Tanuki-Anime

Crystal jak wspominałam tu wcześniej, że mi się bardzo podobało, tak tutaj też. Lepsza przemiana Hotaru, świetne pokazanie Haruki i Michiru. Usagi pokazana z dojrzałej strony . Czekam na hejty.

Bardzo podoba mi się opening, ale reszta jest nudna i byle jaka. Na plus zaliczam jednak fakt, że dodali super deformedy.

Ja zakończyłem Sailor Moon Crystal na pierwszym odcinku pierwszego sezonu mniej więcej w 5­‑ej minucie. Ale nie ważne. Zerknąłem niedawno na porównanie serii S z Crystal III, które ktoś zamieścił na youtube (tytuł: Sailor Moon: Mistress 9 awakens – Crystal vs 90's!). To dobitnie pokazuje jak miałkie, nudne i kiepsko zrealizowane jest Crystal. Skopali wszystko co tylko dało się skopać.

12­‑go odcinka już mi się nie chciało opisywać. Początek był strasznie nudny, a potem się zrobiło… nawet znośnie. Nawet trochę, troszeńkę mnie wzruszyło to „mama” wołane przez Chibiusę.

I całkiem ładna „mini przemiana” Sailor Saturn. W całej serii Hotarcię rysowali chyba najładniej. Tak to koszmarki wizualne mieli wszyscy, od dziewcząt, po koty i Mamorka, pseudo bisha.

Odcinek 11 to chyba osiągnął apogeum krzywej kreski – i to zauważali nawet ludzie, którzy do tej pory chwalili tę serię ._.'

Odcinek 12 – zabiło mnie trochę, jak Usa wpadła do tej mazi/błocka/cokolwiek to było, a one na to: „zniknęła”. Aha. Jak ktoś tonie w wodzie, to też mówicie, że „zniknęła”? Jak dla mnie to ona zatonęła w tym czymś, a nie „zniknęła”, ale niech wam będzie, Japońce, że to taka przenośnia była.

A jak „zapaliło się” światło Księżyca to to wyglądało dosłownie jak… BÓG CHCE DO WAS PRZEMÓWIĆ!!! xD Ómarłam przez ó zamknięte xD

O czym Hotaru tam gadała, to nie mam pojęcia, ale i tak całkiem nieźle jej „wejście smoka” wyglądało.

Apogeum „nie mam zielonego pojęcia, co się dzieje” osiągnął jednak odcinek 12.
Ty przebrzydłe stworzenie! Intruzie! Wróć do nicości! I skaż ten świat na zagładę! – powiedziała Sailor Saturn… po czym poszła i uratowała świat. Co? ._. To po co była ta cała gadka o niszczeniu świata, skoro mogła go uratować?! Ponoć w mandze tak nie było, więc co wy robicie scenarzyści, że jeszcze bardziej psujecie tę serię?! xD Ja w ogóle nie wiem, co to miało być. Puściła w ruch Kosę Śmierci, miał być definitywny koniec świata – końca świata nie było. Sailor Moon zaczęła świecić, wyszła z błocka, usłyszała jakieś bzdury od Saturna i… w sumie nic nie zrobiła. Znaczy no, „wskrzesiła miasto”. Dobre i to, ale w pozbyciu się Pharaou 90 to ona nic nie pomogła. Poza tym – serio, Usa Mesjaszem? Przecież to nie ma sensu ._. Tak sobie Naoko wymyśliła, ale chwała Bogu, że to zmienili, przecież to Saturn PONOĆ miała być wojowniczką zniszczenia i odrodzenia. A więc skoro i odrodzenia, to ona powinna być Mesjaszem, nie? Tak samo się nasuwa. A nie Usa. Czemu ona? Bo jest główną bohaterką? Zawsze główna bohaterka musi być najlepsza? W starej serii cieszyłam się, że to nie ona była Mesjaszką, bo to by było… po prostu zbyt oczywiste i przewidywalne. Dalej! Hotaru przyznaje się, że jest wojowniczką zniszczenia i odrodzenia i jednocześnie stwierdza, że Usagi przynosi nadzieję i odrodzenie. Aha =_= Czyli że co? Obie są Mesjaszami/wojowniczkami odrodzenia? Boże, to jest takie pogmatwane i grubymi nićmi szyte xD

I co to była za kulka, która zleciała Usie do rąk z nieba? Jak dla mnie to powinna być Hotaru, ale nią nie była. Dlaczego Uran, Neptun i Pluton ani nie raczyły wyjaśnić dziewczynom, że mają na rękach Hotaru – co, one same się miały tego domyślić?

Haruka, Sećka i Mićka to w ogóle ciekawe przypadki kobiecego niezdecydowania – najpierw pół serii wołają, że Saturna trzeba zabić, potem jak de fakto Hotaru chce się poświęcić dla świata, one się nagle nią przejmują, a Pluton nawet się popłakała. Co, serio? xD Ja bym się na ich miejscu cieszyła. Gdyby chociaż było jedno zdanie z cyklu „Tak naprawdę nie chciałyśmy cię zabijać, bo jesteś jedną z nas, ale nie miałyśmy innego wyjścia”! Cokolwiek. Bo sama łza i nagłe wołanie z niby to przejęciem „Saturnie!” to przecież za mało -.-'

Co mnie jeszcze zabiło w 13 odcinku – Pharaou 90 mówi coś w rodzaju:

Dajcie mi chociaż wrócić do mojej rodzinnej galaktyki. Do mojej ojczyzny śmierci, zmienionej w cmentarz grawitacji pochłaniający nawet całkowitą ciemność, do Galaktyki Tau!
 – Aha? =_= Sam sobie tak ochrzciłeś swoją galaktykę? Wiedziałam, że jesteś świr, ale nie wiedziałam, że aż taki. Nie, serio! O czym on chrzanił?! xD

Generalnie wszystko szybko, na łapu­‑capu, Haruka, Michiru i Sećka ledwie się pożegnały i już musiały zniknąć, bo po co zostawać dłużej, skoro mają mieszkania w tej samej dzielnicy i spokojnie mogłyby tutaj wychowywać dziecko, nie? xD

Przez całą natomiast serię męczyła mnie jedna rzecz, tylko nie chciało mi się/skleroza nie boli* – niepotrzebne skreślić – o tym wspominać. Mianowicie koty w centrum dowodzenia obserwujące wszystko, co robią Sailorki. JAKIM CUDEM I SKĄD ONI TEN OBRAZ BRALI?! xD Najlogiczniejsze wyjaśnienie, jakie ja tu widzę jest takie, że…!!! xD

Pożyczyli se latające mini kamerki od kosmitów z „Binan Koukou” i owe kamerki wszędzie latały za Sailorkami i je nagrywały!!! Stąd ten obraz. xDDDDDDDDD

Nie no, ale serio, skąd? Podłączyli się do wszystkich kamer w mieście? Ale nawet jeśli, to jakim cudem kamery zawsze były akurat tam, gdzie walczą Sailorki? Na dachach i budynkach wysokości nie wiem, kilkunastu pięter?! Nawet gdyby jakieś kamery były tak wysoko, nie wiem, jak mają w Japonii, to przecież… jacyś cywili powinni je też pilnować, prawda? To co, nikt się nie zainteresował tym, że jakieś dziewoje w kusych spódniczkach latają, skaczą po dachach, wymachują różdżkami i w ogóle walczą z jakimi dziwnymi kupami? xD Nie ogarniam. Nawet jeśli to jakieś magiczne było, dajmy na to te latające kamerki wielkości muchy, to i tak powinno to być jakoś wyjaśnione. W starej serii nie było takich bzdur xD

Ostatni odcinek skończył się „zapowiedzią” następnej serii.  kliknij: ukryte  W sensie było zaćmienie słońca, a Usa i Chibiusa usłyszały coś dziwnego, odwróciły się… koniec. Tak więc ewidentnie będzie Super Ska. I chroń nas, panie Boże, przed nią jak najdłużej =_= Tak najlepiej ze trzy lata, tylko za ten czas dopracujcie może fabułę, dialogi i kreskę, to może wreszcie coś znośnego z tego wyjdzie. Nie wiem, czy będę bardziej płakać nad tą serią, czy z wielką masochistyczną (?!) przyjemnością się nad nią znęcać. A poznęcać się pewnie poznęcam ^_^ Bo Super Ska jest moją najukochańszą, najcudowniejszą serią z najwspanialszymi wrogami… a oni mi ją… cudownie… wspaniale… dobitnie… schrzanią na całego ^_^ Zwłaszcza że ostatnio zamiast poprawiać materiał źródłowy, to jeszcze bardziej go psuli czy też cenzurowali jakimiś sukienkami tam, gdzie Hotaru i Chibiusa powinny latać nago. Nie powiem, wyglądały ładnie, ale jednak bardziej nagość mi w tym momencie pasowała, no bo… po prostu tak pasowała? Ale nie, bo po co, to przecież bajka dla 12­‑latek, a one nigdy nie widziały własnego ciała xD Dobra tam, to akurat najmniejszy problem xD

To chyba już tyle, odmeldowuję się, kłaniam i żegnam… i wyrzucam tę serię z pamięci. Dobranoc xD

Nareszcie koniec. Odcinek, na który najbardziej czekałem, a zbędne przedłużenia i przeciągania w poprzednich tylko mnie irytowały.

Zło, mrok i zniszczenie, Sailor Saturn ma zrobić swoje, Sailor Moon wraca do gry, a w tle leci ten badziewny opening. Twórcom anime powinni przyznać dożywotni tytuł zabójców klimatu.

Dziewczyny w końcu dostały moje ulubione wersje mundurków. Uwielbiam te długie kokardy <3

Zaskakujące jest, że Harukę, Michiru i Stesunę nagle aż tak bardzo zaczął interesować los Saturn, która chciała się poświęcić, aby wyeliminować Wielkiego Złego. Jeszcze kilka odcinków temu były skłonne ją wyeliminować. xD

Finałowa „walka” była taka krótka, szkoda. Mogliby się bardziej postarać (nie pamiętam, jak to wyglądało w mandze, czytałem ją lata temu, a aktualnie nie mam dostępu do swoich mang, aby sprawdzić).

Super Sailor Moon mesjaszem nardów! Możliwość odbudowania zniszczonego miasta jest taka wypasiona! Ciekawe, czy umie też robić natychmiastowe remonty?

Niestety, będzie seria z Pegazem. Chciałbym, aby zamknęli ją w jak najmniejszej liczbie odcinków i szybko przeszli do Sailor Stars.

Po ostatniej scenie nie powinno już być możliwości – kolejny sezon jak najbardziej potwierdzony. Pytanie tylko kiedy..

Najpierw obejrzałam odcinek pierwszy, podchodząc do tego zjawiska jak pies do jeża. Stwierdziłam, że jest lepiej, ale nie na tyle, abym oglądała. Czytałam se co jakiś czas komentarze (zwłaszcza dzięki Ariel­‑chan! Masz niesamowite poczucie misji :D ), ale wciąż nie poczułam chęci zaryzykowania. Aż do dzisiaj. Patrze se, odcinek 12, Saturna zawsze bardzo lubiłam, no dobra na to mogę łypnąć jednym okiem. I… podobało mi się. Może już mi się starość rzuca na mózg, ale tutaj nawet się nieco wzruszyłam… Albo może to wynik meczu ;p

Ok, ale muzyka i cały wątek z Sailor Saturn w tym odcinku było epickie xD Nawet się trochę wzruszyłam! I ten cliffhanger! Cóż za długi finał xD!

Jest pół na pół. Pierwsza część z Hotaru w roli głównej świetna. Dobry kilmat, porządna muzyka, spora immersja. W drugiej połowie jednak to wszystko się rozlazło. Coś niedobrego dzieje się też z grafiką. Jednak mimo moich narzekań odcinek mi się podobał i oceniam go zdecydowanie na plus.

Postaram się krótko, bo już niewiele pamiętam z obu odcinków.

Kreska mnie przeraża – w 11tym tyle było koszmarków – te zbliżenia na twarz i krzywe oczy – że myślałam, że padnę xD Wygląd doktorka (odcinek 10?) po przemianie to już w ogóle tragedia – sama animacja taka zniekształcona, że jak go pokazałam koleżance, która nie jest na bieżąco z Crystalem, to go nie poznała.

Najbardziej mi szkoda doktorka ;c W starej serii to był kochany człowiek, który kochał Hotaru, nawet jako Germatoid miał jakieś ludzkie uczucia. Te wspomnienia Hotaru i sam początek Starski i jak profesor jeździ z małą Hotaru na wózku – to było kochane i urocze. Nie wiem, co oni mu powiedzieli – no bo w końcu stracił pamięć z czasów, gdy Germatoid nim rządził, ale wcześniej powinien pamiętać, że Hotaru miała pięć lat, a nie pięć miesięcy, a oni mu dają niemowlę na ręce… ale tak czy siak nawet z takimi nielogicznościami to było urocze. W ogóle beczałam przez niego na końcówce Ski. A tutaj? Boże. Ta Naoko zrobiła z niego bezmózgiego szaleńca, który własną córkę oddał kosmitom (jej ciało), a sam przeprowadzał na niej licho wie jakie eksperymenty (pewnie ratował jej tym życie, ale tak czy siak to bardziej wyglądało jak eksperymenty szalonego naukowca niż jak desperackie próby ojca ocalenia córki). Nawet już mi go nie było szkoda, jak go Sailorki ubiły, bo on był szalony i porąbany jeszcze zanim daimon nim zawładnął -.- Ale szkoda mi tego dobrego człowieka z Ski. Z którego tutaj zrobili istnego potworka – grafiką i charakterem -.-'
To po pierwsze. Po drugie – pochrzanili coś z Kaorinajt. Przecież to nie miało sensu! To jej przejście na stronę wroga. Cała seria jest o Naczyniach dla daimonów, o Hostiach (a te to po co były, bo już nie ogarniam? xD), no i sama Mistress 9 jest dowodem na to, że daimony zamieszkują ciała ludzi. Tymczasem tutaj zrobili, że Kaorinajt SAMA przeszła na stronę wroga i POZOSTAŁA SOBĄ. Jakim cudem? A co z daimonem w jej środku? Śpi sobie?! Przecież w niej powinna być jakaś Mistress Dwa Tysiące Trzysta i pół­‑JakaśTam. I to ona powinna nią rządzić. No i z tego co czytałam na netach tak było w mandze (nie, nie chce mi się sprawdzać) – daimon zawładnął Kaorinajt, ona sama z siebie nie oddała się złu. Co oni robią w tym anime, że jeszcze psują takie rzeczy, zamiast je poprawiać? O_O A co było z profesorkiem to już w ogóle nie ogarnęłam z tego odcinka. Ale też chyba „oddał się” złu. W starej serii on nie był zły, to tylko Germatoid im rządził – tutaj, jak mówiłam zrobiła z niego kompletnego świra =_=' I nawet nie raczyła usprawiedliwić tego daimonem… znaczy Naoko może raczyła, ale możliwe, że w Crystalu to też zmienili.

A co do 11go odcinka… Yyyy… Nuda. Przeciąganie na siłę. Zaś mi próbują wmówić, że sceny z Hotaru i Chibiusą mają być wzruszające… podczas gdy nie są. I powie mi ktoś jakim cudem one w tym Crystalu LATAJĄ? Rozumiem latanie, bo trzyma ich moc Plutona albo latającą Usę dzięki Srebrnemu Kryształu… ale one teraz latają sobie całkiem bez żadnego usprawiedliwienia. W poprzednich odcinkach też tak sobie o! przeleciały do mieszkania Urana i takie tam… Tylko już mi się nie chciało nad tym zastanawiać xD W starej serii też latały. Ale nie aż tyle. Ja zawsze myślałam, że one tak wysoko skaczą, a latają w finałowych walkach dzięki Srebrnemu albo swojej połączonej mocy… Tutaj se latają zawsze i wszędzie i nie widzę na to usprawiedliwienia xD Well.

A tak poza tym to pomysł ze zrobieniem Naczynia z całej Ziemi dla Pharaou 90 jest… całkiem dobry. Co prawda Ziemia to nie istota, nie ma Hostii, a więc jakim cudem może zostać Naczyniem dla duszy, ale well, pasuje to do Pharaou 90. Chyba jeden z lepszych pomysłów Naoko xD

Ładne i wzruszające sceny z Hotaru (znowu w pairingu Hotaru – Chibiusa jest więcej yuri niż między Haruką i Michiru :/), ale jakoś ten finał się strasznie długo ciągnie. Już 3? 4? odcinki z 13 a one ciągle na tym dachu. Dobiło mnie totalne nieogarnięcie Sailor Moon, jak jej Mamorek przypomniał, że w sumie to powinna chronić świat a nie się rozczulać akurat w momencie jak się wszystko sypie :p

Świetny odcinek. Wyjaśnia się co i jak ze Stowarzyszeniem Śmierci i wychodzi na to, że najbardziej pokrzywdzoną osobą była Kaolinite, zwyczajna kobieta opętana przez Daimona. W końcu nic nie mogła na to poradzić, za to profesor zaprzedał się wrogom z własnej woli. Przerażający człowiek, przypomina mi Tuckera z Full Metal Alchemist, którego też zgubiła pasja do nauki i nielegalnych eksperymentów. Podoba mi się więź, jaką nawiązała Sailor Moon z Outer Senshi, widać, że jest dla nich ważna i świetnie je się razem ogląda :D Liczę na więcej.

Chyba już wiem, czemu poprzedni odcinek mi się nawet podobał. Bo miał „skomplikowańsze” dialogi. W sensie mniej infantylne, bardziej złożone, a przez to i bardziej zrozumiałe. Teraz zaś wracamy do zdań pojedynczych, niezłożonych, prostych, mało zrozumiałych i w ogóle… po co się przemęczać, skoro to tylko bajka dla dzieci?! xD

I jak w 8 odcinku miałam wrażenie, że animacja jest całkiem ładna (?!), znaczy tak troszkę ładna, teraz zaś stwierdzam, że chyba najlepsi rysownicy poszli na urlop. Pełno koszmarków graficznych, a ten „zły Mamoru” i jego gęba chyba mnie będzie prześladować w… no, koszmarach, sennych, nie graficznych >.<' Graficzno­‑sennych? xD

Co do ogólnej fabuły – nuda i infantylizm, prostota i wszystko szybko, na łapu­‑capu. Ale cała ta seria taka jest, więc Ameryki nie odkryłam xD

W temacie pożałowałam Kaolinite, bo zmieniła się w tak obleśnego Daimona, że chyba już lepsze te kupki­‑daimony… Nie no, może nie lepsze, to „coś” nawet jakiś ludzki kształt miało, co nie zmienia tego, że biedaczka graficznie była namalowana strasznie i w ogóle wyglądała koszmarnie xD Takie dosłowne „Co to, kuźwa, ma być?!”. Uch.

Sceny z „klątwą” na Sailorkach przypominały to, co Nehelenia zrobiła z nimi pod koniec Super Ski… A nie, sorry, to był początek Starski xD Na upartego, jak byłam mała, mimo że opening się zmienił, zawsze uważałam ponowne pojawienie się Nehelenii za dalszy ciąg Super Ski. Chyba dopiero po latach się uświadomiłam, że chyba coś jest nie tak xD (Kij, dla mnie to i tak jest Super Ska xD). Cała ta sytuacja… Hmm. Jak się Yujieru rzuciła na Marsa, to se myślę „O, jakie yuri!”, poza tym to było mierne. Szybkie. Niewzruszające. Głupie. Jowisz gadała o jakichś różach, ale licho wie, o co chodziło (Hybrydowa herbata? To jakiś gatunek róży?!), zaś Merkury zobaczyła komputer, stwierdziła, że to sztuczna forma życia i że widziała go w książce. Co? Ja się pytam „ŻE CO?!” xD No dobra, to fantasy, to załóżmy, że w Sailorkach może być komputer będący sztuczną formą życia, ale… że czytała o tym w książce? Ja bym strzelała, że to magiczny komputer (?!) ze świata Death Bustersów (?! xD), więc skąd, u diabła, o nim w ziemskiej książce?! Dobra, ale to tylko moje założenie, jak wszystko w tym anime.

Powtarzałam sobie ostatnio Skę. Minęło z 15 lat, nie mam już tylu lat, ile miałam, do tego widziałam te odcinki miliard razy (no dobra, miliard razy to Super Skę, Skę to tylko kilka tysięcy xD) i autentycznie ryczałam, jak Haruka i Michiru straciły Talizmany, a potem na końcówce serii też, razem profesorem Tomoe, razem z Usą, nie wiem czemu, ale to przez ten OSTek, wszystko zwalam na OSTEka! xD
Nie ma w ogóle porównania z tym badziewiem, co oglądam teraz, nie wzrusza, nie jest piękne, muzyka jest do kitu… Głównie to wina muzyki, bo jakby odstawili coś tak pięknego, jak wtedy, to i sceny byłyby bardziej wzruszające. Choć te infantylne, proste jak budowa cepa dialogi i tak pewnie by zabiły magię muzyki, nawet gdyby starzy kompozytorzy ją stworzyli.

Ach, i przy okazji dowiedziałam się, o co chodzi z tymi Wiedźmami. W Sce powiedzieli, że starsi uczniowie robią w szkole Mugen za NAUCZYCIELI. Co jest w sumie głupie, ale zdarza się na przestrzeni anime. W Crystalu nie czaiłam, o co w tym biega. No bo one wyglądały na nauczycielki, ale nosiły mundurki uczennic. Po angielsku pisało, że się jedna zajmuje ogrodem botanicznym, druga, że jest odpowiedzialna za klasę naukową, ale co to wszystko znaczyło – czy są uczennicami (przewodniczącymi klas?), czy nauczycielkami, czy jeszcze czymś innym?! Wynika z tego, że są i jednym, i dryugim. Przynajmniej już coś wiem xD I to wcale nie zasługa Crystala xD

Najbardziej jednak zastanawia mnie ten „dialog”. Mistress 9 do Pharaou 90, a potem do samej siebie, czyli Hotaru.
M9 do P90 - To nie Hostia. To źródło światła strzeżonego przez gwiazdę. Srebrny Kryształ Iluzji o ogromnej sile.
M9, w myślach – Tajemnicze światło. Jakby coś w nim zamieszkiwało. Święty blask, silny i kojący.
Hotaru – To oczywiste! Chroni je czysta i piękna dusza małej dziewczynki.

Że co? Co? Co proszę?! xD Srebrny Kryształ jest źródłem światła strzeżonym przez Księżyc. I to światło jest tajemnicze, bo coś w nim mieszka, dusza Chibiusy, która je chroni… I ta dusza jest świętym blaskiem, silnym i kojącym? Czy coś źle zrozumiałam?! xD W sumie ona jej wyrwała Srebrnego łącznie z duszą, więc można założyć, że jej dusza wlazła do Srebrnego… ale co? Jak? Nie ogarniam xD Poza tym w tej serii DUSZA to miała być HOSTIA. W mandze mówili, że zabrali jej Hostię, teraz zaś mówią, że „tamashii”. No niby to jest jedno i to samo, ale skoro już dusza nazywa się tu Hostią, to już żeby się wszystko zgadzało, mogli się tego trzymać. Nie wiem, nie ogarniam, ale wyobraziłam sobie świecący Srebrny Kryształ, otoczony powłoczką z duszy Chibiusy. Jak dla mnie to Srebrny powinien ją chronić, a nie ona jego, poza tym… Yyy… Nie wiem, nie ogarniam tego xD

Ach, a poza tym Mamoru jest telepatą. Wiedział, co Haruka sobie pomyślała, gdy przytulała Usę i wcześniej też coś wiedział, gadał z Usą na odległość. Jak Usę jeszcze można zrozumieć, w końcu łączy ich miłość/magia/Srebrny/licho wie co, tak czytanie w myślach Haruki już nie za bardzo xD

Ten odcinek faktycznie jakby był trochę lepszy.
Głównie dlatego, że – UWAGA! UWAGA! – pierwszy raz był jakiś humor!!! Chyba pierwszy raz nie tylko w tej serii, ale i łącznie z 26­‑odcinkową poprzednią…
Autentycznie się zaśmiałam, jak Haruka zaczęła martwić się rachunkami za zniszczenia i jeszcze pochwaliła, że mają sponsorów, aż Michiru się załamała. Co prawda wpierw stwierdziła, że – o mój Boże, ona się z tych zniszczeń nie wypłaci, a zaraz potem się pochwaliła, że płaci tu za czynsz milion jenów i że ją stać, bo mają sponsorów. No to w końcu czym się martwiła, skoro mają takich zacnych sponsorów? Remontu już jej nie zafundują? xD Well, nie ogarniam, ale spoko, grunt, że scenka była choć trochę zabawna, kij, że mało sensowna.

Mogę zrozumieć, że w obu seriach Serenity i Endymion nie przyznali się małej Chibiusie, że jej matka to Sailor Moon. Łatwiej jest, wydaje mi się, opowiadać o jakiejś legendarnej wojowniczce, niż dajmy na to chwalić się, jaka to twoja mama była wspaniała. Załóżmy, że skromna Serenity nie chciała się maleńkiej córce chwalić. Ale w momencie kiedy Chibiusa już wie, że Sailor Moon to jest jej matka, a gada do matki, jakby Sailor Moon była zupełnie inną osobą… nie ogarniam, a taki dialog był tutaj we wspomnieniach Chibiusy. A przecież powinna powiedzieć „Mamo, byłaś wspaniała! Byłaś wspaniałą Sailor Moon!”, a nie traktować je jak osobne byty… Ale well, może jest w tym jakaś logika, tylko w tej chwili do niej nie dotarłam xD

Jeżeli chodzi o całą rozmowę z Uranem, Neptunem i Plutonem – to, tak jak już mówiłam poniżej – fajnie, że żeśmy się wreszcie czegoś dowiedzieli. Też gadały w kółko to samo, ale przynajmniej jest to ciekawsze od tych nudnych, niewruszających i pozbawionych humoru walk. Pod koniec odcinka zaś już była litania wołania imion, ale dobra tam xD

Nie ogarniam tego, jak opowiadały o zagładzie Srebrnego Millenium. Bo najpierw było pokazane, jak stoją na swoich posterunkach – Bóg wie gdzie – stamtąd obserwują zagładę Srebrnego Millenium. Za chwilę powiedziały, że Talizmany przeniosły je w jedno miejsce, przywołały Sailor Saturn… która Kosą Śmierci rozwaliła Srebrne Millenium. E? Znaczy drugi raz rozwaliła?! xD Nie no, to chyba było na zasadzie – najpierw wspomniały o zagładzie Srebrnego Millenium, a potem cofnęły się w czasie i opowiedziały, jak DOKŁADNIE do tego doszło. Ale i tak nie ogarniam – ja myślałam, że Srebrne Millenium załatwiła Beryl i spółka… Znaczy nie, moment? CO? xD Znaczy Beryl i spółka zabili tam wszystkich, stara Królowa Serenity wysłała dusze ludzi na Ziemię do reinkarnacji… a potem Saturn rozwaliła już puste królestwo? Czy jak? =_= I przede wszystkim – DLACZEGO?! Skoro już wszyscy nie żyli i poszli do reinkarnarki, po co jeszcze ta Saturn rozwalała Księżyc?! To znaczy królestwo na nim. To skoro ona rozwaliła królestwo, a razem z Uranem, Neptunem i Plutonem była na jakiejś INNEJ, zakazanej (cokolwiek to znaczy) planecie, to… kiedy zginęły Outerki? A potem kto i jakim cudem je WSKRZESIŁ, skoro stara Serenity powinna już nie żyć?! Chyba że one nie są zreinkarnowane, ale w tym wypadku musiałyby być nieśmiertelne… A, przecież mówiły, że przebudziły się zbyt późno… I odrodziły jako ludzie! Okej, to jakim cudem, skoro nie miał już je kto wskrzesić? xD
W starej serii było wszystko jasne. Ot, Beryl i spółka pozabijali całe królestwo – stara Serenity ostatkiem sił wskrzesiła wszystkich i wysłała na Ziemię – łącznie z Outerkami, bo widać Mićkę w pierwszej serii, a przynajmniej kogoś, kto wygląda jak ona.

Ach, i przemiana w Super Sailor Moon mi się nawet podobała! Wreszcie ręce i nogi jej nie latały jak szmacianej lalce, ruchy były w porządku, a i ogólny rysunek – jej twarz i ciało – był całkiem ładny. Miałam wrażenie, że to takie połączenie starej przemiany z nową, może dlatego nie była taka zła.

Może to zasługa Saturn, ale po raz pierwszy przy Crystalu, poczułem się 20 lat młodszy:)

Czemu pierwsze dwa sezony nie mogły takie być:(
No czemu? Toei!

Czy przez wszystkie pięć arców Sailor Moon trafiamy na te same schematy? Mangi nigdy nie czytałem, anime pamiętam jak przez mgłę – kilka odcinków oglądałem w dzieciństwie, ale na wyrywki i było to 15 lat temu, nawet nie rozumiałem do końca o co chodzi w tym anime xd
Ze schematów mamy:
1. Wielką nieokreśloną masę zła, która chce zniszczyć świat lub przejąć nad nim władzę;
2. Każde zło ma swojego „generała”, na początku jest nim Beryl, później Prince Demand i Kaolinite;
3. Każdy z generałów ma swoje minionki, zawsze jest ich 4 lub 5, wśród nich każdy musi podsiadać moc podobną do jednej z Sailorek, chociaż nigdy
4. W każdym arcu zło przejmuje władzę nad jedną z dobrych postaci, która wykrada Maboroszi no Ginzyjsio, bo miniony nie potrafią xd
5. Wtedy najczęściej ktoś umiera, ale potem się odradza, bo czemu nie.
6. Co kilka odcinków Sailor Moon dostaje power upa, najczęściej kiedy reszta Sailorek jest poturbowana przez przeciwnika, bo zawsze walą w przeciwnika swoją mocą na oślep, bez żadnej strategii/przemyślenia swoich działań;

Btw. nie rozumiem pewnej rzeczy, którą może ktoś mi wyjaśni:  kliknij: ukryte  Jak to jest, że Pluto z przyszłości tam właśnie zginęła i została odrodzona na Ziemi, w przeszłości? xD Ok, Neo Queen Serenity ją wskrzesiła, ale skoro pamięta swoją śmierć, to czy nie powinna wiedzieć co się w danej chwili wydarzy? Poza tym dlaczego kreowano ją na początku na strażnika, który nie może opuścić danego miejsca, a teraz żyje sobie spokojnie na Ziemi? Poza tym chyba powinna zwiewać stamtąd jak najprędzej, jeśli talizmany mają taką moc i co się dzieje z wrotami? :/
No i dlaczego  kliknij: ukryte  Taksido Kamę z trzeciego sezonu nie rozwija swoich mocy? Ani razu ich nie użył :v

Wow, co za odcinek! Podejrzewałam, że będzie nieźle, bo bardzo lubię ten akt w mandze, ale rezultat mocno przypadł mi do gustu. To chyba najlepszy dotąd odcinek Crystala, odpowiadający na wiele pytań.

Świetna scena z Graalem i przemianą w Super Sailor Moon, podoba mi się, że aby osiągnąć ten poziom potrzebuje pomocy wszystkich ośmiu Sailor Senshi. Miłym akcentem były nowe sercowe broszki dla pozostałych ;)Miło było też zobaczyć troszeczkę mniej poważną Harukę, nic dziwnego, że może sobie pozwolić na tak wysoki czynsz jako kierowca rajdowy międzynarodowej sławy :D

Wisienka na torcie…sceny ze Srebrnego Millenium! Wreszcie wiadomo co i jak, jeśli chodzi o poprzednie wcielenia Outerek i rolę Talizmanów, a scena z Saturnem i cała otaczającą ją tajemniczość niesamowita, zwłaszcza gdy opuszcza swą Kosę w ciszy, niszcząc wszystko. Neptun, Uran i Pluton mają powody, by tak bardzo bać się jej ponownego przebudzenia, skoro osobiście widziały ją w akcji. Wreszcie pokazano potęgę zniszczenia Sailor Saturn. Niech żyje Wojowniczka Ciszy! *.* Widać poświęcenie Outer Senshi dla misji, chociaż zabicie biednej, słabej dziewczyny tylko po to, by zapieczętować Saturna też nie jest dla nich łatwe.

No i Mistress 9! Ukłony dla aktorki podkładającej głos, że potrafi tak dobrze go zmieniać. I fajnie pokazano, jak ciało Hotaru dorośleje, nim przekształca się w ostateczną formę Mistress.

No i ten cliffhanger, grrrr! :< W takim momencie…i ten słodziutki opening po końcowej dramatycznej scenie xD

Mi najbardziej brakuje backgroundu Haruki i Michiru. Stara „eSka” była moją ulubioną serią głównie dzięki temu, że obie dostały swoją przeszłość i charaktery. W mandze wszystko kręci się wokół Usagi i niestety w crystalu też :(

Hmmm, Pluton mówi, że się  kliknij: ukryte  odrodziła dzięki N. K. Serenity… Znaczy, że ona ją wskrzesiła w XXX wieku, a potem przeniosła w czasie do XX wieku, gdzie urodziła się rok przed narodzinami pozostałych senshi i tak sobie żyła normalnie, póki nie odzyskała wspomnień? Tak…? Nie ma co, sporo fatygi musiało to kosztować przyszłą Usę xD

Srebrny Kryształ chyba musi mieć jakiś klik… znaczy przycisk automatyczny, który reaguje na słowa „Nowa Królowa Serenity”. „Co? Mówicie o Nowej Królowej Serenity?! Nie wiem co jest grane, ale zamienię cię w księżniczkę!” <= Tak by powiedział Srebrny Kryształ, gdyby umiał mówić. Po co to było, poza tym, że ładnie wyglądało? Ale well, sama sobie odpowiedziałam – bo ładnie wyglądało! xD


Księżniczka i Srebrne Millenium odrodziły się na tym świecie – mówisz, że całe wasze królestwo to jest 8 wojowniczek, jeden facet i dwa koty? Nie no, spoko, teoretycznie wszyscy poddani się zreinkarnowali, ale raz – nic kompletnie nie wiadomo o tych „pozostałych poddanych” (w starej serii też nic nie było, prawda?), dwa – jak wy byście chciały ich odnaleźć? Normalnych ludzi chyba nie da się… przebudzić? Well, pierdoły, ale tak czy siak w pierwszej chwili dziwnie mi brzmiało, że Srebrne Millenium się odrodziło (Znaczy pałacyk i ten śliczny ogród też? xD).

Nie chciałam cię zmylić - mówi Haruka do Usy. No nie, wcale. Tylko raz do ciebie zarywałam jako facet, a raz jako babka! Jeśli tego nie można nazwać „celowym myleniem człowieka” (tudzież bardziej adekwatnie – robieniem go w bambuko) to ja nie wiem, jak to nazwać xD Ale okej, to położenie ręki na głowie i niejako przeproszenie za ten „buziak” było nawet urocze.

Uran jest jednocześnie kobietą i mężczyzną. Jako wojowniczka czerpie moc z obu płci. – Czyli… jak? Przemienia się w faceta „księżycowym ołówkiem” jak Usa? Nie, to chyba nie to. Bo w takim wypadku każda z Sailorek mogłaby w ten sposób „czerpać moc z obu płci”. Nie ogarniam, ale okej, fantastyka. W dalszym ciągu jednak wydaje mi się, że jak czerpie moc z obu płci, to jednak fizycznie ZMIENIA SIĘ w faceta. Ale tak serio – to nie jest powiedziane. Nie wiadomo, co to dokładnie znaczy wedle Naoko. Może to i jakaś metafora, licho wie. Aczkolwiek z tego jaka Haruka jako faceta jest brzydka też mi wynika, że ona po prostu zmienia se płeć jak pod… znaczy się, jak FishEye xD Jakoś magicznie, ale dosłownie xD

Skoro potrzebują Talizmanów do zniszczenia Boga Zniszczenia (czyli zrobienia w teorii czegoś dobrego), to skąd i po co te prorocze sny na temat zgubnego działania Talizmanów?! Ja się nie dziwię, że one zbaraniały z cyklu „to w końcu zbierać te Talizmany, czy nie zbierać?!”.

Tak jak zauważyła Donia, ciało Hotaru to  kliknij: ukryte  takie mięśnie przeplatane sztucznymi częściami. Okej, ale te mięśnie/części jej zniknęły… To skoro one znikają, po co ona się męczy cały rok z długimi rękawami i czarnymi rajstopami?! Nie ogarniam xD Ale nawet mi było trochę jej żal w tym odcinku. Tak troszkę.

Cyprine dostaje rozkaz znalezienia zbiegów ze szkoły. Hmm, atakuje Harukę jako dziewczynę i ani się nie zdziwi – „A ty nie byłaś czasem chłopakiem?!” (Nie liczę już tego, że każdy normalny bohater, jakby zobaczył dziewczynę zamiast chłopaka to wpierw by powiedział „Sory, pomyliłam cię z kimś!”). Ale za to, że one są wojowniczkami to już się zdziwiła bardzo! No nie, wiesz? Co druga dziewczyna w twojej szkole przebiera się za chłopaka, po czym wykrada (czy co ona tam zrobiła) dane i spiernicza. Nie, to wcale nie było podejrzane. Wcale a wcale. xDDD

To  kliknij: ukryte  zrobienie z Sailorek wrogów… Boże, te czerwone oczy wyglądały tak okropnie =-=' Poza tym – serio? W ich sercach czai się mrok i dlatego nimi zawładnęła?! kliknij: ukryte  Okej, silna Wiedźma. Ale pomyśleć by można, że kto jak kto, ale wojowniczki są silniejsze duchowo od zwykłych ludzi i powinny przynajmniej się oprzeć takiej mocy… Chociaż trochę? Jedna albo dwie? No może się oprą w następnym epku. Aczkolwiek nawet nie w tym rzecz… Zmierzając do sedna.


Przypomnijmy sobie serię S. Jak Sećka uratowała Mićkę i Harukę, udowadniając im, że ofiary jednak nie były konieczne. Jak z ich serc wyszły Talizmany i z połączenia trzech powstał Święty Graal. Jak Yujieru walnęła z miotacza ognia i ścigała się w rytmie pięknej muzyki z Usą, walcząc o Święty Graal. Jak Usa dorwała w końcu tego Graala, zmieniając się w Super Sailor Moon, a potem w otoczeniu przecudnej poświaty i jeszcze cudniejszej muzyki jednym ruchem ręki… posłała Wiedźmę w diabły!

I… TO… BYŁO… PIĘKNE. Czyż nie? <3

Wersja z Crystala, pseudopatetyczne monologi Usy w oprawie pseudowyciskaczy łez zwanych dla niepoznaki ścieżką dźwiękową:

Czemu musimy ze sobą walczyć?! Bo tak naprawdę w głębi \Nserca uważamy się za wrogów?! itp. Blablabla (Eee, bo Cyprine rzuciła na was czar i zrobiła z mózgów, których zresztą nie macie, jeszcze większą papkę?! I tak serio przecież żadna z was tak nie myśli?!)

Walczymy z tych samych powodów! Połączmy nasze serca. Użyczcie mi swych mocy! – Usagi, Mamoru i Chibiusa łapią się za rączki i powstaje Święty Graal. Finito. A zaraz potem RÓŻOWY ENDING „DOMOWEGO PRZEDSZKOLA”. Pasuje jak znalazł.

No i po co im były te Talizmany, które miały sprowadzić NIE WIADOMO NA CO/KOGO ZAGŁADĘ, skoro wystarczyło złapać się rączki i Graal sam wyskakiwał jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki z Pottera?!

No dobra, podsumowując xD Zero emocji. Zero wzruszeń. Zero pięknej muzyki. Generalnie zero czegokolwiek. Patetyczna banalna przemowa i dwie minuty anime. No dobra, przemiana w Super Sailor Moon będzie dopiero w następnym odcinku, ale wątpię, żeby mogła mnie poruszyć w jakikolwiek sposób.

Finito. Ómieram przez to anime xD Choć jest deko lepsze niż było, to i tak ómieram przez ó zamknięte z nudy xD

Wien już jedyne czego chciałam dowiedzieć się z tej serii.  kliknij: ukryte  Hotaru jako cyborg miała na rękach, mięśnie na wierzchu, a n=między nimi kable i metalowe części.. Tylko tylko dlatego chciałam oglądać ten sezon, bo w mandze Naoko tak to nabazgrała, że nie zrozumiała co ona miała na rękach, że tak to przestraszyło Chubiusę, jak zobaczyła ją bez długich rękawków.
Właściwie nie mam już po co oglądać tej serii, ale jeszcze się skusze, bo może zrobię tekst alternatywny po recce IKi.

No i wygląda na to że dziś udało mi się napisać komentarz szybciej niż Ariel :-)

Seria trzyma poziom. Staram się nie porównywać do starszej wersji i świetnie się bawię. Klimat jest, dramaturgia na odpowiednim poziomie jest, muzyka fajna, Mamrou wcale nie taki nudny, Chibiusa wcale nie tak denerwująca. No i  kliknij: ukryte  Setsuna swoim atakiem pozamiatała. Poowa drogi i jest dobrze!

Co było w tym odcinku?
Uch, ledwie już co pamiętam, takie to zajmujące ;_; Chyba się streszczę.

Pharaou 90 chyba 3 razy na odcinek powtarza, czym jest Taioron (źródłem ich życia), nie wspominając już o tym, że we wcześniejszych też nieraz to wspominał -.-'

Najbardziej mnie zabiły dwa zdania.

„Ogród Botaniczny Mugen to nasz wróg!”. Nie, serio? To może od razu BUDYNEK szkoły Mugen też? O.o XD Nie no, padłam. Ona tak dosłownie mówi, wiadomo, że to bardziej przenośnia, ale w tłumaczeniu angielskim już to powinno być jakoś normalnie napisane… nie wiem „wróg jest w ogrodzie botanicznym” albo „wróg rządzi ogrodem botanicznym”? -.-'

Kyousuke coś mówi Chibiusie, że daje jej swoją rzeźbę, bo jest jego partnerką… Eee, w zbrodni? W pracy? Tańcu? Co?! xD Nie szczaiłam z japońskiego, nie wiem co on tam powiedział, ale raczej miał na myśli coś w rodzaju „kumpelą”. Żeby „partnerką”?! Oni tam coś w tej serii robili razem, żeby być partnerami?! xD Nie ogarniam tych CR/Horrible Subs.

Zabiło mnie też, jak profesorek powiedział, że odkąd pojawiły się wojowniczki, ich mistrz jest w lepszym humorze. Jeżeli TO ma być dobry humor, to nie chcę wiedzieć, co on robi w złym xD

Poza tym – co tam się działo? Chibiusa przywaliła Terururce Ping Sugar Heart Atakiem i ja nawet nie wiedziałam, co się stało… Bo pokazali „tańce podczas ataku”, a potem od razu jak Teruru zatrzymuje przed sobą serduszka. Animacja poziom mistrzowki – trzeba było się domyślać, co się stało… Zwykle pokazują przecież też „drogę ataku” i wszystko jest oczywiste…

Usa jest daltonistka, bo twierdzi, że FIOLETOWE oczy Hotaru są czarne. Ale to chyba normalne w anime, oni trochę inaczej widzą kolory xD Zresztą poszła z tą Chibiusą tak o, do domu wroga, ani się nie bała, ani nie zastanowiła pięć razy, co robi i że to może być niebezpieczne. Za to się zdziwiłam, że tak po prostu kapła się, że nazwy w tej delcie to nazwiska Haruki i michiru. Wow, oni de fakto zwracają uwagę na takie rzeczy w tym anime! xD

Nie, kliknij: ukryte  śmiercią Teruru się nie przejęłam, tak samo mało jej było w starej serii, więc kto by ją znał?

Czy mi się wydaje, ale relacje Motoki­‑Reika, choć przedstawione w paru zdaniach, są o wiele lepsze niż to co reprezentuje główna para? =_='

Scena z wrednymi koleżankami Hotaru… Uch. To już było, w pierdyliardach anime… Tylko czasami im to wyjdzie, a tutaj… nawet nie wiem, jak to nazwać? -.-' Nie ma to jak robić z trzecioplanowych bohaterek kompletne wredne idiotki, w ogóle nie zastanawiając się nad tym, kim są, dlaczego to robią, po co i w ogóle jakieś „tło” dawać… Znaczy no, pewnie, że im nie jest potrzebny żaden background, ale tak czy siak tworzenie takich postaci tylko po to, by wyśmiały bohaterkę jest dla mnie kompletnie bez sensu. Jakby się nie dało pokazać jej wyobcowania w jakiś normalniejszy sposób…? A nie tylko „obgadywanie za plecami”, jaka to jest zła, siaka i owaka (i na pewno nie ma przyjaciół!) oraz nadeptywanie na upuszczone rzeczy…

Ja nie chcę zapeszać, ale miałam wrażenie, że ten odcinek był jakiś taki lepszy. Chyba nawet najlepszy jak do tej pory, najmniej głupi i najciekawszy – prawie się nie nudziłam!
Nowy, drugi już ending w wykonaniu Chibiusy i „bandy daimonów” mnie przeraził. Nie dlatego, że śpiewa go Chibiusa i jest kolorowy i różowy, tylko dlatego, że piosenka jest okropna – ani śliczna i urocza, ani wesoła i energiczna. Chociaż „banda daimonów” nawet mi się podoba, więc może się przyzwyczaję xD Tak jak mówiłam – o wiele lepsze byłoby coś w rodzaju wesołego „Bai Bai Tte Itte” albo „Ijimenaide” Chibiusy ze starej serii.
Za to opening się poprawił! Nie wiem kto go śpiewa, ale to już nie jest piszczące „domowe przedszkole”! Fanfary! Tego da się słuchać! Śpiewa go jakaś „dorosła kobieta” i brzmi o wiele lepiej, tak normalnie. To nie ta piosenkarka, co śpiewa nową wersję „Sailor Stars”? O.o

W tym odcinku chyba po 5 razy zastanawiali się/powtarzali „Jesteście/nie jesteście naszymi sprzymierzeńcami”... -.-' Za to podobało mi się trochę, jak Haruka powiedziała Usie „A to ważne, czy jestem chłopakiem, czy dziewczyną?”. Takie to genderowo­‑LGBeTowe, że tak powiem… Takie ładne od strony yuristyczno­‑yaoistycznej, bo co to za różnica, jakiej ktoś jest płci, jeśli się go kocha/lubi, nie? Za to padłam, kiedy Usa powiedziała, że Haruka i Uran pachną takim samym wiatrem… Aha…  kliknij: ukryte  Spierdziała się czy co? xDDDDD Czy wiatr w ogóle może pachnieć? Znaczy może, zapachami natury, ale to są zapachy otaczające nas, a nie sam wiatr… chyba? Ale dobra, na pewno Usa miała na myśli coś normalnego i wiedziała co mówi… Haruka i Uran pachną wiatrem. Nie, ja nie mogę, jak to brzmi XD

Nie wiem, o co Mamoru mógł być zazdrosny, przecież Haruka nic nie zrobiła Usie… No ale od biedny zbliżyła się do niej twarzą (?) i mogło to wyglądać podejrzanie. Za to obrażony Mamoru… Uch, ten rysunek z czarną plamą zamiast oczu! Nie dość, że to brzydkie, to jeszcze tak okropnie OCZYWISTE, że miałam ochotę zaliczać „fejspalmy”, jak Usa się zastanawiała, czy on jest zły. Tak to narysowali, że równie dobrze mógł sobie napisać na czole „JESTEM ZŁY NA CIEBIE I NA CAŁY ŚWIAT, NIE ZBLIŻAĆ SIĘ”. Ewentualnie „Uwaga, zły pies, gryzie!”.

Przemiana Haruki i Mićki. Jakoś się za bardzo nie przyglądałam. Chwała Bogu, że te same „ruchy” co w starej serii. Emocje? Zero. Muzyka taka, że prawie nic nie słychać, jakieś smutasy, zamiast wspaniałych skrzypiec i w ogóle tego „powera” z ich starego Themu. Najlepsza muzyka chyba była, jak Mićka zaatakowała je skrzypcami – no, i coś takiego powinno być przy przemianie! Szkoda tylko, że to trwało chwilę i słabo było słychać, ale tak, chyba było najlepsze i pasowałoby do przemian i w ogóle do ich pojawiania się…

Sprawa z Ami i Bido Yui? Ych, nie wiem, ja tego za bardzo nie ogarnęłam, tego co ta Yui opowiadała. Szkoła przygotowawcza Mugen, która jest gorsza, ma gorszy system od głównej szkoły… szkół? Przecież to część waszej placówki, więc dlaczego uważasz, że jest gorsza?
A ktoś ogarnął w ogóle, w jakiej szkole są Reika i Setsuna? Zespół Szkół Mugen to jest Zespół Szkół Mugen i równie dobrze mogłyby być na studiach, jak i w liceum. No ja zrozumiałam, że liceum, ale zawsze myślałam, że Reika i Motoki są starsi od Sailorek (starsi tak o 5 lat dajmy na to). Z tego wynika że ona jest starsza od Setsuny o rok. Ja już nie wspominam, że przecież Sećka w starej serii wyglądała jak 30­‑letnia pani, a nie 16­‑ka… To akurat nie wina Crystala, bo po prostu w starej serii są postarzali, mimo że faktycznie miała mieć 16 (nie liczę już tego, że powinna być nieśmiertelna i mieć w sumie LICHOWIEILEŚTAMLAT). Po prostu jak zobaczyłam tą Sećkę i usłyszałam, że jest na pierwszym roku, to zbaraniałam… ale pierwszy rok studiów czy liceum? Po angielsku tego się nie da rozróżnić, ale jednak stawiam na liceum. Chociaż te nazwy działów/wydziałów, którymi tam naciepiała to brzmiały raczej jak studia. No ale dobra – Crystal. Zespół Szkół Mugen dla wybitnie utalentowanych – to wszystko wyjaśnia! xD

Do teraz nie wiem, czym są te całe Hostie. To powinno być to samo, co kryształy serca… Ale oni tam mówią jednocześnie o sercach, duszach, ciałach… i hostiach. Jak dla mnie dusza, serce i hostia to jest jedno i to samo, ale okej xD Nie wnikam, bo w sumie ani razu nawet nie pokazali tych hostii. Kryształy serca były najpiękniejsze, kochałam jak je wyciągali – no pewnie, że bolesny proceder, ale jaki piękny! *_* Nic nie pobije kryształów serc, a hostii nie ogarniam.

I jak Kandara wspomniała niżej – mi się też wydaje, że Naoko po prostu naciepała jakichś ładnych nazw (Hostie i Święte Graale), nie zastanawiając się zbytnio po co, na co, skąd, jak… I w ogóle. Ale to chyba nie jest wielka wada – żeby to pierwszy raz Japońce tak robili? Dla nich to widocznie tylko elementy kultury, a nie jakaś świętość. I chwała Bogu w sumie.

Z całym szacunkiem – kto do licha ciężkiego i nędzy napisał drugi ending?! I jaki idiota wpadł na genialny pomysł „wstawmy go do tego anime”?! Ta piosenka jest straszna. Tym straszniejsza, że trzeci sezon Crystala ponoć ma być „mroczny”, „ciężki” i „na poważnie”. A tu dają tęczę, kwiatuszki i serduszka. Podle zanimowane do tego.
Psioczyłam na opening, na ending pierwszego sezonu, na kreskę, postacie, na wszystko, ale to co zaprezentowali twórcy przerosło moje najczarniejsze wizje. Wybaczcie emocjonalny post, ale jestem w szoku estetycznym. Ciężkim szoku.

Chociaż trzeci sezon jest o niebo lepszy pod poprzedników, to jednak oglądając go czuję się dziwnie nieswojo, a to wszystko przez te hostie i Święte Grale. W S­‑esce jakoś mi to nie przeszkadzało, ale tutaj… mam takie dziwne wrażenie, że autorka coś tam, gdzieś tam usłyszała/wyczytała o chrześcijaństwie, że może czytając coś, może oglądając telewizję natrafiła na takie nazwy jak 'Hostia” i „Święty Grall” stwierdziła, że fajne i postanowiła wrzucić je do swojej bajeczki. I przyznaję, czuję swoistą konsternację ile razy w animcu padają te nazwy.

Druga sprawa, to czy ktoś znający mangę mógłby mi powiedzieć, czy tam też relacje Haruka – Usagi wyglądały… no tak jakby ta pierwsza „przystawiała się” do tej drugiej. Najpierw  kliknij: ukryte  pocałunek w usta, potem to spotkanie z ostatniego (31) odcinka. No może ja mam coś z głową, ale no to wygląda co najmniej dziwnie. Bo Haruka serio sprawia wrażenie zadłużonej w Usie… A ja myślałam, że ona kocha tylko Michiru T_T.

Póki co jest całkiem nieźle, a nawet są szanse, że ta seria okaże się moją trzecią ulubioną – po genialnych Starsach i serii S.

Największym plusem jest dla mnie zmiana charakterów Mamoru i Chibiusy. Mamo w anime z lat 90. był po prostu ciepłymi kluchami, zero charakteru, zero pociągu do Usagi, no po prostu nic. Częściej zachowywał się jakby miał 40 lat, a nie 19. Nic dziwnego, że moją ulubioną serią są właśnie Starsy – w których główne skrzypce grał energiczny, zabawny i uroczy Seiya.
W nowej serii proszę – Mamoru jest zazdrosny o Usę, spędzją razem mnóstwo czasu, między nimi jest całkiem elektryzująca chemia, po prostu serduszko mi szybciej bije jak na nich patrzę (｡◕‿‿◕｡) Cudo!

Drugim i chyba największym problemem była Chibiusa, wiadomo. Nie kojarzę żadnego fana SM który nie byłby tą małą cholerą zirytowany. A tutaj, po piątym odcinku – wow! Pierwszy raz w życiu wydała mi się ona urocza, nie ma już tego niezdrowego kompleksu na punkcie przyszłego taty, w starej serii pierwsza wykopałaby Usagi z mieszkania, żeby tylko zostać z Mamoru sam na sam.

Niestety, nowy ending i tak ssie :D Ale dopóki zawartość odcinka jest świetna, jestem w stanie wybaczyć jego zmianę.

hejcicie na te sajlorki a III sezon zapowiada się całkiem dobrze. Ktoś kto za to odpowiada wreszcie załapał na czym polegał fenomen sailorów z lat 90tych – może to nie jest jeszcze to co mogło by być, ale III sezon jest z pewnością krokiem w dobrą stronę. Ludzie… w międzyczasie dorośliście ;) i w tym problem

Średnio mi się chciało pisać ten komentarz, ale well, służba nie drużba i ponoć ktoś (?) na to czeka O.o Nie wnikajmy xD

Odcinek, w którym chyba z 15 razy padło "(Trzy)Talizmany”. W ogóle ten ich wspólny sen był taki sensowny, że padłam ._. Wynika z niego, że Haruka i Michiru są „złe”. No bo jak to tak? One chcą Talizmany dla BÓSTWA ZNISZCZENIA?

Czyli jednak mamy nie szukać tych Trzech Talizmanów? – Rei­‑chan, zastanawiam się dokładnie nad tym samym O_o

No raczej bóstwo zniszczenia kojarzy się źle… Zaś Bractwo Śmierci obawia się, iż Talizmany na nich sprowadzą zagładę… Znaczy że Bóstwo Zniszczenia nie zniszczy, jak sama nazwa wskazuje, świata, tylko samo Bractwo Śmierci? Nie ogarniam w ogóle, co się odstawia w tym anime. W Sce wszystko było wiadome – szukali Talizmanów – z Talizmanów miał powstać Graal – kto zdobędzie Graala, będzie rządził światem – jak wpadnie w niepowołane ręce, będzie źle. Tutaj to jest takie mętne, że nawet ze znajomością poprzedniego anime, nie ogarniam, co jest grane xD

Haruka tęskniąca za Usą – Bitch, please, wyście sie dwa razy widziały, a ty już tęsknisz? Serio? ;_; No chyba że tęskniła za księżniczką z księzycowego królestwa, zakładając, że faktycznie ma wspomnienia. Od biedy można to uznać, wszak ludzkie uczucia różne są.

Jak raz usłyszysz, jak Michiru gra na skrzypcach, uzależnisz się. To taka czarodziejka, która potrafi tchnąć życie w instrument i muzykę – Haruka o Michiru. Co? Tu w ogóle była jakaś muzyka? =_=' Niet, niet, niet i jeszcze raz niet. Temu czemuś daleko do bajecznej muzyki z Ski, do skrzypiec Michiru i w ogóle do całości muzyki.

Co mnie zdziwiło? Haruka i Mićka wiedzą, że mają Talizmany… Chyba. To skoro wiedzą, po co ta cała gadka o szukaniu TRZECH talizmanów? To chyba powinno być, że szukają trzeciego, ostatniego, tego od Sećki nie? Nie ogarniam ich. Szukają Talizmanów, które mają de fakto w rękach xD

Ale najbardziej to mnie ZABIŁA przemiana Minako O_O Boże, wiedziałam, że oni koszmarnie rysują facetów, ale to, w co Mina się zmieniła było tak koszmarnie brzydkie… Jezu. Mamoru, Haruka, teraz Mina została brzydkim i krzywym chłopcem xD Jeszcze bardziej mnie zabił sam fakt jej zaklęcia… Potęgo Księzyca? SERIO?! Jak Sailor Venus może używać do przemiany potęgi księzyca?! Choć w sumie zawsze miała ten „crescent beam”, no ale jednak „crescent” to jest „półksiężyc”, nie kojarzy się tak jednoznacznie. Ja wiem, że ona udawała księżniczkę i mogła dostać kiedyś księżycową broszkę do przemiany, ale… Yy, co? Jakim cudem to w ogóle działa w jej rękach? Jeżeli to działa w jej rękach, to równie dobrze broszki od Usagi mogłyby działać w ręce kazdego innego człowieka, Naru mogłaby to znaleźć i przemienić się Srebrnym Kryształem w Sailorkę?! No chyba nie. Chyba nie powinno to tak działać. Nie ogarniam. Ani trochę logiki tego anime xDDDDDDDDDDDD

Wężowy Ogień Marsa, Kokosowy Cylon Jowisza i to… coś tam z Łańcuchem Miecza Wenus – mam wrażenie, że te zaklęcia są tak samo BYLE JAKIE jak w Binanach -.- XD Tylko w Binanach to było specjalnie, tutaj jest… agggrrewwwwqeasddssdqwd…

Zabiła mnie jeszcze reakcja Miny na śmierć Mimetto. Chryste Panie Boże. Najpierw cyrki odstawiała, jak ona to ją uwielbia, jaką to ona jest gwiazdą, a potem bez mrugnięcia okiem pozwoliła ją zabić… Ba, jak zobaczyła, że jest wrogiem, to ruszyła na nią bez pomyślunku. To jest chyba największy grzech tego anime. Nie ma czasu na współczucie, zastanowienie się, przede wszystkim jednak na przyjaźń. W Sce w ciągu odcinka Mina zdążyła się zaprzyjaźnić z Mimi i z tego co pamiętam było to jakoś zaznaczone… Biedna kolejna zginęła bezsensowną i bezemocyjną śmiercią, bo na coś takiego przyjaźń z wrogiem w tej serii po prostu nie ma czasu. Poza tym – etto… Taka niby sławna aktorka i piosenkarka, występuje we wszystkich dramach i filmach… I co, nikt nie zauważy, jak nagle zniknie? O.o Nie, bo po co? Przecież to Crystal xD

Pojawienie się Urana i Neptuna pewnie miało być odjazdowe. Zaczynając od seiyuu, a kończąc na ataku – nie były. Seiyuu krzyknęły zaklęcia, jakby chciały, a nie mogły, to nie ten poziom emocji co starych seiyuu. Poza tym sam „wygląd” tych ataków… był… nie wiem, nie umiem tego określić, ale koszmarny xD Ciężko mi to nazwać, ale to nie było piękne ani odlotowe. Ani trochę xD

A, i w ogóle Hotaru przyznająca się przed Chibiusą – tak, tego potworka to mój tatuś wypuścił ze swojego laboratorium. Ale on jest dobrym człowiekiem, więc nic nikomu nie powiesz, dobrze?

Yyy, nie wiem, kto jest tu głupszy, Chibiusa czy Hotaru. Chibiusa właśnie odkryła, kim są ich wrogowie, ale niet, nikomu o tym nie powie, bo przecież obiecała. LOL XD

Chyba więcej nie pamiętam, ale wyjątkowo zabijający odcinek O.o…

...w endingu w wykonaniu moich dwóch ukochanych Sailorek.

A tak poza tym podoba mi się ta odsłona Sailor Moon. Nie mam nic do Crystal, choć zgadzam się z występowaniem takich wad jak spłaszczenie postaci. Ale to nie pozbawia mnie przyjemności podczas oglądania~. ♥ Podejrzewam jednak, że to wina sentymentu.

Mnie tam się w dalszym ciągu nie podoba. Są jakieś plusy, ale nadal cierpię przy tych dialogach z cyklu „domyśl się sam, o co chodzi” i „ja o kozie, ty o wozie” -.-'

Parę dialogów:

Kaolinite: Znowu atak? Wracamy do twojego pokoju.
Hotaru: Sama mogę tam iść!

Helloł, dziewczę, rozumiem, że możesz jej nie lubić, ale ty się przewracasz z bólu, a ona tylko chciała ci pomóc! O.o

To jest lepsze:

Profesor Tomoe do córki:

Kaori­‑kun dobrze się tobą zajmuje, od czasu śmierci twojej mamy. Nie sprawiaj jej kłopotów swoim egoizmem.

Helloł, profesorze! Twoja córka umiera z bólu, a ty jej mówisz, że jest egoistyczna? Serio? xD

W ogóle zachowanie Hotaru jest… yyy, nie wiadomo o co chodzi, dlaczego jest taka opryskliwa, ale generalnie zachowuje się tak, jakby Kaorinite co najmniej sypiała z jej ojcem ._. Nie wykluczam i tego, w końcu to wersja mangowa, ale raczej się tego nie dowiemy xD

Chibiusa o Hotaru:
Ma taką prześwitującą, bladą skórę. To taka śliczna dziewczynka, nie?

Ja rozumiem, że w Japonii kanonem piękna jest blada skóra, ale prześwitująca to chyba raczej oznaka choroby czy czegoś w ogóle niepokojącego, a nie… piękna? xD

To jest jeszcze lepsze, odpowiedź + myśli Usy:

Tak. I taka dorosła. Poza tym… Co to za moc, którą wyleczyła ranę Chibiusy?

Po pierwsze, co ma piernik do wiatraka (piękno do dorosłości), dwa, skąd Usa wie, ile Hotaru ma lat, przecież równie dobrze mogłaby mieć 20 lat, czyli de facto być dorosłą… Nie, wróć. Co to ma do rzeczy, że ona jest dorosła?! xD Secundo – tak, widać tylko Usa zastanowiła się, co to za dziwną moc ma Hotaru. Oczywiście, Haruka i Michiru są podejrzane, bo plotą farmazony, ale uzdrawiająca dziewczynka dla reszty dziewcząt (i kotów) W OGÓLE nie jest podejrzana ._.'

A to Kaorinite oznajmiająca nam, co się stało w tym odcinku:

A więc wojowniczki pokonały wybrakowanego daimona na oczach tej zarozumiałej dziewoi?

Nie, wcale nie zauważyłyśmy ._. MUSIAŁA nam powiedzieć, inaczej byśmy się kapli, że to się stało xD

Dalej – zachowanie Usy, jak zobaczyła Mamoru rozmawiającego z Michiru. Generalnie ona zawsze bywała zazdrosna, ale tutaj zachowuje się jak nienormalna =_=' Miałam ochotę jej mówić „O tak, dotknął jej ręki! Już cię zdradził! Tragedia! Idź mu walnij!”. LOL.

Biedna  kliknij: ukryte  Yujieru zginęła po jednym odcinku ._. Nie rusza mnie to, bo za Wiedźmami nigdy nie przepadałam, ale tak czy siak każdego wroga, który ginie po jednym (dwóch?) odcinku jak pospolity demon jest szkoda. Minuta ciszy dla Yujieru xD Co mnie jeszcze zabiło? Rei i Mako najpierw krzyknęły do Yujieru, a potem się przemieniły… Pyk! Więc one nie tylko przy wrogach wołąją sobie po imieniu, ale i się przemieniją przy wrogach…. Nie wstyd im? TAK NA GOLASA! ...xDDDD No dobra, bardziej się przejmuję ich tożsamością, ale to chyba tylko ja, nie one, skoro one wiedzą, że wróg i tak od razu zginie?! xD

Któraś z Wiedźm:

Silne są te wojowniczki.

Hmm, niet? To raczej wy jesteście słabe jak pospolite daimony. „Normalna” Yujieru jak walnęła z miotacza ognia to wszystkie Sailorki leżały jak długie ;_; Tutaj… Yyyy? Jedno Moon Spiral Heart Attack i została z niej kupka popiołu. Litości xD

Z plusów, takich maleńkich. Dobre jest to, że Usa poznała Michiru i Harukę. Wynika z tego, że w tej serii tak naprawdę… NIE MA MOZAIKI PANORAMICZNEJ!!! FANFARY! Odkrycie roku! xDDDD Nie no, serio, dosyć mądre posunięcie… jak na tę serię. O, i pocałunek Urana. Fajnie, pełnoprawne yuri w tej serii! Co nie zmienia tego, że KOMPLETNIE nie czaję, po co ona to zrobiła. Mając dziewczynę, całuje inną, WTF? xD Super xD po co?! Ale nie wnikajmy. Zawsze to jakieś LGBT na pocieszenie po straconym Zoiu i Kuncu xD

Wnikanie w umysły tych bohaterek i domyślanie się, o co im tak naprawdę chodzi… szkodzi mi na mózg xD

Oglądam sobie odcinek i nie mogę, no nie mogę wysiedzieć spokojnie, bo po pierwsze mamy tutaj coś, czego w crystalu nie było od… właściwie od zawsze czyli klimat. Tak, tak… w 29 odcinku wreszcie may atmosferkę. No nie samowite, kto by pomyślał. Do tego chociaż w poprzednim komentarzu narzekałam na wygląd Michiru, to nowa Hotaru bardzo mi się podoba. Serio, gdyby jeszcze miesiąc temu ktoś by mi powiedział, że jakiś disan z Crystala uznam za lepszy niż ten ze starego anime, kazałabym mu się puknąć w czoło, a tym czasem nasz mały Świetliczek przekonał mnie do zmiany zdania.
Poza tym zdaje mi się, czy Usa skojarzyła Michiru i Harukę z tymi nowymi? Poważnie? Nie no kurcze jak to możliwe. Jak ona śmiała rozpoznać twarz? Nawet jeśli tylko przelotnie to jak śmiała? To jest sailor moon do cholerci!

Swoją drogą Mugen, szkoła przygotowawcza dla czarodziei. – Hogwart! (Przepraszam musiałam)

No i zdaje mi się, czy wiedźmy robią za siostrzyczki? Znaczy jedna walka, jeden zgon? XD W sumie tak właśnie sobie to wyobrażałam, ale mino wszystko.

Ech idę oglądać jeszcze raz. Z własnej woli. świat się kończy.

Jest nieźle. Gdyby udało się utrzymać klimat z 3 odcinka, to może coś z tej serii by było. Szkoda tylko że Uran i Neptu wciąż robią za paprotkę :/

Wreszcie obejrzałam pierwszy odcinek i teraz próbuję zebrać
myśli, chociaż nie mam tu specjalnie wiele do dodania.
Poprzednicy powiedzieli już wiele, a ja ze swojej strony
chciałabym powiedzieć, że faktycznie jest lepiej. Kreska
chyba się poprawiła, na transformacje wreszcie da się
patrzeć, aczkolwiek gdy porównać je nawet do tego:
[link]

to jednak człowiekowi robi się smutno. Swoją drogą po kilku
odcinakach Lolirock, mam dziwne wrazenie, ze tam nie tylko
transformacje są lepsze, ale tez kreska, postacie,
scenariusz, nawet muzyka. Czyli dokładnie wszystko, a to
najwyżej średnia półka gatunku. Swoją drogą tak mi się
nasuwa, ze w tych zachodnich odsłonach tego gatunku fajne
jest to, ze nikt nie dostaje tam pomroczności jasnej.
Wrogowie niemal od początku znają tożsamość bohaterek, a te
z kolei naprawdę dbają o to, żeby nikt ze znajomych nie
odkrył ich magicznego (znaczy robią wszystko, żeby nie
pokazać im się w takiej formie i nie chodzi tylko o
transformowanie się w obecności znajomych).

No ale wracając. Muszę koniecznie napisać, że bardzo nie
podoba mi się nowy wygląd Michiru. Szczególnie przyczepie
się tu do koloru jej włosów… W starym anime była to taka
fajna niebieskawa zieleń, a tu… tu jest po prostu
ciemniejsza zieleń! T_I. W sumie do Haruki tez ciężko się
przyzwyczaić, ale… ona (on? bo w końcu nie wiem) wygląda
całkiem dobrze.

Ciężko mi coś powiedzieć o tym odcinku, bo nie był jakoś bardzo zły, ale i bardzo dobry też nie. Znaczy no, nawet ciekawie się robi. Kompletnie niezrozumiale, ale troszkę ciekawie. Nie ogarniam tego odcinka – od wiedźm chrzaniących trzy po trzy do tego całego projektu rekultywacji Tokyo Bay, czy co to miało być (ktoś ogarnia o co to chodzi? Bo ja tego „nie widzę” xD Jakieś Sankakusu, Mugenzu, delty, trójkąty i inne czworkąty xD). Zabiło mnie to, że ta delta się nazywa Kaioucośtam, Meiocośtam i Tenoucośtam. Niet, to wcale nie ma nic wspólnego z nowymi Sailorkami, wcale =_= No już bardziej oczywistej nazwy dać nie mogli xD

No więc tak – dialogi jak dla mnie takie same, tym razem przodowało wszędobylskie „nic ci nie jest?”.

Sailorki zostały, wedle Kaolinite, „anomaliami”. Hmm, ciekawie. Skoro można być „cosiem”, to chyba anomalią też xD

Parę cytatów:

„Podniosę poziom tej, której uda się wypełnić to zadanie” – Ymm, okej. Ale tym Wiedźmom czy raczej Kaolinite chyba się wydaje, że są w SAO. Skoro mają tam LEVELE (Dosłownie tak powiedziała) xD Nie wnikam, może to ma jakiś sens, ale później się dowiem xD

Któraś z Wiedźm: „Naprawdę da nam pani tytuł Magusa?!”. Hmm, Kaolinite chyba jest tu jaką szychą… Poza tym – co to, u diabła, jest magus?! xD I skąd się wzięło?! Chyba serio jakaś terminologia z gier xD

Kaolinite: „Zbierzcie Naczynia oraz Hostie po to, żebyśmy mogli przeżyć!”. Ano, coś pamiętam z mangi. Zamiast Kryształów Serca w mandze zbierali jakieś Hostie. Khem, chyba miały to samo znaczenie, co Kryształki Serca… Chyba?

Przemiany plus przemowy trwają tu jakieś 5 minut. No dobra, 4 i pół. Biedny Daimon za ten czas, oczywiście, co robi? Stoi i grzecznie czeka, aż skończą! Piękny przykład zasady Kabuki xDDDDDD Nie no, w starej serii też to niby było, ale aż tak nie raziło. Usa zawsze mówiła co innego, teraz mówi, że ukarze potwora, a nawet nie wyjaśni za co, a Sailorki zaś to samo powtarzają! Przynajmniej oszczędzają na animacji… Ale to jest nudne. Głównie przez muzykę. W normalnej serii przemiany, ataki, przemowy zawsze się chciało oglądać, bo muzyka była cudna. Tutaj? Yyy? No dobra, od przemian Sailorek, a dokładniej od przemiany Rei muzyka się robi trochę lepsza. Trochę. Poza tym tego nie da się oglądać, zwłaszcza jak pomyślę, że w każdym odcinku ma być taki zapychacz -.- Zero emocji, podczas gdy jak się Battle Loversi przemieniali to się irytowałam, że skracają przemiany…

Haruka i Michiru normalnie robią za złe O_O' Wygląda, jakby wiedziały, że Usagi i reszta to Sailorki. Może to i dobrze, przynajmniej ich rozpoznały, są mądrzejsze niż ustawa przewidziała. I przynajmniej wiemy, że Sailorki nie mają mozaiki panoramicznej na gębach! xD Ale i tak mi się to dziwne wydaje. No bo wiecie – Usa wchodzi do szkoły Mugen, a Michiru jej z miejsca oznajmia, że to jest niebezpieczne miejsce. Zaraz, jesteście na tajnej misji szpiegującej wrogów i pierwszej lepszej napotkanej dziewoi mówicie „słuchaj, tu jest niebezpiecznie”?! Nie ogarniam, nawet jeśli Mićka ją poznała, zakładając, że od początku wiedzą, kim są Sailorki, to i tak nie ogarniam. Tutaj nikt ich nie rozpoznaje, nawaet gdy po przemianie krzyczą sobie po imieniu, a te tymczasem od początku wiedzą, z kim mają do czynienia? ._.'

Kotek. TEGO SIĘ NIE ROBI KOTOM!!! No, macie szczęście, że nic mu się nie stało xD

Muszę przyznać, że Asanuma­‑chan jest jakiś taki uroczy. Jak na tę serię oczywiście xD Fajnie go widzieć na randce z Mamoru O.o XD No dobra, wiem, oni tylko niańczyli dzieci. Co mnie bardziej zastanawia – Chibiusa szła z Momo­‑chan i trójką kolegów i żaden rodzic nie mógł z nimi pójść, tylko musieli iść z jakimiś, teoretycznie, obcymi chłopakami? xD Chibiusa wie, że to jej tatuś, ale raczej dla postronnych osób Mamoru jest dla niej całkiem obcym chłopakiem. Well, może się czepiam.

Więcej grzechów nie pamiętam xD Aczkolwiek ta seria boli w dalszym ciągu xD

Faktycznie jest trochę lepiej. Animacja ładniejsza, transformacje normalniejsze. W każdym razie względem sezonu 1, bo sezonu 2 nie oglądałam poza pojedynczymi scenami. (Zbyt wiele miałam tam swoich ulubionych scen, aby patrzeć na ich jawne gwałcenie T.T). Może nawet będę to czasem oglądać, jak będzie mi się wyjątkowo nudziło. (Jedynie ending jest naprawdę śliczny.)

Ponownie wywołało to u mnie refleksję, że manga była tylko dobra, a twórcy starego anime z czegoś dobrego stworzyli coś naprawdę ponadczasowego (przynajmniej jak dla mnie.) Mimo wszystko wiele zarzutów pod adresem Crystala dotyczy samej mangi, która, podkreślam, również ma swoje bardzo ciekawe fabularnie zwroty akcji. Ale jednak do mangi wracam rzadko. A niektóre fragmenty anime starego wzruszają mnie dokładnie tak samo jak 10 i 20 lat temu.

No i wciąż utrzymuję, że najlepszą częścią Crystala są dla mnie mini­‑recki Ariel­‑chan :D

Jak na razie uważam że jest lepiej niż w poprzednim sezonie.Moim zdaniem kreska sie poprawiła,przemiany w końcu sa warte obejrzenia i ataki też graficznie na plus.Ogólnie cała fabuła serii Crystal jest oparta na mandze,a wiele osób jedzie po tej wersji anime,że gorsza bo nie zgodne z starą.To było jasne od początku dla każdego kto czytał oryginał,ale lepiej narzekać na anime niż zastanowić się czemu tak jest i sięgnąć po mange.Jak ktos jest fanem,a nie tylko czuje sentyment to powinien to starać się zrozumieć.Ja tezwspominam dzieciństwo z sailorkami,a to staram sie tratować jako cos nowego.Nie mówię że seria nie ma wad,ale porównywanie jest już nudne.Ja bardzo chętnie widzę to co w mandze bo moim zdanie też jest ciekawa,no chyba nikt by nie chciał widzieć tego samego z nową grafiką,albo jakiś wymyślanych na siłę scenariuszy.

Do wszystkich przekonanych, że Haruce zmienili płeć: póki co wiadomo tylko, że jest uważana przez prawie wszystkich za mężczyznę – może to oznaczać jedynie to, że mężczyznę udaje (tak jak Starlights w mandze, które – inaczej niż w anime – nie zmieniały fizycznej płci). Z tego, co wiem, tak samo jest w mandze, ale mogę dopytać tu i ówdzie.
Jak mówiłam – ze względu na to, że Naoko mówiła, iż tylko kobiety mogą zostać Senshi – Haruka jest po prostu androgyniczną dziewczyną.
Wiem, że anglojęzyczna Wikipedia nie musi być w pełni wiarygodnym źródłem informacji, ale myślę, że można jej zaufać w tej kwestii:

„Haruka is relatively androgynous in the manga, wearing both feminine and masculine outfits, in tune with the traditional depiction of a beautiful androgynous woman in shōjo comics. Takeuchi drew Haruka as physically different when she dresses in male clothes, with a more masculine figure than otherwise. She even refers to Haruka as being „in male form” at these times, and stated that she wanted this to continue in the anime—which it did. In the anime, Haruka's sometimes­‑feminine appearance is downplayed, and she almost always dresses as a man”.
[link]#Development

Niemniej: nawet jeśli przyjąć, że w mandze z Haruką/Uranem jest podobnie jak ze Starlights w starym anime, to nie ma sensu oskarżać twórców Crystala o „wycinanie homoseksualizmu”, bo po prostu trzymają się materiału źródłowego, którym jest manga Takeuchi, a nie stare anime.

Jestem po pierwszym odcinku. Wrażenia? Chyba takie same jak po pierwszej serii… tzn. serii 2 w 1 xD

Zaczęło się od monologu Pharao 90, czy jak mu tam było. Taa, znowu jakaś bezkształtna masa. I nie mam pojęcia, o czym on tam chrzanił xD Coś, że światło nie może się przebudzić, bo sprowadzi na nich zagładę. Następnie jakaś nienazwana osóbka (Hotaru? Jej wewnętrzna Sailor Saturn?) też mówi o świetle, które tym razem musi się przebudzić. Coś w rodzaju „Przebudź się, o świetle. To początek zagłady”. Aha. Fajnie. Znaczy że na Pharao to światło sprowadzi zagładę… ale na całą resztę świata już sprowadziło, skoro „to początek zagłady”? Well, nie ogarniam.

Generalnie w ciągu 5 minut chyba z 10 razy powtórzyli „światło”, a w całym odcinku to pewnie z 20 -.-'Tak, dialogi w dalszym ciągu zabijają inteligencją…

Przemiany. Uch, kocham przemiany najbardziej w świecie w Sailorkach, ale tutaj… Jak to oglądałam to miałam wrażenie, że scenarzyści tracą czas, zamiast przeznaczyć go na fabułę. W ogóle przemiany + przemowy i ataki trwały dłużej niż sama walka z potworkiem. Jakoś tak 3 minuty i 1? Niby fajnie, że już nie walą tak komputerówą po oczach, ale mi się specjalnie nie podobają. Usagi ma inną przemianę i w dalszym ciągu ręce i nogi latają jej jak szmacianej lalce. Pozostałe dziewczęta mają nowe przemiany, deko podobne do starych, ale jednak inne – plus jest taki, że one przynajmniej nie latają jak szmaciane lalki ._.

Zaklęcia też mnie zabiły… Wenus Wink Chain Sword! Em, tak, Wenusjański Łańcuchowy Miecz Mrugnięcia Okiem… Generalnie dałabym Naoko jakiegoś Nobla za najbardziej debilne zaklęcie roku, a pogratuluję komuś, kto mi to spróbuje sensownie przetłumaczyć >.<

Poza tym – te ich przedstawienia się… Chryste. Mars – planeta ognia, Merkury – planeta wody, Jowisz – planeta grzmotów, Wenus – planeta piękna. Że co? Zrozumiałabym, że Mars – jako Bóg Wojny, że Jowisz – jako Bóg Piorunów, że Wenus – jako Bogini Piękna i miłości, ale planety? W ogóle to, co one tam gadały, nie miało wielkiego sensu. Ot, żeby tylko pasowało do ich mocy, nic więcej…

Szkoda mi Minako i Makoto =_= W tym epku zachowywały się jak kretynki. One zawsze były kochliwe i zapatrzone w chłopców czy też w przypadku Miny – idoli. Ale w starym anime to było śmieszne czy też urocze, a tu wyglądało – przy tej kresce i mimice twarzy – głupio i wcale nieśmiesznie.

Potwór… Potwór… Boże święty, co TO miało być? ;_; Jakaś kupa xD Gdzie są śliczne, człekokształtne, zabawne daimony?!

Haruka – biedna Haruka została facetem O.o Nie no, ja wiem, że w mandze była obojnakiem – jakkolwiek by to nie brzmiało. Można założyć, że tak jak Trzy Gwiazdy po przemianie jest babką, a przed – facetem. Ale, ale, ale… Wszyscy w cywilu ją mają za faceta! I fizycznie pewnie nim jest przed przemianą… Owszem, jakieś LGBT to jest, ale na pewno nie L. Może prędzej T, ale na pewno nie L. Nasze kochane lesbijeczki… nie są już lesbijkami T_T XD Nie wiem, co będzie dalej, ale chyba zabili w ten sposób całą yuristyczną magię tej parki… Wszystko to kwestia przyzwyczajenia, ja wiem, ale zdecydowanie wolę męską Harukę chłopczycę niż taką hermafrodytę. W ogóle mam wrażenie, że Naoko chciała w ten sposób „ugrzecznić serię”, wyczyścić ją z wątków homo. No bo po co robić leski, skoro można zrobić bohatera dwa w jednym? xD

Dialogi generalnie są infantylne tak jak były, no, może odrobinę lepsze, ale tak czy siak… to bolało xD

Poza tym – czy Umino i Naru wiedzą, że one są Sailorkami? To wyglądało, jakby się przemieniły nie tylko na ich oczach, ale i na oczach zebranego tłumu. No tak, bo skoro już wołają sobie po przemianie po imieniu, to po co się fatygować ukrywaniem tożsamości?

Ending jest przecudny, i w słowach, i w muzyce. Prawie jak stare piosenki z tej serii. Ale to chyba jedyny jak na razie plus w tej serii… xD

Czy tylko mi się wydaje, czy nowy ending jest lekki plagiatem plagiatem piosenki „Kizuna” z Mermaid Melody?
Wsłuchajcie się w ending w momencie 0:40 i w piosenkę syren w momencie 1:40. Nie brzmią podobnie? Jeszcze w kilku innych momentach pojawiają się podobieństwa np. w momencie jak Haruka i Michiru podają sobie dłonie i w momencie 1:56 Kizuny.

Jak się okaże, że mam rację, to chyba (jeśli nie będzie innych chętnych, w co nie wątpię…) biorę się za recenzje także tej serii, bo to o ile Szwed w kiepskich ciuchach może wygrywać Eurowizję kradnąc piosenkę Davidowi Guetcie i efekty DandyPunkowi, to twórcy gmiociska zwanego remakiem klasyki mojego ulubionego gatunku nie mają prawa wykorzystywać w tym Badziewu piosenki, której włoska wersja były pierwszym utworem z muzycznego anime jaki słyszałam (i aż wtedy oniemiałam z zachwytu)!

PS. Patrzcie, znalazłam kawałek pierwszego odcinka! [link][link][/link] Oglądajcie szybko, zanim ktoś z Youtuba to usunie!

[link]

Może napiszę coś niepopularnego… Ale mnie osobiście ta najnowsza kreska się podoba (no, może z wyjątkiem wodogłowia Chibiusy… Ale te okrągłe oczka Usagi wyglądają uroczo) być może dlatego, że po koszmarze jakim był poprzedni sezon SMC spodziewałam się czegoś jeszcze gorszego? Tylko muzyka z openingu pasowałaby mi bardziej do endingu, jest taka… Za spokojna? Trochę szeptana, trochę jakby wokalista się zmuszała do śpiewania.

Ending… Nie moje mał-, znaczy pairing, nie mój cyrk .-. Ale aż sprawdziłam, czy Haruce nie podkłada głos mężczyzna…

I pytanie do czytelników oryginału – w komiksie Chibiusa i Hotaru też były parą, czy to wymysł twórców anime?

Przyjrzałam się bliżej profilom obsady na ANN…
Ja nie mogę…

Twórcy poprzedniego Crystala:

Reżyser: Munehisa Sakai (Heartcatch Pretty Cure, Smile Pretty Cure, Suite Pretty Cure)

Scenariusz: Yuuji Kobayashi (Smile Pretty Cure, Suite Pretty Cure)

Muzyka: Yasuharu Takanashi (Fresh Pretty Cure, Eiga Fresh Pretty Cure, Heartcatch Pretty Cure, Eiga Heartcach Pretty Cure, trzy filmy Pretty Cure All Star, Smile Pretty Cure, Suite Pretty Cure)

Reżyser artystyczny: Takashi Kurahashi (Pretty Cure Max Heart, Pretty Cure Splash Star, Eiga Doki Doki Pretty Cure)

Project: Yukie Sakou – jedyna osoba w całej obsadzie BEZ cyklu PC...)

Twórcy nowego Crystala:

Projekt: Akira Takahashi (Doki Doki Pretty Cure, Eiga Doki Doki Pretty Cure, trzy filmy Eiga Pretty Cure All Star, Eiga Suite Pretty Cure, Eiga Fresh Pretty Cure, Go! Princess Pretty Cure, Happiness Charge Pretty Cure, Suite Pretty Cure)

Reżyser: Chiaki Kon (Eiga Happiness Charge Pretty Cure)

Reszta bez zmian…

Błagam, niech ktoś powie Toei Animation, że to miało być Pretty GURDIAN Sailor Moon Crystal, a nie Pretty CURE Sailor Moon Crystal...

Chyba każdy, kto oglądał choć kilka odcinków Sailorek, albo chociaż słuchał Moonlight Densetsu, wie że ta seria ma klimat zbliżony do Modoki i podobną grupę docelową, a Pretty Cure to cykl z zupełnie innej beczki z zupełnie innymi widzami! Jak tylu ludzi związanych z tym cyklem ma zrobić udany remake najmroczniejszej serii Sailorek, skoro w Pretty Cure najmroczniejszą, rzeczą są… No nawet nie wiem co tu napisać, bo nie znam dobrze cyklu, a w tym co do tej pory oglądałam nie widziałam nic mrocznego!
I coś mi się wydaje, że to sprettycurzenie Sailorek mogło spowodować, że pierwszy Crystal był taki nieudany! Zwłaszcza, że ta „kościelna muzyka” bardzo przypominała ścieżkę dźwiękową z serii Suite (a przecież ten sam kompozytor robił muzykę do Mononoke i Shiki... Co mu strzeliło do głowy, żeby pójść inną drogą?)

To już chyba ludzie od Tokyo Mew Mew i Gen 'ei wo Kekeru Taiyou poradziliby sobie lepiej. W tej pierwszej serii przynajmniej był poruszający romantyzm dramatyzm, a w drugiej mroczy, magiczny i zagadkowy klimat…

Nie wiem czy się za to wezmę, bo ciekawią mnie tylko 2 rzeczy: co Hotaru miała na rękach jako cyborg (w mandze Takeuchi tak to nabazgrała, że nic nie było widać) i to czy po tragicznym pierwszym sezonie można zrobić to jeszcze gorzej…

Póki co robię recenzję 1 sezonu i chyba jak ją skończę, to zrobią sobie przerwę od Sailorek, bo mnie ten sprettycurzony gmiot za bardzo zmęczył.

PS. Może niech ktoś zadzwoni po Cutey Honey, żeby wykończyła tych sprettycurzaczy zanim zniszczą uważaną za najlepszą serię Sailorek…?