Tanuki-Anime

Krótkie wprowadzenie w historię dostajemy już na samym początku. Ludzkość stworzyła przy pomocy inżynierii genetycznej rasę nadludzi, Koordynatorów. Są genialni, wytrzymali, piękni… Słowem, idealni. Ale ludzka natura tak już jest skonstruowana, że cudza wyższość budzi zawiść, a zawiść budzi nienawiść. Stąd już tylko krok do wojny… I stało się. Wybuchły zamieszki, powstały dwa zwalczające się obozy. Będący w zdecydowanej mniejszości Koordynatorzy opuścili ojczystą planetę i osiedlili się na gigantycznych stacjach kosmicznych. Stan niepewnego spokoju trwał aż do dnia, gdy flota „Naturalnych” (ludzi niezmodyfikowanych genetycznie) zaatakowała i zniszczyła jedną z cywilnych kolonii. Odpowiedź ZAFT (Zodiac Alliance for Freedom Treaty), organizacji powołanej przez Koordynatorów, była szybka i zdecydowana. Rozpoczęła się wojna…

Klasyka, prawda? Okazuje się, że nie do końca. Zasadniczo mamy tu wszystkie elementy typowej serii Gundam. Wojna, wielkie roboty, statki kosmiczne, młodzi gniewni bohaterowie… Dobrzy i źli? Dwóch przyjaciół po przeciwnych stronach barykady, zmuszonych do walki. Dzielni piloci walczący z okrutnymi wrogami, zagrażającymi ich domom i rodzinom. Same banały… Ale co z domami i rodzinami „okrutnych wrogów”? Po której stronie są ci dobrzy? Czemu „dzielni piloci” odchorowują każde starcie? Żołnierze walczą, by ratować swoje światy – a o co walczą generałowie i politycy? Czy w obliczu konfliktu można zachować neutralność, a jeśli tak, to w jaki sposób? Oraz najważniejsze pytanie: czy wojna pozwala rozwiązać problemy?

Seed jest niewątpliwie najbardziej skomplikowaną serią z cyklu Gundam. Widowiskowe, znakomicie zrobione sceny batalistyczne stanowią, w przeciwieństwie do większości pozostałych Gundamów, jedynie niewielką częścią tego anime. Wielowątkowa fabuła, mimo że niezwykle rozbudowana, pozostaje spójna i logiczna, tworząc realistyczny i kompletny świat. Bohaterowie są „żywi”. Każda, nawet epizodyczna postać, ma własny charakter i zbiór emocji, własne ukryte (nieraz bardzo głęboko) plany i motywy działania. Losy świata równie często decydują się na arabskim bazarze w czasie codziennych zakupów, czy w trakcie popołudniowej herbatki na tarasie, jak i na polach bitew, a granica między dozgonną przyjaźnią a palącą nienawiścią jest cienka i łatwa do przekroczenia w obie strony. Gundam Seed odchodzi wyraźnie od schematu „kosmicznej strzelanki” i – co ciekawe – przy całej masie walki i wybuchów ma wyraźnie pacyfistyczne przesłanie (prawdziwa rzadkość we współczesnych filmach).

Grafika zaprezentowana w serialu powala na kolana (przynajmniej mnie powaliła) ilością szczegółów i jakością kreski a także wspaniale oddaną grą światła. Całości dopełnia znakomicie komponująca się z obrazem muzyka.

Bez przesady mogę stwierdzić, że Gundam Seed jest najlepszą serią anime, jaką do tej pory widziałem (dla porównania, Gundam Wing jest gdzieś w drugiej dziesiątce) i polecam go wszystkim miłośnikom science­‑fiction – zarówno tym, którym zależy na bogatej treści, jak i szukającym przede wszystkim wartkiej akcji.