Tanuki-Anime

Całkiem przyjemna seria przygodowa ze smokami w ludzkim świecie. Może i naiwna, ale jak na razie miło się ogląda.

Co do Dragon Crisis!, mogę określić mianem, przyjemnej, przeciętnej serii. Muzycznie prezentuję się dobrze, fabularnie przedstawiało się ciekawie, do jakiegoś stopnia.

Obejrzałam, Koniec i kropka. Nie wracam już do tego.
Kreska z początku seansu mi się nie podobała, później musiałam przywyknąć, gdyż nie mam w zwyczaju porzucania serii. Bohaterowie przeciętni, fabuła przewidywalna.
Kolejny schemat „zwykłego” nastolatka, do którego lgną panny, a on tylko się zawstydzić potrafi.  kliknij: ukryte  Happy end z pocałunkiem. Jak winnych seriach tego typu. Chociaż faktycznie dla zabicia czasu można obejrzeć. Jakoś bardzo nie zniechęci. Wydaje mi się, że jest dość neutralne. Chociaż mnie zainteresować nie potrafiło.

hmmm anime spoko ale muszę przyznać że momentalnie ziewałem nie mogę dać temu anime 10/10 ze względu na to iż ta ocena należy się najlepszym pomysł ciekawy ale autorzy do niego lekko podeszli muzyka i kreska bez zarzutu piękna bohaterowie przeciętni mogę dać jedynie 6/10 mimo wszystko jest tu coś dobrego :)

Słodka komedia – Romansik, ze słodką smoczyczką, odrobiną magii i magicznych artefaktów, oraz skrzydeł w tle. Krótkie, żeby odpocząć po trudnijszym tytule. Proste i z spokojną i ciepłą atmosferą. Oglądałam zanim dodali na tanuki, więc nie skomentowałam wcześniej, teraz miałam coś komuś polecić i sobie przypamniałam;)

Poprzedniku, witaj w Klubie. Ja również wystawiłam temu anime 10/10!

Panie, Panowie, i inne Humanoidy! Przed państwem jedyna i niepowtarzalna ocena do tego Anime.
Uwaga, jeśli przeczytacie dalej, możecie dostać palpitacji serca, ale mówię to ze szczerością.
Ocena: 10/10. Tak, 10/10! Mi się to tak podobało, że jest w mojej pierwszej dziesiątce, a oglądałem grubo ponad 40 Anime tego gatunku, i ok. 111 Ogólnie

Fajnie było. Dragon Crisis ma swoje wady, ale jednak mi się mimo wszystko raczej podobało. Choć muszę powiedzieć, że ślimaczyło mi się aż ponad tydzień. oO No wreszcie mam to za sobą ale cieszę się. Najbardziej polubiłam Ai.

Sam pomysł był calkiem w porządku. Lekkie i nie wymagające fantasy, czyli to co lubię. Jednak całą przyjemność z seansu zabierał ten mały, blondwłosy pokemon z glosem Kugimiyi zwany Rose. Po prostu aż mnie trzepało, kiedy to brała się za spamowanie imieniem głównego bohatera i skutecznie obrzydzała mi ten tytuł. Główny bohater też zrobił na mnie mierne wrażenie, ot taka ciapa, która od czasu do czasu staje się GAR, ale zazwyczaj to smęci i irytuje. Kolejną postacią, którą z miłą chęcią wwaliłbym jest Onyx, czyli główny badass tej serii.
Na szczęście pojawiły się naprawdę postacie drugoplanowe, jednak miały one zdecydowanie za mało czasu antenowego.
Sama fabuła miała wiele mankamentów, ale fakt, że twórcy nie mieli większych ambicji, czyni ją całkiem zjadliwom i do zaakceptowania.
Co do samego anime: według mnie jedna z najsłabszych zimowych propozycji, jednak jeżeli ktoś nie pała taką niechęcią, jak ja, to parki głównych bohaterów oraz nie oczekuje niczego wielkiego, zafunduje sobie całkiem przyjemny seans.

Lubiłam patrzeć na to anime ale rzeczywiście po obejrzeniu nie zaprzątałam nim już więcej głowy. Czemu? To proste! Anime było lekkie, fajne, nie trzeba było nad nim się zastanawiać. Wszystko tak jak sobie wyobraziłam, lekka i przyjemna seria. Tylko zawiódł mnie opening bo spodziewałam się czegoś innego. Ending też taki sobie, ogólnie z całą muzykę stają na niskim poziomie. Co do kreski, śliczna nadająca się do miana „słodkiej grafiki” jak to w niektórych grach mówią. Pomysł na fabułę był ciekawy przez co anime jest bardzo fajne. To tyle ode mnie:)

Postanowiłam obejrzeć to anime przez jego ładną kreskę, czego żałowałam przez pierwsze dwa odc. ale zaczęło mi się później podobać, po czym znowu spotkało mnie rozczarowanie pod koniec… nie podobała mi się muzyka i postać Rose ;// Porzez nią to anime miało dużo niższy poziom,ale da się oglądać więc 7/10

Taka mała uwaga do formy:
Jeszcze trochę bym ten tekst rozbiła, zwłaszcza akapit „Smoki i zwykli ludzie” jest bardzo masywną kolumienką w której wzrok sam się gubi.

Anime bardzo fajne przyjemne w ogladaniu czasem łezka się zakręciła i jak zawsze szkoda ze to koniec :( a chciał bym tego troche więcej

Na początku kręciłam nosem oglądając tą oto serię, lecz ku mojemu zdziwieniu pod koniec zaczęło mnie coś ciekawić. Kreska jest nawet ładna (nie jestem przyzwyczajona do takiej, ale to szczegół), muzyka zostawia wiele do życzenia, ale nie będę nudzić.
Anime polecam głównie dziewczynom.

Swoją drogą, anime składa się z 12 odcinków. Okej, teraz trzeba napisać coś sensownego. Dragon Crisis! to dobra seria przygodowa. Krótka, bez dłużyzn, z pokaźnym stadkiem ciekawych bohaterów. Nie jest to komedia, ale było kilka scen bardzo zabawnych, wywołujących u widza szeroki uśmiech. Graficznie i muzycznie było w porządku. Cóż więcej, oglądać!

Zgadzam się z poprzednikiem. Anime nudne, płytkie i schematyczne. Ryuji, który też jest głównym bohaterem tej serii, jest tak irytujący, że czasami musiałam zatrzymać odcinek i nieco ochłonąć, żeby nie rzucić tego anime w chole… daleko. Dużo razy było mówione jaki to on jest silny, sprytny itepe(10 breaker, czy jakoś tak). *gapi się w ekran na jego zdjęcie* eee… nie, ja tu niczego nie widzę. W odcinkach zresztą też nie widziałam. Żadnej siły, żadnego sprytu. Też bym sobie tak chciała powymachiwać takim nożykiem i przez przypadek kogoś trafić i uratować. To teraz ja sobie nie wyobrażam, jaką siłę reprezentują słabsi od niego. Jeśli chodzi o jego charakter, to ja bym mogła mówić i mówić, narzekać i narzekać, ale szkoda mojego czasu, więc powiem tylko tyle, tak płytkiej męskiej postaci to ja jeszcze nie widziałam. Stąd też zadaje sobie pytanie co też ten wianuszek dziewcząt wokół niego w nim widzi. Ciagle jest tylko 'Ryuji, Ryuji, Ryuji i Ryuji…!' Oszaleć można! Jeszcze żeby się można czym zachwycać było, to jeszcze, a tak to wychodzi naprawdę irytująco. Każdy kolejny wątek z inną panną jest gorszy od poprzedniego i w każdym jest ten sam schemat 'Pomogę tej dziewczynie, bo mam teraz taką ochotę', Ryuji ratuje pannę która jest w potrzebie, tamta mu dziękuje i dołącza do haremiku. Ale tak czy siak, wiadomo, że nie ma u niego szans, dlatego, że jest już zajęty przez śliczniutką Rose! Zaczęłam to oglądać bo Rose miała jedno z moich ulubionych seiyuu. I wiecie co? Dobrze było, dopóki się ona nie odezwała.Oczywiście, to, że jest smokiem musiało zostać w tajemnicy, bo jak nie to by było ciężko. *kilka epków później* kliknij: ukryte  Oj, wydało się, bo puścili Rose do szkoły, ale to nic. Wyjaśnimy to wszystko i będzie dobrze. Myślałam, że przy końcówce coś się poprawi, ale mimo tej małej akcji, moja ocena się nie zmienia. I przy takich to seriach, gdzie główny bohater wybiera paniusie, która jest najbliżej niego, coraz bardziej wątpię w moje ukochane NaruHina, czy też LoLu. Ta akcja w szkole z Bianką i tym mechem to była żenada, tak jak i ogólnie większość tego co zaprezentowało nam to anime.
Jedyne co mi się w tym anime podobało, to to, że w czasie tych 20 coś minut nie pojawiło się chibi, nie licząc endingu, który strasznie mi się też spodobał. I tyle plusów.
I teraz tak… wytłumaczenie, że to anime miało być lekką komedyjkę z mało wymagającą fabułą, tego nie usprawiedliwia. Ile takiego kiczu już powstało, a ile jeszcze powstanie? Te osoby, które zaczynają oglądać takie coś jak Dragon Crisis, mają nadzieję, że nie będą skazane znowu na tą samą historię, tyle, że z innymi bohaterami. Albo też taka obrona, że 'A co oni mieli dać w 12 odcinkach!? Zrobić jakąś zakręconą fabułę. Przecież nie da się w 12 epkach!'. Ha, ha, ha! A no właśnie, że się da. Tylko trzeba tego chcieć. Jak człowiek może się dobrze bawić w ciągu 12­‑13 odcinków – Melancholia Haruhi Suzumiyi, albo jak wzruszyć – Ga- Rei­‑Zero-. Można przecież też zrobić z 12 odcinków taką przygodę, która przyklei do fotela na te kilka godzin – Sengoku Basara. Wystarczy chcieć. Gdyby autorom się chciało, to Dragon Crisis mogłoby być ciekawą pozycją, a tak to wyszło jak wyszło.
Jeśli ktoś uszanuje moje zdanie, to będzie mi naprawdę miło.

Ciężko, oj ciężko będzie tym, którzy wezmą się za ta serię. Nie dość, że jest kiepska pod względem technicznym (grafika naprawdę ssie i to epicko, szczególnie widać to po projektach postaci, które wyglądają niczym żywcem wyciągnięte z Minecraft'a, a muzyki praktycznie się nie zauważa – jedynie opening jest w miarę znośny), to jeszcze nie istnieje tu coś takiego jak fabuła, a tylko zlepek mniej lub bardziej (zazwyczaj wcale) powiązanych ze sobą epizodów. A postaci… czasem naprawdę żałuje że nie mam wpływu na wydarzenia z serii. Każda, ale to dosłownie każda osoba występująca w Dragon Crisis to kompletny i odrealniony idiota! Szalę goryczy przelał 8 odcinek,  kliknij: ukryte  kiedy to loli­‑smoczyca ma się udać do szkoły. Ryuji oczywiście jest temu przeciwny, ale co tam!, zmienia zdanie już po chwili, na widok wielkich niczym muszla klozetowa (i w podobnej tonacji kolorystycznej) oczu loli/smoka (niepotrzebne skreślić). Nowa pani doktor też zaskakuje. Używając, nie przymierzając, granatnika rakietowego (sic!) w zamkniętym pomieszczeniu! Nic to, że sama rakieta leci z prędkością auta stojącego w korku ulicznym, jest pozbawiona jakiejkolwiek głowicy i manewruje niczym pszczoła. Już nie mówiąc, że służyła jedynie „ocenie” możliwości głównego bohatera… Te wymienione i cała reszta postaci za swoją głupotę… powinny zniknąć. Jak, to już zostawiam do waszej oceny. Nie polecam Dragon Crisis nikomu.