Tanuki-Anime

Bo potem to już człowiek ma ochotę zrobić bohaterką krzywdę.

Mam wrażenie, że powinno być „bohaterkom”, gdyż zdanie chyba odnosi się do kilku pań (a jeśli nawet jednej to i tak jest to niewłaściwy przypadek).

Ups, pomyliłam tagi, czy ktoś z moderacji mógłby je poprawić i ukryć spoilery?

Akurat obie kwestie można wyjaśnić.

DEEN ogólnie spaprał animację Stay Night, więc nie widzę powodu dla podpierania się anime. W VN natomiast kliknij: ukryte  owszem, wspomina, że walczyła z Gilgameshem, ale mówiąc to wyraźnie odwraca wzrok i nie wspomina szczegółów. Można po prostu przyjąć, że nie chciała przyznać jak totalną porażką była ta „walka”.

Co do tego oszczędzania. Kirei nie wie, że  kliknij: ukryte  Kiritsugu był w stanie walczyć z nim jak równy z równym tylko dzięki Avalonowi, który po zniknięciu Saber stracił większość mocy. Można więc przyjąć, że źle zinterpretował to, że Kiritsugu zignorował go po walce w finałowym odcinku. Kirei był ranny i przekonany, że Kiritsugu wciąż ma przewagę i zaraz dokończą walkę. Zamiast tego jednak Kiritsugu koncentruje się na szukaniu rannych, totalnie ignorując Kireia.A ten nie będąc wszechwiedzący miał prawo źle zinterpretować sytuację, jako „nie próbował mnie dobić mimo, że miał okazję”.

Nie ma problemu! Moderacja do usług

Nie, zdecydowanie należy zacząć albo od anime Fate/Zero, albo od gry Fate/Stay Night. Anime na podstawie gry najlepiej nie tykać, chyba że lubisz adaptacje marnej jakości. Nie zaczynaj obu naraz, bo zniszczysz sobie zaskoczenie, gdyż obie serie się nawzajem spoilerują.

Taki już problem Toaruverse. Jest mnóstwo mięska, ale przetykanego taką ilością warzyw, że czasem nie czuć. Dlatego najlepiej te nudne fragmenty wyrzucać z pamięci i koncentrować się na ciekawych. Przy takiej strategii serię czyta się naprawdę dobrze.

Akurat ilość postaci będzie tylko rosnąć. I nie wygląda, żeby harem Toumy miał maleć, raczej wręcz przeciwnie.

A propo tego – nim weźmiesz się za NT polecam najpierw mieć za sobą część dodatków, na pewno Styili SS i Norse Mythology. No i drugi tomik SS (który w ogóle jest warty uwagi, bo porusza kwestię „gemstonów”). Są w nich wprowadzane poboczne postacie, które potem mają rolę w głównej fabule. Zwłaszcza Styili SS, bo bez tego nie za bardzo wiadomo skąd Touma zna Levinię.

Nie za bardzo rozumiem do czego się odnosisz.

W przypadku Sióstr Misaka miała ogólne pojęcie co się tu u licha dzieje. W tym przypadku natomiast nie miała zielonego pojęcia, a Touma wyraźnie nie był w formie by to wyjaśniać.

Poza tym ona też może patrzeć przez pryzmat tego jak wyglądała sytuacja gdy próbowała go powstrzymać ostatnim razem. Nie wyszło z tego nic dobrego. Całkiem możliwe, że pamiętając tamtą scenę na moście stwierdziła, że i tym razem należy mu zaufać.

Zresztą tutaj głównie chodziło o to, by  kliknij: ukryte  odciągnąć moment uświadomienia Misaki. Gdyby na tamtym etapie wiedziała później sprawy potoczyłyby się kompletnie inaczej i niekoniecznie lepiej dla wszystkich zainteresowanych.

A Lessar pojawia się właśnie w 17 tomie, acz dopiero od 20  kliknij: ukryte  oficjalnie zostaje najbardziej wkurzającą haremetką tej serii.

Tomik 16 ogólnie ssie mocno (niestety 17 i 18 również, dopiero od 19 seria wraca do poziomu, a przy 20 robi się epicko). Scena z Mikoto była nieco dziwna, ale to dobry pairing jest i należy mu wybaczyć tą jedną dziwną scenę.

A świat byłby wyjątkowo pięknym miejscem, gdyby nie tylko Itsuwa, ale także Lessar umarła w jakiś skuteczny sposób, najlepiej bolesny.

Tudzież Kekkaishi (nie jestem pewna jak z anime, ale w mandze wątki braci się przeplatają).

Poza tym z całym szacunkiem, ale końcówka anime Ao no Exorcist totalnie schrzaniła całe ciężko budowane relacje między braćmi robiąc z Yukio totalnego psychopatę, więc nie do końca rozumiem zachwyt nad tym wątkiem….

Timeskip został umieszczony dlatego, że seria miała być tylko reklamą mangi. Więc wszystko co wydarzyło się w serialu było pisane tak, by pasować do fabuły komiksu. Dlatego też Yomi musiała  kliknij: ukryte  umrzeć, gdyż na początku mangi zostaje wprowadzona jako zły duch. Seria była pisana właśnie z myślą by wyjaśnić jak umarła i czemu jest po ciemnej stronie mocy. A timeskip na końcu miał na celu tylko i wyłącznie zachęcenie do zapoznania się z dalszymi przygodami bohaterów (co też osobiście odradzam, bo manga jest o klasę, dwie gorsza od swojego prequela). I fakt, z punktu widzenia samego anime był niezbyt potrzebny.

I jeśli Kagura była straszna to ciesz się, że w anime nie ma Kensuke… to jest jeszcze większa porażka.

W anime to nie zostało chyba wyjaśnione, ale w nowelkach jest dokładniej opisane – po prostu  kliknij: ukryte  Aureolus tak spanikował, że z przerażenia wyobraził sobie, że Styliemu i pozostałym obecnym tak naprawdę nic się nie stało. W efekcie Touma miał później pretensje do świata, że tylko on skończył w szpitalu. XD

traf chciał, że są to same dziewczyny

To akurat żaden przypadek. W drugim sezonie jest jasno powiedziane, że  kliknij: ukryte  stare demony chowają się w przedstawicielkach płci pięknej, by móc wskrzesić się jako ich dziecko. Panowie mają wiele talentów, ale rodzenie dzieci akurat do nich nie należy…

Do tego dosadne „To be continued”.

Oj, wiele było serii w historii anime, które pomimo zapowiedzi kontynuacji w ostatnim odcinku nie doczekały się takowej.

I w sumie Antanaru powiedział właściwie wszystko, od siebie co najwyżej dodam, że możliwe, że Manglobe wyżyło z reklam i tylko dlatego postanowiono, że drugi sezon jednak pójdzie na antenę. Ale niestety to prawda – Manglobe jest w nieco desperackiej sytuacji i jak nie zrobią niedługo jakiegoś hitu to mogą nie przetrwać.

Kiedy właśnie sprzedaż płytek i bue­‑ray'i jest raczej przeciętna (nie znam dokładnych danych, ale z moich obserwacji wynika, że sytuacja jest nieciekawa), więc należy się cieszyć, że w ogóle zrobili drugi sezon. I jeśli jakimś cudem popyt się nie zwiększy to jest mała szansa na kontynuację.

Manga to kompletnie inna kwestia – ona sprzedaje się dobrze. Na tyle, że są „wydania specjalne” z jakimś bonusem np. breloczkiem lub zakładką. I ta płyta DVD to właśnie taki dodatek, który ma zwiększyć sprzedaż takiego tomiku, który z oczywistych względów jest droższy. I biorąc pod uwagę, że ostatnio taki tomik z dodatkiem sprzedał się w około 40 tysiącach egzemplarzy to dołączenie OAVki opłaca wydawcy. Dla porównania – nie sądzę, by sprzedaż którychkolwiek odcinków przekroczyła 3 tysiące. W związku z tym naprawdę nie radzę sugerować się faktem powstawania OAVki, gdyż nie ma ona nic do rzeczy i nie jest żadnym wyznacznikiem.

Akurat ta OAVka powstaje ciut niezależnie jako bonus do kolejnego tomu mangi, więc nie należy jej interpretować jako oznaki jakiegokolwiek końca. A to czy powstanie trzecia seria zależy od tego jak będą się sprzedawały płyty DVD i Blue­‑Ray'e.

„Pokémony służą przede wszystkim do walk”

...ale służą. W końcu gry na których opiera się uniwersum pokemonów od początku miały umożliwiać graczom walkę przy pomocy stworków. Później dla odmiany wprowadzono też system konkursów oraz stworzono Pokemon Rangers czy też grę, gdzie celem było robieniem zdjęć pokemonów. Nie zmienia to jednak faktu, że główne gry z tego nurtu na żadnym etapie nie odrzuciły idei walki. To że anime dość marnie radzi sobie z oddaniem tego aspektu, wcale nie oznacza, że to recenzent się myli. Zwłaszcza, że zdecydowanie posiada on wiedzę o tym uniwersum.

Zachęcona pozytywnymi opiniami o serii postanowiłam ją obejrzeć mimo, że produkty shoujowate zwykle nie trafiają mi do gustu. Cóż mogę powiedzieć – jako komedia romantyczna wypadło to nawet sympatycznie i w sumie nie miałabym zastrzeżeń, gdyby nie rozwiązanie głównego wątku… Ło matko! Skąd wzięli taką beznadziejną parę złych bohaterów. Znaczy Czarna Wdowa jeszcze jako tako dawała radę, ale Omodaka był jedną wielką pomyłką. Jego Thragiczna Przeszłość, jego dziwaczne działania, jego kompletnie niezrozumiały dla mnie cel… z każdą kolejną rewelacją tego typu zastanawiałam się czy jakiś bohater może upaść niżej.

Pominąwszy tą wadę, seans wspominam raczej dobrze, choć nie jestem pewna czy chciałabym obejrzeć kontynuację, gdyby taka kiedykolwiek wyszła. Kolejna dawka Zakuro mogłaby już nie zostać tak dobrze przyjęta.

Dżul, warto sięgnąć po mangę, bo pominąwszy paskudną kreskę w pierwszych tomach manga jest warta przeczytania. Człowiek odkrywa, że z anime wycięto praktycznie całą fabułę, a to co oglądaliśmy to głównie losowo wybrane wypełniacze z trzech pierwszych tomów pominąwszy ostatnie dwa­‑trzy odcinki które są kompletnie wyjętymi z kontekstu wydarzeniami z bodaj 8 tomu…