Tanuki-Anime

Wkrótce rozpocznie się Tokyo Bay Music Festival, na którym wystąpią gwiazdy z całego świata, w tym także reprezentanci Japonii. Swój udział zgłosił już legendarny zespół Nittle Grasper…

Wokalista Bad Luck, Shuichi Shindo, jak większość młodych twórców marzy o sukcesie. A do tego, oprócz zgranego zespołu i niezłej muzyki, potrzeba tekstu, i to takiego, który okaże się przebojem. Niestety mimo „pomocy” menadżera i kolegów z zespołu, wysiłki Shuichiego zmierzające do napisania romantycznego utworu na miarę hitu stulecia, spełzają na niczym. Przyczyna jest z pozoru banalna – „miłość jego życia” jest ostatnio dla niego bardzo chłodna. Można by powiedzieć – lodowata. I nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że ta „miłość” nazywa się Eiri Yuki i jest autorem popularnych romansów, którego obojętność wpędza biednego Shuichiego w gigantyczną depresję. A termin rejestracji zbliża się wielkimi krokami…

Pod względem technicznym anime przedstawia się bardzo ładnie – projekt postaci jest dopracowany (gratka dla fanek bishounenów), tak samo jak miejskie tła – wszystko utrzymane w ciemniejszych nieco kolorach niż w serii telewizyjnej. Warto tu także zwrócić uwagę na adekwatne do sytuacji wstawki humorystyczne, które czasem powalają swoją dosłownością (scenka z Yukim tamującym ruch czy marzenie senne Shuichiego). Raziły mnie jedynie sekwencje występów, składające się głównie z powtórzeń animacji. Mamy tu także okazję zapoznać się z kilkoma łatwo wpadającymi w ucho piosenkami, będącymi połączeniem j­‑popu i j­‑rocku. Szkoda tylko, że jak na film o zespole muzycznym jest ich tak mało.

Dwuodcinkowa OAV została zainspirowana mangą autorstwa pani Maki Murakami i przedstawia jedynie kilka bardzo skondensowanych wątków, które pojawiają się w mandze. Generalnie OAV jest utrzymana w bardziej poważnym tonie niż późniejsza seria, będąca inną wersją tej samej historii. Uwaga jest bardziej skupiona na przeżyciach wewnętrznych głównego bohatera, a mniejszy nacisk kładziony jest na elementy komediowe. Szczerze mówiąc, dla osoby, która wcześniej zapoznała się z trzynastoodcinkową serią TV i mangą, taka kondensacja wątków może skończyć się lekkim szokiem. Dla innych może być to zachętą, by wskoczyć w świat szalonego Shuichiego i jego przyjaciół.

Jeszcze jedna sprawa: związek Shuichiego i Yukiego jest tu pokazany z większą dosłownością niż w wersji telewizyjnej, dlatego też zalecałabym pewną ostrożność w prezentowaniu tego anime rodzicom czy też młodszemu rodzeństwu.