Tanuki-Anime

Tanuki.pl

Wyszukiwarka recenzji

Yatta.pl

Anime

Oceny

Ocena recenzenta

6/10
grafika: 4/10
fabuła: 4/10 muzyka: 5/10

Ocena redakcji

brak

Ocena czytelników

7/10
Głosów: 3
Średnia: 7
σ=2,16

Kadry

Zrzutka
Zrzutka
Zrzutka
Zrzutka
Źródło kadrów: Własne (Chudi X)
Więcej kadrów

Wylosuj ponownieTop 10

Meitantei Conan: Conan to Heiji to Kieta Shounen

Rodzaj produkcji: seria OAV (Japonia)
Rok wydania: 2003
Czas trwania: 24 min
Tytuły alternatywne:
  • Detective Conan: Conan and Heiji and the Vanished Boy
  • Detective Conan OAV 3
  • 名探偵コナン: コナンと平次と消えた少年
Tytuły powiązane:
Widownia: Shounen; Postaci: Policja/oddziały specjalne, Uczniowie/studenci; Pierwowzór: Manga; Miejsce: Japonia; Czas: Współczesność
zrzutka

Conan i Heiji znowu w akcji. Całkiem przyjemna produkcja.

Dodaj do: Wykop Wykop.pl

Recenzja / Opis

Conan i Ran dostają od Heijiego i Kazuhy propozycję przyjazdu do Osaki. Wycieczka ma polegać tylko i wyłącznie na zwiedzaniu miasta. W jego trakcie bohaterowie spotykają trójkę dzieci – Mayumi, Mikihiko oraz Kentę, czekających na swojego przyjaciela, Satoshiego. Niestety ten spóźnia się od ponad godziny. Mayumi sądzi, że Satoshi może przebywać w swojej sekretnej kryjówce. Dziewczynka wraz z Kentą i Mikihiko proszą Heijiego o pomoc w znalezieniu owego miejsca, podając kilka informacji na temat jego położenia, które zdradził im przyjaciel. Detektyw za namową Kazuhy i aprobatą Conana oraz Ran postanawia pomóc dzieciom. Czy zniknięcie Satoshiego może mieć coś wspólnego z napadem na bank, który miał miejsce tego samego dnia w jednej z dzielnic Osaki?

Wspólne występy Conana i Heijiego znane są wszystkim fanom cyklu Meitantei Conan głównie z kilkuodcinkowych epizodów serii telewizyjnej. Ich fabuła od zawsze trzymała dość dobry poziom. Zwłaszcza, jeśli wziąć pod uwagę przede wszystkim sprawę detektywistyczną, jej trudność oraz ewentualne metody rozwiązania. W przypadku Meitantei Conan: Conan to Heiji to Kieta Shounen dostajemy produkcję o bardzo prostej, wręcz banalnej fabule, która ucierpiała z przyczyn czysto technicznych i musiała zostać dostosowana do standardowego czasu trwania OAV­‑ek z Conanem. Motywem przewodnim jest zaginięcie chłopca o imieniu Satoshi, który później krzyżuje się z motywem napadu na bank. Oba wątki są standardowe i dość oklepane, jednak nie one sprawiają, że ta produkcja trzyma poziom. Jej trzonem i zarazem największym plusem są informacje pozostawione przez Satoshiego, które składają się na zagadkę, a zarazem stanowią wskazówkę dotyczącą ewentualnego miejsca pobytu chłopca. Początkowo można stwierdzić, że są banalne i przeciętny widz będzie w stanie rozwikłać tajemnicę bez najmniejszego problemu. Jest to błędne wrażenie, bowiem sama zagadka do najprostszych nie należy, a jej rozwiązanie jest dość zaskakujące. Zakończenie anime jest jednak proste i przewidywalne. Koniec końców otrzymujemy produkcję, którą można umieścić pomiędzy zwykłymi epizodami serii telewizyjnej o słabym i średnim poziomie zagadek detektywistycznych, a odcinkami z Conanem i Heijim.

Wśród postaci występujących w anime znajdziemy zarówno starych znajomych, jak i kilka nowych twarzy. Zachowania i relacje Conana, Heijiego, Ran oraz Kazuhy nie odbiegają w żaden sposób od tych, które widzowie znają z serii telewizyjnej. Pojawia się również współpracujący z Heijim inspektor Ootaki. Nowymi postaciami, stworzonymi na potrzeby tego anime, są Mayumi, Kenta, Mikihiko oraz Satoshi. Trójka dzieci, która poprosiła Heijiego o pomoc, jest odpowiednikami szkolnych przyjaciół Conana, co widać po ich wyglądzie i podobnym brzmieniu imion. Charakterami nieco różnią się od swoich pierwowzorów, co dość dobrze widać po Mayumi, która w przeciwieństwie do Ayumi jest raczej nerwowa, ostra i wybuchowa. Natomiast ich przyjaciel, Satoshi, jest przykładem chłopca, który boryka się z rodzinnymi problemami. Anime dostarcza minimalnych informacji na temat całej czwórki, jednak biorąc pod uwagę czas trwania i rodzaj produkcji są one wystarczające.

Strona graficzna anime stara się utrzymać dobry poziom, jednak ogólnie sprawia przeciętne wrażenie. Projekty postaci są dopracowane, ale niestety podczas mniej ważnych scen pojawiają się spore deformacje oraz niedociągnięcia, które mogą wywierać na potencjalnym widzu negatywne wrażenie. Zdarza się również, że proporcje między bohaterami a budynkami zostają zachwiane. Są to dość skrajne przypadki i w całym anime znajdziemy ich tylko kilka. Tła są dopracowane, nie rażą monotonnością, przy bliższym przyjrzeniu się można wyróżnić w nich drobne szczegóły. Tradycyjnie już skorzystano z pomocy grafiki komputerowej, która została użyta przy projektach części budynków i wnętrz. Jest subtelna, nierzucająca się w oczy, dzięki czemu idealnie komponuje się ze standardową animacją i nie wywołuje negatywnych odczuć.

W anime usłyszymy melodie znane z cyklu Meitantei Conan. Dobrane są odpowiednio, nie drażnią uszu i nie zniechęcają do dalszego oglądania. Piosenką zamykającą produkcję jest siedemnasty ending serii telewizyjnej, zatytułowany Ashita wo Yumemite. Cicha, spokojna, o nieco nostalgicznym brzmieniu, idealnie pasuje do podsumowania historii Satoshiego i jego przyjaciół.

Meitantei Conan: Conan to Heiji to Kieta Shounen jest idealnym przykładem produkcji, która pomimo dość oklepanej fabuły potrafi zaprezentować coś dobrego. Wszystko to dzięki zagadce­‑wskazówce pozostawionej przez zaginionego chłopca. Jej poziom trudności oraz problemy, jakie sprawiła głównym bohaterom, powodują, że fabularne niedociągnięcia schodzą na dalszy plan, a widz może mieć sporo zabawy, próbując samodzielnie rozwiązać tajemnicę. Samo anime mogą obejrzeć zarówno fani cyklu, osoby uwielbiające duet Conana i Heijiego, jak i osoby początkujące bądź niezbyt zaznajomione z resztą produkcji opowiadających o przygodach młodego detektywa w okularach. Poziom tej OAV wybija się znacząco ponad to, co prezentują słabsze odcinki serii telewizyjnej, a jedynym wymogiem jest znajomość podstawowych relacji i faktów łączących Conana, Heijiego, Ran i Kazuhę.

Chudi X, 31 grudnia 2009

Twórcy

RodzajNazwiska
Studio: TMS Entertainment
Autor: Goushou Aoyama
Projekt: Junko Yamanaka, Masatomo Sudou
Reżyser: Yasuichirou Yamamoto
Scenariusz: Kazunari Kouchi
Muzyka: Katsuo Oono