Tanuki-Anime

Chizuru Yoshida, licealistka, która może pochwalić się zarówno talentem aktorskim, jak i biustem o rozmiarze dojrzałych arbuzów, jest osobą niezależną. Na co dzień poza nauką dorabia w filmach reklamowych, mieszka zaś u swojego chłopaka, Hiroyukiego, który jest muzykiem rockowym. Chizuru doskonale zdaje sobie sprawę ze swoich fizycznych walorów i nie waha się ich wykorzystywać, zwłaszcza gdy może to przynieść korzyści. Do kwestii uczuciowych podchodzi raczej z dystansem i nie zawraca sobie nimi specjalnie głowy.

Uroda naszej bohaterki sprawia, że zwracają na nią uwagę praktycznie wszyscy, a niektórzy, łącznie z jednym z jej nauczycieli, mają wobec niej własne niezbyt przyzwoite plany. Chizuru nie jest jednak ofiarą losu i zazwyczaj radzi sobie w podobnych sytuacjach. Tak przynajmniej wyglądało jej życie do chwili, gdy całkiem przypadkiem pojawiła się w nim Azumi, nieśmiała dziewczynka z mieszkania obok, która właśnie przeprowadziła się z prowincji do Tokio i początkowo nie robiła na swej nowej sąsiadce zbyt dobrego wrażenia. Azumi chodzi z Chizuru do klasy, ta zaś ze zdumieniem odkrywa, że do niezbyt początkowo lubianej przez nią dziewczyny żywi uczucie zdecydowanie mocniejsze niż tylko zwykła przyjaźń.

Fabuła tego OAV została czytelnie rozdzielona na dwie części. Pierwsza połowa to historyjka o tym, jak Chizuru musi stawić czoła nauczycielowi, który najwyraźniej ma ochotę na swoją uczennicę. Dziewczyna rozgrywa z nim więc grę wg własnych zasad. Druga pokazuje zaś sytuację trójkąta miłosnego, w którym Chizuru, Hiroyuki i Azumi znaleźli się przypadkowo. Całość jest bardzo krótka – zaledwie dwa odcinki po czterdzieści minut. Osobiście uważam, że jest zdecydowanie za krótka, gdyż zakończenie jest całkowicie otwarte, nie zamyka żadnego wątku ani też nie częstuje nas żadną puentą. No, ale to w końcu ekranizacja fragmentu mangi.

Mimo poważnie zapowiadającej się treści, HEN jest bardzo wesołą i pełną gagów historią. Oczywiście, lwia część tych gagów to dowcipy o podłożu erotycznym, ale to nie powinno dziwić. Bardziej dziwi kwalifikowanie HEN do kategorii hentai. Scen łóżkowych tu praktycznie nie ma, jest – owszem – nieco golizny, ale nie ma mowy, aby porównywać je z tym, co normalnie dzieje się w anime z gatunku „od lat osiemnastu”.

HEN to niezbyt nowy tytuł. Manga, będąca inspiracją dla anime, powstała w 1992, obydwa odcinki nakręcono zaś w 1996. Grafika jest dość prosta, zaś anatomia głównej bohaterki może faktycznie wzbudzać zastrzeżenia estetyczne (choć niektórym piersi rozmiarów głowy nie przeszkadzają). Pod względem wizualnym raczej nie poraża – czas nie obszedł się z nim łaskawie. To samo dotyczy bardzo skromnego podkładu muzycznego – co jest tym bardziej dziwne, że w końcu jeden z bohaterów jest muzykiem. Ewentualnym wytłumaczeniem może być, że przeważnie myśli on o czymś zupełnie innym niż granie.

Ten tytuł idealnie trafia pomiędzy rozmaite kategorie. Mamy tu i komedię, i shoujo­‑ai, i romans, i erotyk – trudno więc HEN sklasyfikować jednoznacznie. Adresowany jest on właściwie do miłośników wszystkich wymienionych powyżej kategorii i wszystkim może się podobać. Inna sprawa, że taki gatunkowy miszmasz podobać się nie musi. Ze względu jednak na niewielką długość, nawet jeśli wam się nie spodoba, nie stracicie zbyt wiele czasu.