Tanuki-Anime

niski i przyziemny głos

To jest literówka, prawda?

anime bez wątpienia promuje potrzebę porzucenia swojej sfery komfortu. Problem polega na tym, że wiele osób właśnie po to decyduje się na japońską animację, żeby uciec od codzienności. Zatem uprzedzam, że serial nie jest łatwy, a dla niektórych może być wręcz nieprzyjemny.

A tam… Spora część klasyki anime promuje porzucenie strefy komfortu, wyłączenie ekranu, wyjście do ludzi itd., a najbardziej zatwardziali otaku i hikikomori zachwycają się nią i tak, nawet w fanatyzm popadają ;)

Romans trzydziestolatków zmieszany ze sci­‑fi.

Minusy:
- No nie jestem fanem niektórych wątków obyczajowych. Stary jestem, nie moje klimaty. Ale postacie z tych wątków bardzo dobrze pasują do historii.

Plusy:
+ Lubię jak tytuł po obejrzeniu jeszcze bardziej pasuje :)
+ OP Suiyoubi no Campanella – Summertime Ghost.
+ Cudna muzyka i często mocno podkręcona podczas wielu scen. Tak jak być powinno!
+ Klimat miasta i jego mieszkańcy. Z głównej obsady:  kliknij: ukryte  Kudou taki sobie, aż dziwne, że dostał scenę w finale. Ale Reiko i odkrywanie zupełnie innej Kujirai B fantastyczne.
+ Tempo odkrywania głównej intrygii. Może jednak odrobinę za szybkie i parę epków więcej by nie zaszkodziło, ale oglądało się bardzo dobrze.
+ Zakończenie.  kliknij: ukryte  Cały projekt zemsty Miyukiego miał stworzyć „Zirconiana” nieżyjącego syna, ale pozbawionego jego osobowości by dowalić staremu. Koniec końców projekt nie był potrzebny bo demencja wjechała, ale dzięki projektowi Reiko istnieje bo stała się „sobą”/przestała być kopią do wykasowania.

Ostatecznie podołali, chociaż czasem uważałam, że fabuła za mocno pędzi. Brakowało mi jednak więcej scen z Miyukim i Gwenem, które były w mandze ;) Jakby seria miała jeszcze ze 2­‑3 odcinki to może tempo by było lepsze. Ale ostatecznie mogę polecić, solidna seria z ciekawymi motywami.

Naprawdę dobre anime. Czasami fakt trochę się można było pogubić co i jak ale ogólnie seria naprawdę na duży plus.

Może nie jedno z najlepszych, za to na pewno jedno z najciekawszych anime jakie ostatnio oglądałem. W zasadzie każdy odcinek kończył się jakimś cliffhangerem, może dlatego tak dobrze śledziło się serię na bieżąco? Świetny opening, mimo że tego typu muzyka kompletnie nie jest w moim guście perfekcyjnie wpada w ucho, opening jest również dobrze zrealizowany wizualnie. Sam Kowloon od razu skojarzył mi się z Hongkongiem, żywcem wyciągniętym z filmów Wong Kar­‑Waia. Cóż, byłem blisko, tymczasem bez anime nawet nie wiedziałbym że taki fenomen jak Kowloon Walled City istniał naprawdę, co samo w sobie jest fascynującym tematem. Intrygująca fabuła, dorośli bohaterowie (w sam raz dla osoby znudzonej nastolatkami/uczniami/studentami w rolach głównych) – z niecierpliwością czekam na wielki finał Reko­‑pon.

Kurde, nie pamiętam dokładnie początku mangi, którą i tak przerwałem w okolicach tomu siódmego nie pamiętam czemu, ale wydaje mi się, że faktycznie zekranizowali cały pierwszy tom i pominęli kilka nic nie ważnych dla fabuły rzeczy i kilku bohaterów pobocznych. Jednak w ogólnym rozrachunku, odcinek pierwszy bardzo mi się podobał. Fajnie i wyraźnie zanimowany, dobrze udźwiękowiony, a opening jest jednym z lepszych, które słyszałem w ostatnich latach i długo nie może mnie opuścić.

Ciekaw jestem, jak faktycznie wyjdzie ta adaptacja, zwłaszcza, że całą mangę mają zmieścić w tych 13 odcinkach. No i przecież manga chyba nadal jest wydawana w Young Jumpie. W każdym razie zobaczymy.

Zmartwiło mnie, że zaadaptowali cały pierwszy tom mangi w 1 odcinku. Mocno śmigają z fabułą – mają podobno zaadaptować 11 tomów (niech ktoś mnie sprostuje, jak się mylę) w 13 odcinków! Ogólnie tempo w pierwszym odcinku nie było takie tragiczne wbrew pozorom, więc może im się to uda zrobić całkiem sprawnie…Ale nadal obawy zostają, że sporo rzeczy pominą. No nic, pozostaje oglądać dalej i się okaże :) Bo techniczne anime wygląda ślicznie, opening też bardzo dobry (uwielbiam Wednesday Campanella, polecam ich piosenki), więc kto wie, może człowiek się martwi niepotrzebnie?…

Ciekawie narysowane, ładnie udźwiękowione, fabularnie też zapowiada się interesująco. Zastanawiam się tylko, czy nostalgia nie przysłoni fabuły. Mam też duży problem z panem Tomozakim Sugitą w roli głównej – świetny aktor, ale nie mogę się oprzeć wrażeniu, że nie pasuje do postaci.

Mimo wszystko, póki co jestem na tak.