Tanuki-Anime

Oklepane – pierwsza i podstawowa cecha Slayers, która po prostu wali po oczach. W każdym kolejnym odcinku widzimy tę samą nadętą i arogancką panienkę, która bez przerwy gada. Zgoda, nie zawsze wychodzi to na złe, czasem wnosi jakąś humorystyczną nutkę. Ale w sporej większości jest jednak bełkotem. Ma za to wpływ na wydźwięk całości, dodatkowo pomniejszając powagę czegokolwiek, co pojawia się na ekranie.

Seria jako taka była nawet całkiem niezła – ale nic spektakularnego, i właściwie w większości doskonale przewidywalna. Ten Zły, potem ten sam Zły, ale już jako klon. Za każdym razem w towarzystwie Paskudnego Stwora, którego należało zabić (z wielkim ryzykiem dla świata jako całości). Osobiście wolę coś bardziej urozmaiconego. Jakąś treść poza dość popularnym motywem „panna zabija złego, panna zabija złego”.

Kolejna dość irytująca rzecz to regularne wędrówki w bok od tematu w kierunku czegoś, co początkowo ma być humorem, ale kończy się jako marnowanie czasu. Istnieje przeliczalna liczba przypadków, gdy wróg stanie z boku i będzie oglądał bijatykę pomiędzy tymi dobrymi (albo też słuchał z szacunkiem długiego, wyjaśniającego monologu). Z początku nawet bywa to ciekawe, ale akcje tego typu nudzą się bardzo szybko, gdy występują po dziesięć razy na odcinek. Chociaż nie da się ukryć, że część z nich jest właściwie całkiem zabawna albo słodka (na swój perwersyjny sposób), jednak w wyniku końcowym i tak składa się na ogólną dłużyznę. Miałem wrażenie, że, z braku pomysłów na dodanie tych smaczków do fabuły właściwej, wstawiono je w charakterze wypełniaczy w zupełnym oderwaniu od akcji.

Grafika była całkiem przyzwoita, muzyka też. Nie za bardzo jest na co narzekać w sytuacji, gdy jedno i drugie było płynne i odpowiadało temu, co akurat się działo. Ale fabuła jako taka powinna była zostać bardziej dopracowana. Seiyuu trzymali się na poziomie, ale w niektórych miejscach miałem wrażenie, że aktorzy akurat śmiertelnie się nudzili. Prawdopodobnie z tego samego powodu, co ja (co prawda w innych odcinkach) – za dużo powtórzeń.

Ogółem seria warta jest obejrzenia, ale raczej nie zamierzam dodawać jej do mojej prywatnej wideoteki. Jeden z filmów, które ogląda się raz i już nigdy się do nich nie wraca.

Tłumaczenie: Bianca