Tanuki-Anime

 kliknij: ukryte  Ja te słowa o córce i spaniu odebrałem inaczej. Kompozycja tej sceny – Subaru klęczący z martwą Rem na rękach, nigdzie nie widać śladu Emilii, zdawałaby się wskazywać, że raczej o „spanie” razem z Rem. Poza tym w czasie tych wydarzeń nie pokazano jednoznacznie, że Emilia jest martwa i nie przypominam sobie żeby Puck kiedykolwiek nazwał ją swoją córką (chociaż w innych komentarzach piszą o jakiejś nie pokazanej w anime rozmowie).

Główny bohater to bezczelny kobieciarz hobbystycznie zajmujący się wymądrzaniem i sianiem defetyzmu (choć wygląda na to, że czasem ma rację). Ogólnie zapowiada się na jednego z barwniejszych bohaterów tego sezonu. O reszcie trudno coś powiedzieć poza czepianiem się oczywistości takich jak dziwne imiona czy fanserwiśność kobiecych strojów.Tylko dlaczego te twarze wydawały mi się trochę dziwne w zbliżeniu? Opening i ending na plus.

Początek trzeciej serii z loli czarodziejkami daje nadzieję na powrót do poziomu pierwszej serii, albo przynajmniej na utrzymanie się powyżej poziomu dna wyznaczonego przez środek Zwei. Choć nie zabrakło elementów, powiedzmy, humorystycznych takich jak  kliknij: ukryte  „oficjalne” potwierdzenie charakteru związku Ilyi i Miyu , to w odcinku zmieściła się też całkiem dobra walka, wprowadzenie nowych przeciwników i radykalna zmiana sytuacji bohaterek. Do tego teraz, gdy Ilya jest niejako odcięta od swoich koleżanek ze szkoły nie będzie mogła z nimi tracić czasu w kolejnych fillerach więc jest szansa że cała akcja nie będzie bez potrzeby rozciągana.

Pierwszy odcinek bawi. Trochę się rozczarowałem długością (w zapowiedziach sezonu tytuł był w kategorii serii o odcinkach normalnej długości). Czekam teraz na to dołączenie do głównego bohatera tej yaoistki, którą widać w endingu bo wydaje mi się, że będzie ona najzabawniejszą postacią (tak, wiem, że nie mówi się yaoistka).

A przy jakich to reakcjach udział mózgu jest całkowicie zbędny?

Mam obejrzane o jeden odcinek mniej niż Ty ale w żadnym odcinku nie widziałem, żeby bohaterowie dzieli się korzystając ze swego połączenia, ani też nikt nie mówił, że będą je w ten sposób dzielić.

W tym sezonie raczej nie ma serii, którą można by nazywać czarnym koniem.

Wiesz, jak to chyba sam pisałeś przy takich okazjach „jak Ci się recenzja nie podoba to napisz swoją własną” :)

Nie wiem zresztą po co ja się męczę, bo już pierwsze zdanie twojej wypowiedzi wyraźnie pokazuje twój poziom i to, że w sumie to chyba nie warto ci odpowiadać…

No weź, to nie Slova ;) Ao desu raczył zażartować, tak to przynajmniej odebrałem, a Ty już uderzasz w takie poważne tony.

Niestety to potwierdza moje wrażenia, które miałem po pierwszym odcinku, że o ile elementy komediowe były przyjemne to dramat z „biedną sierotką, której nikt nie chce i nikt nie lubi” wygląda jakby autor scenariusza kupił go na jakiejś wyprzedaży tanich dramatów.

A czy gatunek ma tak naprawdę znaczenie dla tej oceny? Może Zegarmistrz oceniał po prostu to co mu się podobało w tej serii a co nie, a nie realizację jakichś założeń gatunkowych.

Moim numerem jeden w starym anime były ex aequo Ami i Hotaru, Chibiusa była trzecia.

O Super­‑S można napisać, że była serią Chibiusy – dostała tam najwięcej czasu w stosunku do innych serii, pierwsza spotkała Pegaza (i przetrzymywała go na strychu) a nawet do swojego kończącego ataku Usagi potrzebowała Chibiusy i jej dzwoneczka.

A ja zawsze myślałem, że fantasy to gatunek.

Ja nie byłem zirytowany. Mało tego, ten inny charakter jest jedną z wielu przyczyn, dla których zdecydowałem się nie czytać mangi i nie oglądać tego sezonu.

Bo Subete ... to nie jest dobry kryminał. To głównie jest nie­‑kryminał a przedstawienie pewnych filozoficznych rozważań, filozoficznej wizji autora. I na to jest położony powiedziałbym największy nacisk. Jako kryminał niektórzy powiedzą, że jest dobry, inni że słaby ale pewnie nikt by nie powiedział, że wybitny lub porywający czy zaskakujący. Tak, że jeśli nastawiasz się właśnie na coś co będzie głównie kryminałem to bez względu na to co Ci napiszą o muzyce (ja sam raczej nie pamiętam nic poza openingiem i endingiem, przy czym ending podobał mi się bardziej) to raczej nie jest seria, która może cię zainteresować.

Po pierwszym odcinku jedno jest pewne – w tym anime nie owija się w bawełnę!

Może nie widziałem, może nie wiem, może się nie znam ale muszę się wypowiedzieć.

Jak dla mnie był lepszy ale nie powiedziałbym jeszcze, że dobry. Poza tym akcja drugiego nie rozgrywała się na sali sądowej i to mogło wpłynąć na to, że był strawniejszy.

Rzeczywiście, dopiero teraz jak obejrzałem końcówkę jeszcze raz zauważyłem, że na końcu wszyscy szpiedzy stoją przed domem. Wcześniej liczyłem tylko tych, którzy meldowali a było ich czterech więc wyszło mi, że paru jest jeszcze w domu, mój błąd.
Poza tym chyba nadmiernie korzystnie oceniłem autora pierwowzoru bo doprowadzenie do śmierci Sakumy tak naprawdę nie opłacałoby się szpiegom, bo nie zmieniłoby tego, że ponieśli porażkę przy przeszukaniu.Jedynym rozsądnym wyjaśnieniem takiego działania byłoby to, że od początku, także z punktu widzenia dowództwa armii celem tej operacji byłoby zabicie Sakumy. Ale to z kolei raczej nie ma sensu, bo w pierwszym odcinku nic nie wskazywało na to żeby był on taką niewygodną postacią, że i szpiedzy i armia chcieliby się go pozbyć.
Ciągle wydaje mi się, że tylko znalezienie dowodów może pomóc Agencji D. (czy jak się tam ona nazywa) bo udowodni jej przydatność. A tym bardziej jeśli było wcześniej inne nieudane przeszukanie to nie powinni liczyć na to, że znajdą prawdziwe dowody tylko je sfabrykować i podrzucić. Sukces drugiego przeszukania mogliby wtedy wyjaśnić tym, że jako szpiedzy lepiej szukali :)
Z kolei Sakuma został przedstawiony w pierwszym odcinku jako osoba bezpośrednia i mało podstępna więc dla mnie byłoby głupie gdyby nagle jakimś sprytnym i to jeszcze szybko wymyślonym planem uniknął pułapki zastawionej na niego przez wyszkolonych szpiegów.

Większość pierwszego odcinka, w tym cały do tego momentu, to rzeczywiście nudy. Dla mnie ciekawe były tylko dwa momenty  kliknij: ukryte  rozmowa po grze w karty i końcówka odcinka. Na podstawie tych dwóch fragmentów stwierdzam, że na razie moim „ulubieńcem” będzie Miyoshi.

Nie chciałbym gasić Twojego entuzjazmu ale dyskusja wywiązała się bardziej z powodu komentarza J, niż z powodu Twojego komentarza (inaczej niż w przypadku komentarza Kysz pod Hai­‑Furi, który rzeczywiście wywołał burzę). Dotyczy też bardziej kwestii „głupota czy odmienność kulturowa” czego autorzy anime pewnie nie planowali, niż jakiegoś ważkiego problemu, który chcieliby w tej serii poruszyć.

Szczerze mówiąc trochę mnie zdziwiło, że wszyscy (albo większość), którzy piszą o tym niesamowicie zajmującym zwrocie akcji z pierwszego odcinka, przyjmują jakoś, że Sakuma rzeczywiście padł ofiarą jakiegoś spisku i ktoś chce go poświęcić. Nie wiem, może mam jakieś dziwne postrzeganie ale mam wrażenie, że on jak przystało na prostolinijnego i naiwnego martwi się tej sytuacji na wyrost. Wydaje mi się, że tak naprawdę  kliknij: ukryte  najbardziej zagrożony w tej sytuacji jest Amerykanin a przeszukujący jego dom szpiedzy znajdą dowody przeciw niemu, zresztą te same, które tam wnieśli. To też wydaje mi się jednym z lepszych (bo logiczniejszych) rozwiązań tej sytuacji.

A w którym momencie pierwszy odcinek Cię pokonał? W sensie czy widziałaś całość?

Nie, nie wyszła.