Tanuki-Anime

Zdecydowanie mnie urzekło! Od początku każdego odcinka i jeszcze długo potem szczerzę się jak ostatnia idiotka. Animacja momentami zgrzyta, a kreska bywa nieprzewidywalna… Ale fabuła jest urocza i odprężająca, ścieżki dźwiękowe i humor pasują… I… Jestem fanką Yuujirou. Uwielbiam go… Jest śliczny, czarujący i cudowny. I w pewien sposób męski. Tooru też bardzo przypadł mi do gustu, ale jednak Yuu to Yuu… Ogólnie poza szarym tłumem uczniów postaci są ciekawie.
I chociaż zwykle nie robię yaoi tam, gdzie go nie ma, to tu jednak coś jest na rzeczy… Ale to zależy od interpretacji widza… Ja chcę, więc widzę tam coś... W sumie… mogłoby być więcej czegoś...

to anime kocham !! mogłabym je oglądac cały czas :)

najbardziej mi sie podobało ten pocałunek <3 wydaje mi sie ,że Yoo­‑chan się zakochał w Tooru ^ ^

Strasznie mi sie spodobalo. Zabawne, lekkie, ale potrafiace poruszyc widza ;) Strasznie spodobaly mi sie tez postaci.

Nie wiem jak, nie wiem dlaczego. To anime dokonało czegoś niemożliwego w ostatnim czasie – wreszcie coś mi się spodobało!
Lekko dziwni bohaterowie, lekki humor, i jakby delikatne drugie dno. Długo szukałam anime, którego bym nie przewijała. Niby nic ponadprzeciętnego, ale ma coś w sobie. 7/10

Już cały ten pomysł z księżniczkami w męskiej szkole sprawił, że chciało mi się śmiać. Jako komedia Princess Princess sprawdza się bardzo dobrze, zwłaszcza niektóre momenty, które powalały mnie na łopatki, jak np. wizyta w domu Akiry i poznanie jego rodziny:D
Główna zaleta tego tytułu to niezaprzeczalnie postacie. Każda jest inna, każda ciekawa na swój sposób. Jak wspomniano w recenzji nawet postacie drugoplanowe nie stanowią tylko tła, ale również mają ciekawe osobowości. Cała trójka księżniczek przypadła mi do gustu, więc chyba nie potrafię nawet w tym przypadku wybrać ulubionej postaci (co rzadko mi się zdarza).
Kreska bardzo przypadła mi do gustu, co może w dużej mierze wynikać z tego, że po prostu lubię bishounenów i nigdy nie miałam nic przeciwko nim w anime (nawet w nadmiarze);) Postacie były po prostu ładne.
Jeżeli chodzi o wątek Yuujirou i Tooru, to został na prawdę fajnie poprowadzony, bo dla osoby, która nie lubi shounen­‑ai tego wątku po prostu nie będzie, natomiast osoba lubiąca ten motyw na pewno się go doszuka.
Bardzo gorąco polecam to anime.

Po pierwszych dwóch odcinkach obawiałem się trochę czy seria nie pójdzie ... czy raczej nie zboczy ;) w stronę yaoi. Całe szczęście moje obawy okazały się niesłuszne.

Seria lekko mnie zaskoczyła ... tym że nie była pozbawiona fabuły. Po przeczytaniu krótkiego opisu spodziewałem się raczej czegoś totalnie odmóżdżającego a tu miła niespodzianka. Oczywiście całość lekkostrawna jak to komedia, tyle że dość ładnie wyważona, ze szczyptą dramatyzmu, bez przesadnego „humoru na siłę”. Jako całość komponuje się bardzo dobrze.

Postacie całkiem przyjemne, ciekawie narysowane. Główny bohater i towarzysze niedoli (szczególnie Yuujiro) dość wyraźnie odstają na + ... co do reszty trochę było tam „biszowej kreski” ale w stężeniu dla mnie do zniesienia. Doczepić się można do niezbyt starannego, mocno uproszczonego tła i wałkowania tych samych kadrów w każdym odcinku, op i ed też jakoś nie zachwyciły.

Dobra, bardzo pozytywna seria wystawiam 7/10.

Czy ja wiem, czy nie ma tam shounen­‑ai? Związek pomiędzy Tooru a Yuujirou został jak na mój gust dobrze nakreślony i nie da się, po prostu nie da pomyśleć o nim tylko jak o przyjaźni.

Byłam pewna, że to będzie bardziej nasycone shounen­‑ai, no ale i tak jest nieźle. W ogóle podziwiam autorkę, że zrobiła z tego komedię z bishami, nie robiąc z tego ostrego yaoica, bo mi by się na pewno nie udało. Pewnie jakby dalej to pociągnąć, to mógłby się jakiś bardziej widoczny paring ukazać, ale tak to można tylko snuć domysły. Brakowało mi bardziej chorych historyjek, jak np. porwanie księżniczek i zmuszanie ich do dziwnych rzeczy, a potem uratowanie ich przez samorząd :D Jestem nienormalna, wiem :D

Jako zapalona yuristka raczej nie sięgam po historie z panami w rolach głównych, ale PP w momencie zaskarbiło moją sympatię. Bardzo przyjemna seria, na której nieraz się zaśmiałam.Niestety odkryłam też wariant live action, który nie ma w sobie żadnego uroku kreskówki.

Tą serię oglądałam już dawno temu, jednak gdy ostatnio naszła mnie ochota na coś lekkiego odświeżyłam ją sobie. Anime ogląda się bardzo przyjemnie. Idealnie nadaje się na odstresowanie po jakimś „ciężkim” tytule lub wyciskaczu łez. Akcja rozwija się płynnie, bardzo lekko i przede wszystkim otwarcie, co sprawia, że widz nie musi nadwyrężać sobie szarych komórek.
Wątek yaoi jest tutaj zarysowany nad wyraz delikatnie (chociaż ja jako fanka tego gatunku wszędzie dopatrzę jakieś aluzje ;), więc nawet osoby nie przepadające za tym gatunkiem mogą spokojnie obejrzeć całą serię, ciesząc się całkiem przyzwoitym humorem jaki zafundowali nam twórcy.
Mnie osobiście najbardziej do gustu przypadł samorząd uczniowski. Przypuszczam, że jakby poświęcona im trochę więcej czasu, mogliby zaskoczyć nas intryganckimi umiejętnościami. :)
Serię z czystym sumieniem mogę polecić osobom mających ochotę na coś lekkiego do odstresowania po ciężkim dniu. Nie powinni być zawiedzeni.

To pierwsze anime o którym pomyślałam, że jest naprawdę bezgranicznie głupie. Ni to śmieszne, ni to ciekawe. BEZNADZIEJA.
1/10

Anime szalenie mi się podobało taki humor i postaci to coś co lubię, ale wątek Yuujirou i Tooru aż się prosi o kontynuację wątpię, żeby ta platoniczna miłość długo wytrzymała;)

Bardzo mi się podobało. Naprawdę. ^_____^ Chociaż z początku, odrobinę zniechęciła mnie cukierkowa kreska. A potem… Cóż… Yuujirou, platoniczna miłość, Yuujirou, całkiem ciekawa historyjka, Yuujirou i to jak ładnie mu było w odzieniach 'księżniczek' i w końcu Yuujirou… I… No… Już, już Werciu nie pogrążaj się. Polubiłam i jego,(Wcale nie dlatego, że jest blondynem – jak to usilnie próbują wmówić mi znajomi ><) i całą resztę. Wszystkich… Bez wyjątku. No chyba że, z tym niewielkim dla samego przewodniczącego. Ale to tak tylko… Świetna seria. Jedna z lepszych, jakie widziałam. I nawiązując do poprzedniego komentarza… Właśnie, coś pomiędzy Ouranem a prawdziwą serią shounen­‑ai. Polecam. Bardzo, bardzo.

Droga autorko jak dla mnie to tą serię można zaliczyć do shonen­‑ai kliknij: ukryte  , widocznie przeoczyłaś zakończenie chyba 3 odcinka z którego można wywnioskować, że doszło do pocałunku Tooru i Yuujirou. Ale nawet jeśli przegapiło się tamten fragment to w następnym odcinku można zauważyć… Ymm.. Jakby to ując.. Dziwna reakcję chłopców kiedy Mikoto pytał się czy mają oni dziewczynę i ich Yaoi'styczne spojrzenie na siebie nawzajem. Monżliwe jest, że ja już wszędzie widzę Yaoi, ale tak źle ze mną chyba jeszcze nie jest :P

Byłem sceptycznie nastawiony do tej serii, ale po obejrzeniu 5 odcinków, do 12 nie mogłem oderwać się od ekranu. Fantastycznie idiotyczny humor, który uwielbiam. xD Jeśli komuś podobał się humor w Ouran'ie czy Junjou Romantica, nie powinien być zawiedziony. Gorąco polecam!

Anime lekkie i przyjemne. Jak ktoś ma ochotę na 'odmóżdzenie' po ciężkim dniu, Pri Pri jest serią w sam raz na taką okazję. Lecz,arcydzieło to to nie jest.xD Trochę szkoda,że akcja rozkręca sie dopiero od połowy serii…w pierwszych 6 odcinkach fabuła jest według mnie lekko nudnawa. Jedynie co mnie dziwi,to fakt,ze recenzantka stwierdziła,iż nie jest to seria „dla dzieci”. W jakim sensie? No chyba,że chodzi o elementy yaoi.

Hehe… Fajna recenzja, fajne ocenki. Dokładnie tak jak powinno być dla fajnej seryjki. :) PriPri jest bardzo ciekawym anime o chłopakach, aby sobie popatrzeć jak wyglądaliby w damskich ciuchach (za Chiny ludowe nie wiem jak to ująć dokładniej xP). Postacie bardzo fajne, sympatyczne, w tle ładne pomruki pianina i skrzypiec, grafika ładniutka no i te stroje Księżniczek… *-*