Tanuki-Anime

Zaczęło się dobrze, potem długo, długo nic, ale końcówka fajna i ogólnie jakoś cieszę się, że jednak to obejrzałam. Najlepiej serii zrobiłoby wycięcie kilku odcinków, których głównym założeniem był typowy japoński humor (np.yaoistki) i jakieś nudne historyjki. Potem zaczęła się właściwa akcja i zrobiło się interesująco, a zakończenie odrobinę roztopiło me zlodowaciałe serce:( To mogło być tak fajne anime… Po co wpychano tu to całe dziadostwo, niepotrzebnie przedłużano, lepiej byłoby upchnąć właściwą akcję w 12 odcinkach. Do tego wszystkiego masa beznadziejnych postaci, głównie mam na myśli te wszystkie dziewczynki kręcące się wokół głównego bohatera. Samego Haku udało mi się polubić. Może nie jest to idealny protagonista, ale jakoś mi tutaj pasował i nie irytował.
Dałam serii 7/10. Trochę zawyżone, bo w kilku momentach zastanawiałam się nawet nad jej porzuceniem, ale mimo zmarnowanego potencjału nie żałuję, że obejrzałam. Właściwie o mojej ocenie w dużej mierze zadecydowało nie do końca szczęśliwe zakończenie, czasami takie też są potrzebne.

Kontynuacja Utawarerumono to było wręcz moje marzenie z dzieciństwa (a przynajmniej od momentu, w którym pierwszą część obejrzałem), lecz to co zostało wydane, w ogóle nie powinno posiadać tego członu w nazwie. Zrobili z tego bezsensowną haremówkę, utrzymaną w klimacie debilizmu, w której 24 odcinki to durne wygłupianie i dopiero 25 wprowadza dozę powagi, ale za to twórcy tak na siłę go przeciągali, że równie dobrze mogli wyciąć połowę odcinka i nie tracić bezsensownie kasy na czas antenowy. Odcinek 25, to powinien być 5, a maksymalnie gdzieś 12, jeśli serio by się uparli na przedstawianie tych wszystkich postaci, co w samo sobie też było głupotą, bo i tak im to nie wyszło i nikt chyba ich imion nawet nie pamięta.

Ogólnie oceniłbym serie na jakieś 6/10 i to tylko patrząc na to z takiej perspektywy, że te 25 odcinków było wstępem do prawdziwego Utawarerumono, w którym Haku za pomocą obmyślonych planów, swej mądrości, siły i potężnych sprzymierzeńców będzie zdobywał władzę w Cesarstwie, a następnie poszerzał jego granice.

Pierwsze sielankowe odcinki przypadły mi do gustu, później niestety było coraz gorzej, akcja przyśpieszyła nie wiadomo czemu pozostawiając po sobie masę dziur. Główny bohater z jakiegoś powodu jest obdarzony mega intelektem, który to z jakiegoś powodu przyciąga do niego garstkę ludzi, niestety nic co wydarzyło się od 1 odcinka nie pozwala sądzić że jest on zdolny  kliknij: ukryte  być generałem albo zarządzać garstką ludzi. No i ta skopana końcówka gdzie  kliknij: ukryte  Nekone i te dwie siostry(których zresztą imion nie pamiętamm, podobnie jak tego pseudoharemu Haku, co pokazuje jak bezpłciowe i oklepane są tu postaci ) mogą znać jego prawdziwą tożsamość a Kuon to już nie, no bezsens kompletny. No i żadne wydarzenia od 1wszego odcinka nie wskazują na to że Kuon i Haku są parą. Do tego musiałem się posiłkować internetem, żeby poznać jej tożsamość, a tu znów powraca wątek Tuskuru, na cholerę marnować czas antenowy i przenosić tam akcję skoro nic z tego nie wynika? No i tutaj nachodzi mnie taka myśl że cała ta seria powstała tylko jako reklama dla gry. Ogólnie szkoda gadać, bieda.

Ocena 4­‑5 z szacunku do pierwszej serii i gry eroge.

Z serii, która na początku wydawała się zupełnie lekka i wesoła i takie zakończenie :(  kliknij: ukryte  Czemu nie mogli być razem, nie lubię braku happy­‑endu:( Haku – bohater tragiczny :( I ta biedna dziewczyna… .

Niestety, to na co z początku przymykałem oko zaczyna mnie coraz bardziej wkurzać. Haku jest lansowany na bohatera typu „nie wiem co w nim jest takiego, ale ludzie lgną do niego jak ćmy do lampy”. Tyle, że im dalej w las tym ciemniej i mnie jako główny bohater zaczyna on coraz bardziej drażnić. Cały czas czekam na jakieś jego „momenty”, ale jego brak charyzmy, flegmatyczność i nijakość zaczynają mi już doskwierać. Po prostu brak tu wiarygodności, bo ludzie pokroju Haku po prostu z natury nie przyciągają do siebie innych ludzi, a otaczanie go na siłę tą całą ekipą „nakama” odbiera serii wiarygodności. Autorzy wciskają nam na siłę założenie, że Haku jest kimś wyjątkowym i choć próbuje, to jakoś nie potrafię się tego doszukać poza oczywistością, że „bo tak chcieli scenarzyści”. Nie wiem co twórcy próbują nam sprzedać… Jeśli jest to jakiś element układanki, to szacun… jeśli nie, to słabo. Dodatkowo seria bombarduje nas ciągłymi gagami. Byłoby to zapewne ok, gdyby nie fakt, że jest tego za dużo. Serii, w której jeśli już dzieje się akcja to jest ona poważna po prostu nie przystoi takie żąglowanie nastrojem, w tych ilościach. Przynajmniej ja czegoś takiego nie akceptuję.

Nie, nie mówię że seria jest zła. Ogląda mi się ją przyjemnie. Po prostu nie podoba mi się momentami jej konwencja. A może po prostu za dużo sobie po niej obiecywałem po pierwszej serii?

Myślałam, że tylko Dekoponpo jest geniuszem strategii, ale ta misja  kliknij: ukryte  dostarczenia zapasów też była przeprowadzona po mistrzowsku.
Może to jakaś intryga mająca na celu pozbycie się niepotrzebnych generałów, bo jak na razie cała ta  kliknij: ukryte  inwazja się kupy nie trzyma…

To było… ciężkie. W tym odcinku wyjaśniają nam wreszcie genezę świata (pozostaje jeszcze parę niewiadomych, ale i tak dostajemy dużo) i muszę przyznać, że było to dosyć smutne. Ale podoba mi się, że seria nabiera tempa ( kliknij: ukryte  a końcówka zapowiada ciekawe wydarzenia, pojawiają się starzy znajomi a mnie zastanawia, gdzie w tym wszystkim podziewa się Hakuoro. Oby seria mnie ostatecznie nie zawiodła…

No no, ale się zaczęło dziać! Jako, że nie znam pierwowzoru jestem naprawdę ciekaw co dalej będzie się działo w tej serii. A na „Cesarza” zaczynam patrzeć z innej strony…

W ostatnim odcinku nawet coś zaczęło się dziać. Może jest jeszcze nadzieja dla tej serii?

Jestem okropnie zawiedziona… Większość postaci żeńskich zachowuje się jak totalne idiotki.  kliknij: ukryte  Nawet postaciom z poprzedniej serii coś „odwaliło”. Wyjątkiem jest tu jedynie Kureha. Haku jest strasznym oportunistą.. A na dodatek jak do tej pory nie wydarzyło się w zasadzie nic co ruszyłoby akcję do przodu… Smutne.

Wątek  kliknij: ukryte  uczenia małej dziewczynki przybierania seksownych póz lekko obrzydliwy. Do tego naprawdę dziwna scena  kliknij: ukryte  „przypadkowego” złapania za biust. Poza tym bez zmian, czyli źle.
Zastanawiam się czy będąca pierwowzorem gra też była utrzymana w tym stylu, czy to jakaś inwencja twórców anime?

Znowu coś o niczym. Jestem tym faktem poważnie poirytowany. Grafika jest fantastyczna, muzyka przepiękna, a fabuła kuleje. Aż chciałoby się zacytować Adasia Miałczyńskiego: „Dżizus *** ja ***"

Początkowe odcinki były naprawdę fajne, ale potem zaczęło się robić gorzej. Po pierwsze sposób powiązania z poprzednią serią jest okropny. Wiem, że to wina pierwowzoru, ale mnie się to w ogóle nie zazębia z pierwszą częścią. W dodatku zupełnie inaczej zapamiętałam część postaci, tutaj mam wrażenie, jakby twórcom umknęła jakaś głębia w ich charakterze, pozostawiając je ledwie z kilkoma charakterystycznymi cechami, żeby nie można było powiedzieć, że to inne postacie. Ale dobra, powiedzmy, że tło fabularne na razie zostawię i przymknę oko na to, co mi się w tym nie podoba (choć nadal uważam, że robiąc kontynuacje powinno się lepiej przemyśleć wszystkie istotne szczegóły jak np. więzi między postaciami i to, co się kreowało wcześniej).
Niestety najbardziej razi mnie tu konsekwentne psucie klimatu. Odcinki do przyjazdu do stolicy były świetne – prezentowały takie solidne, klimatyczne fantasy pełną gębą, idealnie równoważące akcje z elementami obyczajowymi. Cóż… potem to się posypało. Szczerze powiedziawszy nie jestem w stanie wczuć się w klimat tego świata, jeśli wciskają tu takie motywy jak np. księżniczka zakochana w yaoi (inna sprawa, że razi mnie również fakt, iż oni eskortowali ją do stolicy, a gdy już tam przybyli ona w sumie przebywa wciąż z nimi, kij z tym że jest księżniczką), inna księżniczka szukająca po ulicach miłości swego życia i uciekająca przed tropiącym ją ochroniarzem, albo małe, rozpieszczone dziecko zachowujące się okropnie irytująco, które okazuje się  kliknij: ukryte  najważniejszą księżniczką w państwie… (na wszelki wypadek ukrywam, acz i tak podejrzewam, że wszyscy od razu wiedzieli kim ona jest).
W 8 odcinku wprowadzili jakąś akcję, ale wyszło to fatalnie. Z jednej strony było brutalnie, a przy tym nie mogłam pozbyć się wrażenia, że to jest zbyt humorystycznie zrobione. Choćby cała postać tego Dekoponpo (czy jak mu tam) oraz jest sługi/sekretarza/kij wie kim on był była tak przerysowana jakby miał on stanowić jakąś, bliżej mi nieznaną parodię czegoś. Zachowanie Ukona w tym odcinku wypadło równie sztucznie, no bo biegał jak głupi ze złym wyrazem twarzy grzmocąc ot tak strażników, by potem wrócić na salę, bo jednak trzeba poudawać gości dalej. A na koniec bam i siedzą w majtach bo Atui rozwaliła statek. Straszny chaos w tym był, w ogóle nie odnalazłam sensu w tym odcinku.
Coś tu niby próbują kreować, jakieś delikatne przesłanki co do faktycznej fabuły są, ale dla mnie większość z tych odcinków poświęcili na pierdoły. Zresztą poświęcenie jednego odcinka na wprowadzenie nowej postaci dla mnie zawsze kojarzy mi się z seriami słabymi (względnie tasiemcami, ale one stanowią inną historię), bo naprawdę wypadałoby to zrobić jakoś sprawniej. Na dodatek te postaci nie miały w sobie żadnej głębi, ograniczono się do schematów i tym bardziej nie widzę sensu w poświęcaniu im tyle czasu antenowego.
Nie podoba mi się również wciskanie tu fanserwisowych scenek. I praktycznie znowu mamy z tym do czynienia od momentu dotarcia do stolicy. Bywają momenty, w których się zastanawiam, czy czasem za początkowe odcinki nie odpowiadała inna ekipa, którą potem podmieniono na jakieś podróbki. No bo qrcze, porównując ze sobą to, co serwują nam teraz z pierwszym odcinkiem wygląda to trochę jak dwa różne anime, z których pierwsze jest naprawdę świetne, a drugie na siłę próbuje tę świetność naśladować – z marnym skutkiem.
Nie żeby mi się to szczególnie źle oglądało, ale zdecydowanie liczyłam na więcej po tych pierwszych odcinkach. Obecnie wciskają coraz więcej głupawych motywów, które wręcz mnie irytują momentami. Mam tylko nadzieję, że jak fabuła wreszcie wyrwie się ze „wstępu”, to dostaniemy coś więcej niż tylko totalny chaos i dramat.
Natomiast jedno pozostaje bez zmian – Kokopo na maskotkę roku! ;p

Blee… kolejny odcinek o niczym. Kilka razy musiałam się powstrzymywać, żeby nie przewijać. Co gorsza sądząc z zapowiedzi kolejny odcinek też będzie w podobnym stylu…
A sądziłam, że po spotkaniu z  kliknij: ukryte  cesarzem wreszcie zacznie się coś dziać…

Ło, ten odcinek był… inny.

Czułem się jakbym oglądał inną serię, coś innego od tych pierwszych obyczajowych odcinków. A końcówka była dopiero tajemnicza…

Wreszcie zaczyna się coś dziać!

PS: Zaskakuje mnie mix gatunkowy w tej serii. Z jednej strony mamy gagi i komedię, a z drugiej seria nie stroni od krwi i powagi…

Kurcze, siódmy odcinek za pasem a seria dalej jest o niczym… mam nadzieję, że nie jest to jednak tzw. seria uzupełniająca, czyli taka, która nie skupia się na adaptacji fabuły z pierwowzoru, tylko na popierdółkach i fanserwisie. Bo ogląda sieto miło, ale zaczyna być już powoli nudno.

Bo tak na serio postać Anju była bardzo irytująca, a sam odcinek, poza końcówką, nie wniósł nic…

Kurczę, no miło było znów zobaczyć postaci z pierwszej części, ale delikatnie rzecz biorąc nie podoba mi się za bardzo to, co tu kreują.
 kliknij: ukryte  O ile w grze Kuon jako córka Hakuoro i Yuzuhy mogło mieć jakiś sens, to liczyłam, że w anime lepiej to zrobią. W końcu w pierwszej części Utawarerumono, z tego co pamiętam jedynym wątkiem romantycznym jaki rozwijali, była miłość Hakuoro i Eruruu. Nie bardzo mi tu pasuje dziecko jego i innej kobiety, tym bardziej Yuzuhy. Zresztą w końcowej scenie pierwszej serii dostaliśmy wskazówkę jakoby Hakuoro powrócił i spotkał się z Eruruu – ciekawe jak to wyjaśnią. W sensie, rozumiem, że może w grze to się układa w logiczną całość, ale tworząc anime wypadałoby to jakoś poukładać względem pierwszej części i liczę, że nie pozostawią nas z tymi nieścisłościami tylko dlatego, że „w grze tak było”.
Zastanawiam się też co tu się szykuje z tym całym podobieństwem Haku do Hakuoro i mam nadzieję, że nie będzie to nic, co mi się nie spodoba (czyli jakieś reinkarnacje tudzież podobne pierdoły)

Inna sprawa, nie wiem, czy coś przeoczyłam/zapomniałam, ale razi mnie trochę, że ani Karura, ani Touka się ani trochę nie postarzały przez tyle lat.

Zaczynam powolutku tracić nadzieję, że w tej serii wydarzy się coś „grubszego”. Przynajmniej nic tego na razie nie zapowiada, bo dostajemy coraz więcej bohaterów i coraz więcej obyczajówki. Trochę szkoda, bo liczyłem, że dostaniemy coś takiego jak pierwsza seria, ale Kamen i tak ogląda się przyjemnie. Haku jest takim zaprzeczeniem standardowego „haremowego” bohatera japońskiej serii, że aż nie mogę wyjść z podziwu (a ilekroć zbywa zaloty jakiejś panny nie mogę powstrzymać się przed lekkim uśmieszkiem).

Odnoszę wrażenie, że seria podąża bardziej w stronę komedii.. niezbyt udanej. Nie czuje tutaj tej powagi świata z pierwszej serii.

Czarodziej i jego gagi, psują nastrój. Zachowanie również nieadekwatne do tego co się dzieje.  kliknij: ukryte  Moment w którym atakują ich grupę robale, a ten się przewraca i jęczy, że biec nie może..

Powinno zwyczajnie zakończyć się jego śmiercią. Następna sytuacja to ta z 3 odc. A w głównej roli zwierzaczek.  kliknij: ukryte  Poważnie? Kupoko rozgramiający 3 uzbrojonych bandytów?

Te sytuację całkowicie niszczą w mojej ocenie imersje z światem.
Aktualnie wystawiłbym 8/10

- Za postać czarodzieja, który gra rolę błazna. (W kemono no souja erin też była 2 błaznów, która niszczyła seans i zostało to zaznaczone w recenzjach, tutaj będzie tak samo.)

- Za zachowania niewspółmierne do stworzonego świata.

Wielki + za główną postać żeńską. Kuon daje radę.

Jedyne co do mnie nie trafia to gagi z czarodziejem, mimo ze Kopoko dreczaca go ma swoj urok. Poza tym Kuon jest naprawde cudowna postacia, a jej relacja z glownym bohaterem jest rownie interesujaca. Jak ktos lubi klimat fantasy to jest to seria ktora powinien sledzic, nie ma tutaj zadnych watpliwosci.

Seria ma parę głupotek fabularnych, ale kurka, jak to się przyjemnie ogląda! Coraz bardziej się zakochuje w tej serii i jej postaciach (a Kokopo rządzi, gonić tego łajzowatego czarodzieja!).

I może to pierdołka, ale dawno już nie widziałem tak „normalnej” reakcji bohatera na goliznę. Żadnego pokładania się, lania po pyskach itd tylko zwykłe: „No… teraz widzę i co z tego?”.

PS: Przepiękny ten Ending…

Czekałam na pojawienie się postaci w masce, no bo to w końcu nie mógł być nikt inny niż Hakuoro z pierwszego sezonu, prawda? A wychodzi na to, że nieprawda. W 3 odcinku w końcu się pokazał i przedstawił jako zupełnie inna osoba, patrząc zresztą na jego rolę, to nie jest Hakuoro. Podejrzewam zatem, że Itsuwari no Kamen to faktycznie inna historia osadzona w tym samym świecie, względnie alternatywna wersja wydarzeń z pierwszego Utawarerumono. Jakby jednak nie patrzeć – kompletnie nie powiązana z pierwszą serią.

Póki co o wiele bardziej podobają mi się relacje pomiędzy bohaterami tutaj, jak w pierwszej serii, zresztą charaktery głównej pary też są dla mnie lepsze w Itsuwari no Kamen. Do tego jest zabawnie, ale i klimatycznie, i jeśli to utrzyma taki poziom do samego końca, wyjdzie z tego naprawdę świetne fantasy^^

Swoją drogą Kopoko jest urocza, zwłaszcza jak strzela te swoje różne minki xd

Mam tylko nadzieję, że czarodziej będzie postacią epizodyczną.

Nie znam gier, nie ogladalem wczesniejszej wersji.
Jest ladne to show, backgroudy , muzyka, projekty postaci ktore nie odstaja od tego tla. Ciekawe czy poziom graficzny utrzyma sie dalej i ciekawe jak wyjda romanse i walki. Pierwszy odcinek zapowiada bardziej ugruntowana serie, ale jak zacza sie bic lub jak relacja dalej pojdzie to zobaczymy jak bardzo dziecinna ta seria jest.

W kazdym razie jak utrzyma poziom to moze wyjsc z tego naprawde solidna seria fantasy. Mam spore nadzieje.

Faktycznie, ładne to jest. Choć muszę powiedzieć, że bohater pierwszej serii mi się bardziej podobał. Za to zwierzołaczka sympatyczna.