Tanuki-Anime

...i tak mnie wciągneło że tylko skarpetki wystawały z monitora.

9/10 jak dla mnie za dobry thriller, muzycznie 9/10 dobre kawałki,
Graficznie 8/10 niektóre elementy 3D i angielski w wersji japońskiej drażnił.

Uczta w wolnej chwili, naprawdę warto się zapoznać.

Uważam , że to anime było naprawdę ciekawe oraz , że jest lepsze od niektórych nowszych produkcji .

Podobało mi się. Jedno z lepszych anime do obejrzenia w wolnej chwili. Bardzo ładna grafika, postacie i tła. Mega klimatyczne, szczególnie ta jazda po Tokio i akcja z diabelskim młynem. Historia też była ciekawa. Podobał mi się wątek Twelve i Lisy. Według mnie pasował tutaj i nie wyglądało to sztucznie. Jedyne co mi się nie podoba to zakończenie i ogólnie wydarzenia z ostatniego odcinka. Wyszło trochę chaotycznie i nie wiem ostatecznie o co chodziło bohaterom i czy to było warte aż takiego zachodu. Tak samo nie rozumiem intencji Five. kliknij: ukryte  Złamała wielokrotnie prawo, była gotowa poświęcić wielu ludzi, nie słuchała żadnych rozkazów i działała na własną ręke tylko z osobistych pobudek, by po upragnionym dotarciu do Nine jedynie pocałować go i się zabić. Nie wiem czy ona była w nim zakochana czy prowadziła z nim wspomnianą wcześniej grę i gdy już złapała go, jej życie było kompletne? Anime dostaje 8/10 za ciekawą fabułę, kreskę i grafikę, i wątek romantyczny, który wyjątkowo mnie urzekł. kliknij: ukryte  .
Szkoda, że nie poprowadzili go do końca.

Podobało mi się. Jedno z lepszych anime do obejrzenia w wolnej chhwili. Bardzo ładna grafika, postacie i tła. Mega klimatyczne, szczególnie ta jazda po Tokio i akcja z diabelskim młynem. Historia też była ciekawa. Podobał mi się wątek Twelve i Lisy. Według mnie pasował tutaj i nie wyglądało to sztucznie. Jedyne co mi się nie podoba to zakończenie i ogólnie wydarzenia z ostatniego odcinka. Wyszło trochę chaotycznie i nie wiem ostatecznie o co chodziło bohaterom i czy to było warte aż takiego zachodu. Tak samo nie rozumiem intencji Five.  kliknij: ukryte  Złamała wielokrotnie prawo, była gotowa poświęcić wielu ludzi, nie słuchała żadnych rozkazów i działała na własną ręke tylko z osobistych pobudek, by po upragnionym dotarciu do Nine jedynie pocałować go i się zabić. Nie wiem czy ona była w nim zakochana czy prowadziła z nim wspomnianą wcześniej grę i gdy już złapała go, jej życie było kompletne? Anime dostaje 8/10 za ciekawą fabułę, kreskę i grafikę, i wątek romantyczny, który wyjątkowo mnie urzekł.  kliknij: ukryte  Szkoda, że nie poprowadzili go do końca.

Nie wiem czemu to anime ma takie dobre oceny. Osobiście nudziłam się na nim już od samego początku (co jest dziwne w przypadku serii bogatej w zagadki czy wybuchy) i bardzo się z nią męczyłam. Dodatkowo strasznie wkurzała mnie Lisa i chciałam żeby w końcu umarła. Grafika całkiem spoko, a muzyka to zdecydowanie najlepszy element tego anime.

... cóż powiedzieć, anime trudne do skomentowania. Wiele osób uważa (lub uważało) to za następcę Death Note'a osadzonego bardziej realistycznie. Obejrzałam już dużo anime i powiem szczerze: nie natrafiłam jeszcze na tytuł dorównujący DN i obawiam się, że nie natrafię.

Wyjątkowo dobra, erudycyjna recenzja Iskry.

Zankyou no Terror zabierze was za kulisy władzy i spisków, gdzie zwykły zjadacz chleba nie ma szans dotrzeć.

Bohaterowie tego anime szybko przypadają do gustu, świetnie wywarzone charaktery głównych postaci nie pozwolą widzowi się męczyć przy oglądaniu. Inne postacie towarzyszące naszym bohaterom przez całą serię również bardzo dobrze odgrywają swoją rolę i znaczenie. Nie ma żadnych rozwrzeszczanych bachorów stającymi się superbohaterami czy innego zbytecznego badziewia.

Świetnie poprowadzona fabuła, sam zamysł i ideologia wspaniałe.
Znajdziemy tu bardzo dużo wątków które nie są przesadzone ani nie są ciągnięte na siłę. Mamy bardzo dobrą akcję z teorią spiskową. Bardzo dobre momenty dramaturgii bohaterów jak i codzienne postawy ludzi które są lepsze i gorsze (tak to ująłem bo jak wcześniej napisałem nie ma tu wymuszonych łez czy przesadnych zachowań).

Bardzo dobre rzeczowe dialogi, prowadzące fabułe do przodu jak i rozwój bohaterów.

Muzyka, ok – nie bedę się rozpisywał, bo chyba przechodze metamorfozę muzyczną i zmieniają mi się gusta.
Napewno jedno jest pewne – była bardzo dobrze dobrana do produkcji.

Grafika też fajna, dobrze poprowadzona kreska, chociaż czasami miałem wrażenie braku szczegółów na twarzy u postaci jak i kształty głów były…hmmm, coś na wzór amerykańskich kreskówek. No ale to może tylko ja.

Ogólnie produkcja bardzo dobra, tylko nie mogę odnaleźć tego czegoś co sprawiło by że dał bym 10/10.


Końcówka świetna, lekka, rzeczowa, smutna a zarazem pokrzepiająca.

Pozdrawiam i zachęcam do oglądania.

Anime pozostawiło bardzo dobre wrażenie. Wciągająca akcja, dość ciekawy motyw z terroryzmem. Za to motyw z okrutnym sierocińcem trochę oklepany – jednak do przełknięcia. Muzyka git, grafika śliczna. Postacie w sumie nie wzbudziły we mnie mocnych emocji. Klasyczny motyw „jeden bohater małomówny, a drugi nadpobudliwy/śmieszek”. Nine był czasami denerwujący tym, jaki był niemiły. W Twelve spodobało mi się, że z początku był taki niby miły, ale z tym uśmieszkiem powiedział Lisie  kliknij: ukryte  Jeden zły ruch i cię zabijemy. Potem się do niej przełamał co było słodkie. Ich wątek romantyczny był fajny,biały książę się z niego zrobił, ale kupiło mnie to :) Lisa? Postać z dużym potencjałem, lubię takie postacie w stylu: zwyczajna dziewczyna wspólniczką kryminalistów itp. Ale trochę za bardzo niezdecydowana i ciapowata, co już było czasami denerwujące :/ A Five to szkoda gadać, nie ogarniam o co jej chodziło, a wygląd miała beznadziejny.  kliknij: ukryte  Końcówka trochę smutna, a nawet bardzo, szkoda, że najlepszy bohater czyli Twelve umarł. Ale reakcje Nine'a i Lisy na to były dziwne. On w jednej sekundzie wrzeszczy z bólu, by potem mieć kamienną twarz, a ona w ogóle olała śmierć swojej miłości. Za mało powiedziano o tym, co się stało z Nine i Lisą potem. Nine pewnie siedzi w Sztumie, ale trochę zastanowiło mnie, że powinni chyba zamknąć Lisę w więzieniu czy wyciągnąć konsekwencje za bycie wspólnikiem terrorystów. Daję 8/10.

Tak z ciekawości
Czy jeszcze ktoś zauważył/ zaszłyszał głos Ólafur'a Arnalds'a ;)

Pojawia się w utworach z ostatnich odcinków. Wydaje mi się, że wszędzie rozpoznam jego głos ale może się mylę?
Jeżeli to rzeczywiście on to wielki "+" za ten akcent muzyczny :)
Pozdro :>

Połknęłam tę serię za jednym razem, choć nigdy mi się to nie zdarza. No ale cóż, skoro to był świetny seans i wprost nie mogłam się oderwać. Emocjonująca fabuła, nie nudzi, dość oryginalna. Postacie może pozbawione głębi, ale sympatyczne (Nine jest genialny, a Lisa i Five nie były takie złe, może z wyjątkiem wyglądu tej drugiej). Zakończenie niemal wycisnęło mi łzy z oczu! Coś niesamowitego. Mimo wszechobecnej krytyki i różnicy w opiniach, uważam, że to kawał dobrego anime.

Dziwi mnie jak niektórzy dobrze oceniają to anime. Dla mnie wypada dość źle, choć do tragedii jednak trochę mu brakuje. Bohaterowie byli irytujący i przez całą serię nie mogłem przetrawić ich, ani ich motywów. Dla mnie zachowywali się jak banda za przeproszeniem gówniarzy, którzy chcą karać cały naród (Wyobraziłem sobie te straty gospodarcze z powodu zaniku prądu, nie wspominając już o ofiarach cywilnych przez brak zasilania w szpitalach) za grzechy jakichś nacjonalistów. Lisa faktycznie była trochę bezsensowna, ale nie przeszkadzała mi jakoś szczególnie choć może dlatego że mało czasu spędzała na ekranie. Następny element czyli muzyka, choć to raczej kwestia gustu to nie była jakoś szczególnie zapadająca w pamięć. Openingu można było jakoś przesłuchać, ending wyłączałem a tej lecącej w tle w ogóle nie słyszałem. Grafika wydawała się być OK, szczególnie oczy więc przynajmniej ten element jest na plus. Fabuła… Jak wyżej wspominałem w ogóle nie rozumiem motywacji głównych bohaterów. OK, life is brutal, zostali źle potraktowani ale co z tego? Kogo to obchodzi? Skazali paru ludzi, ale to nie zmieni zachowania polityków na najwyższych szczeblach, bo oni po prostu muszą tak postępować. Taka ludzka natura i przykro mi – trzeba się z nią pogodzić. W dodatku śmieszyły mnie absurdy pokroju ludzi swobodnie, bez okularów obserwujących wybuch bomby atomowej, który w normalnych warunkach powinien wypalić im wzrok. No trochę ponarzekałem, więc mam nadzieję że ktoś przeczyta i skomentuje te moje wypociny ;p. Ogółem anime oceniam na 4/10.

Jedno z lepszych anime,jakie moglam zobaczyc w 2014r. Powyzej sredniej , nie rewelacja,ale jadnak ma co COS.

Jedno z „dobrych” anime nieco powyżej średniaków.
Nie było doskonałe, ale miało w sobie to „coś”.
Czasem czułem „miodek” i napięcie.
Ale jest kilka zgrzytów:
- Lisa nie potrafi gotować…no masz babo placek
- Irytująca 5 która czitowała!
 kliknij: ukryte  (tak szybkie wyłapanie „stylu” 12 i 7, jakimś cudem domyśliła się co ma licealistka do sfinksów na lotnisku i „wybuchowa przesyłka” i kilka innych „czitów” )
Naprawdę nie lubię „dobrych geniuszy” którzy przeszkadzają naszym „złym” bohaterom *tak, nie chpiekło pochłonie L i mu podobnych!!!)
Ale były też zabawne: „hihihi hahaha hehehehe” – od tej od hasła oraz „b­‑bomb?”
Śmiałem się jak dziecko kiedy były wybuchy (uwielbiam to – lepiej od mordobicia czy nudnych strzelanin)
A co do bombki to uświadomcie sobie trepy że istnieją ARTYLERYJSKIE POCISKI JĄDROWE !!! (taka Katie miała ~20kt)
Wybaczcie ostry ton, ale mam dość waszej głupoty.
Dałbym może 9 lub 10,ale totalnie skopali zakończenie.
(w myślach strącałem te helikoptery przeklętych hamerykan rakietami z RPG). I naprawdę wolałbym good end czy taki Clannad/Kanon.
Moja ocena? Mocna ósemka.

Świetne do 5 epka „10/10” gdyby nie Five ... Popsuła mi cały seans ale i tak było warto, rzadko się take dobre anime trafia.

SPOILERY CZYTAĆ TYLKO PO OBEJRZENIU CAŁOŚCI!

Krótko: Świetny mix polityki, kina sensacyjnego i dziwnych rządowych układów z domieszką akcji.

Plusy:

+ Grafika. Piękne tła i detale twarzy np: podczas odprawy czy takie pierdoły jak zegarki i bransoletki. To zawsze cieszy oczy!
+ Duży naciska położony właśnie na dialogi, a nie akcję.
+ Świetny mix mitologicznych przypowieści z obecną techologią (youtube, tor, twitter, wirtualna waluta, emaile).
+ Brak czarno­‑białych postaci!  kliknij: ukryte  (w kontekście początkowych terrorystów jak i FBI przychodzącego z pomocą).
+ Całość się świetnie zazębia.  kliknij: ukryte  Stary glina po hiroszimie (udupiony politycznie), a pseudo terroryści z plutonem, którzy ucielki z tajnego ośrodka dla dzieci vs ich koleżanka z ośrodka pracująca dla FBI. W coś takiego naprawdę umiejętnie wpleciono nową postać, czyli dziewczynę z poważnymi problemami osobistymi.
+ Mukasa. Bo tak.
+ Nie wiem czy to tylko moje osobiste antypatie, ale anime ma wydźwięk antyamerykański.
+ MUZYKA! Od początku po koniec!
+ BEZ­‑k**wa­‑APELACYJNIE „VON” by Yoko Kanno
+ Zakończenie. w przypadku krótkich serii (tutaj raptem 11 epków) ciężko o coś zgrabnego. Tutaj czułem się usatysfakcjonowany.
+ Malutki plus:  kliknij: ukryte  osoba podczas zamachu przykimała ze słuchawkami na uszach. To w 110% takie dzisiejsze. Nie to, że oceniam to negatywnie, sam czasem przydrzemuje w transporcie publicznym, i właśnie dlatego to jest takie zajebiste.

Minusy:

- Ogólnie brak realizmu rodem z kina sensacyjnego. Jak duży to minus, to zależy tylko i wyłącznie od osobistych preferencji. Ja przy kilku zimnych bawiłem się wybornie.
- Może Five ?  kliknij: ukryte  Chociaż jak na cudowne dziecko po rządowym praniu mózgu wypadła nieźle. Przegrała z klasą.

Fani Yoko Kanno mogli usłyszeć ją ostatnio w Space Dandy, więc nie w 2012, a 2014 roku :)

Jestem właściwie zadowolona po seansie, ale nie potrafię czerpać większej przyjemności z oglądania serii, w której aż tak bardzo irytuje mnie jakiś bohater/bohaterowie. Tutaj nie będę oryginalna, bo chodzi oczywiście o Five oraz Lisę. W tej serii nie ma po prostu żadnej sensownej postaci żeńskiej i oceniłabym ją wyżej gdyby ta dwójka w ogóle się nie pojawiła. Zwłaszcza Lisy nie mogłam zdzierżyć. Miałam wrażenie, że jest tylko po to żeby pokrzyżować plany pozostałej dwójce głównych bohaterów. Bo nie rozumiem dlaczego mieliby oni tracić czas na taką bezpłciową i nieprzydatną dziewuchę. Może w innego rodzaju serii taki charakter by się sprawdził, ale nie można zapomnieć, że chodzi tutaj o terrorystów (i nieważne jaki cel im przyświeca). Nie twierdzę natomiast, że postać Lisy jest niepotrzebna, bo najzwyczajniej w świecie akcja musiałaby się potoczyć innym torem, gdyby nie pewne wydarzenia z nią związane. Mogła jednak być nieco mniej irytująca, a jej rola ograniczona do niezbędnego minimum…
Graficznie i muzycznie jest bardzo ładnie, chociaż jeżeli o muzykę chodzi zwróciłam uwagę tylko na opening i ending. Jakaś inna muzyka pewnie była, ale nie zwróciłam uwagi.
Ogólnie jest to niezła seria i jeżeli kogoś nie irytują pewne rzeczy może się podobać. Ja wystawiłam naciągane 7/10. Oczko wyżej niż planowałam pierwotnie za dość dobre zakończenie.  kliknij: ukryte  Spodziewałam się tego oczywiście, ale często próbuje się w takich sytuacjach wciskać na siłę jakieś wymuszone happy endy (zresztą jak zobaczyłam przeskok w czasie pomyślałam, że zaraz zobaczę głównych bohaterów uśmiechających się i biegnącą w ich kierunku Lisę, albo inną bzdurę w tym stylu). Tutaj skończyło się to tak jak powinno.

Przy zapowiedzi sezonu letniego po przeczytaniu krótkiej notki na temat tego anime dodałam je na moją listę, jednak raczej jako „coś, co ewentualnie można obejrzeć”. Po obejrzeniu kilku innych anime (Kuroshitsuji III, Kokoro Connect i kilka innych) doszłam do wniosku, że dobrze by było zobaczyć teraz coś w innym klimacie. Przypomniałam sobie o tym tytule i postanowiłam sprawdzić, jakie są o nim opinie. Nie powiem, zawiodłam się widzą negatywne oceny. Bądź co bądź samo anime wydawało się być jednym z tych bardziej ambitnych serii. Ale cóż, „raz się żyje, i gorsze serie oglądałam” i z lekko zdystansowanym nastawieniem zabrałam się za Zankyou no Terror.
Szczerze? Zaskoczyło mnie. Pozytywnie. Nawet bardzo.
Pierwszy odcinek: piękne wybuchy, ciekawa, niebanalna fabuła, interesujący bohaterowie… oczarowało mnie. I ten czar trwał nieprzerwanie aż do 5 odcinka, bowiem wraz z pojawieniem się Five, ów czar po prostu prysł. Nie jestem pewna, czy to przez jej charakter, czy wątki fabularne z nią związane, ale moim zdaniem ta postać osłabiła serię. Jednak to nie przeszkodziło mi w oglądaniu, i, o dziwo, po kilku odcinkach wcześniejsze miłe doznania z seansu zaczęły wracać, chociaż miejscami było kilka słabszych momentów. Jeśli chodzi o postaci, to pierwsze miejsce zajmuje u mnie Nine, na drugim zaś plasuje się Shibazaki. Lisa, chociaż momentami była irytująca nie jest aż tak złą postacią (przetrwałam Inoue Orihime, Lisa to przy niej nic xD). Relacje między bohaterami są, krótko mówiąc, niejasne. Zamknięty w sobie Nine rzadko kiedy okazuje jakieś uczucia wobec innych, jednak kilka scen wskazuje jasno na to, że był bardzo zżyty w Twelve. Z kolei jego łączy jakaś relacja z Lisą – jaka? No cóż, w scenariuszu wyjaśnień takich nie udzielili (co osobiście uważam za duży plus). Pozostaje jeszcze dość dziwny związek Nine z Five i choć wydał mi się on co najmniej dziwny, to szczególnie mnie nie zaskoczył, nie był też również tak niezrozumiały, jak niektórzy twierdzą (ponownie odzywa się „trening” z Bleachem wzbogacony nieco o Mirai Nikki)
Nie mogłabym po prostu nie wspomnieć o stronie technicznej tej serii: grafika oraz animacja prezentowały naprawdę wysoki poziom, ale to, co naprawdę mnie w tej serii urzekło to mużyka (opening, ending oraz ost, która jest po prostu genialna. Nie mogę nazwać jej arcydziełem, jednak nie zmienia to faktu, że jest to jednak z najlepszych ścieżek dźwiękowych jakie dane mi było zasłyszeć w anime.

Podsumowując:
Moim zdaniem seria jest dobra, a nawet bardzo dobra. Należy jednak do anime dość specyficznych i nie nadaje się dla każdego.
Ja daję mu 8/10

Cóż, właściwie ja wiązałam ogromne nadzieje z tą serią już od samego początku jednak z przykrością muszę stwierdzić, że niezwykle mnie rozczarowała. Przyczyniło się do tego po części parę czynników:
po pierwsze bohaterowie:
na początku dostajemy 2: Nine i Twelve to geniusze są terrorystami, potrafią sami zbudować bomby, przewidzieć każdy następny ruch przeciwnika. Five to też geniusz : niby to ''ten zły''który na końcu ma być pokonany ,ale i tak wszystko przewidzi, wszystko wie. Shibazaki to także geniusz: jako najlepszy policjant potrafi rozwiązać każdą sprawę i nawet zagadki Sfinksów ,które miały być rzekomo super trudne on rozwiązuje w mgnieniu oka. I patrząc na zestawienie tej czwórki naprawdę nie wiem po co w tym wszystkim była Lisa? Pośród inteligentnych bohaterów ona miała być tą głupią? szczególnie, że nawet gdyby jej zabrakło nic by się nie zmieniło, no a może nawet pomogło. Do tego także dochodzą relacje bohaterów względem siebie: Cóż Five była zła wiec właściwie niczego po niej nie oczekiwałam ale kiedy już wyjaśniły się jej prawdziwe intencje to naprawdę wydało mi się to głupie. Coś w stylu 'zabiję cię bo cię kocham ,albo jak już z się nie uda to nie mam po co żyć' powiało straszną tandetą.
następnie relacje Nine x Twelve x Lisa co było strasznie nie jasne bo oni właściwie w ogóle się do siebie nie odnosili: Nine był skryty, ogólnie nie lubiał mówić, a gdy już to robił to mało a w stosunku do Lisy to szczegołnie mało w zasadzie nic ( chyba że zaliczamy teksty w stylu 'nie powinno cie tu być, tylko zawadzasz''
Twelve był włściwie na początku sympatyczny , ale twórcy na siłę chcieli wcisnąć połączenie jego i Lisy co także zakńczyło sie fiaskiem bo poświęcili im stanowczo za mało czasu.
Po drugie fabuła:
Niby na początku na coś ciekawego się zapowiadało, niby coś o terrorystach, niby coś o policji, a jednak końcowy efekt co racja to racja był zaskakujący, ale nie tak jak można było spodziewać się po wcześniejszej akcji i wydarzeniach.
po trzecie no właściwie napisałabym muzyka, ale tu raczej nie mam się do czego przyczepić. Oba Op i Ed podobały mi się ,a reszta soundtracków także była w porządku
Grafika? to właściwie jedyny fenomen tej serii bo była ona naprawde śliczna. Postacie poruszały się naturalnie, animacja i grafika: perfekt, jednak w tym całym nakładzie akcji, muzyki, dynamiki zabrakło fabuły, która niewątpliwie by tą serie uratowała.

O jaki poważny błąd w animacji (dziesiąty akapit) chodziło recenzentce? Domyślam się, co to może być, ale proszę nie zostawiać czytającego w niepewności. :P

Widzę, że zdania są mocno podzielone… Specjalnie nie sprawdzałam przed seansem jakie oceny dali inni użytkownicy, by wydać w pełni swoją opinię i widzę, że wyszło mi to na dobre.
Przed chwilą przeczytałam kilka komentarzy i niektórym nie mogę się wprost nadziwić.
Ja rozumiem, że nie wszystkim mogła przypaść do gustu fabuła, że postacie mogły irytować, ok. Ale jedno mnie naprawdę szokuje. Jak można twierdzić, że muzyka w tej serii jest przeciętna lub co gorsza – zła?!
Od dawna, naprawdę od bardzo dawna nie słyszałam lepszego soundtracku. Nie przewijałam ani openingu ani endingu, a uwierzcie, że naprawdę szkoda mi czasu na takie pierdoły i już wolę od razu pobrać sobie dany utwór, niż poświęcać te 1.30 min z każdym nowym odcinkiem.
Miało to w sobie coś, co pasowało do serii i nadawało klimat.
Muzyka „w tle” też była świetna (w końcu to Yoko Kanno!), na pewno poszukam kilku utworów.

Fabuła była oryginalna, chociaż pare elementów mi nie pasowało. No niestety zawsze musi być COŚ.  kliknij: ukryte  Tu uważam za niepotrzebne takie subtelne zarysowanie relacji damsko­‑męskich. Niby takie nic, a jednak bardzo przeszkadzało. Lisa i Twelve nawet ok, ale Five i Nine? Jak dla mnie tragedia, nie ogarniałam ich relacji. Wszystko wskazywało na to, że Five była sadystką i lubiła dręczyć swojego „ukochanego”. Inaczej ten pocałunek na końcu byłby całkowicie nielogiczny.
To tyle, jeśli chodzi o wady fabuły.

Teraz czas na postacie.
Uwielbiam Nine, to mówię na wstępie. Miał cel i konsekwentnie do niego dążył, co bardzo cenie sobie w bohaterach. Myślę, że jakby to było konieczne, to poświęciłby także i Lise. I za to go lubię.  kliknij: ukryte  Twelve okazał się być tym słabszym, pragnącym bliskości kogoś innego. Przynajmniej ja tak to odebrałam.
Lisa wbrew pozorom była bardzo potrzebna. Na początku serii może nie odgrywała ważnej roli, ale później była niezbędna.
Sam pan Shibazaki wydał mi się nierealnie inteligentny, ale ogólnie podobała mi się jego kreacja. Był ok.

Grafikę sobie odpuszczę, bo to raczej kwestia gustu. Mnie się podobała w każdym bądź razie.

Mam specyficzny gust i raczej jak coś mi się spodoba, to na amen.
Pomimo pewnych wad, które dostrzegam daję 9/10.
Zakończenie wzbudziło we mnie tyle emocji, że chyba nie miałabym sumienia dawać niższej oceny. Było do bólu przewidywalne, ale akcja została tak ładnie poprowadzona, że udało się wydobyć z tego uczucia.

Polecam! Anime nie jest długie, a warto się zapoznać chociażby ze względu na muzykę.

To anime zrobiło na mnie niesamowite wrażenie. Zakończyło się tak jak powinno, chociaż to przykre

Kreska ładna, muzyka ładna, fabuła ciekawa, wiadomo, niektóre postacie irytujące, ale nie do bólu. Mnie się podobało. Przypominało mi nieco ideę Death Note.

Kilka słów od siebie. Jeszcze przed sezonem wytypowałem tą serię jako jedną z dwóch moich faworytów i wiązałem z nią me nadzieje na jakąś ciekawszą, „cięższą” serię. Tak niestety się nie stało. Zacznę od kwestii technicznych, bo te mi najszybciej opisać. Grafika wyszła… przeciętnie. No po prostu, niczym nie zaskoczyło, ale tez nie raziło. Opening, Ending, OST – ten drugi wyszedł, o dziwo, lepiej od pierwszego. Wszystko spełniało swoją rolę, budowało odpowiedni klimat, z czasem napięcie, ale to tyle. Raczej nie zapamiętam żadnej z tych nutek… w sumie to już ich nie pamiętam, tehe. No i przechodzimy do najważniejszego, fabuła i postacie. Fabularnie zapowiadało się ciekawie, ale siadło wykonanie. Pierwsze dwa odcinki i ostatnie dwa są najlepsze. Cały środek, czyli generalnie to co najważniejsza, gdzie dzieje się najwięcej… z tym było już gorzej. Może zacznijmy od kwestii samych zagadek, te były niezbalansowane. Czasem ciekawe, czasem mocno naciągane. Oglądając odcinek z jedną z nich miałem po prostu wyraz twarzy mówiący „ALE JAKIM CUDEM ON TO WYDEDUKOWAŁ, SKORO NIE MIAŁ Z CZEGO I JAK.”. Niestety, na dobre, „kryminalne” zagadki nie reaguję w ten sposób. Wątek na lotnisku, zwłaszcza z tą szachownicą, był o dziwo nudny (o dziwo, bo działo się wtedy sporo), przynajmniej ja to tak odczułem. Zakończenie było zdecydowanie najlepszym odcinkiem całej serii, i nie, nie dlatego, że to było zakończenie i mogłem odetchnąć z ulgą, a ze względu na spektakularny koniec.
 kliknij: ukryte  Zaczynając od eksplozji atomówki, od tego, jak pięknie „świat pogrążył się w ciemności”, poprzez ich swojskie życie (cóż, chwilowe), aż po ich śmierć i krótkiego timeskipa. Wszystko to było świetnie wykonaną zmianą klimatów. Dodatkowo, ukazany pogląd wojsk USA „A niech se odpala bombkę, nas to nie dotyczy, nie nasz kraj. Był świadkiem naszej „ciemnej strony mocy”, to musimy go sprzątnąć”.
W sumie to ten ostatni odcinek, zamykający anime, podniósł u mnie ocenę. Wracając do bohaterów, każdy z nich miał określoną rolę do spełnienia i to im wyszło.
 kliknij: ukryte  Nine/Twelve chcieli być po prostu zauważeni. Im nawet nie chodziło tak bardzo o tą zemstę. No i co tu dużo mówić, zostali zauważeni, na skalę całej Japonii, a może i nawet świata, skoro USA się tym zainteresowało (chociaż to może przez Five). Lisa znalazła miejsce, do którego należała. W szkole źle, w domu źle, a Twelve służył jej jako podpora emocjonalna, Nine przekonał się do niej co prawda na samym końcu. Detektyw wydawał się być pewnym „pośrednikiem” między chłopakami, a resztą świata.

Niestety, zawiodło wykonanie. Mam na myśli głównie fabułę, ale też to, że niektóre postacie zostały rozwinięte w małym, nieznaczącym stopniu. Mowa tu np. o Lisie, która wprawdzie zmieniła się, ale jej zachowania były zbyt „mdłe”. No i piątka była beznadziejnie wykonana i nadal nie rozumiem, czemu  kliknij: ukryte  strzeliła se w łeb. A nie, przepraszam, strzeliła w benzynę, która się podpaliła, a dopiero kilka sekund później wybuchło auto. Cóż, czas to jak widać pojęcie względne, nawet dla obiektów. :-) . Takie słabe 7/10, w sumie gdyby nie zakończenie, to byłaby szósteczka.

Cóż mogę powiedzieć. Anime przekroczyło moje oczekiwania. Spodziewałam się melodramatu, a otrzymałam świetny thriller psychologiczny.
Animacja, jak i ścieżka dźwiękowa – piękna. Z zawodu jestem animatorem i jak widzę takie cudo to po prostu jaram się.
Co do niektórych uwag poprzedników. Przyznaje rację, że  kliknij: ukryte  Piąta obniża poziom akcji (zaskoczenia). Jej „samobójstwo” wyszło jakoś z dup*y. Odniosłam wrażenie, że koniec końców największym motywem jej działań było pocałowanie Dziewiątki. Lecz co by nie było, nie zmienia to faktu, iż odegrała ważną rolę w napędzaniu akcji.
Jeżeli chodzi o Lise  kliknij: ukryte  uważam że nie była zbędna i w mocny sposób irytująca. Może historia mogłaby pociągnąć bez niej, ale jednak końcowe odcinki, gdzie grała kluczową role, wyszły świetnie.
Pozostałe postacie nie były sztampowe, a wręcz przeciwnie.
Zakończenie genialne, ostatnie dwa odcinki nadrobiły obecność Piątej.
Przyznam, że w końcowej scenie z głównymi bohaterami pociekła mi łza.
9/10 (fryzura/głowa Piątej….)

Muzyka była w porządku(duży plus), graficznie też fabuła trochę spadła chyba na 4 odcinku ale i tak jest u mnie w pierwszej trójce tego sezonu, nic ciekawszego nie wyszło co mnie bardzo smuci. Nie wiem czy w tym sezonie co był znajdziecie coś lepszego. Tutaj jak zawsze chodzi o fabułę bo z anime co nie ma w ogóle kreski można wyciągnąć hit(Kill la kill jak dla mnie świetne, zabawne i zaskakujące), a to anime miało spory potencjał po pierwszych odcinkach jednak skończyło się jak zawsze… Dla mnie to hit tego sezonu ale na tle starszych produkcji wypada blado.

Dziwi mnie aż tak niskie ocenianie tej serii, a już w szczególności atakowanie samego zwieńczenia. Oczywiście, tak jak większość również uważam, że potencjał został zmarnowany w dużym stopniu, a potknięć jest bez liku, to niskie noty są zdecydowanie zbyt surowe. Fabuła bowiem mimo wszystko była interesująca, a do oprawy audio­‑wizualnej (szczególnie audio!) nie można kompletnie się przyczepić. Najbardziej kulał środek  kliknij: ukryte  czyli pojawienie się piątki, przerysowany fragment na lotnisku itp, jednak ostatni odcinek spowodował, że w moim gardle coś stanęło a do oka coś wpadło (prawdziwi mężczyźni NIGDY nie płaczą!). Ostatecznie 7 jest chyba sprawiedliwą oceną.

Choć czuję się zawiedziona (oczekiwania były wyższe), czuję się usatysfakcjonowana. Choćbym nie wiem jak próbowała, nie potrafię spojrzeć na to anime aż tak krytycznie jak się tutaj czyta.
Rzeczywiście zgodzić muszę się co do ogólnej postaci Piątki. Cała seria wyszłaby dużo lepiej gdyby odpuścić sobie tę charyzmatyczną­‑inaczej bohaterkę. Co do Lisy mam jednak nieco inne zdanie. Choć nie działała stricte na korzyść serii (bo z charakteru to taka sierota niczym z reverse haremowej sieczki), była całkiem naturalna w swych działaniach. Ponadto daleka byłabym od umniejszania jej roli jedynie do „odsunięcia dwunastki od dziewiątki” – chyba, że musimy być aż tak przyziemni. Bądź co bądź dla mnie to idealnie lustrowało, iż ludzie się od siebie różnią i podczas gdy jedno uparcie dąży do zemsty, inny pragą zasmakować „normalności”.
Scena  kliknij: ukryte  z wybuchem bomby w zasadzie nawet mnie wzruszyła. Wszystko zgasło i wreszcie można było ujrzeć to co ukryte pod tą warstwą zakłamanej, sztucznej rzeczywistości.
Zakończenie akurat również uważam na plus. kliknij: ukryte  Bo co właściwie dałoby wciśnięcie tego guzika? Zemstę? Przecież na tym zależało im tylko pośrednio. Po to była cała ta zabawa. Dla prawdy. Sama ich śmierć natomiast, była dla mnie świetnym rozwiązaniem. Niczym jak z „Z” Costy Gavrasa (którego to ostatnio katowałam na zaliczenie :c) ukazano, że życie to nie bajka. Za ideały się umiera.
Suma summarum wystawiam 7. Za mało poświęcono faktycznej ich „krzywdzie” i skopano środek. Całą resztę jednak (z uwzględnieniem muzyki i grafiki) oceniam pozytywnie i jak najbardziej polecam!

Świetna grafik i muzyka, ale nic poza tym. Po pojawieniu się piątki, fabuła staje się przewidywalna i nudna. Nie rozumiem po co dodawać na siłę takie postacie jak Lisa. Większość odcinków użala się nad sobą i przeszkadza dwójce protagonistów.

Wciąż śmieje się z tego co zobaczyłem w 11 odcinku.  kliknij: ukryte  Według mnie, dziewiątka pod wpływem emocji powinien użyć detonatora i wysadzić elektrownie. Byłoby to zakończenie pasujące do gatunku dramatu i sensacji.
Niestety tak się nie stało, a wszyscy zapomnieli o wyczynach Sfinksów. Żadnej przestrogi, żadnego morału, nie tego się spodziewałem. Ze swojej strony daje 6/10.

Szkoda, że seria, która zaczęła się tak świetnie, skończyła tak nijako. Nie „źle," nie „kiepsko," tylko po prostu nijako. Końcowe odcinki stały się przewidywalne do bólu a fabuła potoczyła się w stronę znanego z wielu produkcji schematu.

Na szczęście oprawa audiowizualna stoi na najwyższym poziomie, co ratuje serię z poziomu średniaka.

I jak tu ocenić to coś właściwie? Z jednej strony prezentuje przynajmniej coś innego, od standardowej sezonowej papki, z drugiej – przedstawia się mocno nierównie i niszczy fantastyczny potencjał mnóstwem mniejszych, bądź większych błędów i głupot. Na pewno szkoda, że wyszło jak wyszło i niestety czuję się tym mocno zawiedziona. Generalnie za najlepsze uważam pierwsze odcinki, gdy jeszcze nie było wiadomo o co chodzi i końcówkę, w której chociaż dostaliśmy sporo akcji (nie licząc drugiej połowy ostatniego epka –  kliknij: ukryte  konfrontacja Shibazakiego z chłopakami była słaba, a zachowanie Dziewiątki rozczarowujące)). Przez resztę czasu albo się nudziłam, albo wręcz irytowałam – głównie z powodu Piątki.
No i właśnie – Piątka i Lisa to dwie postaci, które dla mnie pogrążyły ten tytuł całkowicie. Pierwsza jest straszliwie irytującą antagonistką, której działania można sprowadzić do fochów niezrównoważonej dziewczynki, druga natomiast stanowi przykład totalnie zbędnej „po­‑kiego­‑ona­‑tam­‑w-ogóle­‑jest­‑i-czemu­‑nikt­‑jej­‑nie­‑zastrzeli-?” postaci  kliknij: ukryte  (szczerze powiedziawszy za jedyny powód jej istnienia przyjmuję fakt, że Dwunastka musiał pojechać ją ratować i tym samym zdradzić Dziewiątkę, aby akcja mogła się potoczyć tak, jak się potoczyła). Bez tej dwójki, nawet gdyby zrobiono to mniej więcej w ten sam sposób, serię mogłabym uznać za bardzo dobrą, w porywach do wybitnej. A tak, to cóż – jest średnio.
Na plus idzie natomiast oprawa graficzna i muzyczna. Ta pierwsza głównie z powodu poważniejszej stylistyki, która w dobie cukierkowatych produkcji jest rzadkością, nawet w teoretycznie „cięższych” seriach. Natomiast muzyka była świetna, choć muszę przyznać, że niektóre kawałki uważam za średnio zgrane z sytuacją (z początkiem odcinka 8 na czele).
Ciężko mi jest wystawić temu ocenę, bo za oryginalność i ogólny koncept, chętnie dałabym temu 9/10, ale za realizację i wiadomo które postaci – gdzieś tak 4/10. Daję więc 6/10 i w sumie polecam – owszem, nie wyszło to tak wspaniale, jak mogłoby, ale nadal się wybija i myślę, że warto dać temu szansę.

Ależ ci Japończycy zdyscyplinowani! Za moment  kliknij: ukryte  wybuchnie bomba atomowa, a u nich żadnego śladu paniki, tylko wszyscy grzecznie wykonują polecenia władzy!
No i słusznie nas Ruscy ostrzegali przed bazami NATO w Polsce – z obecności tych złych Amerykańców nic dobrego jeszcze nigdy nie wynikło. Już lepiej mieć przedstawicieli bratniego narodu u siebie.
Tylko dlaczego  kliknij: ukryte  snajper strzelił najpierw do terrorysty bez detonatora, zamiast do tego z detonatorem, to nie rozumiem O_o?

W sumie smutna, ale i porządnie zrealizowana seria. Myślę, że to 11 odcinków było idealnie wyliczone na domknięcie wszystkiego. Na uwagę w serii zasługują szczegółowa i miła dla oka grafika, zwrot w stronę realizmu (chodzi mi o animację i ogólne „funkcjonowanie” świata), a także muzyka (przede wszystkim bardzo klimatyczny OP, którego ilekroć słuchałem to wzbudzał we mnie różnorakie odczucia począwszy od nostalgi a na zadumaniu skończywszy, dawno juz czegoś takiego nie czułem przy jakimkolwiek OP). Jedną z niewielu wad serii była postać Lisy, która w sumie nic nie wniosła oraz trochę na siłę wciśnięta antagonistka, ale mi aż tak bardzo nie przeszkadzała, a jej obecność i zachowanie miało nawet całkiem sensowne wytłumaczenie (obsesja na punkcie bohaterów). Wiadomo, zawsze znajdą się malkontenci mówiący, że seria naciągana, naiwna, nierealistyczna i inne bleble (nomen omen jak każda fikcyjna historia o terrorystach). A ja uważam, że to porcja solidnego, pieczołowicie zrealizowanego i poważnego w tonie anime (może i nawet z przesłaniem?), w czasach pełnych głupkowatych rozrywkowych anime coś rzadkiego.

9/10

Dawno nie widziałem już tak delikatnego anime. Dawno już po seansie nie kołatało mi się w głowie słowo „dziękuję”. Pewnie po prostu wolno łapię pewne rzeczy, ale dopiero teraz tytuł nabrał dla mnie znaczenia. To była bardzo prosta historia, stara jak świat, ale to nie odebrało mi przyjemności oglądania jej do samego końca.

Ech, z odcinka na odcinek coraz mniej mi się ta seria podoba. Narzekałam już wcześniej na przesadzony geniusz detektywa, ale przełknęłabym to, gdyby wszystko inne było w porządku.
Seria zaczyna się psuć w odbiorze od momentu pojawienia się Piątki, którą wprowadzono chyba tylko dlatego, że musi być jakiś antagonista.
A dobija ją chyba ostatecznie  kliknij: ukryte  powiązanie ze sprawą z przeszłości cudownego detektywa. So cliche… I tak się zastanawiałam, po co właściwie nasi bohaterowie zapisywali się do szkoły (poza tym,  kliknij: ukryte  że musieli gdzieś ukryć bombę no i poznać Lisę ;)). Aczkolwiek nie wydaje mi się, żeby  kliknij: ukryte  ta szafka szkolna była aż tak super­‑ultra bezpieczną kryjówką. Taką samą szafkę mogliby znaleźć na dworcu czy gdziekolwiek, więc czemu akurat szkoła? Bo trzeba było gdzieś poznać Lisę?
A jak już jesteśmy przy Lisie, to dziewczyna przez kilka tygodni pałęta się nie wiadomo gdzie, nie chodzi do szkoły i nikt jej nie szuka?
A z ostatniego odcinka zasmucił mnie termin  kliknij: ukryte  syndrom sawanta, którego użyto chyba tylko dlatego, żeby było coś mądrobrzmiącego, co występuje w rzeczywistości. Mogliby to bardziej rozwinąć, bo tekst  kliknij: ukryte  „lek, który wywołuje syndrom sawanta” jest mi ciężko kupić. Czyli co robi ten lek? Niszczy znaczną część mózgu nie wywołując przy tym upośledzenia? Jeśli nie ma upośledzenia, to z definicji nie ma sawanta. A wystarczyło po prostu tego nie nazywać.
Już pomijam takie ekstrawagancje  kliknij: ukryte  jak Dwunastka, który traci czas na bezsensowne rozmowy zamiast rozbrajać bomby.
I czy można nosić bombę atomową w plecaku?
O dziwo, jednak na tyle dobrze się to ogląda, że zobaczę do końca, z samej ciekawości ile bzdur dadzą radę jeszcze tam wcisnąć.

Kamery monitoringu miejskiego w Tokio są niesamowite! Nie dość, że nagrywają wszystko w kolorze i w ruchu ciągłym (a nie co kilka klatek jak u nas) to w dodatku można nimi robić dowolne zbliżenia w pełnej rozdzielczości. A jak się wrzuci na komputer zdjęcie poszukiwanej osoby, to zostanie ona wyłowiona po twarzy przez kamery z tłumu przechodniów. To bardzo przydatne urządzenie w kilkunastomilionowej metropolii o jednym z najwyższych współczynników gęstości zaludnienia na świecie. Inaczej trudno byłoby odnaleźć ukrywającą się pośród tych milionów pojedynczą osobę i nie można by było ruszyć do przodu z fabułą wielu seriali anime ^^

Zazwyczaj nie piszę komentarzy do anime w połowie sezonu, zwłaszcza hejtujących, ale tym razem zwyczajnie nie mogę się powstrzymać, bo anime jest dobre, ale jeden element zgrzyta tak straszliwie, że aż nie daje się tego oglądać.

Naprawdę nie rozumiem, jaki cel (poza ściągnięciem przed ekrany płci żeńskiej, maybe?…) miało wciśnięcie do anime Lisy. Jeśli twórcy chcieli spróbować użyć podpatrzony w „Higashi no Eden” całkiem udany wątek romantyczny z udziałem zwyczajnej dziewczyny i terrorysty, to im jak na razie nie wychodzi. Tutaj wątek romantyczny jest raczej bardzo, bardzo pseudo­‑romantyczny, dziołcha jest nijaka, irytująca, a co najgorsze – nie wprowadza do anime zupełnie niczego. Ani romansu, ani jakiejkolwiek pomocy dla głównych bohaterów, a już najbardziej dobił mnie typowy dla japońskich oferm i laików tekst z 6 odcinka, że ona się zna się na bombach i tak dalej, ale… BĘDZIE SIĘ BARDZO STARAĆ! Szkoda, że Nine jej nie powiedział, gdzie może sobie wsadzić to staranie.

Niech ją ktoś odstrzeli, please…

Jestem na piątym odcinku (czyli najnowszym jak na razie) i trochę nie rozumiem:
 kliknij: ukryte 
- po atakach nie ma absolutnie żadnych ofiar? Nie mogłam tego pojąć jak zawalił się budynek galerii i nikt nie zginął… Podobnie jeśli chodzi o posterunek policji. I to że SmutnyBish pobiegł do metra by usunąć ich bombę. Trochę to dla mnie mało logiczne, chcą wysadzać a nie są przygotowani na ofiary w ludziach.
- jak na razie postać licealistki wplątanej w to przypadkowo kompletnie nic nie wnosi a mnie ciekawiła… Anime jest niezłe ale jak na razie mało jasne i chyba jedyne podczas którego oglądania nie zapamiętałam niemal żadnego imienia postaci.

Jedno z niewielu anime, ktore warto obejrzec tego lata.

Wkońcu! jakieś anime które ma scenariusz napisany na serio a nie szkoła+słodkie dziewczynki+akcja+drobny smaczek(dziwactwo). Cholernie mi sę podoba a myślałem po 1 odc że będzie to kolejne anime nie wychodzące poza schematy
Grafika+muzyka fajny niezbyt lekki klimat

Tę serię należy docenić za dbanie o szczegóły. Wreszcie pokazali włam na stronę, który nie polega na nawalaniu w klawiaturę.
Poza tym te wszystkie smaczki internetowe m.in. sieć cebulowa (sic!), „bitcoin”, czarny market itp.

Poradnik Epickiego Trollowania ~The Animation~

Wychwalana przez recenzentów , w tym znanego Bukiego seria jakoś wydaje mi się średnia. Dotarłem do połowy była dla mnie nudna. Podpisuje się pod tym co wspomniała kolega Kamiyan ;) . Takie pitu pitu z szkole i poza, z dwoma chłopakami o skrajnym do siebie charakterze.
Jakoś mnie nie przekonała do oglądania.

Sporo zachwytów, więc ja dla mnie odmiany powiem – jest średnio i raczej niezbyt zachęcająco

Koncepcja przypomina trochę starsze japońskie filmy (albo i ogólnie japońskie filmy, ale z nowszych mało co widziałem), czyli dużo filozoficzno­‑psychologicznego pitu pitu, w których niespecjalnie wiadomo o co chodzi.

Poważny i popularny bish z jakąś traumą – jest.
Jego bardziej wyluzowany kumpelo – jest.
Bystry, były glina – jest.
Dziewczyna z którą „coś jest nie tak” i zostaje ona przypadkiem wplątana w akcję – jest.
Licealiści w takich rolach – są.
Fabuła, w której prawdopodobnie przez ponad połowę serii nie będziemy wiedzieli, po co w ogóle to wszystko, a potem zostanie to wytłumaczone w stylu „po prostu mają naryte i akurat są pro” – też jest.

OP i ED – słabiutkie, nie podobały mi się ani wizualnie, ani dźwiękowo.
Animacja może i dobra, ale za to kreska średnio.
Dźwiękowo też nie porywa.

Ogółem – średnio jak na jeża i średnio chce mi się to oglądać.
Ale pewnie zerknę na kolejne odcinki, o ile nie wykończą mnie te męczące dialogi.

Dawno już nie było tak „inteligentnej” i dopracowanej (na wszystkich płaszczyznach) serii. Polecam wszystkim fanom sensacyjnych anime i nie tylko. Kto jeszcze nie widział radzę zerknąć na Zankyou…

Aż mi się wierzyć nie chcę, że w ogóle nie zauważyłem w tych wszystkich zapowiedziach, tej serii. Na razie wygląda ekstra. Koniecznie polecam zerknąć na ten tytuł wszystkim, którzy jeszcze tego nie zrobili.

Zankyou no Terror to jeden z trzech tytułów, z którymi postanowiłam się zapoznać w czasie tego sezonu. Z ciekawości rzuciłam tylko okiem na poniższe komentarze i na skutek ich treści natychmiast włączyłam pierwszy odcinek. Póki co po prostu rewelacja. Muzyka, animacja, ale przede wszystkim bohaterowie i historia, która naprawdę intryguje. Akame no kill, któremu wielu wróży, że będzie hitem sezonu, wyłączyłam po czterech minutach. Tutaj natomiast nie zauważyłam, kiedy minęło 20 minut i pojawiły się napisy końcowe. Oby tak zostało do końca.

Jestem pozytywnie zaskoczony. Chyba mamy do czynienia z czarnym koniem tego sezonu.

Od razu widać jakość w wykonaniu tego anime. Dopracowana grafika, fajna kreska. No i klimat, na który m. in. składa się ciekawa muzyka. Fabuła też wydaje się nietuzinkowa, mamy intrygujące postacie głównych bohaterów, dwie przeciwności (których od razu polubiłem), tylko ta dziewczyna wydaje się nijaka, ale pewnie ma być taką przeciwwagą. Twórcy wzbudzili moją ciekawość, ciekawe czym kierują się bohaterowie i jaki mają cel?

Seria nie wydaje się być nadto sci­‑fi, chociaż mamy tajemniczą przeszłość bohaterów (retrospekcje wskazuja na to, że przebywali w jakimś ośrodku zamkniętym) i pewną zagadkową broń.

Naprawdę warto przyjrzeć się temu anime, bo jeśli twórcy utrzymają poziom z pierwszego odcinka, to szykuje się hit.

„Film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć.”
No cóż, mam szczerą nadzieję, że twórcy tego anime wezmą sobie ten tekst Hitchcocka do serca i stworzą coś niesamowitego. Na nasze szczęście są na dobrej drodze, bo pierwszy odcinek tej serii jest zrobiony fantastycznie!

Pierwszy odcinek – miazga! Dostałam dokładnie to, czego oczekiwałam po trailerze, i jestem zachwycona. Ciekawe postaci, dopracowana animacja i wpadająca w ucho muzyka.
Zapowiada się fantastycznie :)