Tanuki-Anime

I chyba tyle w temacie. To co pokazano w tych dwóch odcinkach jest ciekawe i może nie zaskakujące czy szczególnie oryginalne ale spodziewałem się raczej standardowych walk z potworami niż takich wydarzeń. Grafika też jest taka jak wcześniej, natomiast opening i ending podobają mi się mniej niż te z pierwszego sezonu, wolałbym żeby zostali przy tych wcześniejszych.

Pierwszy odcinek nie wzbudza szczególnego zachwytu ale nie był na tyle słaby żebym już porzucał tą serie, miejscami był całkiem przyjemny. Oczywiście poznajemy w nim głównego bohatera (nawet da się go trochę polubić) i jego pomagierów/opiekunów, jego prawdopodobnego ludzkiego przeciwnika a na koniec pojawia się wielki smok (nie wmówicie mi, że to spojler). Muzycznie jest nieżle.

Może rzeczywiście są podobne ale mimo wszystko Bungou było w pierwszy odcinku mniej chaotyczne i bardziej przejrzyste, przynajmniej dla mnie.

Chociaż trudno mieć co do tego jakieś oczekiwania ze względu na długość odcinków, to już w pierwszym zawarto dwa żarty, które mnie rozśmieszyły – pierwszy gdy  kliknij: ukryte  bohater nie mógł mówić, bo jak to wyjaśniono w grze są tylko żeńskie głosy. A drugi gdy  kliknij: ukryte  pod koniec bohaterce (grającej) zablokowano konto :). Na plus jest także to, że potwory, przynajmniej dla mojego niewyrobionego oka, nie wyglądają na zrobione przy pomocy taniej, topornej, najsłabszej grafiki komputerowej.

Oby nie.

To kwestia indywidualnego gustu bo ja bym powiedział, że to właśnie w Shiki i w Kobiecie w czerni było więcej rozciągania pewnych fragmentów, co zaczynało nużyć, niż w Higurashi.

Co to „fudziosi”. O seme i uke słyszałem ale tego nie.

Czy występuje tylko wtedy gdy oglądasz ekranizacje mang yaoi?

Jak nie masz serca to zawału też nie będziesz mieć więc się ciesz.

Zgodę się z Yagamim1, że nie można przywiązywać zbyt wielkiej wagi do recenzji. W końcu jedna recenzja to opinia tylko jednej osoby, której gust nie musi się pokrywać z Twoim, moim albo jakimkolwiek innym. W dodatku jedynym kryterium, które trzeba spełnić żeby opublikować tu recenzje jest ją poprawnie napisać pod względem językowym i zawrzeć w niej argumentacje. Przy czym argumentacja to też kwestia gustu bo co to właściwie znaczy, że osoba której praktycznie nie znasz napisała: „nieśmieszny humor”, „fabuła rozwija się w ślimaczym tempie”,„niesympatyczne postaci”?
Teoretycznie więc dałoby się, w przypadku anime którego nie oglądało wiele osób, napisać recenzje bez oglądania całości, wystarczy unikać szczegółów, które mogłyby nas zdemaskować i nie szaleć z oceną.
Dlatego według mnie lepiej jest czytać komentarze (każdy zawiera mniej informacji niż recenzja, ale pochodzą od osób od różnych gustach). Można też korzystać z ocen osób, których preferencje lepiej znamy np. koleżanki.

Ale żeby nie było offtopu to jeśli masz informacje z mangi zapytam się, ale bez szczegółów, czy  kliknij: ukryte  pojawia się jakiś romans między Gowtherem i Guilą oraz Banem i Jericho? Czy Guila otwiera kiedyś oczy i jak może walczyć mając je zamknięte?

A Ban miał mieć dużo fanów bo reprezentuje popularny typ męskiego bohatera­‑łobuza, podczas gdy Elizabeth raczej nie grzeszy intelektem i miała być słodka, a dużo ludzi tego nie lubi.

Czy tylko mi się wydaje

Tak, wydaje Ci się, przynajmniej według mnie (choć nie mam dobrego słuchu do muzyki). Także mój kolega który lepiej się zna na muzyce stwierdził, że pierwsza para fragmentów nie jest zbyt podobna do siebie, druga jest już trochę podobna ale nie tak żeby mówić o plagiacie (ja bym powiedział, że stosują tam chwyt, który pojawia się w wielu piosenkach). Przesłuchałem cały ending i połowę „Kizuny” i także ogólne wrażenie nie jest takie, żeby był to plagiat. Dla porównania początek „Heavenly blue” [link][link][/link] i „Magia” [link][link][/link] wydały mi się od razu podobne – choć tu też nie mówiłbym o plagiacie.

Pewnie sam ją stworzył.

syf, kiła i mogiła

A możesz rozwinąć, nawet ukrywając w spojlerze szczegóły, dla tych co nie oglądają anime a byliby ciekawi tej kwestii?

Zawsze  kliknij: ukryte  noś ze sobą nożyczki. I zawsze uważaj na kobiety w publicznych łaźniach.
Cieszę się, że Yami Shibai dostało kolejny sezon bo można w nim trafić nie raz na bardzo klimatyczne historie. Problem mam tylko z tym endingiem, który moim zdaniem, nie pasuje przy tym wykonaniu do całości.

Podobno będzie.

Ponieważ nawet w zapowiedziach sezonu nie ma opisu o czym to jest, w spojlerze będzie krótko o zdarzeniach z pierwszego odcinka (nie chce mi się rozpisywać). kliknij: ukryte  W pewnej krainie żyje rodzeństwo – Azuma i Kaoruko wraz r rodzicami. Żyją tam też wyglądające jak mechy istoty – Buranki a matka rodzeństwa ma za zadanie trzymać je w ryzach. Niestety Kaoruko chcąc pomóc matce lekkomyślnie budzi Buranki, które atakują Ziemię. Wtedy przeskakujemy 10 lat w przyszłość i dowiadujemy się, że na skutek działań niejakiej Reoko to matka Azumy została uznana za zbrodniarkę, która celowo zesłała Buranki na Ziemię. O prawdę walczy Azuma wraz z grupą nastolatków używających jako broni istot zwanych Bubuki a przeciwstawia się im grupa wspomnianej Reoko. Jedno z pytań, które pojawiają się w drugiej części odcinka to gdzie zniknęła Kaoruko ale penie w następnych się tego dowiemy.
Wrażenia z odcinka: podobała mi się dynamiczna walka na końcu, wygląd postaci i muzyka przy napisach też na plus. Wolałbym jednak gdyby akcja rozgrywała się w tej krainie z początku odcinka a nie w Tokio bo wolę krajobrazy leśne od miejskich. Ogólnie odcinek szybko mi zleciał, nie nudziłem się i nie spoglądałem na to ile zostało do końca.

Myślałem, że będzie to wyglądało trochę inaczej, tzn. ruszą z misją pomagania elfce, tymczasem zaserwowano nam pokaz japońskiej dyplomacji sosowo­‑karabinowej. Poznaliśmy też nowego, prawdopodobnie negatywnego bohatera (lokalny Grey?) i trochę ciemniejszej strony życia kobiet, oraz szerzej, nie­‑ludzi za bramą. Do tego na końcu  kliknij: ukryte  trzęsienie ziemi i to wtedy kiedy cesarz ma jakiś plan przeciw Siłom Samoobrony, zastanawiam się czy to przypadek czy jakaś tajna broń Cesarstwa. Opening i ending podobały mi się trochę mniej niż w poprzedniej części, do tego mam wrażenie, że trochę wyjaśnień pominęli ale ten odcinek zaliczam jako udany.

Mogło być lepsze ale wyszło trochę nijakie. Niby były dowcipy ale w tym odcinku podane jakoś za szybko i chyba bez pomysłu. Widać oszczędność na grafice ale w serii o krótkich odcinkach to nic dziwnego. Na plus wygląd bohatera, który rzeczywiście wygląda na występującą w naturze osobę w jego wieku i, który pozwoli odpocząć od tych nastolatków i studentów, zwłaszcza w opcji wymuskanych biszy.

To chyba najważniejsze co można powiedzieć po pierwszym odcinku. Niektórych to pewnie zrazi ale ja jestem się w stanie przyzwyczaić. Sam pomysł policji  kliknij: ukryte  policji tropiącej „niekanoniczne” wersje sushi nie jest niczym zaskakującym czy odkrywczym biorąc pod uwagę to co widzieliśmy w komediowych anime. Twórcy chcą pewnie zrobić parodię historii opowiadających o działalności policyjnych detektywów albo raczej specjalnych oddziałów o charakterze policyjnym, co może być ryzykowne zwłaszcza, że nawet ja uśmiechnąłem się tylko jakieś dwa razy w pierwszym odcinku.

Aktorski

 kliknij: ukryte  Możesz mieć rację zwłaszcza że dyrektor nie mówi ani słowa. Ale widzę też problem – osoba z nożem wbitym w takie miejsce nie byłaby raczej w stanie ukryć bólu a do tego krew pojawiłaby się zaraz po zadaniu rany. Poza tym w pewnym momencie widzimy dyrektora z boku w taki sposób że ten nóż byłby słabo ale jednak widoczny w kadrze – około 16.05

 kliknij: ukryte  Rok: 1997
Reżyser: Adrian Lane
Innych filmów nie widziałem ale możesz coś o nich napisać jeśli chcesz.

 kliknij: ukryte  Czyli moje typy rzeczywiście są dużo bardziej wymyślne:
- sama Magatą, ten system , którym się tam zachwycają i którego używają mógł stworzyć taki geniusz jak ona, a skoro już przy tworzeniu morderca coś tam zaplanował to… Problem: wszyscy zachowują się tak jakby wyjechało stamtąd prawdziwe ciało Magaty a nie sądzę żeby zabijał duch.
- Nishinosono – posiada dużą wiedzę na temat zabezpieczeń pomieszczenia z dr Magatą, była zazdrosna o fascynację senseia nią i jeszcze ta historia o sztuczce z kartami z trzeciego odcinka – tylko sensei ją rozgryzł mam wrażenia, że to może być nowa wersja tej sztuczki. Problem: ona nie jest prawdopodobnie genialnym programistą i jej spotkanie z Magatą też było nagrywane.

 kliknij: ukryte  Rzeczywiście jak teraz zobaczyłem to przypomina ale mimo wszystko twarz tego na diabelskim młynie widzimy dość niewyraźnie a obaj wyglądają na osoby w podobnym wieku choć te wydarzenia dzieli przynajmniej 15 lat. No, chyba, że on też siedział w zamkniętym pomieszczeniu ;)

Teraz dobrze.
Ja też chciałbym poznać Twoją teorię bo sam mam dwa typy, które wydają się absurdalne.