Tanuki-Anime

Tomoyo i Tomoya. Dwa tak podobne słowa, a tak różne podejście ludzi. Czy chłopak o reputacji rozrabiaki jest odpowiednią partią dla uczennicy, która stara się zostać przewodniczącą samorządu szkolnego? Tomoya coraz boleśniej uświadamia sobie, że być może nadchodzi czas rozstania.

Pewnie każdy z was zastanawiał się czasem, jak potoczyłyby się losy bohatera, gdyby dokonał w życiu innych wyborów. Gry typu visual novel oferują często dużą swobodę, lecz ekranizacje pokazują zwykle inne ścieżki w ograniczonym tylko zakresie i w przypadku romansów zostawiają stadko zapłakanych niewiast, które odpadły w castingu na ostateczną wybrankę. Clannad: Another World ~Tomoyo Chapter~ daje nam szansę zobaczenia, co by było, gdyby bohater puścił ową wybrankę kantem, a zaangażował się w związek z dziewczyną, której nazwisko różni się o jedną samogłoskę.

Największa różnica w porównaniu z serią telewizyjną polega na ogólnym nastroju. Zamiast opowieści z dużą dawką humoru, odrobiną magii i niekiedy abstrakcyjnymi problemami moé panienek, dostajemy kameralny dramat dwojga ludzi. Można się zżymać na małomiasteczkową atmosferę w szkole i dziwnych Japończyków, którzy wchodzą między wódkę i zakąskę, starając się rozdzielić najnormalniejszą pod słońcem parę. Sytuacje, w których związek się rozpada, bo jedną stronę interesuje tylko „tu i teraz”, a druga idzie naprzód, nie są jednak wcale takie nietypowe. Przy prawidłowo skonstruowanej warstwie dramatycznej zabrakło niestety czasu, żeby pokazać te wszystkie szczęśliwe chwile, zanim zaczęły się pojawiać pierwsze pęknięcia. Tęskniłem również za bardziej humorystycznymi scenami z gry, jak choćby symulacjami myślowymi, z których jasno wynikało, że nie należy przystawiać się do zaprawionej w bojach dziewczyny, gdy akurat w kuchni kroi warzywa.

Jeśli ktoś nastawi się na kolejne spotkanie z bliźniaczkami albo dokładkę rozgwiazd, srodze się zawiedzie, bo ze starej obsady oprócz pary TT uchował się jedynie Sunohara (dla innych brak Fuuko może stanowić największą zaletę). Każdą z postaci mamy szansę zobaczyć od trochę innej strony. Tomoya sprawia tu wrażenie bardziej przygaszonego niż zwykle i ma niewiele okazji do cynicznych uwag. Tomoyo prezentuje się od bardziej wrażliwej strony (czasem przypomina zagubioną dziewczynkę), a Sunohara zmienia swój wizerunek na potrzeby poszukiwania pracy. Oprócz nich linie dialogowe mają jeszcze ze dwie osoby, lecz przy tak ograniczonych rolach trudno powiedzieć, na ile wkładanie drąga w szprychy wynika z ich złośliwości.

W warstwie graficznej za najbardziej zauważalną nowość można uznać to, że po uwolnieniu wskazówek zegara twórcy porzucają znaną z serii telewizyjnej wiosnę na rzecz pełnej melancholii jesieni i zimowego finału, pokazanego w bielach, szarościach i odcieniach błękitu. Końcówka dostarcza również nowych bodźców dla uszu w postaci nastrojowej piosenki Ana, którą śpiewa Lia z I've Sound.

Szkoda trochę, że opowiedzianej historii nie poświęcono dwa razy więcej czasu, ponieważ brakuje tu znanej z Clannada równowagi pomiędzy zabawą a wzruszeniem. Tym niemniej, pomimo wszystko, stawiałbym Tomoyo Chapter obok najbardziej udanych odcinków serii, choć może akurat nie na żadnym z medalowych miejsc.