Tanuki-Anime

świetne anime , nic dodać, nic ująć, zgadzam się że troche za mało czasu ekranowego, ale mimo takiego ograniczenia sprawić żebym przywiązała się do bochaterów i co więcej żeby wydawali się przekonywujący to jest naprawde coś, od razu widać że Munto wie czego chće i konsekwentnie do tegą dąży, Yumei(chyba tak się to pisze) jest jego całkowitym przeciwieństwem, nie starano się z niej zrobić niewiadomo jak dorosłej nastolatki, pełna obaw i niepewna swych sił wypada naturalnie. Świat tutaj przedstawiony jest skomplikowany, faktem jest że mamy wjęcej pytań niż odpowiedzi , ale od czego są dalszę części. Grafika może nie genialna , ale naprawde dobra, zabrakło mi tu pożądnej ścieżki dziwiękowej, ale da się bez tego przeżyć.

Uwielbiam Munto. Film obejrzałam od tak sobie, gdyż bardzo chciałam zobaczyć więcej. Wcześniej obejrzałam paręnaście razy serię (te 9 odc.) Jednak jest problem. Nie znalazłam po polsku, więc oglądałam po hiszpańsku, a tłumaczenie miałam na kompie. (Muszę ściągnąć film i wstawić napisy! spróbuję puścić do internetu) Strasznie przypomina serię. Właściwie, to to jest skrócona wersja tych 9 odc.  kliknij: ukryte  A właśnie mam wielkie pytanie. Czy w drugiej części będą pieprzyć+owoce? Jeśli tak to omijam. Poza tym, dlaczego tak mało osób to zna?!?!? Jeśli to anime cię nie ruszy, to nie masz co szukać w tych gatunkach.Chociaż, by sprawdzić to co najbardziej lubisz. Nie jest długie, więc pytam się, DLACZEGO?!?!?! Mógłby ktoś łaskaw mi odpowiedzieć?!?!? Ogólnie kocham to anime, więc nie będę tu za dużo pisać, ale jedna rzecz mi się nie podobała. Muzyka na koniec. To tyle.

Aach, nareszcie mogę napisać ten komentarz. Munto obejrzałem już kilka miesięcy temu, jednakże były naprawdę ogromne problemy ze znalezieniem drugiej części. Pytam – dlaczego? Toż to świetne anime, z popularnego i szanowanego studia. Dlaczego?! Dlaczego?!
Cóż, nie potrafię rozwikłać tej zagadki, jednak nie o tym mam pisać.

Munto od pierwszych chwil zachwyciło mnie grafiką, była cudowna. I z tego miejsca (żebym nie zapomniał) chciałem pogratulować Zegarmistrzowi głównego screenu do tej recenzji. Jest chyba najlepszy jaki można było zrobić. Piękny, zachęcający, po prostu wspaniały. No, ale znów odbiegam od tematu, czyli samej produkcji.

Mimo, że nie jestem wielkim miłośnikiem fantasy (co nie znaczy, że przeciwnikiem) to ta historia wciągnęła mnie w swój świat doszczętnie. Jak wspomniane w recenzji – podział opowieści „na dwie” wypadł nadspodziewanie dobrze. Troszkę gorzej fabularnie prezentuje się druga odsłona, jednak i tak jestem zadowolony.

Postaci są w porządku, z Gassem (tak on się nazywał?) i Yumemi (!CUDOWNA!) na czele. Szczególnie ta druga wzbudzała mój zachwyt. Nie każcie mi pisać dlaczego – po prostu urzekła mnie swoim urokiem osobistym, i to za nią (oraz za grafikę) zawyższyłem ocenę o 1 punkt. :)

Cóż, wypadałoby wspomnieć o stronie technicznej. Ba! Wypadałoby? Należałoby! Tutaj KyoAni wręcz zachwyca! Grafika wbiła mnie w krzesło. Wszystko idealne, mimo, iż to rok 2003 i 2004, więc już kilka lat temu. Choć ta produkcja jest chyba odporna na próbę czasu.
Muzyka? Cud, miód i maliny. Nie mogę inaczej tego określić. Budowała klimat wręcz celująco. Więcej nie ma co pisać, trzeba po prostu oglądać i słuchać.

Co tu dużo mówić – zachęcam (wbrew recenzji) to oglądania, bo naprawdę jest warto. I zaprawdę ubolewam nad nikłą popularnością Munto – to anime naprawdę zasługuje na dużo, dużo więcej.

Ach, i oczywiście czekam na trzecią odsłonę, bo mam nadzieję, że takowa jest w planach. :)

8/10

Cóż, w Munto dialogi faktycznie mówione są szybko, najwyraźniej zbyt szybko dla Ciebie, drogi Zegarmistrzu – bo strony i przyczyny konfliktu w magicznym świecie są BARDZO wyraźnie określone.  kliknij: ukryte  Wyjaśnione jest wyraźnie, że Starsi Siedmiu Kontynentów postanowili zniszczyć Magiczne Królewstwo, by móc efektywnie zarządzać całą pozostałą Akuto… królewstwo i jego mieszkańcy znani są z „nadużywania” swych mocy i „nadkonsumpcji” Akuto, więc uniemożliwiają realizację tych zamierzeń. Wszystko to jest powiedziane w znacznej części już w czasie pierwszych 7 minut, a potem dodatkowo sami Starsi wyjaśniają rzecz ze szczegółami w długim monologu od 17 minuty. Trzeba nieźle przysnąć żeby przegapić.

W przypadku pary, sprawa ma się podobnie. Nie chodzi o to CO, ale o to JAK – konkretnie, RAZEM i z wiarą we własne możliwości. Sądząc po okrzykach na moście, ich koledzy z klasy ewidentnie to rozumieją ;D Wybrana forma nie ma nic do rzeczy, jak w przypadku większości symbolicznych gestów. Dla nich nawzajem jest czytelna (i jak się okazuje, nie tylko dla nich), dla nich ma znaczenie. To wystarczy. Wybrany „challenge” jest zupełnie bez znaczenia, poza tym że wiąże się z tym co i jak on chciał zrobić zanim ją spotkał, o czym ON mówi w rozmowie z Ichiko i Yumemi wcześniej nad rzeką… Równie dobrze mogłaby to być np. wysoka góra albo  kliknij: ukryte  skok z mostu na spadochronie ;)

W obu tych niezależnych historiach chodzi o przeciwstawienie „wychodzenia przed szereg” kurczowemu trzymaniu się status quo, nawet wbrew sobie (jak Starsi). Wszystko to ładnie pokazuje też na rozwiązanie problemu braku wiary który musi przełamać sama Yumemi…

Oczywiście przesłanie „Z wiarą, prosto przed siebie” jest samo w sobie strasznie powszechne, ogromnie japońskie, głęboko zakorzenione w przekonaniu że nie istnieje talent, a jedynie wiara w siebie i stosowny wysiłek. Co nie zmienia faktu że całość jest podana w zgrabnym opakowaniu, a grafika – jak zwykle w przypadku KyotoAni – jest naprawdę piękna.

Zasłużone 8/10.
Oglądać!

Mnie się Munto podobało, a tajemniczość zrobiła je jeszcze ciekawszym. Z tym że za krótkie to się mogę zgodzić ale na szczęście powstała kontynuacja i razem twoży to piękną całość.

W pełni zgadzam się z recenzją, jeśli chodzi o wady tego anime. Spokojnie można sobie darować tę pozycję.

Pozdrawiam