Tanuki-Anime

Masakra z tą seria…. same fillery to jest cyrk a nie seria… ale przypomnijmy sobie ze manga naruto wychodziła co tydzień, dzięki czemu mogli tworzyć zdecydowanie mniej fillerów… natomiast Boruto to jakaś masakra.. manga bardzo ciekawa ale co z tego jak to wychodzi raz na miesiąc…

Na koniec dodam jeszcze tylko coś z czym chyba zgodzą się wszyscy
Trudno oprzeć się wrażeniu że za tą sympatyczną historią (i jej kontynuacjom) jest wielki biznes, kręcenie kasy i marketing. Zapewne dlatego serię tak drastycznie wydłużono żeby tej kasy wpadło jak najwięcej. Takie to już uroki komercyjnych produkcji. Sad but true.

Piekielnie długie anime które ilością odcinków zostawia w tyle swojego konkurenta i ponoć pierwowzór- Dragon Ball Z. Miło było ponownie spotkać starszych już Shino, Shikamaru, Hinatę i resztę ferajny. Mam problemy z oceną tej pozycji bo ma chyba tyle samo zalet co wad. Generalnie wciąga i to mocno. Jak zawsze najbardziej podobały mi się interakcje między głównymi bohaterami z wioski liścia oraz ich wewnętrzne ewolucje. Zauważyłem że dosłownie każda postać czy pierwszo czy drugo czy nawet trzecioplanowa, zła lub dobra ma swoje retrospekcje która potrafią się ciągnąć nawet przez kilka odcinków. Z tegoż powodu podobnie jak w poprzedniej serii często zmuszony byłem przewijać akcje do przodu. W przeciwnym razie ślęczałbym nad tym chyba całymi miesiącami codziennie przez kilka godzin. Ogólnie wrażenia dobre. Fillerami się nie przejmuje bo mangi nie czytałem i nie będę. Czas poświęcony na oglądanie nie uważam za stracony. Chwilami można się było nawet wzruszyć a w innych nieźle uśmiać. Seria na plus mimo wielu niedociągnięć

Shippuuden trochę obnażył chunninów i joninów. To jest chyba rzecz która mnie najbardziej bawi.
Egzaminy na Chunnina są kreowane na coś niesamowicie elitarnego, a ich uczestnicy to niemalże potwory, prawie każdy genin chowa jakiegoś asa w rękawie, niektórzy nawet kekkei genkai czy bijuu. Człowiek nabiera respektu do tej rangi, a potem ... potem przychodzi  kliknij: ukryte  wojna.
I nagle okazuje się, że większość tej „elity” to frajerzy, którzy na polu pękają jak balony (żeby nie użyć mocniejszego słowa) a ich umiejętności ograniczają się do rzucania żelastwem i używania niskopoziomowych jutsu.
Wiem, że tych shinobi na polu walki było bardzo dużo, i gdyby byli na wysokim poziomie, to mniej widowiskowo wyglądałyby wyczyny blondasa i reszty ekipy, no ale come on…
Walka z  kliknij: ukryte  Mizukage to był taki gwóźdź do trumny i ostateczne poniżenie.

Razem z ostatnim odcinkiem tegoż tasiemca zamknął się pewien rozdział w moim życiu. Wolałbym, żeby to nastąpiło 200 odcinków temu, ale myślę, że nie ma co narzekać. Końcowy arc idealnie sprawdził się na zakończenie, ale ostatni odcinek nie wzbudził we mnie prawie żadnych uczuć. To spora wada, bo nawet Dragon Ball GT swym ostatnim tchnieniem był wstanie przypomnieć mi wszystkie dobre chwile z serią.
Niewątpliwie wiele odcinków stoi tutaj na bardzo wysokim poziomie, jednak uważam, że częstotliwość ich występowanie jest rozłożona na tyle nierównomiernie, że łatwo było stracić przywiązanie do tej serii po długim okresie posuchy. Więcej myślących shinobi, a mniej półbogów mogło wyjść tu na dobre.
Niemniej jednak miło będę wspominał tę historię.
Pamiętajcie:
 kliknij: ukryte  Naruto skończył się na „Resurrect 'em all”

Nie mogę ukryć, że serię Naruto oglądałem od 3 klasy podstawowej, gdzie dzisiaj kończę studia. Na przełomie tych wszystkich lat, seria budziła we mnie różnorakie emocje. Do czasu legendarnej walki z Painem uważałem serię za wybitną. Odliczając pewien również legendarny odcinek walki z Nagato. W każdym razie, myśląc o 1 serii, mam bardzo ciepłe uczucia. W drugiej serii również sporo ich znajdę, bowiem pamiętam jakby to było wczoraj, kiedy w ostatniej klasie podstawowej oglądałem z przyjaciółmi walkę Naruto vs Orochimaru czy najbardziej ekscytujący wtedy odcinek walki Naruto vs Kakuzu. Fabuła, poniekąd intryga, budowały różnorakie wyobrażenia. Już nie wspominając o śmierci mistrza blondaska, która wyciskała hektolitry łez.

Potem było gorzej i gorzej. Rzecz jasna, spotkanie z Kushiną było także jednym z najlepszych odcinków ever, mimo iż wydarzenia te działy się na długo po walce z Painem. Moja dobra znajoma, zagorzałą zwolenniczka Sasuke, nabrała szacunku do blondaska i jak sama wspominała, ryczała jak „bóbr”. Jeżeli ją odcinek tak bardzo ruszył, to znak, że był bardzo dobry i emocjonujący. Zaangażował widza emocjonalnie. Bacząc na pozytywne strony człowiek widzi Naruto w ciepłych barwach. Jednakże wracając do meritum tego co chciałem napisać…

W pewnym momencie seria upadła. Wydaje mi się, że poziom boskich zdolności i odejście od tak fajnych motywów jak formowanie pieczęci, zabiło Shippuudena. Moc antagonistów i protagonistów zdawała się w chory sposób nieprzeskalowana, nie wspominając o zakończeniu, które było „z tyłka wzięte”. Ale to kwestia mangi. Anime zabiły również never ending fillery, gdzie fani czekając na wznowienie fabuły musieli przebrnąć rok odcinków pozbawionych większego sensu, często zrobionych niezdarnie, by wrócić na 4­‑6 odcinków do fabuły i kolejne kilka miesięcy fillerów. Były rzecz jasna ciekawe fillery, ale w natłoku innych nawet one zwyczajnie męczyły. Gdyby wyrzucić wszystkie słabe odcinki niezgodne z mangą i zostawić wszystkie te, które w jakiś sposób dopełniały mangę jak: opowieść o mędrcu 6 ścieżek i jego synach – Naruto dzisiaj byłoby w znacznie lepszej kondycji.

Nadciąga kontynuacja Naruto w postaci kolejnego pokolenia. Mam mieszane uczucia. Z jednej strony Masashi jest w stanie zrestartować swoje błędy i pokazać coś nowego, bowiem najpotężniejsi shinobi zwykle mają przydzielone jakieś misje lub stacjonują w wioskach, zaś młodsze pokolenie będzie zdane na siebie. Zło wciąż istnieje, złodzieje, mordercy itd więc życie ninja wydaje się wciąż aktualne. Jednakże Pamiętając to co Kisiel zrobił z mangą na koniec, mam wielkie obawy o przyszłość tego uniwersum.

Nie zostawiam oceny pod Shippuudenem, gdyż zrobiłem to dawno temu. Pozostaje mi jedynie mieć nadzieję, iż Boruto okaże się dziełem naprawiającym błędy Naruto. Tyle ode mnie.

Czy polecam serię? W ostatecznym rozrachunku – tak. Jednak najpierw należy zacząć od 1 serii, a potem brnąć przez Shippuudena, pomijając najlepiej wszystkie fillery. Być może w takim wypadku seria wpadnie korzystniej… Chociaż pewnych niedociągnięć nie da się pozbyć.

Taka techniczna sprawa – ponieważ seria w kwietniu się kończy, czy do tego anime będą przyjmowane recenzje i czy jakiś etatowy recenzent będzie podejmować się napisania takowej do tego tytułu?

Dlaczego nie pozwolą po prostu umrzeć temu anime śmiercią spokojną i łagodną, tylko będą bez sensu przedłużać fillerami, skoro materiał z mangi się skończył? I jeszcze to wciskanie kitu, że te wszystkie nowelki wliczają się do kanonu… Jest mi to ktoś w stanie wytłumaczyć?
I tak, jeżeli ktoś nie śledzi tematu, to dzisiaj wyszedł ostatni odcinek Naruto, który był oparty na mandze.

Shippuuden to anime, które atakuje widzą ciężkim jak na serie Shounen, klimatem i wieloma dylematami moralnymi. Anime zawiera szeroki wachlarz postaci które mają oryginalne charaktery, własne ideologie i cele życiowe, nawet postacie epizodyczne, nie są stworzone byle jak.
Uniwersum ze wszystkich tasiemców podoba mi się najbardziej, a fabuła jest interesująca i dobrze przemyślana, o czym świadczy fakt , że wiele wątków zapoczątkowanych w pierwszej serii (której pierwszy odcinek powstał 5 lat przed Shippuudenem) i owianych mgłą tajemnicy, rozwiązanie znajduje dopiero w Shippuudenie, i nie jest to rozwiązanie pisane na kolanie, tylko zaplanowane dużo wcześniej (jeden przykład z wielu:  kliknij: ukryte  Obito, który został wspomniany już w 4 odcinku pierwszej serii).
Całość (prócz fenomenalnej oprawy audio i przyzwoitej kreski) dopełniają, jak na shounena przystało, świetne walki, jest wiele technik ninjutsu, taijutsu, genjutsu, oprócz tego klany mające własne techniki, Kekkei Genkai i Kekkei Tota, Ogoniaste Bestie, przywoływane zwierzęta itd.

Ale wiecie co z Shippuuden'a, najbardziej zapamięta większość fanów?
Fillery, bo owszem było kilka ciekawych fillerów, ale większość to straszny syf.

Te ostatnie fillery o początkach ninshuu, to zdecydowanie najlepsze fillery z Shippuudena'a

Podobnie jak w przypadku innych fillerów w Shippuudenie, historia Itachiego zapowiadała się ciekawie (nawet bardzo, bo Itachi to jedna z najbardziej intrygujących i lubianych postaci serii) ale odcinki zamykające filler mnie znów zawiodły. Po  kliknij: ukryte  masakrze klanu historia zupełnie straci skupienie, rozłazi się na jakieś wątki poboczne, które ani nie są specjalnie interesujące ani też udział Itachiego nie jest w nich znaczący. Na samym końcu dostajemy wreszcie migawki ze sytuacji wiodących do konfrontacji  kliknij: ukryte  Itachiego z Sasuke,  kliknij: ukryte  śmierci Itachiego i pojednania  kliknij: ukryte  zombie­‑Itachiego z bratem. Zapowiadała się prawdziwa gratka wśród fillerów, końcowe wrażenie jest jednak średnie.

Anime wróciło znów do wątku głównego, gdzie rozpoczyna się właśnie ostateczne starcie. Zgaduję, że dostaniemy nie więcej niż dwa odcinki wątku głównego zanim przyjdzie kolejna porcja fillerów.

Gdyby nie fillery, to moim zdaniem Naruto zasługiwałby na miano najlepszego tasiemca, głównie ze względu na fenomenalną ścieżkę dźwiękową, fabułę która była ciekawa i dobrze rozplanowana (np. wiele wątków zapoczątkowanych w pierwszej serii wyjaśniało się dopiero po kilkuset odcinkach) oraz ze względu na rzecz którą Naruto bije totalnie na głowę inne shouneny, poważnym klimatem, anime pełne jest poświęceń, refleksji, ciężkich decyzji, jest po prostu pełna tragicznych postaci jak np.  kliknij: ukryte  Itachi, Hashirama czy Minato.
To jest niesamowite, że podczas oglądania jednego anime potrafiły budzić się we mnie emocje od płaczu po śmiech, Naruto buduje z widzem więź jakiej nie potrafią zbudować inne anime, dlatego że jego świat jest tak bliski naszemu, brutalny, pełen dylematów i rozpaczy.
Sam do niedawna Naruto oceniałem na 6/10, głównie przez kiczowate fillery, ale z nudów wróciłem do starych odcinków, i po momentach takich jak :
 kliknij: ukryte  -Śmierć Hiruzena
-Śmierć Jiraiy'i
-Historii Itachiego
-Historii Rodziców naruto
-Historii Obito
I naprawdę jeszcze wielu innych, postanowiłem podnieść ocenę do 10.

Cóż, skoro animiec ma niedługo się zakończyć, to i postanowiłem nadrobić Naruciaka, oglądając odcinki tylko zgodne z mangą. Ale ze względu, że Itachi Shinden jest adaptacją powieści zgodną z kanonem, walnąłem „Czemu nie, gorzej niż fillery nie będzie”
No i powiem, że jest klasa, podoba mi się to bardziej niż niektóre odcinki mangowe, ale czuję, że z niektórych sytuacji można byłoby wyciągnąć więcej, a nie spieszyć się i kończyć historię w 8 lub 9 odcinkach. Szkoda, że twórcy  kliknij: ukryte  nie rozwinęli momentu pierwszego spotkania Itachiego i Obito i śmierci Tenmy, swoją drogą było to mocne zakończenie odcinka, który zapowiadał się na typowy zapychacz czasu Fajnie też ukazali Itachiego i jego relację z innymi, m. in. z Shisuim, którym poświęcono całkiem fajny odcinek.
Itachi Shinden oceniam naprawdę wysoko, to Pierrotowi się udało w kwestii fabularnej, a także graficznej, bo kreska wygląda znacznie lepiej, niż wcześniej.

Naruto wraz z Dragon Ball'em to jedna z najbardziej rozpoznawalnych serii anime – szczególnie shounen. Pomimo wielu odcinków, w których wieje przysłowiową nudą (przeważnie są to fillery), całokształt wyszedł niesamowicie. Fabuła, która z każdym odcinkiem z mangi brnie do przodu, zachęca do oglądania kolejnych przygód Naruto i jego ekipy w świecie ninja. Twórcy na prawdę ociekają w pomysły, by sprawić, że seria staje się coraz bardziej interesująca.

Pod względem graficznym jest to oczywiście różnie. Jak przy tasiemcach bywa, niektóre odcinki są narysowane lepiej, niektóre zaś gorzej. Niemniej, wydaje mi się że ogólnie rzecz biorąc wizualnie Naruto prezentuje się bardzo dobrze. Sceny walki w większości przypadków spektakularne.

Fabularnie również różnie. Jak powszechnie wiadomo, cała seria obrazuje dążenie Naruto do zostania Hokage, z lepszym bądź gorszym skutkiem –  kliknij: ukryte  co koniec końców się udaje.
Nie brakuje jednak nieskończonych wątków pobocznych, walk z różnymi przeciwnikami, poszukiwań oraz nawet wątków miłosnych, jak np. w genialnej według mnie kinówce The Last.

Generalnie, mogło i wyszło bardzo elegancko.

Shippuuden ma ostatnio bardzo ładne tła. Dużo ładnych, szczegółowych rysunków scenerii i różnych lokalizacji. Często aż przyjemnie popatrzeć. Zaczęło się to jakieś kilkadziesiąt odcinków temu wraz z fillerami dotyczącymi nowego egzaminu na chunina i trwa do teraz.

Inna rzecz, że wyświetlane obecnie fillery (Jiraiya ninja scroll: cośtam, cośtam) są przekombinowane (w swojej formule zaczynają przypominać Incepcję Nolana).

Nie mam bladego pojęcia kto podejmie się recenzowania tego anime, ale niezależnie od tego jak bardzo go nie lubi, i jak bardzo go zjedzie za to co pierrot wyprawia z fillerami, to ja oczekuje 10/10 za muzykę. I mówię to jako osoba która uważa Shippuuden'a od arc'u z Painem, za totalny crap, i która anime już porzuciła – więc żaden fanboj.
Mam nadzieje że osoba która będzie recenzować szczególnie ten element, nie zachowa się jak niektórzy recenzenci czyli „nie za bardzo pamiętam co grało, to dam takie neutralne 6 i będzie gites”, tylko podejdzie do tematu na serio i „odświeży” sobie ten soundtrack. Naprawdę nigdy nie pisałem nic takiego, nigdy nie dyskutowałem na temat oceny za audio, ale w tym przypadku musi być 10.
Soundtrack w tym anime, naprawdę sprawiał czasami że łzy same cisnęły się do oczu, dopasowany był idealnie do scen, np.  kliknij: ukryte  śmierć Jiraiy'i, ale to tylko pierwszy przykład z brzegu, a jest ich masa. Twórcy naprawdę wiedzieli gdzie i kiedy wstawić ścieżkę dźwiękową, żeby stworzyć odpowiedni klimat.
Pozdrawiam.

Ktoś się podejmie recenzowania tego? xD

To jest niesamowite jak bardzo duża jest różnica między serią Shippuuden, a oryginałem. Cały klimat, priorytet serialu i ważność postaci kompletnie się zmieniły w tej serii: z fajnego, dość kolorowego anime z ciekawym/oryginalnym podejściem do spraw, wydarzeniami, których koniec dość ciężko było przewidzieć, do tego – fajnym soundtrackiem i ciekawymi postaciami, które nie raz miały szansę zabłysnąć – wyszła kontynuacja ze żmudną opowieścią o ściganiu swojego „przyjaciela”, wiejącym nudą klimatem, soundtrackami, które jeszcze bardziej nużą widza, bezbarwnymi/powtarzającymi się miejscami, które bohaterowie są zazwyczaj zmuszeni przemierzać (już byłem blisko oszalenia, kiedy musiałem znowu patrzeć jak postacie skaczą sobie po masywnych gałęziach drzew tego samego lasu, który prowadzi do wszystkich miejsc w tym pieprzonym świecie), przerywane, od czasu do czasu, ciekawymi walkami, które i tak (przynajmniej) w 50% opierają się na staniu i gadaniu. Większość postaci drugoplanowych nie pokazuje kompletnie nic nowego względem turniejów na Chunnina z pierwszej serii, tak samo Naruto, który przez znaczącą część serii, ma czelność popisywania się w kółko tymi samymi Jutsu, tyle że na większą skalę niż zwykle. A, i dość sporo nowych postaci ma przegłupi wygląd (np. Sai czy Oonoki).

Mało?

To teraz sobie wyobraźcie, że jest jeszcze gorzej: w momencie kiedy rozpoczęła się  kliknij: ukryte  kolejna wielka wojna Shinobi – walki przestały być starannie tworzone, większość potyczek wyglądało jak kolejne odcinki fillerów (pod względem choreograficznym, jak i animacji). A pro po fillerów – są OKROPNE i jest ich dużo. Zbyt dużo. YAY!

Jeszcze wam mało?

Mniej więcej w momencie, gdy pojawia się  kliknij: ukryte  Madara (ten prawdziwy), większość walk z trybu „strategicznego”, przechodzi w tryb: „DBZ”, czyli – napi***alanie się czym popadnie (co widać również w nowej kinówce – „The Last”).

No dobra, jak jeszcze wam mało, to dodam kilka rzeczy pokrótce (tu już pełny spoiler z  kliknij: ukryte  wojny):

 kliknij: ukryte  -Obito cały czas pi***oli o Rin
-Naruto może każdego przegadać na swoją stronę
-Zbyt dużo pi***olenia o przyjaźni i miłości
-Zwykły człowiek może stać się na chwilę tak silny jak istota, która była uważana za boga
-Banał typu: dziecko z przepowiedni. BUUUUU!!!

Pierwsza seria była ciekawa. Podobał mi się bardzo świat Naruto. Mnogość postaci drugoplanowych i technik jest powalająca. To, że nie lubię głównych bohaterów to tam mniejsza.
Ale druga część mnie zdecydowanie rozczarowała. Wiedziałem, że zaczyna być źle jak się pojawił wątek  kliknij: ukryte  „Pradawnej przepowiedni o dziecku przeznaczeni” Serio? Taki banał A później to już sukcesywny spadek. Np: kliknij: ukryte  Nikt nie potrafi poradzić sobie z Painem. Pojawia się Naruto. Wszyscy są uratowani nawet Ci co umarli lub  kliknij: ukryte  Sasuke zdradził wioskę, pomagał Orochimaru w eksperymentach na ludziach, zabił ludzi z wioski chmur i samurajów. I na koniec chce zniszczyć swoją wioskę i co? I oczywiście, że powrócił w chwale i glorii do Konohy I oczywiście niekończące się fillery.
To tyle narzekania, nie twierdzę, że to jakaś super zła seria. Ale błędy logiczne i fakt, że cały wszechświat kręci się wokół Naruto. Sprawiło, że nie trawie już tej serii. Jeśli ktoś uważa inaczej, jego wola i niech sobie ogląda na zdrowie.

Otóż anime bardzo mi się podoba. Nie będę wymieniać wszystkich zalet aczkolwiek wady owszem. Filery są po prostu D O B I J A J Ą C E. Co do grafiki to nie widzę czegoś czego można się przyczepić. Muzyka to moim zdaniem najmniejszy problem, ale bohaterzy też zdarzają się denerwujący. Zawiodła mnie trochę  kliknij: ukryte  śmierć Nejiego, czy też powrót Sasuke. Będąc szczerą – nie lubię Sasukę i chciałabym żeby w końcu umarł. Ale przecież wiemy że twórca anime nie uśmierci Sasuke, bo przecież będzie w filmie kinowym. Sakura owszem denerwuje mnie ale ujdzie. Więc moja ocena za poszczególne rzeczy to :
Grafika – 9/10,
bohaterzy – 7/10,
fabuła – 8/10,
muzyka – 10/10 *Nie zwracam na to zresztą większej uwagi*

Moja ogólna ocena anime to 8/10. Bardzo polecam.
Zamaskowano spoiler. Moderacja

Serio była naprawdę dobra, do śmierci Paina. Po tym się już rozpadło. Niesamowita nielogiczność, fillery… Nie, to nie miało być to. Oczywiście, nie jest to seria najgorsza, patrząc jednak przez pryzmat pierwszej serii, Naruto Shipp. prezentuje naprawdę słaby poziom.

To coś ewoluowało w takiego potworka, że prawie oglądać się tego nie da. Przedłużanie akcji, bezsensowne, prowadzące do niczego długie pseudo­‑moralizatorskie/pseudo­‑filozoficzne, debilne monologi, w kółko powtarzanie tych samych kwestii (może autor robił tę mangę dla ludzi z demencją?). Gdy ktokolwiek w tym anime się odzywa, wręcz przykro się robi, że ktoś to napisał i dostał zapłatę.

Ciągłe flashbacki i wspominki, czasem czegoś co było 1­‑3 odcinki temu. Ba, były nawet takie kurioza jak flashback w flashbacku!

A do tego morze fillerów, które również cierpią na powyższe dolegliwości.

Podręcznikowy przykład pazerności Japońców.

Przykro mi, było dosyć miło (powyższe problemy występowały, ale nie z takim horrendalnym nasileniem), ale się skończyło.

3/10

Zastanawiam się, czy twórcy ze Studia Pierrot po prostu nakręcił za dużo fillerów na zapas i teraz, żeby się nie zmarnowały, wpychają je nam kolanem gdzie się tylko da, czy może raczej produkują je na bieżąco, byle tylko odwlec nieubłagany koniec historii. Boję się, że może twórcy będą chcieli dociągnąć licznik odcinków obu serii do jakiejś okrągłej liczby, np do 700 skoro 600 zostało niedawno przekroczone; a może nawet do 1000, kto wie.

Niestety jestem zawiedziony „Naruto”. Anime zrobiło się tak nudne i przewidywalne, że coraz ciężej idzie mi oglądanie kolejnych odcinków. Ciągłe retrospekcje oraz głupie rozmowy między bohaterami, które nie mają większego sensu, doszczętnie niszczą anime. Mam dosyć powielanych schematów, gdzie przedstawiana jest przeszłość kolejnych postaci. Oczywiście wszyscy mają za sobą „ciężkie” przeżycia i co najważniejsze, są tacy sami jak Naruto. To ponad moje siły. Seria miała potencjał, jednak został on zmarnowany przez twórcę mangi. Z drugiej strony tytuł kierowany jest do młodszego widza, więc nie można spodziewać się cudów.

Można kochać i nienawidzić, ale przyznać trzeba, że Naruto to po prostu dobra seria – gnojenie jej jest oznaką buractwa, seria ma pełno dziur, wkurzających momentów, ale żeby od razu wyzywać od najgorszych to przegięcie. Tak czy siak o wiele lepiej wspominam sobie pierwszą połowę pierwszej serii, to złote czady tego tasiemca.