prawdziwa.
Oceniam to anime na 7/10 fabuła jest wprost genialna, ale odejmuje punkty za postacie drugoplanowe i nie tylko, które wyszły trochę jakby zdeformowane. Polecam widzom mniej wrażliwym i lubiącym filmy dające do myślenia.

Anime zachęciło mnie głównie ze względu na motyw zemsty. To niesamowicie oryginalny pomysł by chcieć zostać gwiazdą by zemścić się na egocentrycznym bishu, który tak boleśnie zranił. Nie wiem czemu, ale od samego początku zaczęłam się utożsamiać z główną bohaterką i zcałego serca jej kibicować Bo jakby tu jej nie lubić? Chodząca w po studiu w różowych ciuszkach z taką determinacją i raz po raz wściekała się na shou śmiejąc się sztańsko albo gadając że swoimi demonami. Jeszcze jedna rzecz mi utkwiła w pamięci, takie zdobywanie roli, poznawanie postaci, zatracanie siebie i całkowite stawanie się postacią. Rola mszczącego się anioła albo mio były genialne.
Tylko przeszkadzało mi strasznie ukrywanie odcinka w połowie, a przeciągłe rozmyślania głównej bohaterki czasami po prostu nudziły i rozwadniały cały odcinek. Ogromną wadą jest muzyka, jest ona po prostu nijaka i nie pamięta się jej potem w ogóle.
Jeszcze rozczarowała mnie samą zemsta kyoko, po tym do czego dążyło to anime spodziewałam się okrutnego wyżycia się na shou tak, żeby gryzłyby go wyrzuty sumienia i bał się kyoko. Po prostu od początku bohaterką marzy o zemście, więc rozczarowało mnie to, że trwa ona tylko pół odcinka….
Chyba największym plusem tego są postacie oryginalne i po prostu ciekawe, że to one przytrzymywały mnie przy tym anime. Będąc przy końcu to wszystko zaczęło się dopiero rozkręcać i być trochę lepsze, ale…
 kliknij: ukryte  Dlaczego to się tak skończyło? Przecież nawet nie skończyli kręcić filmu i wyskakują tak z nikąd z jakąś kiczowatą miłością. To jest po prostu nie skończone i po tym całym anime czuję ogromny niedosyt i tyle ciekawych wątków, które można by pociągnąć dalej a tego nie zrobiono…. szkoda