Tanuki-Anime

Później obejrzałem OAVkę z 1998. I to był dobry wybór, bo dzięki temu zabiegowi to anime wylądowało na piedestale. Dla mnie to ścisły top jakiejkolwiek animacji, jaką w życiu widziałem. Pełna dycha ode mnie.

No nie trawię. Zbyt zwyczajne, a jednocześnie tak wydumane. Rozumiem nostalgiczny nastrój, ale to było po prostu nudne.
Nie polecam. Tylko dla tych, których zachwyciła pierwsza część.

Z pewnością nie jest to najlepsze anime jakie dane mi było obejrzeć. Nie najlepsze ale z pewnością jedno z najładniejszych. Trudno powiedzieć, że jest dobry, film pozbawiony fabuły. SONY postanowiło dorobić obraz do kapitalnej muzyki. Czy to teledysk – nie. Mistrzostwo ekipy filmowej spowodowało, iż żaden z dwu podstawowych filmowych wyznaczników (audio i wideo) nie został przytłoczony. Postaci narysowane są zdecydowanie ładniej niż w „komiksowym” pierwowzorze. Animacja jest doskonała i pomimo wielu statycznych scen – płynna. Tła dopieszczone do granic możliwości (prawie jak u GHIBLI). No i na koniec muzyka. Lekkie, ciepłe kubańskie rytmy towarzyszące nam przez całą projekcję. Tej OAV'ki nie sposób obejrzeć bez przyjemności. Fakt – niewiele zrozumiemy, lecz co można wywnioskować po kilkunastu migawkach z życia Alpha­‑san?
Dajmy się ponieść temu obrazowi. Obejrzyjmy go bez zobowiązań a przyjemność zostanie w nas na długi czas. Przyjemność objawiająca się nuceniem pod nosem 'Cafe Alpha' – Choro Club.