Tanuki-Anime

Anime wydaje się być do tej pory naprawdę dobre, choć było dosyć sporo momentów, w których wątpiłam, żeby mogło być coś z tego dobrego.Podoba mi się jak bohater aktualnie się rozwija.  kliknij: ukryte  Moim zdaniem w antagonistę. Oczywiście, pewnie się niedługo ogarnie, ale z ostatnich odcinków czuć, jak bardzo szarpie się mu psychika. Usłyszał, że Emilia będzie mieć najprawdopodobniej kłopoty, a on? Uśmiechnął się. Ucieszył się, że będzie mógł ją znowu uratować. Że cała sytuacja z Emilią pryśnie, bo on ją uratuje. Pomału to ratowanie Emilii zaczyna wyglądać raczej jak jakaś mania niż naprawdę dobre intencje. Ratuje Emilie, bo MUSI. Wydaję mi się, że nawet to gdzieś wspomniał. Emilia mówiła też, że Subaru patrzy na nią bardzo nierealistycznie. Więc tak: mania, zupełne niezrozumienie przez środowisko (nie może powiedzieć o resecie), no i patrząc na to co jeszcze go czeka (pewnie będzie musiał znów się zabić i jakoś uratować całą tą sytuację z gośćmi w kapturach, bo nw, kogo innego mogłaby to być sprawka)... albo się ogarnie albo totalnie zwariuje. Tl:dr Subaru jest bardzo ciekawą postacią, która ma tylko z wierzchu wyglądać jak typowy ciołek, co trafia do świata fantasy. Ale jako publiczność wiemy, co go naprawdę poza tym spotyka i powinniśmy się domyśleć, że nie odbija mu bez przyczyny.

Napiszę tak… jestem osobą, która wyjątkowo próbuje szukać w anime czegoś więcej niż tandetnego fanserwisu. No i tak kończę często waląc głową w mur. Na szczęście Madoka mnie nie zawiodła i pokochałam serie całą sobą. To z pewnością nie jest anime dla osób, za przeproszeniem, gapiących się w ekran i w ogóle nie myślących. Nie cierpię tego, ale to kolejne anime, na które jest hejt przez to, że komuś nie chce się myśleć. Bycie melancholikiem jednak ma jakieś te dobre strony. W każdym razie… pierwsze odcinki na pewno nie są powalające, ale gdy się to przejdzie to akcja zaczyna się rozkręcać i kończymy ostatni odcinek nie mogąc pojąć, że zaczynaliśmy ze zwykłą serią mahou shoujo (bo na początku rzeczywiście można mieć mylne wrażenie). Postaci są motorem napędowym serii – tak jak być powinno – to oni budują fabułę, a nie jakieś przypadkowe pomysły scenarzystów. Nie zgadzam się w żadnym w razie, że jest na odwrót. Jak ktoś nie rozumie, dlaczego ktoś coś zrobił, po co, w jakim celu to marsz oglądać od nowa aż mózg zacznie pracować. Muzyka jest świetna. Idealnie pasuje, a ja do tej pory puszczam sobie jakieś jej kawałki. Co do grafiki – rzecz zależąca czysto od gustu. W mój trafia idealnie. Świat wiedźm ma ciekawy pomysł. Postaci jak według wielu nie mają wybitnej kreski – tak mi się spodobały. Taaa… to przez to, że zdzierżyć nie potrafię super realistycznych rysunków postaci. Taaa… wiem, że mam „spaczony” gust. Fabuła wymaga troszkę od nas… myślenia. Kto się nie zastanowił za dobrze nad tym, co obejrzał to może powierzchownie stwierdzieć, że jest to mroczne Sailor Moon. Jak kto uważa, ale wiele go omija. Life is brutal i w ogóle, i gnioty typu Elfen Lied czy Rozen Maiden dostają 9/10 za… sama nie wiem co… A wiele lepszych serii jest omijana szerokim łukiem przez werdykt większości. Nic z tym nie zrobisz…
Anime zdecyodawnie na plus. Zresztą to jedno z moich ulubionych.

Anime zdecydowanie nie dla wszystkich, ale gadanie, że dla nikogo jest chorym kłamstwem. Skutecznie wyciągnęło mnie z dołka. Poza tym lubię jakoś trapy. No właśnie. To jest anime kierowane wyłącznie dla fanboyi takich postaci (jestem chyba jedynym fangirlem, lel). Reszta nie znajdzie nic dla siebie i to trzeba powiedzieć wprost. Z postaci udało mi się polubić tylko trapy, dziewczyny raczej denerwujące. Były tam jakieś zabawne sceny, powiedzmy, że w miarę zabawne. Grafika bardzo mi się podobała, z muzyki był ok opening.
Swoją drogą, podobne anime bez trapów dostawałoby wysokie oceny, ale niestety ludzie są bardzo ograniczeni i nawet śmiać się z trapów nie potrafią… Innych będą bawić głupie haremy, a innych głupie trapy, pewnie trochę kwestia gustu.