Tanuki-Anime

Tanuki.pl

Wyszukiwarka recenzji

Dango

Anime

Oceny

Ocena recenzenta

9/10
postaci: 8/10 grafika: 8/10
fabuła: 9/10 muzyka: 10/10

Ocena redakcji

7/10
Głosów: 13 Zobacz jak ocenili
Średnia: 7,38

Ocena czytelników

8/10
Głosów: 508
Średnia: 7,58
σ=1,52

Kadry

Zrzutka
Zrzutka
Zrzutka
Zrzutka
Źródło kadrów: Własne (Bezimienny)
Więcej kadrów

Wylosuj ponownieTop 10

Blood+

Rodzaj produkcji: seria TV (Japonia)
Rok wydania: 2005
Czas trwania: 50×24 min
Tytuły alternatywne:
  • ブラッドプラス
Gatunki: Dramat, Horror
Postaci: Wampiry; Rating: Przemoc; Miejsce: Ameryka, Azja, Europa, Japonia; Czas: Przeszłość, Współczesność; Inne: Supermoce
zrzutka

Zapierająca dech historia o zmaganiach dobra za złem oraz o podróży w głąb własnej osobowości.

Dodaj do: Wykop Wykop.pl

Recenzja / Opis

Słysząc o dziewczynie biegającej z mieczem i zabijającej potwory, zwykle nie robię sobie nadziei. Łatwo zrobić serię, w której jeden superbohater w widowiskowych walkach pokonuje każdego wroga i „ratuje świat”. Na szczęście Blood+ jest całkowitym zaprzeczeniem powyższego opisu. Sztuką jest stworzenie serii głębokiej, która przykuwa uwagę, będąc jednocześnie świetną rozrywką. Ale tym jest właśnie oparta na filmie Blood the Last Vampire produkcja studia Production I.G.

Główną bohaterką serii jest Saya Otonashi, mieszkająca na Okinawie wraz ze swoją przybraną rodziną. Od otoczenia odróżniają ją tylko trzy szczegóły: cierpi na amnezję (nie pamięta wydarzeń wcześniejszych niż sprzed roku) i ma anemię, przez co musi stale poddawać się transfuzji krwi. Trzecim szczegółem jest jej nieprzeciętny apetyt, który zaskakuje każdego. Prócz tego nie różni się niczym od kolegów i koleżanek ze szkoły. Jednak życie Sayi bardzo szybko przestaje być sielanką. Jej przybrany ojciec, George Miyagusuku, jest byłym żołnierzem. Wprawdzie kocha Sayę jak własną córkę, jednak okazuje się, że opieka nad nią została mu zlecona przez jego zwierzchników, którzy mają co do niej własne plany. Kroplą ostatecznie przepełniającą kielich i burzącą życie Sayi jest spotkanie z chiropteranem – wielką krwiożerczą bestią. Od pewnej śmierci ratuje ją Hagi – tajemniczy mężczyzna, który, jak się wkrótce okazuje, nie jest zwykłym człowiekiem. Wydarzenie to niczym pierwsza przewrócona kostka domina generuje kolejne. Saya sprzymierza się z organizacją Red Shield i wraz z rodziną i Hagim wyrusza w podróż, której celem jest unicestwienie gatunku chiropteranów, który zagraża ludzkości. Ale kim tak naprawdę jest Saya i co ją łączy z Hagim?

Tym pytaniem rozpoczyna się fabuła Blood+. Kolejne odcinki nie przynoszą jednak odpowiedzi na nie, zamiast tego stawiając coraz więcej kolejnych pytań. Scenariusz bardzo powoli odkrywa karty i ujawnia sekrety, przez co widz niemal na równi z bohaterami zagłębia się w historii i tajemnicach pogrążonych w odmętach czasu, a sprawnie prowadzona fabuła z wolna ujawnia przeszłość głównej bohaterki. Pomimo że Saya ma odegrać kluczową rolę w zniszczeniu chiropteranów, nie jest ona osobą silną. Wręcz przeciwnie, cechuje ją bardzo delikatna i słaba osobowość, a w sytuacji zagrożenia często potrzebuje pomocy i ochrony. Jednak w miarę upływu czasu, jest coraz bardziej świadoma rosnącego zagrożenia. Widząc cierpienie swoich bliskich, Saya decyduje się stawić czoło przeciwnikowi, nie zważając na to, że postępuje wbrew sobie. Poświęcając własną osobowość postanawia bronić tych, których kocha, nawet jeżeli będzie to oznaczało wystawienie się na niebezpieczeństwo i ryzyko śmierci. Konfrontacja z wrogiem wydaje się nieunikniona.

Sceny walk są zrealizowane z dużym rozmachem, ukazując nadludzką szybkość i umiejętności bohaterów. Jest ich jednak niewiele, tym bardziej, że nie na nie twórcy położyli nacisk. Najważniejsze w Blood+ jest bowiem budowanie napięcia. Często tu stosowane spowolnienie akcji skutecznie wyostrza nasze zmysły. Gdy główna bohaterka kroczy korytarzem lub wspina się po schodach, czujemy, jakbyśmy jej towarzyszyli. Nie jest możliwe jednoznaczne określenie gatunku, gdyż seria przechodzi swego rodzaju ewolucję, co jest jej dodatkową zaletą. Na początku jest to horror. W pierwszych odcinkach fabuła wydaje się dość prosta, liniowa i przewidywalna, ale wraz z rozwojem akcji wszystko zaczyna się komplikować, nabierać głębi i splatać się ze sobą. Liczne nieprzewidziane wydarzenia zmuszają bohaterów do poszukiwania nowych ścieżek dojścia do celu, a nierzadko także do łez lub złamania własnych zasad. Właśnie w ten sposób horror przekształca się we wspaniały dramat. Na uwagę zasługuje tu także bardzo dobre pogodzenie wątku fantastycznego, jakim jest istnienie różnego rodzaju bestii i stworzeń odpowiadających naszym wyobrażeniom wampirów, z naukowym punktem widzenia. Bardzo logicznie i realistycznie zostają wyjaśnione fenomeny nagłych przemian bestii i ich zdolności regeneracji, jak również „cykl życiowy” chiropteranów.

Bardzo dobrze zostały tutaj pokazane postaci. Najwięcej czasu poświęcono głównej bohaterce. Jej zachowanie, wątpliwości, motywy postępowania i dylematy zostały realistycznie przedstawione, ukazując rosnącą samoświadomość i coraz głębsze zmiany w jej osobowości. Ukazanie wewnętrznych przeżyć Sayi jest jednym z głównych atutów tego anime. Nakłaniają one do rozważań o ludzkiej naturze, o jej granicach, jak również do zadania sobie pytania: co to znaczy być człowiekiem? Równie dużą przemianę przechodzi Kai, przybrany brat Sayi. Wraz z rozwojem fabuły jego osobowość zmienia się, pojawia się poczucie obowiązku i odpowiedzialności. Jesteśmy świadkami przemiany popędliwego nastolatka w dojrzałego mężczyznę. Prezentacja pozostałych bohaterów również wypadła nieźle, tym bardziej że jest ich dużo. Co ważniejsze, nie ma sztywnego podziału na dobrych i złych. Niemal każda osoba zmienia się w miarę rozwoju fabuły, w czym duży udział mają wątki poboczne. Większość z tych wątków ma charakter dramatyczny, a nawet tragiczny, ponieważ wiele postaci ginie.

Strona techniczna przedstawia się jeszcze lepiej. Animacja jest idealnie płynna, co można najlepiej zaobserwować podczas scen pojedynków. Tła są szczegółowe, a proporcje postaci bardzo dobrze dobrane. Ciekawie został rozwiązany dobór kolorów, który oparto na kontraście. Efekt jest bardzo wyrazisty, dający poczucie przejrzystości, a jednocześnie pozostający realistyczny. Ten trudny do uzyskania kompromis udało się tu osiągnąć, dzięki czemu otrzymujemy bardzo dobrą grafikę. Muzyka – to zdecydowanie najmocniejszy punkt. Miałem styczność z wieloma tytułami z wyśmienitą muzyką, ale Blood+ pokazało mi, że istnieje inny wymiar ścieżki dźwiękowej. Mogę ją opisać tylko jednym słowem: niesamowita. Doskonale oddaje klimat i chwyta za serce, raz je rozpalając, raz dusząc w lodowym uścisku.

Blood+ jest serią stymulującą do przemyśleń na temat roli człowieczeństwa w naszym życiu. Bardzo starannie napisana, wielowątkowa, a jednocześnie spójna fabuła, w połączeniu z mistrzowską muzyką, tworzą niepowtarzalny klimat. Historia sprawdza się zarówno jako horror, jak i jako dramat. Żaden z 50 odcinków mi się nie dłużył, a nie mogłem doczekać się następnego. Jest to seria dla tych, którzy przedkładają klimat i nastrój nad akcję, oraz dla tych, którzy umieją docenić piękną grafikę i muzykę. Pomimo że występują tu nieliczne uchybienia, uznaję ją za ideał i jedną z najlepszych pozycji, z jakimi miałem styczność.

Canis, 30 kwietnia 2009

Recenzje alternatywne

  • wa-totem - 27 października 2006
    Ocena: 7/10

    Nowe dzieło współtwórców Ghost in the Shell: zrealizowana z rozmachem epicka historia o monstrach będących archetypami wampirów – bestii z opowieści powszechnie znanych wśród ludzi. więcej >>>

Twórcy

RodzajNazwiska
Studio: Production I.G.
Autor: Mamoru Oshii
Projekt: Chizu Hashii, Kenji Teraoka
Reżyser: Jun'ichi Fujisaku
Scenariusz: Jun'ichi Fujisaku
Muzyka: Mark Mancina

Odnośniki

Tytuł strony Rodzaj Języki
Blood+ - artykuł na Wikipedii Nieoficjalny pl
Blood+ - recenzja na Elixirze Nieoficjalny pl