Tanuki-Anime

Bardzo słaba seria. Historyjki nie mają żadnego sensu. W przeciwieństwie do bardzo dobrego poprzednika tutaj dałem naciągane 3/10.

Mam nadzieję że nie będzie kontynuacji.

Właściwie to nie wiem co przed chwilą obejrzałam. Pełnoprawnym sezonem z konkretnym wątkiem i jego rozwinięciem tego na pewno nazwać nie można. To raczej zbiór epizodycznych historyjek uzupełniających główną fabułę, które można sobie w dowolnej kolejności obejrzeć. Ale mimo wszystko dość mi się podobało. Jeśli potraktować to po prostu jako jeden wielki wypełniacz i założyć, że następny sezon zawróci fabularnie na właściwie tory, to „Nisekoi:" wypada całkiem nieźle. Trochę mniej zabawnie niż pierwszy sezon, ale nadal raczej interesująco.
W sumie to naprawdę zaczyna mnie zastanawiać jak rozwiąże się ten miłosny wielokąt (zakład, że w następnym sezonie pojawi się kolejna dziewczyna? :D) i kogo w końcu wybierze Raku. Jeśli Onodere to chyba osobiście wybiorę się do Japonii i odnajdę tego kto to narysował. Ona jest najgorszym wyborem z możliwych. Chociaż nie, zapomniałam przecież o „idealnej narzeczonej”! Chryste, żeby zmarnować dziesięć lat życia, by stać się wzorową żoną dla swojego wybranka i po drodze kompletnie zagubić samą siebie, to trzeba mieć nieźle ekhem porobione w głowie.
Wracając jednak do Onodery – twórcy serwują nam tu dość interesujący motyw. Mamy bowiem wybrankę idealną, śliczną, eteryczną księżniczkę, do której nasz bohater może sobie po cichu wzdychać, całując ziemie po której stąpa. Ona z kolei szaleńczo kocha swojego rycerza mimo, że nie jest w stanie zamienić z nim dwóch słów bez nieustannego buraka na twarzy i maniakalnego jąkania. No normalnie wielka miłość. Szkoda tylko, że kompletnie nierealna. Oni razem to jedna wielka masakra. Przede wszystkim mam wrażenie, że są zakochani wyłącznie w swoich fasadach. Przecież prawie w ogóle ze sobą nie rozmawiają! Sama Onodera pod koniec pierwszego sezonu podzieliła się widzami głęboką myślą: „zostałam z nim sama. skończyły nam się tematy. o czym mam z nim rozmawiać?! co teraz?!” Kiedy zostają sam na sam rozmowa kompletnie się nie klei i nikt mi nie wmówi, że to przez tę wielką miłość, która odbiera im dech. Na litość boską znają się od bodajże drugiej klasy gimnazjum i nadal się nie ogarnęli? Oni po prostu nie mają o czym ze sobą rozmawiać i kompletnie nie ma między nimi chemii. Ostatni odcinek pierwszego sezonu doskonale to ukazuje: teatralna, udramatyczniona miłość. Najpierw mamy Raku i Chitoge w szalonej, współczesnej, ale jakże naturalnie wypadającej wersji Romea i Julii (jak niesamowicie trzeba być zgranym by coś takiego odstawić?), a potem Raku i Onodere posługujących się słowami Szekspira, bo własnych (dosłownie) zabrakło.
To takie piękne wyidealizowane uczucie – pierwsza miłość, którym często żyją nastolatki i to właśnie serwują nam twórcy. Coś co w ogóle nie wypali w prawdziwym życiu. Coś z czego się wyrasta. Prawdę powiedziawszy, że tak wkroczę na głębokie i ciemne wody, :D oni wydają się być zakochani w marzeniu o osobie, a nie w rzeczywistym człowieku.
Dużo realniej wypada relacja Raku z Chitoge – zaczynają od przyjaźni, a ta powoli zmienia się w coś większego. Chitoge gdy tylko zdała sobie sprawę ze swoich uczuć, postarała się wybadać sprawę i dostała swoją (bolesną :D) odpowiedź. Zuch dziewczyna! Z kolei Raku wprawdzie nadal tkwi w miłosnym zamroczeniu nieszczęsną Onoderą, ale mam wrażenie, że cała troska jaką prezentuje względem Chitoge może mieć głębsze dno, którego nasz kochany głąb jeszcze nie wyczuwa. Bez problemu ze sobą współpracują i genialnie improwizują, co oznacza, że się wzajemnie uzupełniają i nadają na tych samych falach.
Naprawdę mam nadzieje, że twórcy tego nie skopią i zaserwują nam jakieś racjonalnie brzmiące rozwiązanie.
Nie będę tu już klecić zdań, powiem tylko, że najbardziej ze wszystkich bohaterów lubię Raku. To naprawdę jeden z najlepszych męskich bohaterów jakich zdarzyło mi się oglądać.
A tak swoją drogą, to ja i tak najbardziej kibicuje Tsugumi :D Strasznie mnie ujęła jej normalność, zdroworozsądkowe podejście i dojrzałość.

Nie było źle. Większość odcinków była niestety epizodyczna, a wątek główny niezbyt się ruszył, ale nadal przyjemnie się to ogląda. W porównaniu do zdecydowanej większości komediowych haremów, zarówno humor jak i postacie są bardzo przystępne. W moim odczuciu 2gi sezon nie różni się aż tak strasznie od 1, a jednak jak widzę został znacznie chłodniej przyjęty.

ehh, no cóż, anime jeszcze nie obejrzałam do końca, mangi nie czytałam, ale z tego co czytałam od osób zapoznanych z papierowym pierwowzorem, to wszystko idzie zgodnie z fabułą, tylko odcinki są… nie po kolei?? ja nie wiem, jak oni to zrobili w takim razie, ale… trochę bez sensu. ja też na razie jakoś nie przepadam za drugim sezonem, pierwszy jakoś bardziej mi się podobał.
 kliknij: ukryte  no i ja naprawdę nie rozumiem, po co jest tyle wątków z tymi dodatkowymi dziewczynami. ja wiem, wiem, harem i te sprawy, ale nie wydaje mi się, żeby Raku był z Mariką czy Tsugumi… a teraz kolejne dziewczyny dochodzą… w sumie to sama ich obecność nie przeszkadza, ale też nie wnosi nic do jego relacji z Chitoge czy Onoderą, które, bądź co bądź, mają chyba największe szanse u niego. według mnie, lepiej by było, gdyby po prostu ten wianuszek dziewczyn sobie był, pojawiały się czasem jakieś śmieszne sceny z nimi, ale… no kurczę, cały odcinek im poświęcać? trochę marnowanie czasu na takie pierdoły, a akcja stoi w miejscu i chyba nie ma zamiaru się zbytnio ruszyć…

Gdy zobaczyłam, że będzie druga seria Nisekoi, bardzo się ucieszyłam. Niestety, po obejrzeniu całej serii – już nie koniecznie.  kliknij: ukryte  Otóż, wszystkie odcinki to same fillery. Świetnie, prawda? Chyba jedyne plusy tego sezonu to to, że poznajemy nowe bohaterki (w sumie to chyba nie aż taki wielki plus, ale zawsze coś), odcinek z Shuu i z Mariką (bo chociaż ten był zabawny, inne już niezbyt). Reszta to nic. Dosłownie. Chociaż w sumie…czego się spodziewałam? W końcu w odcinku wprowadzającym (zerowym) było powiedziane 'Nisekoi: 4 seasons', czyli 2 sezony samych fillerów i 2 jakiejś fabuły.
Podsumowując – już nawet manga lepsza.
Oceniam 5/10

Nie spodziewałem się, że powstanie drugi sezon no ale jest. Z ciekawości, czy reżyser poszedł po rozum do głowy obejrzałem. No więc… w pewnym sensie było nawet gorzej – przez 12 odcinków z głównego wątku było praktycznie tyle co nic, wszystko było zapełnione do granic możliwości materiałem, który można śmiało wcisnąć w jakiś specjal albo ovkę.

Powiem szczerze – z całego obejrzanego materiału podobały mi się dwa odcinki:
1. Pierwszy odcinek; bawił mnie z jakiegoś powodu i to właściwie zmotywowało do dalszego obejrzenia i dania drugiej szansy.
2. Odcinek bodajże 10, poświęcony w większości przyjacielowi Raku.

Przez całą sezon praktycznie nic się nie działo, relacje nie posunęły się naprzód i dołożyli jedynie potencjalny nabytek do haremu.

Powinni dać sobie spokój, naprawdę albo przynajmniej zmienić studio/reżysera.

To od samego początku powinno być shoujo z reverse­‑haremem, wtedy podejrzewam, że odniosłoby to jakiś sukces choćby wśród przedstawicielek płci pięknej.

Zainteresowanie tym anime sięga zenitu widzę, ale się nie dziwię.
Nigdy nie myślałem, że dropnę serię praktycznie przed końcem sezonu, nawet Glasslip obejrzałem do końca. Ale po tym 8 czy tam 9 odcinku… Klimat Nisekoi zgubiony gdzieś daleeeeko, daleeeeko. A oglądawszy pierwszą połowę nie byłem pewien, czy dobre anime włączyłem. Chociaż raczej przewinąwszy, bo po około minucie się zorientowałem, że jest coś nie tak. No nic, drop i słaba ocena.