Tanuki-Anime

Agumon, Gaomon i Raramon przenoszą się do Digital World i ruszają w podróż po cyfrowej krainie. Do wyprawy przyłącza się cichy i przyjazny digimon, Culumon. Jak to bywa w trakcie podróży, drobna sprzeczka i chwila nieuwagi mogą sprawić, że miła i spokojna wycieczka stanie się poważną przeprawą, a jakby tego było mało, spokój Digital World niebawem zostanie zachwiany.

Fabuła jest bardzo prosta i wręcz nudna. Stworki podróżują po Digital World, co chwilę trafiając na inne digimony, z którymi czasami zamienią kilka zdań i tyle. Oczywiście nie mogło zabraknąć finałowej walki ze złym potworem. Nie należy się jednak po niej spodziewać fajerwerków, bo choć przeciwnik pod względem siły i rozwoju stoi w digimonowej hierarchii praktycznie na najwyższym możliwym szczeblu, bohaterowie rozprawiają się z nim bez najmniejszego problemu. Ukazany tutaj Digital World nie jest dziką i niezbadaną krainą znaną z serii telewizyjnej, lecz w dużej mierze został przedstawiony jako ogromny plac zabaw. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ anime początkowo wyświetlano w jednym z japońskich parków rozrywki i od samego początku kierowane było do najmłodszych widzów. Dopiero w 2009 roku produkcja trafiła na ekrany kin i wraz z trzema innymi anime wyprodukowanymi przez Toei Animation była wyświetlana na specjalnych pokazach dla dzieci.

Głównymi bohaterami filmu są Agumon, Gaomon, Raramon i Culumon. Trójka pochodząca z serii telewizyjnej zachowuje się zgodnie z tym, co twórcy przedstawili w Digimon Savers: Agumon jest nierozważny, Gaomon upomina go przy każdej możliwej okazji, Raramon tylko od czasu do czasu przerywa milczenie. Culumon zaś pełni po prostu rolę maskotki towarzyszącej bohaterom. Oprócz tego widzowie zobaczą jakieś dwadzieścia sześć innych stworków. Liczba spora jak na taki krótki film, jednak w dużej mierze są to digimony z kategorii „małe, słodkie i do uściskania”, idealne dla dziecięcych oczu. Większe stworki też się pojawiają, lecz pomijając może dwa czy trzy, również nie należą do kategorii złych lub zbytnio przerażających. W końcu co może być strasznego w chodzącym kaktusie, gigantycznej pandzie czy białej foce z pomarańczowymi włosami na głowie?

Całe anime zostało wykonane przy pomocy komputerowej grafiki 3D. Projekty stworków nie ucierpiały na tym w żaden sposób i bardzo wiernie odzwierciedlają klasyczne odpowiedniki. Część z nich stała się nawet bardziej szczegółowa i wyraźna. W filmie dominują jasne, pastelowe kolory, zmieniające się później w zależności od miejsca, w którym znajdują się bohaterowie. Tła i krajobrazy nie są szczególnie zróżnicowane i nie mają zbyt dużej ilości szczegółów, ale grafika jest delikatna i przyjemna dla oka. Widać też, że ona również była przygotowywana dla najmłodszych i na pierwszy rzut oka przypomina animację z disneyowskiej produkcji Klub przyjaciół Myszki Miki.

W filmie można usłyszeć część melodii pochodzących z serii telewizyjnej oraz kilka zupełnie nowych utworów. Dobrano je odpowiednio do wyświetlanych scen, nie drażnią ucha, a same w sobie nie są zbytnio głośne. W trakcie ewolucji stworków wykorzystano piosenkę Believer w wykonaniu IKUO, która również pochodzi z serialu.

Digimon Savers 3D: Digital World Kiki Ippatsu! jest produkcją, którą mogę polecić tylko i wyłącznie najmłodszym widzom. Oni z pewnością nie będą rozmyślać nad płyciznami fabuły i skupią się na śledzeniu przygody głównych bohaterów oraz podziwianiu całej masy słodkich i przyjaznych digimonów. Starsze osoby z czystym sumieniem mogą darować sobie seans, nie stracą bowiem niczego, czego by później żałowały. Lepiej poświęcić te kilka minut na wykonanie jakiejś prostej pracy lub znalezienie tytułu bardziej odpowiedniego do oglądania.