Tanuki-Anime

Szkolnych romansów nie lubię, postaci typu rezolutnalolizadhd nie cierpię. Tymczasem

Świat anime ma kilka pięknych zalet, a jedną z nich jest to, że pomimo upływu lat wciąż potrafi mnie miło zaskoczyć

tak więc Okitsura to wyjątek, całkiem przyjemny seans – takie naciągane 7/10.

Dziękuję za recenzję. Jeśli chodzi o dzieła, które dzieją się na Okinawie, to w 2018 roku ukazał się 12­‑odcinkowy serial o siatkówce plażowej pt. Harukana Receive. Poza nim w 2021 roku otrzymaliśmy Shiroi Suna no Aquatope, czyli opowieść o nastolatkach, które szukają swojego miejsca w świecie, a w tle zarysowuje się mały, ale ważny manifest ekologiczny. No i jest jeszcze film Non Non Biyori Movie: Vacation.

Napweno nie jest złe, jest bardzo dobre, przemiłe sympatyczne i informatywne.
Informatywne aż do bólu głowy, za dużo jak dla mnie bo szukałem rozrywki a nie geogastrycznego dokształcenia z reklamą Okinawy jakiej do tej pory nie widziałem.

8/10 naciągane 8.

... którzy namówili mnie na seans. Spodziewałem się cienizny, a dostałem moje najlepsze anime sezonu ;)

Zdecydowanie mój czarny koń sezonu. Będę się modlił o to, żeby prefektura Okinawy dofinansowała następny sezon (coś takiego w ogóle ma miejsce w Japonii?), bo oglądało się to bardzo przyjemnie.

Bardzo sympatyczne i w dodatku ma nawet wartość edukacyjną. Co prawda czasami przytłacza (choćby ilością napisów na ekranie i hermetycznymi kulturowymi żartami), ale tempo jest dobre i ogólnie dobrze się to ogląda.
A w ogóle jeśli chodzi o Shina Itagakiego to wcześniej widziałem tylko Teekyuu i nieco się zdziwiłem jak bardzo podobny styl animacji ma to anime. Oczywiście to zaleta, choć nie każdemu może podpasować tego typu dość oszczędna, acz bardzo kreatywna animacja.

Całkiem przyjemne, pod warunkiem, że spojrzy się na to z lekko przymrużonym okiem. Twórcy robią wszystko co mogą, żeby to jakoś wyglądało i osobiście bardzo doceniam tę grę światłem. Czuć ten tropikalny klimat.
Nie miałem (i nadal nie mam) wielkich oczekiwań względem tego tytułu i póki co jestem zdecydowanie pozytywnie zaskoczony.

Kjutne i przyjemne.

Kana to bardzo fajna dziewczyna i miło się ogląda jej rozterki miłosne. Hina natomiast… kwestie dialektu Okinawy brzmią jak dukane z kartki, a seiyu tak średnio czuje swoją bohaterkę.

Doceniam też humor, który wynika z różnicy mowy i jest tłumaczony widzowi, oby się z tym szybko nie wypalili.

Póki co jestem na tak.