Tanuki-Anime

Zwyczajna dziewczyna imieniem Juna zostaje ciężko ranna w wypadku motocyklowym. W stanie śmierci klinicznej ma wizję spustoszonej, martwej Ziemi. Do życia przywraca ją interwencja tajemniczego Chrisa. Oznajmia on bohaterce, że odtąd ma poświęcić się walce z niszczącymi Ziemię stworami – rajami. Ale pokonanie raji wymaga najpierw zrozumienia ziemskiej ekologii i równowagi. Juna musi pokonać własne złe przyzwyczajenia, a także opór rodziny i przyjaciół, i uświadomić im, jak ważna jest ochrona środowiska naturalnego.

Intencje twórców były niewątpliwie szlachetne. Anime stara się poruszać tzw. ważne problemy: zniszczenia środowiska naturalnego Ziemi, wad cywilizacji konsumpcyjnej w stylu zachodnim, chorób cywilizacyjnych. Niestety, każda z tych kwestii sprowadzana jest do zupełnego absurdu – osoby naprawdę znające się na tym temacie będą zdziwione, ile bzdur można pomieścić w 25­‑minutowym odcinku. Pod pozorem prawd objawionych sprzedawane są twierdzenia, że chwasty pomagają roślinom uprawnym rosnąć (w kwestii nadużywania herbicydów), lekarstwa produkowane są ze śmieci i bez nich ludzie przestaliby chorować (w kwestii koncernów farmaceutycznych), a wady genetyczne u dzieci powstają na etapie ciąży… Za każdym razem jest gdzieś jakieś racjonalne i sensowne jądro, ale opakowane takim stekiem bzdur, że nie da się do niego dotrzeć. Pod tym względem seria jest wręcz szkodliwa – naprawdę należałoby się martwić, gdyby ktoś poważnie wziął te „nauki”. Autorzy tego dzieła wiedzę o ekologii czerpali najwyraźniej z kilku nieuważnie obejrzanych programów popularnonaukowych.

Natomiast od strony wizualnej anime jest bardzo przyjemne – ładnie narysowane, z efektownymi ujęciami trójwymiarowymi, a także z wstawkami nieanimowanymi. Jeśli ktoś chce po prostu popatrzeć na walczącą z rajami bohaterkę, nie zastanawiając się nad stojącą za tym ideologią – może polubić tę serię. Polecić ją warto także osobom dobrze znającym się na kwestiach ekologii – dostarczy im ona niezapomnianych przeżyć i stanie się źródłem zdrowego śmiechu. Stanowczo odradzam ją tylko tym, którzy chcieliby nauczyć się czegoś o ekologii – poczciwy Kapitan Planeta był już zdecydowanie mniej szkodliwy…