Tanuki-Anime

Wydarzenia trzyodcinkowej serii OAV mają miejsce jakiś czas po Bakuretsu Hunters TV. Bohaterowie wciąż zajmują się tym samym – pomagają zwykłym ludziom, karząc wykorzystujących ich złych magów. Projekty postaci są identyczne, muzyka stoi na tym samym poziomie, seiyuu nie zmienili się… A jednak coś jest inaczej.

Różnice widać już na pierwszy rzut oka. Stroje do walki Chocolat i Tiry stały się nieco bardziej skąpe, a i inne dziewczęta mają na sobie mniej niż poprzednio. Główne postacie wydają się coraz bardziej zainteresowane pewnymi sprawami…

Już w pierwszej scenie możemy do woli napatrzeć się na nagie ciała kobiet („tylko” od pasa w górę), zażywających kąpieli w gorących źródłach, a także dowiedzieć się czegoś o niedwuznacznych planach na noc. W wyniku serii mniej lub bardziej śmiesznych (niestety, w porównaniu z serią TV, mniej) zbiegów okoliczności oczywiście do niczego nie dochodzi, bo w końcu to nie jest hentai...

Drugi odcinek jest już lepszy – wreszcie jakaś przygoda! Jak pomóc dziewczynie zamienionej w coś w rodzaju zombi? Akcja i walka w niezłym stylu! Tylko po co te humorystyczne wstawki, które na dodatek znowu dotyczą „wiadomych rzeczy”? Prócz tego ma się wrażenie, że wątek poruszony w tej części jest jeszcze nie w pełni zakończony… A tu nagle odcinek trzeci, a w nim coś zupełnie innego!

Tym razem autorzy postawili na melancholię i romantyczność. Drzewo, które zakwita tylko raz na dziesięć lat, ma podobno cudowną moc – każda para, która właśnie wtedy wyzna sobie pod nim miłość, będzie razem do końca życia. Sorcerer hunters przypadkiem znajdują się w pobliżu, gdy pod drzewem pojawiają się setki turystów i dziesiątki panienek… To chyba byłby najlepszy z odcinków, gdyby znów nie upiększono go komicznymi scenami śpiewu Big Mamy czy też innymi popisami.

W porównaniu z serią telewizyjną Bakuretsu Hunters OAV wypada blado. Nie jest to wina jakości (jeśli chodzi o kreskę, animację czy muzykę), lecz po prostu fabuły. Właściwie wiele jej tu nie ma – ot, trzy zupełnie różne historyjki, razem tworzące nieco bezsensowną całość. Do tego jakby na siłę wciśnięte, kiepskiej jakości dowcipne gagi i nagie panienki. Podobno ta wersja bardziej oddaje klimat mangi – jeśli tak, to nie chcę widzieć komiksu na oczy. Zadowolę się serią telewizyjną.

Nie wiem, komu mogę polecić tę pozycję… Chyba raczej nie fanom poprzedniczki – mogą się nieco zawieść. Może zmęczonym po ciężkim dniu panom, chcącym popatrzeć na wdzięki młodych dziewcząt? Bo przedstawicielkom płci pięknej odradzam – ktoś, kogo nie interesują kobiece kształty, niewiele tu znajdzie. Tak samo zresztą jak ktoś, kogo nie śmieszą głupawe gagi. Mnie, choć serię telewizyjną lubię, OAV lekko załamała. Nie jest może aż tak zła, ale według mnie po prostu gorsza. Przed ekranem trzymali mnie tylko bohaterowie, którzy – chociaż zachowują się trochę inaczej – wciąż są tymi, których polubiłam wcześniej. I oczywiście miałam poczucie, że nie mogę tak po prostu przejść obojętnie obok kontynuacji anime, które mi się podobało.

Aż dziwne, że za obiema produkcjami stoją ci sami twórcy…