Tanuki-Anime

Mam wrażenie, że jestem jedyną osobą na całym tym portalu, która wymierza gniotowi, jakim jest Mononoke Hime należną karę.

Jest to tak naprawdę jedyny film Ghibli, na którym się zawiodłem. Ale za to zawiodłem się na nim na CAŁEJ LINII.

Główny bohater jest do bólu płytki, tak jak i jego motywacje, a z obsady drugoplanowej jedyną w miarę interesującą postacią (tzn. taką, którą można opisać ponad 3 przymiotnikami) okazuje się Eboshi. Reszta postaci jest głęboka jak muszla sedesowa, a ich zachowania i motywacje są takie wymuszone i drewniane, że przydałoby się je potraktować impregnatem.

Fabuła to archetypiczne i nic nie wnoszące do tematu rozwodzenie się na temat przyrody i robiącego jej z zmoderowano jesień średniowiecza człowieka. Prawdziwą innowacją i „rewolucją” ze strony Mononoke Hime jest chyba jedynie fakt, że chociaż w przypadku większości jej podobnych produkcji to świat przyrody przedstawiany jest jako ten dobry, tutaj obie strony są tak niemożebnie durne i niewzbudzające najmniejszego cienia sympatii, że najlepszym wyjściem z konfliktu wydaje się spuszczenie na ten cholerny las dziesięciu ton napalmu.

I to jest chyba największy problem całej produkcji. WSZYSCY, CO DO JEDNEGO, SĄ TU PO PROSTU GŁUPI. Tak, drodzy państwo, witamy w świecie Mononoke Hime, w którym uniwersalnymi wartościami wyznawanymi przez wszystkich są przemoc, hipokryzja i IQ zaniżające średnią całego kontynentu! Zdolności dyplomatyczne obu stron sprowadzają się do grożenia sobie śmiercią, a jedyna znana im strategia wojenna to zaawansowana taktyka „Na Pohybel”. Ta wojna prowadzona jest przez idiotów, którzy mają głęboko w nosie konsekwencje swoich czynów, a po tym, jak odrobią wilkowi łeb walą punchline'ami o tym, jak to „odcięta głowa gryzie”. A ten padół łez i rozpaczy jest jeszcze tylko pogłębiany przez głównego bohatera.

Nie pamiętam nawet, jak się jegomość nazywa, i mało mnie to w sumie obchodzi, bo żaden z aspektów jego istnienia nie sprawia, żeby jego imię było jakoś szczególnie warte zapamiętania. To co trzeba o nim wiedzieć, wyrazić można w dwóch prostych punktach:
- jest praworządny
- jest mężny
I to w sumie podsumowywuje całą głębię charakteru tej postaci. To jest typowy bohaterski bohater, który nie lubi rozlewu krwi i uważa, że obie strony powinny dążyć do porozumienia. Tylko, że w dodatku jest idiotą, i nie może się chyba zbytnio zdecydować, jaką tak naprawdę zamierza pełnić w tym konflikcie rolę, bo przez większość filmu jeździ od jednych do drugich na swoim koziorożcu i ratuje losowych ludzi, tylko po to, by ktoś za chwilę zaczął grozić mu śmiercią. Jego wkład w historię to uratowanie dwóch ziomków w rzecerzece i rannej Mononoke oraz przyjęcie na klatę STRZAŁU Z BLISKA Z MUSZKIETU (po czym oddalenie się bez odwracania głowy, jak prawdziwy badass). A tak, i jeszcze ma taką złą klątwę, która go zabija od środka, ale za to pozwala mu odrąbywać ludziom głowy strzałami z łuku. W teorii miał ją uzdrowić Duch Lasu, szkoda tylko, że wszyscy ze wspomnianym duchem na czele mają tę klątwę w dupie i wolą grozić sobie naokoło śmiercią.

Z głównych bohaterów mamy jeszcze Mononoke, która uważa, samotny szturm na ufortyfikowane miasto z samym sztyletem to dobry pomysł, ale nie mam ochoty strzępić na nią jęzora. Grunt, że jest tak samo nierozważna jak reszta obsady i główny bohater ma co ratować.

Na wątek miłosny pomiędzy tymi dwojga spuszczę zasłonę milczenia, bo nie wiem, czy raczej się z niego śmiać, czy może płakać.

Na szczęście chociaż warstwa audiowizualna się jakoś broni. Kreska jak na 1997 jest naprawdę ładna, szkoda tylko, że autorzy musieli w film wpakować takie ilości gore i ohydy. Dziki rzygające krwią i larwy wyłażące zwierzakom z oczu ani nie dodają filmowi uroku, ani nie sprawiają, że jest „dojrzalszy”. Jest to najzwyczajniej odrzucające i niepotrzebne.

Tak naprawdę jedyny element Mononoke Hime, do którego nie mam żadnych zarzutów to soundtrack. Nie jest on fenomenalny, ale przynajmniej nie jest zły. Dobrze oddaje atmosferę i dynamikę starć, urok i magiczną aurę tajemniczego lasu…

Szkoda, że to co najwyżej przyzwoity dodatek do talerza pawianich fekaliów, jakim jest Mononoke Hime.

2/10 – mam nadzieję, że więcej takich „arcydzieł” i „klasyków” nie będę zmuszony oglądać.

Bez sensu po prostu. Niech mi ktoś powie czy w tym jest sens? Całe anime jest bardzo piękne, ale ta końcówka…. kliknij: ukryte  Gdy ten chłopak dotarł do tego boga lasu i zostal uzdrowiony i potem opuścił ten las to nadal miał bliznę, ale wtedy ta kobieta chciała zdobyć głowę tego boga lasu, a nasz boahter oczywiście zawrócił, by pomóc księżniczce i w ogóle pojednać wszystkich.
No i wtedy ta kobieta strzeliła w tego boga lasu i łeb mu się odtrącił, a cała natura zaczęła umierać. Chciwi ludzie schowali ten łeb i z nim uciekali, a bóg chciał go odzyskać, więc siał śmierć i zniszczenie. No ale w końcu nasz bohater i księżniczka oddali łeb temu bogowi, cała natura się ożywiła i znikła blizna tego chłopca. Nie wiem, czy tylko mi się tak wydaje, no ale czy nie pokazuje to, że ten bóg w ogóle był niepotrzebny, skoro natura żyła i tak dalej? Może i potrafił leczyć istoty, lecz ludzie z tego przecież nie korzystali…Lub czy może jest tak,
że ten bóg powodował, że las był magiczny, a po jego śmierci stał się zwyczajny? To by miało w sumie sens, ale nie wiem czy tak było na prawdę. A kolejna sprawa to blizna tego chłopca.
No bo ten bóg mu jej nie uleczył i gdyby ludzie nie zabili tego boga, to do końca miałby tę bliznę i w końcu by umarł.. Bez sensu to jest jak dla mnie…Czy może było tak, że blizna znikła,
bo natura pogodziła się z ludźmi? To miałoby sens, ale w takim razie ofiara tego boga lasu była konieczna. Ten chłopiec powinien być wdzięczny ludziom, że chcieli zabić tego boga xd Okeeej, pisząc moje tu wątpliwości, doszłam do wniosku, że one jednak miały sens, tylko ich nie zrozumiałam z początku, to naprawdę piękny film i ma naprawdę piękne przesłanie!

Oglądałem trzy razy. Jak z obrazami Caravaggia, nie wystarczy raz rzucić okiem.
Główni bohaterowie są tacy, jakich fabuła potrzebuje, ale zyskali moją sympatię. Chcę zwrócić uwagę na postać często pomijaną.
Moro jest wspaniała! Jej duma nie jest pychą. Potrafi spojrzeć w oczy śmierci, jako jedyne z bóstw nie staje się demonem. Jest drapieżna, ale nie agresywna. Samokontrola zawsze wygrywa u niej z żądzą krwi. Chce zabić Ashitakę, szczerze przyznaje, że czeka na pretekst, ale nie zaczyna rozlewu krwi bez powodu. W ostatniej chwili, mając wybór między dokonaniem swojej zemsty a ratowaniem San, nie uważa tego za dramat, ona się śmieje „Jare, jare…”.

Trochę już minęło od matur (tego roku), ale żem tak powiem (pochwalę(?)); powołałem się na to anime na mojej ustnej z polskiego. Miałem temat związany z naturą. I…  kliknij: ukryte  100% z ustnej.
Koniec xD

Jedno z pierwszych anime, które oglądałam (jeszcze nawet nie wiedząc, że to anime ;)). Mój ulubiony film ze Studia Ghibli i jedno z moich ulubionych anime.
Może zacznę od grafiki – w dzisiejszych czasach robi wrażenie, a film ma prawie 20 lat ;) Jest przepiękna, wszystko zostało dopracowane – krajobrazy, Żelazne Miasto, wioska, youkai, a szczególnie stary las, który zachwyca mnie do tej pory – jest piękny, tajemniczy i niezwykle klimatyczny.
Muzyka też zasługuje na najwyższe noty – ścieżka dźwiękowa ma świetne utwory, idealnie pasujące do klimatu filmu i do sytuacji.
Film jest bardzo wciągający, fabuła toczy się w dobrym tempie,
pozwalając widzom poznać postacie, z których każda jest niejednoznaczna i ma swoje racje. Szczególnie zwraca uwagę
przeciwstawienie Lady Eboshi i San  –  kliknij: ukryte  obie są postaciami raczej pozytywnymi – Eboshi przecież wykupuje niewolnice i pomaga trędowatym, daje ludziom pracę i schronienie, San chce po prostu bronić lasu – lecz sprzeczność interesów i ich zaciętość sprawia, że nie umieją się dogadać. Każda ma też swoje negatywne oblicze – pierwsza nie szanuje bóstw i praw natury, druga nie cierpi ludzi, odrzuca nawet to, że jest człowiekiem, uważając się za córkę wilków. Podobało mi się pokazanie silnych kobiecych postaci, z których każda ma swoje zdanie i charakter – co nie zdarza się często w baśniach, gdzie bohaterki z reguły są ratowane i nie grają większej roli w walce.
Ashitaka z kolei dobrze został przedstawiony w sytuacji, gdzie człowiek próbuje nawoływać do pokoju i porozumienia, lecz obie strony są uparte i żadna nie chce ustąpić.
Film ma niesamowity, tajemniczy klimat – chyba w żadnej produkcji Ghibli, a są bardzo dobre, tak mnie nie urzekł jak tutaj.
Księżniczka Mononoke pięknie pokazuje konflikt między cywilizacją i naturą, oraz jak bardzo jest potrzebne szukanie kompromisów w tej sprawie. Dobrze zostało to podsumowane w recenzji – „zgoda buduje, niezgoda rujnuje”, co idealnie pokazuje przesłanie filmu.  kliknij: ukryte  Przykre, lecz niestety prawdziwe jest to, że dopiero gdy zarówno las, jak i Żelazne Miasto zostały zniszczone, obie strony zrozumiały jak ważne jest porozumienie.
Oglądałam ten film chyba 6 razy i za każdym razem jest coraz bardziej mnie urzeka ;)
Oczywiście bardzo polecam :)
10/10

Uwielbiam anime Studia Ghibli. W ich kolekcji jest naprawdę niewiele tytułów wobec których przechodzę obojętnie. Niektóre są tak spokojne, że na pierwszy rzut oka można stwierdzić – nuda. Mają jednak tak niesamowity klimat, że nie da się tego powiedzieć o żadnym z tytułów. W obliczu całej masy anime, w których prym wiodą spektakularne efekty specjalne, niektóre przyciągają mnie swoją normalnością, pozorną pospolitością fabuły, wątków oraz tła.

Mononoke Hime nie należy do tych zwyczajnych tytułów, ale w pełni zachowuje klimat mojego ukochanego studia anime. Tą perełkę nabyłam lata temu, gdy nie miałam jeszcze swobodnego dostępu do zasobów internetu i nie mogłam w dowolnym momencie włączyć filmu online. Oglądałam ją już niezliczoną ilość razy i do tej pory nie mogę powiedzieć – znudziło mi się. Niemal każda postać dodaje coś od siebie. Nie mamy tylko i wyłącznie San, Ashitaki i Eboshi, a także Moro, które są głównymi postaciami filmu. Mamy również wiele innych postaci, które posiadają swoją indywidualną charakterystykę. Idźmy dalej. Anime jako całość nie jest tak uporczywie jednoznaczne. Nie da się powiedzieć, że jedna postać jest czarna, druga biała. Pod tym kątem spokojnie można dokonywać analizy charakterologicznej chociażby Lady Eboshi. Z jednej strony pomaga, z drugiej niszczy. Świat nie jest tak bardzo jednoznaczny, jak mogłoby się wydawać, żeby przetrwać, człowiek musi być silny, nierzadko brutalny. W przeciwnym wypadku zostaje zmiażdżony przez innych. Niszcz lub zostaniesz zniszczony. Taką zasadą kieruje się Eboshi i nie należy jej za to winić. W końcu nie robi tego wszystkiego dla siebie. Pod swoim skrzydłem ma całą społeczność wyrzutków, których przygarnęła, wypielęgnowała, dała schronienie i pracę. Jako antagonistka dla naszych głównych bohaterów jest postacią niemal wzorcową. Nie można ująć jej jednak ludzkich odczuć, dlatego z całego anime jest postacią najbardziej złożoną i wielowątkową.

Anime polecam jako bardzo dobrą pozycję dla kogoś, kto preferuje tytuły na wysokim poziomie. Nie mogę jednak z czystym sumieniem powiedzieć, że jest dla każdego. Z jednej strony widzimy sielankę, którą reprezentuje las, a także osada Emishów, z drugiej strony widać brutalność systemu feudalnego oraz całą masę problemów społeczności cywilnej, piętrzących z tego tytułu. Zewsząd nadciąga wojna, śmierć jako naturalna konsekwencja powyższej. Skutki wojny nie są w żaden sposób zawoalowane, ugrzecznione. Wszystko widać jak na dłoni. Z tego względu odstraszyć od tytułu mogą sceny, w których przeciwnicy tracą członki na skutek celnych ataków Ashitaki. Pod tym względem bardzo podobny jest 'Grobowiec świetlików' – film, który z czystym sumieniem określam mianem 'filmu z najwyższej półki'. Podczas, gdy wielu tytułów już nie pamiętam lub kojarzę je przez mgłę, tych dwóch pozycji nie zapomnę nigdy.

Od dawna chciałam obejrzeć to anime. Kiedy się za to zabrałam spodziewałam się czegoś innego. Anime było inne niż te wszystkie które oglądałam. To nie była komedia dla rozrywki. To było anime dające dużo do myślenia. Byłam ciekawa jak się skończy. Myślałam ,że inaczej ,ale to moja głowa ^^". To anime jest zaliczane do tych mądrych odwołujących się trochę do kultury i mitologi japońskiej. Same oglądanie było przyjemne i zaskakujące. Nie sądziłam ,że taki gatunek anime tak bardzo mi się spodoba. Jednym słowem anime fajne ,ale wyjątkowe co uwydatnia całokształt. Jestem pełna podziwu pomysłu jak i grafiki która też pokazała co potrafi podobnie jak bohaterowie którzy byli po prostu wyjątkowi. Gorąco polecam

Krótko. Podobało mi się. Miło i przyjemnie się oglądało, były drastyczne momenty ale pomijam je. Podobała mi się ta walka człowieka z naturą, a małe kodamy były urocze.

Kocham absolutnie okładkę do nowego wydania – jest tak totalnie nieadekwatna i myląca, że można się w niej po prostu w niej zakochać :D
Monolith bije kolejne rekordy po opisie z „Podniebnej poczty Kiki” i niewykupieniu dubbingu od Canal+ do „Mojego sąsiada Totoro”

Miła historia i całkiem ciekawa. Aczkolwiek czy bym obejrzała to drugi raz? Nie wiem. Fakt,że oglądało mi się to przyjemnie :)

Moja klasa pojechała na zieloną szkołę, ale ja i kilka innych osób zostało. Mieliśmy lekcje łączone z równoległą klasą. J. Polski mieliśmy z naszą panią , ale ona nie wiedziała co przerabia ta druga klasa, więc wymyśliła, że zrobimy coś innego. Powiedziała, że ma dla nas ,, bajeczki”. Na szczęście powiedziała, że to japońskie ,, bajeczki”( chyba nie wiedziała, że to anime ) i są trochę krwawe. Miała dwie, a większość wybrała Księżniczkę Mononoke. I jak wrażenia? Jak ja się cieszę, że poszedłem wtedy do szkoły.
Ten film jest genialny. Nie wiem czemu go wcześniej nie obejrzałem. Niby ekologia, ale takiej fajnej nigdy nie widziałem. Krwi nie ma wcale tak dużo. Postaci są świetne i nie sztampowe. A animacja to po prostu pierwsza klasa( zwłaszcza jak na tamte lata). Polecam wszystkim. Dosłownie wszystkim. Nie obejrzałem jeszcze do końca, bo zabrakło lekcji, ale kiedy obejrzę do końca, to jeszce napiszę.

niepowtarzalne i klimatyczne. naprawde warto obejrzec :)

Jestem pod wrażeniem po seansie. Nie sądziłam, że będzie ono tak duże. Księżniczka Mononoke to cudowna baśń dla starszych dzieci. Natura i człowiek- wrogowie. Każde chce osiągnąć swój cel,za który będzie trzeba zapłacić. Zachęcam wszystkich do obejrzenia i zagłebienia się w świat przedstawiany nam przez Studio Ghibli bo warto ;-)

Jak dla mnie cudo :) Piękna grafika, magiczny klimat..
warto obejrzeć.

Film ten został przeze mnie obejrzany jakieś 7 lat temu..
Podobał mi się, choć chyba nie wszystko wtedy zrozumiałem ;) Jednak problematyka walki natury z ludzkim postępem do mnie trafiła.
To, co najlepiej zapamiętałem, to Lady Eboshi (wzbudziła moją ogromną sympatię), San oraz  kliknij: ukryte  motyw z głową Boga Lasu.
Mimo, że film jest niewątpliwie dobry, to nie mam raczej zamiaru wracać do niego – jak i do reszty dzieł Ghibli. Są one niewątpliwie dobre, ale dla mnie raczej na raz – ponieważ są to dzieła kierowane do dzieci, czegoś mi w nich brakuje, bym mógł się nimi silnie fascynować…
Może jest jeszcze za późno dla mnie – albo za wcześnie ;)

hymm w recenzji miejscami zdecydowanie za dużo „i”, poniektóre zdania wyglądają też nieco dziwnie – polecam przejrzeć ją jeszcze raz :)

sądzę, że recenzent użył trafnego określenia – to krwawa, brutalna baśń, która jest przy tym niesamowicie piękna. I jak to w baśni bywa, fabuła wydaje się prosta, ale po chwili zastanowienia można stwierdzić, że wcale taka nie jest, że porusza mnóstwo wątków, zostawia wiele pytań, a jeżeli udziela odpowiedzi, to są one mgliste, niejednoznaczne… Często też milczenie okazuje się bardziej wymowne niż słowa.
Film mogą docenić wszyscy – mam nadzieję, że również moi znajomi, którzy uparcie nazywają anime „głupimi kreskówkami dla dzieci”, choć żadnego nie oglądali. Miyazaki po raz kolejny pokazuje pozornie nieskomplikowaną historię, w jaką zagłębiamy się kawałek po kawałku, minuta za minutą, odkrywając rozmaite i zapierające dech skarby…

`To jest arcydzieło.! Oglądałam to gdy miałam jakieś 5,6 lat a i tak to pokochałam od pierwszego wejrzenia xd.

Człowieku! Jak anime ma być nie krwawe co? To jest anime! Nie bajka! W bajce nigdy nic się nie dzieje a tu! Tu się coś dzieje! Widać nie wiesz co to anime…
W anime są większe piersi,większe charakterystyczne oczy oraz realne rany! xD Boszz… Co za matoł…. Oglądałam ten film i nie był krwawszy i brutalniejszy od ginga densetsu weed czy ginga nagareboshi gin. XD :)

- to pierwsza moja myśl po obejrzeniu anime. Niesamowita magia ręcznego rysunku, wspaniałe kolory i starannie wykreowany świat. Wiele osób oceniało już tą produkcję, dlatego nie będę się powtarzał, dodam tylko od siebie, że obejrzałem właśnie po raz pierwszy i jestem zachwycony. Mimo że anime oglądam od ładnych paru lat, to jakoś stroniłem od takich perełek. I żałuję, żałuję że wziąłem się za nie dopiero teraz, oraz że nie raczej ciężko spotkać teraz takie produkcje, niestety wg. mnie najlepsze czasy anime już były, a teraz to wszystko komputerowo jest robione i nie ma już takiego uroku… No, może poza paroma wyjątkami. Polecam!

Co do krwawości tego anime to chyba przesada, w końcu jest to baśń, fantasy ,obława dzików na miasto, okrzyki, strzały polegli leżący na ziemi czy np. jak Ashitaka zdejmuje dwóch najemników z łuku. W wielu anime tego typu jest tak że albo nikt nie ginie przez całą seria albo ginie co odcinek tak więc tutaj jest to bardzo dobrze wyważone. Film mi przypomina klimatem do Conanów z lat 80. Tak więc Mononoke Hime musze polecić wszystki nie tylko fanom anime. 10/10

Pierwszy raz Mononoke Hime obejrzałem dawno temu w TV (w tedy jeszcze niemiałem styczności z anime) i nigdy o tym filmie nie zapomniałem. Genialna produkcja pod każdym względem. Miyazaki pokazał co to jest perfekcja. Dla mnie 11/10.

jak byłam małym smarkiem uwielbiałam ten film, a zarazem nieco się go bałam. zwłaszcza tego dzika na początku :D to była moja pierwsza styczność z japońskim filmem i już wtedy słuchanie tego języka sprawiało mi przyjemność. baśń oglądałam stosunkowo dawno i muszę do niej wrócić, bo to genialna pozycja dla każdego miłośnika anime. jak to zawsze u miyazakiego – wzruszająca, poruszająca, trafiająca do głębi i mądra. daje do myślenia i często o sobie przypomina. naprawdę, wprowadza w inny świat. POLECAM! : )

XXXXX Pamiętam gdy pierwszy raz obejrzałam ten film…Trafił mnie prosto w serce i długo nie chciał opuścić… To było pierwsze anime w moim życiu,na którym uroniłam łzy ;) KOCHAM TEN FILM!! 10/10 oczywiście :D

są anime które niezależnie od własnych preferencji trzeba obejrzeć i mononoke hime należy do ich grona, jest tu odpowiedni klimat , cudowna grafika czerpiąca garściami z tradycji, dopasowana ścieżka dżwiękowa, wyważone postacie, niegłupia fabuła, pewien morał, każde działanie bohaterów jest umotywowane,
było to moje pierwsze świadome anime za którym podążyłam i nigdy nie żałowałam że znalazło się na mojej drodze

Super produkcja ;D Sensei Hayao Miyazaki jak zawsze zrobił cos genialnego, ale dlaczego takie krotkie?!
Ps. Coś mi zabraklo na koncu, ale nie wnikam w to xD
Polecam!

czegoś mi brakowało. Zgadzam się, że grafika niesamowita, że to krwawa baśń z mądrym przesłaniem, niebanalna fabuła. To wszystko sprawia, że rozumiem zachwyty innych nad tym anime. Mnie jednak czegoś brakowało. Fabuła ma w sobie sporo brutalności i nie ma w tym nic złego, bowiem co trzecie anime jest brutalne. Jednak, zabrakło mi w tym wszystkim klimatu, który wryłby się w pamięć, powodowałby, ze chłonęłabym je tak jak to było w przypadku kara no kyoukai, czy beyond the clouds, albo byousoku 5cm. Nie było TEGO nastroju, który decyduje o tym, że nazywam anime arcydziełem, TEGO, co powoduje że oglądam je z zapartym tchem. To sprawa oczywiście czysto subiektywna, ale dla mnie anime było zrealizowane poprawnie, bezbłędnie, na najwyższym poziomie, lecz nie zostało „muśnięte skrzydłem anioła”
W rezultacie, myśląc „Mononoke Hime”, a upłynął już pewien czas odkąd je oglądałam, pamiętam jedynie jego brutalność i przywołuje ono niestety raczej negatywne emocje.

Arcydzieło. Przepiękna graficznie epicka opowieść. Trzeba zobaczyć. 10/10.

Ps. Podobała się nawet mojej siostrze, nie oglądającej na co dzień anime.

Mononoke Hime oglądałam po raz pierwszy jakieś… 7­‑8 lat temu. Cóż, dla mnie to ogromny sentyment, bo była to jedna z pierwszych „nieświadomych” pozycji anime obejrzanych przeze mnie – i jedna z pierwszych poważniejszych, że tak ośmielę się to nazwać (oczywiście w porównaniu z Sailorkami, nieśmiertelnymi Pokemonami i innymi bajcami z nie tak dawnych lat).

A pomijając te kwestie – film jest piękny. Taki magiczny, wciągający i nieco baśniowy. I to w sumie wszystko, co mogę napisać, nie chcę się powtarzać po poprzednikach. 9/10 i polecam! ;]

Całą drugą połowę filmu obejżałam z otwartymi ustami… Nic innego teraz mi się nie nasuwa jak tylko: genialne! wspaniałe! niesamowite! Użekła mnie niesamowita dynamiczna animacja, a muzyka… marzenie! Daję pełne pięć gwiazdek! Każdemu, kto chce obejżeć jakiś ciekawy film anime – gorąco polecam :D

Świetna pozycja, każdy powinien ją obejrzeć. Genialna, piękna. Wiele osób porównuje ten tytuł do Krainy Bogów (albo raczej Krainę Bogów do Mononoke) i uważa go za o wiele lepsze. Ja uważam odwrotnie brakuje mi tej magii, jaka towarzyszy Krainie. I to jest chyba jedyna rzecz do której mogę się przyczepić daję 10/10.

Ostatnimi czasy oglądałem kilka anime nawiązujących do japońskiej mitologii, między innymi Mononoke. Dlatego zainteresował mnie też tytuł Mononoke Hime. Niestety – rozczarowałem się.

Zdaję sobie sprawę że ta pozycja jest ciekawa, ale po prostu dla mnie była nudna.

Po pierwsze brakowało mi tutaj osobliwego, mocnego klimatu. Czułem się jakbym oglądał bajkę z Walta Disneya.

Po drugie – animacja mi się nie podobała, niby była ładna, ale moim zdaniem nie o to chodzi w anime – animacja musi pasować i musi stwarzać odpowiedni klimat, nawet jak nie jest ładna, to może być dobra. Tutaj niestety mamy animacje ładną, ale nie dobrą.

Po trzecie – z leksza przewidywalna akcja.

Po czwarte – to już bardzo subiektywnie – nie widziałem tam mononoke (chyba że chodziło o moment w którym dzik zamienia się w demona).


Generalnie polecam młodszym widzą, ale dla bardziej wymagających może zawiać nudą.

Nie będę pisał, dlaczego to arcydzieło – po prostu jest genialne i już. Obowiązkowy tytuł dla każdego, kto się nazywa fanem mangi (niby obejrzałem, ale kupię wersję bez dubbingu – podobno jest lepsza, jak zwykle). 9/10, bo ani razu nie miałem opadu szczęki (choć było blisko ):)

Ale nie dlatego, że było nudne. Było tak cudowne, że chciałam wiedzieć co będzie dalej.

Księżniczka Mononoke – anime opowiadające o losach młodego wojownika – Ashitaki – który przeklęty po walce z duchem lasu wyrusza w podróż stawić czoła swojemu przeznaczeniu. Podczas swej wędrówki stanął w samym centrum konfliktu pomiędzy naturą a ludzką ekspansją.

Więcej nie ma co pisać – trzeba to po prostu obejrzeć. Mononoke Hime jest bowiem nie tylko swego rodzaju technicznym arcydziełem, ale również obdarzonym głębokim przesłaniem obrazem oryginalnym w każdym calu.
Fabularnie prezentuje się bardzo dobrze. Mamy tutaj kilka ciekawych motywów sztampowych – wędrówka, zmierzenie się z przeznaczeniem, konflikt pomiędzy człowiekiem i naturą. Są jednak przedstawione w tak ciekawy sposób, iż nie sposób patrzeć na nie jak „na kolejne tego typu”. Natura jest dzika, a człowiek zachłanny – tak właśnie wygląda sytuacja.
Bardzo dobrze wykreowane są wszelkie postaci. Osoby, które Ashitaka spotyka na swojej drodze są naprawdę realistyczne! Oczywiście pod kątem osobowości. Panie pracujące w kopalni, „wojownicy” z miasta metalu – wykazują się wszyscy ciekawymi cechami, często stereotypowymi, ale jakże pasującymi! A sam Ashitaka? Wyidealizowany bohater twardo trzymający się swoich przekonań, ślepo wierzący, iż umie pogodzić dwie skrajne strony konfliktu… itd. Wyidealizowany, jednak nie potrafię patrzeć na niego krytycznie. Był po prostu zawsze pozytywnie nastawiony. Zawsze!
Grafika początkowo wydaje się być po prostu bardzo dobra, ale każda kolejna zmiana otoczenia zachwyca mocniej. Przepięknie wyglądają zarówno najdrobniejsze detale, elementy przestrzeni, jak i tła, przepełnione mnóstwem detali. Całości dopełnia bardzo dopracowana gra świateł.
Muzyka jak muzyka – często kwestia gustu. W Księżniczce Mononoke jednak to sam dźwięk odgrywał często rolę muzyki. Czy to szum płynącej wody, czy odgłosy kuźni, czy w końcu dziwne klekotanie tych tajemniczych mieszkańców lasu. Dla to była prawdziwa muzyka. Naprawdę warto obejrzeć to anime na dużym ekranie i z dobrym sprzętem audio – inaczej można wiele stracić!
Mononoke Hime jest fragmentami brutalnym anime i nie nadaje się do puszczania w niedzielny poranek na TVP2 (jak to miało kiedyś miejsce). Osobiście jednak myślę, że nie broniłbym swoim dzieciom obejrzenia tego w żadnym wieku. Jest w MH tyle uroku, że warto mimo wszystko.
Polecam bez wyjątku każdemu. Czy lubisz komedie, czy kryminały, czy supermoce – Księżniczka Mononoke jest po prostu fantastycznym obrazem WARTYM obejrzenia choćby nie wiem co.

Muszę przyznać że ja niestety nie miałam tego szczęścia, żeby oglądać Mononoke Hime w telewizji… I wcale nie zaczęła się tak moja przygoda. I nie mam jak tego wspominać. Odpaliłam przed chwilą na laptopie. Od długiego czasu tego szukałam, bo wszyscy tak zachwalali… I mieli rację! Jeden z najlepszych filmów studia Ghibli (zaraz obok Spirited Away). Cudowne :) Chciałabym powiedzieć: Film/Anime mojego dzieciństwa… Ale nie mogę. Może za dwadzieścia lat :D A póki co, świetne – mimo wszystko. Gorąco polecam.

Pierwszy raz widziałam to anime jak miałam 10 lat :) leciało na TVP2 o godzinie 11 w niedzielę, tuż po moim powrocie z kościoła ><
Zdziwiło mnie i moje rodzeństwo to, że w telewizji publicznej, w niedzielne południe leci „bajka dla dorosłych” xP to anime zaliczam do klasyki i po przeczytaniu komentarzy do mononoke stwierdzam, iż nie jest przeznaczona dla osób słabych psychicznie – taki mini sprawdzian na wytrzymalość, bo np dla mnie wcale nie bylo straszne…

pzdr!

Gdy byłam malutka, nie miałam pojęcia o anime, zobaczyłam (na polsacie? Nie pamiętam) właśnie Mononoke Hime. Mimo lektora (nienawidzę lektorów i dubbingów, uwielbiam oryginalne wersje językowe XD) strasznie mi się spodobały i grafika, i fabuła. Anime wryło mi się w pamięć i nieraz próbowałam sobie przypomnieć tytuł później „Księżniczka Konoko? Jak to szło…” aż zobaczyłam w wypożyczalni DVD właśnie ten film. Spodobał mi się niemniej niż lata wcześniej. Widzę po komentarzach, że większość osób właśnie tak poznało to anime. Moim zdaniem to prawdziwe cudeńko, lepsze od wielu „młodych” anime. Ci co tego nie zobaczyli powinni zaraz się za to wziąć.

Są ludzie lubiący anime i mangi, są też tacy co lubią oglądać posiedzenie rządu RP, ale wszyscy którzy widzieli ten świetny pełnometrażowy film (bo tak trzeba to nazwać) muszą przyznać, że jest to arcydzieło animacji. Ja daje 11/10 ponieważ moi znajomi nie są fanami kreskówek (mają powyżej 23 lat), ale ten film widzieli wszyscy i zachwalają go jak ja teraz.

Chociaż  kliknij: ukryte  główni bohaterowie, ku mojemu wielkiemu żalowi, nie mogą być razem, a przynajmniej nie jest to udowodnione(często tak się kończą tego typu kreskówki, np W krainie bogów) to jest istne cudo! Pierwszy raz Księżniczkę Mononoke pokazali kilka lat temu w telewizji (w niedzielę :) ) i od tamtej pory nie mogłam o niej zapomnieć (niestety o tytule zapomniałam :/) aż tu nagle pojawiła się w sieci, a ja -mimo że wtedy byłam jeszcze małym glutkiem- wciąż uważam, że to majstersztyk. Ach… ta animacja, niewyjaśnione epizodyczne bóstwa noi nieodłączny w takich produkcjach dreszczyk (np te małe białe ludziki… teraz mnie bawią, lecz lekko niepokoją, ale kilka lat temu normalnie się ich bałam). Nieczęsto mi się zdarza to piszać, ale naprawdę polecam :D

Może niechaj za krótką rekomendację tego filmu posłuży to „byłem na tym w kinie i poszedłbym na to jeszcze drugi i trzeci raz”.
Świetne film, puściłem kiedyś rodzicom – kupiłem film na kasecie VHS – i chociaż nie przepadają za anime to nawet im się podobało :)

Uwielbiam to . Jak oglądałam to po raz pierwszy nie wiedziałam nawet, ze to anime( w ogóle nie wiedziałam co to jest) ale tak mi się spodobało, że od tej pory stałam się prawdziwym maniakiem japońskich animacji.

Nie ma co duzo pisac. Po prostu wspaniale Anime :-)

Jak dla mnie ten film to istne arcydzieło, perełka normalnie. Grafika cudowna, wspaniała fabuła. Szkoda że nie ma więcej takich produkcji…

Pamiętam.Jak byłam mała oglądałam to w telewizji.Nie wiem ile miałam wtedy lat.Nie rozumiałam o co chodzi w tej „bajce” (wtedy myślałam,że jest to bajka).Bałam się wręcz i zasłaniałam się kartką.Teraz bym pewnie tego nie obejrzała,ponieważ istnieje ryzyko,że rozumiejąc o co tam chodzi,bałabym się jeszcze bardziej.Jednak zdaję sobie sprawę,że jest to legenda anime,więc na pewno warto to obejrzeć.Jednak dla dziewczyn to to raczej nie jest.

To anime spowodowało, że wręcz pokochał anime i mange japońską. Od tego wszystko się zaczęło. Uważam ten film za prawdziwe arcydzieło. Grafika jest fantastyczna, również fabuła. Czasy feudalnej Japonii są moim zdaniem najlepsze. (jeśli ktoś lubi fantasy)

Pierwszy raz oglądałam to anime jak miałam z 8 lat i byłam chora. To pewne, że nic nie zrozumiałam z tej produkcji, ale wiem, że uraz w pamięci pozostanie do końca mojego życia. Straszna była scena w, której księżniczka ucieka przed czymś z takim hmmm wyrośniętym dzikiem, a on nagle się zatrzymuje i wymiotuje krwią. OCHYDA!!! Albo…jak
ktoś odstrzelił tej wielkiej wilczycy łeb, a pózniej ta głowa rzuciła się na rękę jakiejś babki. No i scena w, której jakieś robaki wylatywały z tego dzika. To jest naprawdę PIĘKNE anime. Wrażenia gwarantowane. Jak widzicie pewne sceny naprawde się pamięta. Dlaczego w anime musi być tyle krwi? Nie można oddać klimatu w inny sposób? Uwydatnić cierpienia w inny sposób? Wiem na pewno, że już nigdy nie wróce do tego tytułu. Wystarczy?

Świetne anime, byłem na tym w kinie. Jeśli ktoś, sądzi że anime, to bajeczki dla dzieci, może mu właśnie to puścić. Z pewnością zmieni zdanie. Tak jak było to w przypadku moich znajomych :] Z pewnością skłania do refleksji, nad tym co my ludzie robimy, z Ziemią. Czy dążenie do wygód jest warte swojej ceny. Czy pewnego dnia nie obudzimy się z ręką w nocniku – lub nasze dzieci. Poza fabułą, muzyka również jest cudowna. Jak dla mnie Miyazaki jest mistrzem który rodzi się raz na 100 lat.

jest to pierwsze anime, któremu bez wahania wystawiam 10/10. i to chyba za ocenę wystarczy.

To anime przepełnia refleksja nad naszym miejscem na ziemi, nad tym, kim jesteśmy. Jest to zarazem tytuł który wychodzi poza ramy widowiska, swoim monologiem nawiązując konwersację z widzem i jego uczuciami. To arcydzieło animacji, muzyki i fabuły.

Taksiedzę i oczom nie wierze .. Dlaczego ja tu jeszcze nie komentowałam?!
Juz to naprawiam. Pierwszy raz Księżniczke Mononoke zobaczyłam na TVP2. Jakże wielkie było moje zdziwienie, kiedy zobaczyłam, że na tej stacji leci anime… Po obejrzeniu zakochałam sie na zabój (właściwie przez to anime pokochałam Miyazakiego i Studio Ghibli). Bardzo podobał mi się sposób przedstawnienia konfliktu pomiędzy lasem a ludźmi, a takze to, że bohaterowie nie są do końca źli ani dobrzy, sa tacy jak każdy człowiek (realistyczni). Chcąc dobra jednej ze stron krzywdzą drugą i nie patrza na konsekwencje…
Nie wiem jaka skala ocen byłby potrzebna aby ocenić to arcydzieło… Niestety skromne 10/10 mus mi wystarczyć.

Anime dobre ale nie rewelacyjne. Widziałem wiele lepszych.
Kreska to sprawa gustu. Mi ten styl rysowania niezbyt się podoba. I jak dla mnie za dużo tej dziecinności. Wolał bym bardziej poważną produkcję. I co to za bóg lub demon który ginie od jednego czy kilku strzałów.
Jakby podejść bardziej poważnie do produkcji tego filmu i trochę zwiększyć realizm(chociażby sceny na końcu jak ludzi uciekali przed tą ciemną mazią która poroszała się o wiele szybciej a i tak zdążyli uciec skoro biegli dużo wolniej) to na pewno film byłby lepszy.

Widziałem to anim jakieś 5 lat. Świetnie przedstawiony konflikt tachniki z przyrodą, świetna kreska, ciekawe postaci. Tylko do zakończenia można mieć lekkie pretensje. Jednak do tej pory nie obejrzałem lepszego anime. Polecam wszystkim.

Film byl naprawde wspanialy. Pomijajac tu wspaniala grafike i piekna muzyke. Najbardziej podobalo mi sie w tym anime to, ze obiektywnie przedstawiono tu polozenie obu stron. Nie narzucano widzowi kto jest zly, a kto dobry, kogo lubic, a kim gardzic. Kazdy mial swoje powody, racje, uprzedzenia i zale.

Księżniczka Mononoke to bardzo ciekawy film animowany, którego nie powstydziłoby się studio Disneya czy DreamWorks. Wspaniała kreska, dynamika akcji, grafika komputerowa w odpowiednich miejscach (gdy biegną to jest takie fajne uczucie :D). Mistrz Miyazaki pragnął uczulić nas na krzywdę jaka jest wyrządzana przyrodzie. Jednocześnie nie zapomniał o pokazaniu dylematów przed jakimi muszą stawać ludzie nam współcześni: czy chronić przyrodę ? Czy rozwijać przemysł i budować miasta, by ludziom żyło się lepiej ? Przeniósł to na taśmę/płytkę w tak udany sposób, że pomimo swej powagi, anime to jest skierowane do wszystkich. Starsi odnajdą ten morał, a młodsi doświadczą dwugodzinnej przygody. Nie wiem jak wy, ale ja do końca nie wiedziałem kto jest dobry, a kto zły. Każdy z bohaterów miał swoje powody, by postępować tak, a nie inaczej. Dodaje to realizmu tej produkcji. Właśnie ta trudność w ocenie postaci.

Jak to puszczali w kinie to ja nie wiedziałem co to anime (ale freestyle:). Gdy po raz pierwszy je zobaczyłem byłem pod wrażeniem, mimo że nie wszystko zrozumiałem (dosłownie i w przenośni- widziałem je po angielsku -a nie czaiłem z angola tyle co teraz -w hipermarkecie jakieś 8­‑10 lat temu, wcześniej niż w polskich kinach. Nie wiem skąd koleś miał płytkę DVD, ale dzięki niemu m.in. teraz piszę). Od niego zaczęła się moja miłość do anime. Świetna kreska, wciągająca fabuła w doskonałej muzycznej oprawie. A te głosy wilków. Wtedy to było coś. Gargamel się chowa :D. A tak na poważnie to anime odcisnęło piętno na mojej psychice. Przez cały czas o nim myślałem, jak nad żadnym wcześniejszym filmem animowanym. Jak ktoś kiedyś powiedział „dobrych produktów nie trzeba rekomendować”. A takim niewątpliwie jest Księżniczka Mononoke.

Mononoke to klasyka i kazdy szanujący sie fan aniem powinien sie z tym zapoznać!!! ^^

Film genialny! Urzekł mnie już w pierwszych minutach oglądania. Właśnie kreską i dopracowaniem każdego, nawet najmniejszego szczegółu. Każdy stworek- potworek dopracowany, poza tym nie widać luk w fabule! Pozycja obowiązkowa :]
Miyazaki jest wielki! :D Księżniczka Mononoke bardziej wpadła mi w oko niż „Spirited Away”
Film nie dla dzieci.. dla każdego!
Ocena: 10 :]

FIlm jest bardzo piękny i pouczający.

Oglądając go pewnie większość widzów sympatyzowała z „bohaterami natury” jednocześnie potępiając zachowanie ludzi z miasta. Autorowi tego anime udało się pokazać to czego nie rozumieją „pseudoekolodzy” (mam namyśli takich którzy się przykuwają do drzew i robią inne dziwne rzeczy). Człowiek jest na tyle rozwiniętą istotą, że dane jest mu „władać Ziemią i jej zasobami”. Jeżeli robi to bez umiaru to skutki mogą być katastrofalne dla przyrody i jego samego. W filmie tym taka katastrofa została przedstawiona w bardzo fantazyjny sposób. Film pokazuje, że jeżeli człowiek będzie troszczył się wyłącznie o samego siebie to może doprowadzić do autozagłady. Dlatego uważam, że anime to powinni obejżeć nie tylko miłośnicy gatunku.

Po dłuższych namowach mojego kuzyna i obejrzeniu kilku trailerów zdecydowałam się to wreszcie obejrzeć… Kupiłam w Beverly Hills za 19,99. Cóż mogę powiedzieć… Niska cena nie oddaje wartości filmu. To poprostu trzeba obejrzeć! Fabuła wcale nie jest prosta, nic nie jest czarne ani białe. Lady Eboshi nie można uznać za skrajnie złą, skoro opiekuje się trędowatymi i wykupuje nierządnice, a San za skrajnie dobrą, bo przecież mogłaby załatwić ten konflikt inaczej. Kreska jest naprawdę przepiękna, a animacja tak płynna, jak zapewniał mój przedmówca. Jedyne, co mi się nie podobało, to zakończenie. Było chyba za bardzo… ja wiem, szczęśliwe? Może nie aż tak denerwujące jak w „Ruchomym Zamku Hauru”. Przez 3/4 anime jesteśmy bombardowani naprawdę mocnymi wrażeniami, aż tu nagle…  kliknij: ukryte  Mogliby chociaż zabić tą Eboshi (wiem, miła jestem), albo nie zmieniać jej wogóle. Bo z końca wynikało, że ona się zmieni i będzie żyć w zgodzie z naturą. Na plus równoważący tą wadę należy zaliczyć muzykę, za którą stawiłabym 10/10. Jest naprawdę przjemująca, szczególnie główny utwór i ta pieśń przy napisach końcowych (czy ktoś mógłby mi powiedzieć, jak się ona nazywa?). Nawet angielski dubbing nie jest tak irytujacy, jak możnaby się spodziewać. Księżniczka Mononoke (a nie, według durnego lektora, którego natychmiast wyłączyłam, Mononoki) jest filmem godnym polecenia wszystkim, poprostu W­‑S-Z­‑Y-S­‑T-K­‑I-M (powyżej 12 lat). Jak zresztą reszta produkcji Studia Ghibli.

Najbardziej oczarowała mnie animacja, to anime jest tak płynne że aż oczy „bolą” strzały z łuków wyglądaja niesamowicie.Kreska wygląda fajnie lecz klory jak dlamnie są zbyt „cukierkowe”. Postacie wyglądaja przepięknie, tła oczywiście nie odbiegają od standardu. Podsumowując, naprawde warto poświęcić niecałe 2 godźiny. Polecam.

Całkowicie zgadzam się z recenzją, trzeba to obejrzeć:) Fabuła niby taka… zwyczajna, a ogląda się zupełnie inaczej niż zwykłą baśń. Piekny świat, kreska, zakończenie które wcale takie oczywiste nie jest. Jak już ktoś napisał, po skończeniu oglądania filmu, obejrzałam jeszcze raz i jeszcze raz. Ciekawe co to? Czary??

Tę animację mogłabym oglądać niemal codziennie. Jestem zachwycona jej plastycznością, pięknem… zresztą, co ja będę gadać – jak zwykle Studio Ghibli zrobiło klasykę;)

jedno z pierwszych anime z jakim miałem sie okazje spotkac . jak dla mnie jedno z najlepszych o ile nie najlepsze jakie widziałem . fabuła jest tak niesamowita że chyba zabrakłoby mi superlatyw żeby określic ten cały konflikt destruktywnych poczynan człowieka z przyroda , koonflikt techniki z światem przyrody i pradawnych wierzeń . postacie sa bardzo ciekawe i nie można ich nie pokochac . oprawa graficzna i muzyka na najwyższym poziomie . istny majstersztyk OBOWIAZKOWA POZYCJA

Wspaniałe dzieło anime, warte obejrzenia.Obejzałam tylko raz, lecz zpadło mi głeboko w pamięć.Zwłaszcza scena z San i Ashitaką.Gorąco polecam!

Pozycja z najwyższej półki – nic dodać nic ująć, tylko oglądać.

jeśli skończyłeś właśnie oglądać ostatnią scene filmu i masz cheć odrazu obejrzeć go jeszcze raz to nie ma co gadać to musi być arcydzieło

Więc anime była suuuper!!! Włąsciwie interesuje się anime juz od dziecka zaczynałam opprzez sm i to dzięki niech poznałam mange i anime,ale od niedawna mam połaczeni z siecią i nie mam możliwości skąd wziąść inne równie ciekawe anime jak Princess Mononoke ;) jesli ktoś chciałby mi pomóc i zna stronbki z których moge sobie pościagac coś ciekawego prosze o zgłoszeni sie na nr gg 2690335 byłabym bardzo wdizęczna;)

To jest najlepsze anime jakie do tej pory widziałem. :-D

Miyazaki „lubi” mocne osobowosci u kobiet i romanntycznych mezczyzn..nic dodac nic ujac…

te krajobrazy, tajemniczosc San i nieprzewidalnosc Ashitaki…Miyazaki jest niezastapiony…uwielbiam Ghibli

Mononoke Hime rulez :)
To dzięki takim dziełom fanów anime jest coraz więcej :)

Ghibi – to wystarczy, by powiedzieć, co myśle o tym filmie. Oni chyba jeszcze nie zrobili złego filmu.