Tanuki-Anime

Obejrzałam anime i zaczynam się zastanawiać…

Czy tylko mi wydaje się, że to wcale nie jest komedia?

Wszyscy mam wrażenie skupiają się na zewnętrznej otoczce. Czyli to ma być śmieszne/w sumie to nie śmieszy/jest płytkie. Ale mam wrażenie, że tak naprawdę ten, kto to stworzył, planował przekazać czy przemycić coś innego w tle, a nie to na czym z jakiegoś powodu wszyscy się skupiają.

Około trzeciego czy czwartego odcinka już mnie momentami przechodziły dreszcze. Zachowania postaci, ich wizerunek, przerywające to jakby się nie klejące reszty scenki… Miałam wrażenie, że całość nie tylko zewnętrznymi „żartami” ale też na poziomie interpretacyjnym pokazuje upadek społeczeństwa.

Zatrzymałam sie jak na razie na pierwszej serii, ale i tak do samego końca to uczucie się utrzymywało.

Nawet opening i ending wpisywały się w ideę i sugerowały, że COŚ JEST NIE TAK. To nie były tematycznie pasujące do komedii. Nawet takiej z czarnym humorem. Całość momentami dawała BARDZO ponure wrażenie, na dodatek podszyte erotycznym kontekstem.

Przewijające się gdzieś w przerwach i między scenami nagrania i sceny miałam wrażenie, sugerowały, jakby nasz główny, zrozpaczony bohater wcale nie był niewiniątkiem na jakie wyglądał. Momentami pojawiające się migawki jawnie ukazujące jakieś sytuacje erotyczne między nim a uczennicami. Opening kończący się obrazkiem naszej optymistycznej bohaterki z ciążowym brzuchem (?!). I w końcu sceny, sugerujące jak te niby niewinne dziewczyny staczają się, sceny które pokazują ich mroczną stronę, chęć mordu… może zemsty? Również, na samym nauczycielu.

W któryś początkowych odcinkach również przewijało się stwierdzenie „to nie może się dziać, takie rzeczy dzieją się w gazetach, więc nie mogą dziać się obok mnie”. Zamykanie oczu na problemy społeczeństwa. Dzieci których nikt nie chce słuchać. Kryjące się za miłym uśmiechem i żartami problemy (moment, kiedy patrząc w oczy naszej optymistki dziewczyna widzi chęć mordu).

No naprawdę ciekawe anime :). W bardzo fajny sposób pokazuje zachowania ludzi, bywa naprawdę pouczające i daje do myślenia. Posiada specyficzny humor, który nie zawsze mi się podobał. Trochę mnie też bolały te yuri wstawki itp. ale ogólnie nie było źle nawet z tym tylko odczuwam, że to czysty fanserwis dlatego mnie to tak boli, że nijak miało się to z całością, raczej taki dodatek by widzów zachęcić. Grafika naprawdę bardzo ładna, podobał mi się też opening. Seria była naprawdę dziwna i jakby bez konkretnej fabuły. Mimo wszystko moja ocena to 8/10 :).

Może ktoś powiedzieć w jakiej kolejności to oglądać? Zależy mi by oglądać to w kolejności w jakiej zostało wydane. (Właściwie gdyby obok tytułu podane były roczniki byłoby naprawdę o wiele lepiej : /. Czasami niektóre serie mają naprawdę wiele sezonów i ciężko powiedzieć w jakiej są kolejności.)

„Jestem zrozpaczona! Poziom tego show… Oddajcie 4 godziny z mojego życia… "
Jestem #trochę zawiedziona po seansie. Niby satyra społeczeństwa japońskiego ale #trochę jednobiegunowo podchodząca do tematu, czym, muszę przyznać, jestem zrozpaczona.

Mogła by być to niezła czarna komedia gdyby twórcy wykazali się większym dystansem, zarówno do swojej pracy jak i światka otaku (tak,tak Japonia to nie tylko m&a). Zamiast tego woleli pokierować się maksymą „nie -psoć- tam gdzie jesz” i takie są tego skutki.
Komuś taka „analiza społeczeństwa” (bo jaką inną wartość ma to anime poza mogącymi się podobać bądź nie eksperymentami graficznymi) może wystarczać, ale trzeba zaznaczyć, że jest ona powierzchowna i jednostronna tak jakby dbała o zdrowie psychiczne oglądających i nie wyjawiała całej prawdy, przy czym obiecując, że pozostawi tylko rozpacz. Zabrakło mi tu pojazdu po samych otaku i po ludziach mających poczucie niezależności i własnej wyższości w stosunku do społeczeństwa, z których to właśnie perspektywy jest to ukazywane. Przez co odnoszę wrażenie, że twórcy są kompletnymi hipokrytami (w jednym odcinku pod koniec umieszczone są, jak mniemam, sfabrykowane listy z zażaleniami widzów, za pomocą który przedstawiane są wady tej produkcji jako zalety przy okazji wyśmiewając potencjalnych autorów takich opinii).

Sam zabieg tekstów na drugim planie oceniam pozytywie – jako eksperyment – ale miło by było gdyby przedstawiały większą wartość merytoryczną, nie koniecznie w stosunku do tego co się dzieje fabularnie ale tematów pobliskich – śmierci, rozpaczy. Takie mieszanie form i oddziaływanie na różne sposoby jest ciekawym kierunkiem ale nie czy w późniejszych produkcjach SHAFT z tym #trochę nie przesadził.

Ogólnie mówiąc połączenie GTO, NHK ni Youkoso! i spajającego to wszystko postaci nauczyciela zainspirowanej Osamu Dazaiem wypada nieźle ale wyczuwam tu mnóstwo niewykorzystanego potencjału. Bo sama baza jest dobra ale brakuje tu głębszego wniknięcia w tkanki społeczne i #trochę więcej pieprzu w przypadku ukazywania poszczególnych zjawisk, a przede wszystkim obiektywności.

Jako podręcznikowy pesymista żądam czegoś więcej. Nie dowiedziałam się niczego nowego ani szokująco prawdziwego. Głębsze analizy przedstawionych zachowań prowadziłam ze znajomymi w liceum na murku za szkołą.

P.S Kafuka to nieuleczalny przypadek chorego podejścia do świata. Przez cały czas miałam nadzieję, że okaże się tak naprawkę skrytą pesymistką. Szczególnie scena, w której Otonashi ujrzała coś w jej oczach dała mi taką nadzieję.

Uśmiałam się jak rzadko kiedy, a pan Rozpacz był przeuroczy. Chętnie zostałabym jego partnerem w samobójstwie… XD Było dość psychodelicznie, zwłaszcza, gdy wyśmiewano poważne tematy, jak właśnie samobójstwo, ale oglądało się świetnie. Chociaż nie ma tu wyraźnej fabuły, naprawdę wciąga! Polecam ;)

A mnie się w ogóle nie podobało, tyle pozytywnych ocen, opinii, ale to nie mój typ humoru.

Według mnie anime świetne i wszystkie serie trzymają poziom -ubawiłam się po wsze czasy i zgodzę się z poprzednikiem, poruszane tematy są bardzo.. życiowe i doją trochę do myślenia o ludzkim zachowaniu. No i świetne postaci. Dużo eksperymentów, np. jeden odcinek z różnymi stylami rysunku, inny z różnymi osobami podkładającymi głos, jeszcze inny w wymyślonym języku z dwoma wersjami napisów na górze i dole. Według mnie anime wyszło bardzo dobrze. Nawiązania do innych serii również bawią :D Sailorki, Eva, DB.. Ostatnio słuchając OST do anime X zauważyłam, że utwór „Sadame” jest niezwykle podobny do tej spokojnej, trochę smutnej piosenki, która leciała w Sayonara(...) przy retrospekcjach itp. (niestety nie udało mi się znaleźć jej tytułu). Puściłam „Sadame” mojemu bratu, on myślał, że to naprawdę z Sayonara Zetsuboa Sensei. Czyżby kolejne nawiązanie? :)

naprawde, usmialem sie jak cholera, z drugiej strony nauczyciel ma duzo racji w tym co mowi :D

Ja miałam nadzieję na naprawdę dobre anime. Skuszona wieloma pozytywnymi wypowiedziami na jego temat, postanowiłam spróbować. Jednak gorzko się zawiodłam. Mimo że główny bohater wywołał u mnie pozytywne wrażenie i w zasadzie z miejsca się do niego przywiązałam, to reszta, według mnie, wypadła blado. Zgadzam się w zupełności z LiquidMX, fabuła wręcz odrzuca. Ziewałam średnio co jedną, dwie minuty. Brak jakiejś dynamiki, nazbyt spokojnie, czas się „ciągnął”. Być może nie mam poczucia humoru – bądź posiadam specyficzne – ale dla mnie większość tych „komediowych” momentów była nieudana. Mój śmiech był raczej wymuszony, nie do końca szczery.
Musiałabym obejrzeć całość, aby wystawić ocenę, jednak nie wiem, czy dałabym radę…odpadłam już po kilku odcinkach…

W życiu nie widziałam bardziej pokręconej komedii xD Świetna komedia, postacie są dziwne i w tym jest ich cały urok^^. Muzyka jet tak pokręcona i dziwna, ze aż świetna xD. Ubawiłam się przy tym anime^^ Polecam.

Ten tytuł zaliczyłabym do pozytywnie dziwnych. Jako komedia czasami się sprawdzał, szczególnie parodia zjawisk kulturowych, które jakby sie nad nimi zastanowić nie powinny człowieka śmieszyć. Dość szarpana, napikowana niezawsze potrzebnymi informacjami (które nawet w obrebie jednego odcinka nie siliły się na logiczne powiązanie) fabuła może odstraszać, ale ja jako zwolennicczka absurdu przełknełam ją prawie za jednym zamachem. Nagromadzenie tekstów w tle, momentami mnie irytowało, początkowo robiłam stopklatke, ale ile tak można. Dlatego uważam, ze dla odpowiedniego zrozumienia (?) należałoby cało serię obejrzeć conajmniej dwukrotnie.
Postacie można polubić, ale miałam nieodparte wrażenie, że twórcą wcale nie chodziło o lubienie bohaterów przez odbiorce. Nie, raczej bohaterowie mieli odgrywac swoją role udowadniania całemu światu inteligencji, smaku i dowcipu twórców. Zgadzam się z recenzją, że nie ma tu mowy o dialogu autor­‑odbiorca. Jednak wcale mi nie przeskadzało oglądanie tego monologu z zewnątrz, jako niezależny obserwator.
Te anime nie jest skierowane do szerokiej grupy, każdy powinien odpowiedni się zastanowić czy jest wstanie przetrwać coś takiego, czy nie. Ja nie żałuje.

Oryginalne anime, sposób przedstawienia świata jest genialny xD Jako satyra spełnia swoje zadania idealnie :) Wszystkie serie zasługują na 10.

Jestem już na 3 serii a nie napisawszy komentarza do pierwszego.
Same pozytywy do tej serii.Za każdy razem jak główny bohater słyszymy wypowiadane „zesuboshita” ,mój stan staje się odwrotny od tego w jakim jest główny bohater xD
pierwsza seria jest boska xD Krytyka wszystkiego co nas otacza może w ciekawy sposób poprawić nastrój.Ciekawe co? xD
przedstawieni bohaterowie ,czyli uczniowie pokazują nam widzom to co może wydawać normalne na co dzień ,ale z innej perspektywy(bardziej krytycznej).Muza jest ok.Pasuje do klimatu.
Polecam wszystkim tym co mają zły humor lub krzywo patrzą na świat…hmmmm bardziej pesymistycznie ogólnie ujmując ;).
Wstawiam 9/10

Niespecjalnie przepadam za pokręconymi anime, ale SZS wciągnęło mnie i niekiedy bardzo rozśmieszyło. Polecam. :)

Ogłupiło mnie. Postać nauczyciela rozpaczy rozkochała mnie w sobie. Jest tak samo nieporadna życiowo jak ja. x3 Mimo wszystkich mankamentów, naprawdę przyjemnie mi się oglądało SZS. Kolorystyka jest dla mnie wspaniała, Kenji Ohtsuki śpiewający piosenki jest w mojej liście ulubionych ludzi na MyAnimeList. W środku anime się sypie. To było dla mnie przykre, zwłaszcza, że nie spotkałam się w anime z takim sposobem przedstawiania świata. Niestety dla otaku, z którymi rozmawiam, mam skłonność do tworzenia sentymentu w stosunku do czegoś, co może być chłamem absolutnym. No i sentyment ten nie pozwala mi sprawiedliwie ocenić Sayonara Zetsubou Sensei.

jak w temacie…. nudne

Cóż… nie śmiałem się ani razu przy oglądaniu wszystkich odcinków zarówno serii pierwszej, jak i drugiej, odcinków OAV czy serii trzeciej.

Jest to również moje ulubione anime.

Mi się je po prostu miło oglądało. Sceny jako humorystyczne nie były najwyższego lotu, ale mi się świetnie na nie patrzyło. Nie umiem tego do końca opisać…
Jestem również chyba wyjątkiem, bo jak dla mnie im lepiej tym dalej, całość dochodzi do maximum przy Goku SZS, a potem niestety opada, z troszkę gorszą serią Zan SZS.

Należałoby również wspomnieć o Openingach i Endingach – bo są to moim zdaniem najlepsze w historii anime. Zwłaszcza nr 3 z serii Goku – nie sądzę by prędko powstał lepszy.
(Rozczarował mnie ten w Zan though.)
Endingi wypadają podobnie – pierwszy jest po prostu świetny, następne też są bardzo przyjemne dla ucha. Ten w Zan też…!

Jedna rzecz mnie w tej serii jednak irytowała: przedstawienie (zmyślonego zupełnie) streszczenia poprzednich odcinków w postaci książeczki obrazkowej. Raz było śmiesznie, ale potem to już przewijałem.

Poza tym jednak wszystko stoi na bardzo wysokim poziomie, i na pewno nie raz będę jeszcze do tej serii wracać.

Na razie obejrzałem pięć odcinków, ale już teraz mogę potwierdzić, że to genialna seria xD W dużym stopniu przypominam głównego bohatera xD I po raz pierwszy w życiu śmiałem się z pesymistycznego podejścia do życia, chęci popełnienia samobójstwa itd i zrozumiałem, że przesadzam, i tak naprawdę te wszystkie moje poglądy są nieco chore xD Dzięki, Różowy Kierowniku xD

Zakochałam się w tym od pierwszego wejrzenia. Humor idealnie wycelował w me serce. Jest chaotyczne ,nieposkromione i szalone ,ale i tak to kocham. Muszę przyznać ,że za komedią kryję się dobry gatunek psychologiczny. Doskonale wypatruje niedoskonałości dzisiejszego społeczeństwa ,które towarzyszą na codzień ,a ich nie zauważamy. Parodia bezbłędna ,postacie ah. Uwielbiam harem uczennic ,jednak Sensei Rocks :D Czasami na ekranie pojawia się za dużo tekstu ,ale wybaczę autorowi :]. 2 sezon już nie jest tak dobry ,ale także nie pogardzę. Pozostaje czekać na 3 :). Może i kreska to nie jakieś arcydzieło ,ale to nie wszystko. Podoba mi się taka. Muzyka super ,hah opening ,endingi są takie hmm.. 'indywidualne' na tle innych. Jak najbardziej polecam ! :)
Pozdriawiam

Właśnie oglądam drugą serię, a wychodzi już trzecia. Zen Zetsubou Sayonra Sensei :)

Świetna komedia opisująca wiele zagadnień życia codziennego i ogólnie społeczne problemy są w niej opisane nad wyraz dobrze, jednak często wydźwigane są do rangi światowej :)

Super postaci :) Szczególnie hikkomori :)

Ja tam tą serię uwielbiam. Przyznaję. W trakcie pierwszego odcinka miałam ochotę się powiesić, ale w jakiś magiczny sposób wciągnęła mnie FABUŁA (niewiarygodnie chaotyczna, ale jednak fabuła). Fajna komedia do poduszki ^_^

Pierwsza seria jest bardzo udana – podzielam większość pozytywnych opinii jakie tutaj padły ;]

osobiście strasznie mnie irytowała kwestia : „Jestem Zrospaczony!!!”
pierwsze 2x było OK – potem juz tego bylo zbyt wiele xD
co do 2giej serii – IMO wypadła o wiele słabiej – większość gagów jest troche zbyt skomplikowana i wymaga sporej znajomości Kultury Japońskiej zeby można było coś zrozumieć ...
Pierwsza seria 8/10
Druga seria 6/10

To jedno z najlepszych anime na jakie natrafiłam. W niektórych momentach byłam zdolna spaść z krzesła co nie zawsze kończyło się jedynie lekkimi stłuczeniami. W momentach kiedy Nozomu mówi „Jestem zrozpaczony!” po prostu leżę i kwiczę.

Wg. Mnie to anime ostro jedzie po bani =D. (jedzie po bani= jakieś takie mocno rozwalone i można zgłupieć od niego) Ale faktycznie warte obejrzenia :D:D. Dla mnie jest to czasami tak głupie (bez obrazy) że aż śmieszne =D. Jestem dopiero po 2­‑gim epku ale akcja jest nieziemska :D. Polecam na dołka,zły humor. Anime nie z tej ziemi =D (Przez dobór „zawodników” :D). Pozdrawiam! areczek123!

Seria jedyna i niepowtarzalna. Zdecydowanie odbiega od emitowanych serii :)
Moim zdaniem opening w 1 i 2 serii jest rewelacyjny:) bure bure bure bure :D!!