Tanuki-Anime

Szczerze, zawiodłam się. Zwłaszcza na momencie, który pokazuje jak Kazuto dostaje się do świata Alice, dla mnie było to do bani i powinni się bardziej postarać. Moim zdaniem bardzo mocno poszli na skróty gdy przyspieszyli tak bardzo naukę Kirito i Eugeo i nagle w parę minut z nic nie potrafiącego drwala mamy wybitnego szermierza, który potrafił walczyć z Administartorką, ten wątek powinni trochę przedłużyć.
Ogólnie ilość walk została kosmicznie zmniejszona, zamiast tego mam mnóstwo gadania i chodzenia, a to myślę, że nie należało do głównego zamysłu serii. Jeżeli już następuje jakieś starcie również jest skrócone i mniej ciekawe jak choćby przy części pierwszej lub nawet Gun Game.
Mam wielkie nadzieje do drugiej części Alicization ponieważ na plakacie widzimy starego, dobrego Kirito z pierwszej części, który nie jest roześmianym wędrowcem, a szermierzem. Poza tym niesie dwa miecze czyli myślę, że postanowią coś ruszyć.
Sama Alice jest dla mnie niepotrzebnym dodatkiem w fabule, wolałabym aby Kirito i Eugeo wykonywali jakieś misje, próbowali skontaktować się z Asuką, a ich wędrówki byłyby raz ucięte, a raz dłuższe. Bieganie po wieży i rozwalanie rycerzy raz po raz jakoś mniej mnie ucieszyło i wątek z nawróconą Alice również zbyt nie zachwycał.
Liczę, że ta część to był jakiś żart dla niektórych rozpieszczonych fanów i ruszą wreszcie z kopyta z dawnymi standardami. Zobaczymy więcej Asuki, do świata, w którym jest Kirito wejdzie Yui (nadal nie mam pojęcia dlaczego ona tam nie weszła) oraz zostaną wprowadzone nasze stare postaci z poprzednich serii, być może nawet wysłane do świata Alice.

Ta, „seria " anime jest już nudna, co następne, wywali ich na Księżyc!??

Hę, 7/10? A myślałem że to ja jestem hojny w przyznawaniu ocen anime…

Na początek odpowiedź na wstęp: tam gdzie se sam ją wyznaczysz.

A teraz… fajna recenzja… xD Jestem nawet w stanie stwierdzić, że dokładnie taka sama jak cały pierwszy sezon Alicyzacji, czyli nielogiczna, niekonsekwentna, losowa i bezsensowna papka, za to bez wątpienia ładnie opakowana – na pierwszy rzut oka dodajmy.

Tylko pytanie co gorsze, brak tej konsekwencji, czy irracjonalne rozbieżności ocen liczbowych względem treści, bo już kiedyś przez to przechodziłem i skończyło się na tym, że róbta, co chceta.

Więc ostatecznie twórca zróbtał, co chcetał i chwała mu przynajmniej za to, że pozostał wierny swoim przekonaniom do samego końca, iż losowość i sprzeczność jest tyle samo warta co jego prywatna opinia.

A… i chwała niebiosom, że jest świadom od kogo swoje podejście zrzyna, bo już się bałem, że plagiat napotkałem.

Psssss… żeby też wszystko było jasne, bo chęć skopiowania autora recenzji spowodowała, że ostatecznie sam nie zróbtałem, co chcetałem. Więc tak, SAO jest słabe (no dobra… niech wam będzie – przynajmniej według mnie), ale nie zwalnia to z obowiązku, żeby oceniać to z głową, gdyż chęć stania się utworem ostatecznie spowoduje, że faktycznie nim zostaniesz, no ale w sumie może to też jakiś sposób na samospełnienie… kto wie…

Dla mnie SAO jest nieźle skonstruowaną opowieścią, w której każdy arc trwa 15 odcinków, więc nie zdąży zacząć nudzić. Pierwsze 60 odcinków naprawdę bardzo mi się podobało. Dosyć zgrabnie połączyli różne światy, dzięki czemu zmieniała się fabuła. Obejrzałem dwa odcinki 3 sezonu i mnie odpycha – coś poszło nie tak. Nie interesuje mnie anime o Kirito, chcę udziału wszystkich bohaterów, którzy przewinęli się przez 60 odcinków. Najwyraźniej tego nie dostanę, więc czas uznać SAO za zakończone po 2 sezonach. Z Death Note miałem tak samo.  kliknij: ukryte  Kolejny odcinek po śmierci „L” przerwałem w połowie i już nigdy do Death Note nie wróciłem. Uznałem to za zamkniętą opowieść.

Przegadane, pełne sprzecznych kwestii oraz pominiętych. W końcu obejrzałem całość i stwierdzam że lepiej przeczytać novelkę od Chińczyka czy Koreańczyka niż wdrażać się w japońskie szmiry.

A mi się nawet to podobało. Wielkie oczekiwania umarły wokół 10 odcinka, ale nadal bardzo fajnie mi się tą wersje SAO oglądało.

Jakoś serię zatrzymałem około startu drugiego sezonu. I to była dobra decyzja, bo późniejsze cliffhangery wydawały się niemiłosierne, przez co przełożyłoby się też na oglądanie. A tak z zaciekawieniem oglądałem kolejne odcinki podrząd.

Może wypunktuje swoje myśli:
Nie chce mi się wyczytywać i wycinać spoilerów, także wszystko wrzucam jako spoiler.
 kliknij: ukryte 

„Plusy”

-Sam wątek fabularny. Bardzo podoba mi się historia, która została przedstawiona w Underwordzie, od samego ścinania drzewa po walkę z Administratorem. Ciekawy byłem kolejnych wydarzeń i skupiałem się na oglądaniu anime, a to jest niemalże najważniejszy czynnik, który wpływa na radość z oglądania.
-Eugeo. Bardzo lubię Eugeo, może nawet mógłbym go nazwać moją ulubioną postacią w SAO. Niby taki słabszy Kirito wersja 2, ale jakoś tak bardzo z nim się zżyłem. Element lodu jest moim ulubionym, a styl walki/umiejętności Eugeo też były bardzo piękne. Bardzo cieszę się, że był protagonistą u boku Kirito przez cały pierwszy sezon.
-Kreska/Animacja. Świat fantasy oprawiony w ładną szatę graficzną zawsze cieszy moje oko, ponadto SAO może sobie pozwolić na świetne walki i tutaj nie byłem rozczarowany. Miło popatrzeć jak ładnie wymachują tymi mieczami.
-Muzyka (OP/ED). Wraz z nowym sezonem zawsze jestem niesamowicie podekscytowany do usłyszenia nowych op/ed. Zwykle też szukam nowych anime do obejrzenia choćby po samym op/ed, dlatego ta część anime jest dla mnie bardzo ważna. A SAO.A spisuje się tutaj świetnie, 3 nowe piosenki do kolekcji!
Kocham drugi ending. ReoNa z swoim wokalem niczym Aimer świetnie debiutuje (Happy Sugar Life/ SAO.A). Nic tylko czekać na więcej!
LiSA jak zwykle „niszczy system”. Nic dodać nic ująć, ADAMAS skarb wśród kolekcji opening'ów.
ASCA dużym wrażeniem zaimponowała mi w Grancrest Senki. Trudno konkurować z LiSĄ, ale RESISTER zdecydowanie nie rozczarowuje. Dobra robota.
-Nowa ekipa bohaterów. SAO już trochę za sobą ma. Harem też spory w objętości, mimo to wprowadzenie nowych postaci, bez udziału starej ekipy wprowadza „świeżość” w oglądaniu przygód Kirito. Niby częste zagranie SAO, ale teraz faktycznie, tylko Asuna jak na pierwszy sezon ingeruje w otoczenie Kirito i jego przygód, a nie jest to wykonane w bezpośredni sposób (czyli wejście do gry) także też dla mnie plus.
-Edgy. Nieraz wydawało mi się, że ten stąpają po bardzo wąskiej linii. I to lubię! Lubię edgy anime. Podobały mi się działania Administratora, obłędnych/szalonych antagonistów też nie raz przyjemnie się ogląda. A Quinella mnie nie zawiodła, jedynie co nie tak poszło w jej kreacji, to nie powinna mieć tego odrażającego klauna tak wysoko w hierarchii.
-Wspinaczka po katedrze... Nie wiem jak to ująć dokładnie, ale okropnie się bałem, że spadną z tej zewnętrznej ściany, to było tak dziwne w oglądaniu, że aż nie wiem jak tego dokładnie wyrazić, ale jeśli anime potrafi wzbudzić takie emocje, to nic tylko plus!

„Minusy”

-Logika. No kto by się spodziewał. Logiczność w tym anime kuleje jak zawsze, myślę, że nie muszę rozpisywać tego, bo wystarczy w dół (czy też może w góre w przyszłości) zerknąć na komentarze, jak chcę się dostać przykłady. Także tylko zaznaczam to.
-Śmierć Eugeo. Jak się lubi bohatera, to nie życzy mu się śmierci… Chciałem, żeby skończył szczęśliwy (ale żywy!) z Alice, ale widać twórcy zadecydowali, że po co dać Eugeo dziewczynę jak można upchnąć kolejną do kolekcji Kirito.
-Zakończenie pierwszego sezonu. Ciężko ten odcinek się oglądało, praktycznie wszystko poszło po najgorszym torze z bezczelnym cliffhangerem na końcu.
-Wymuszone śmierci/akcje. Śmierć Cardinal'i wydawała mi się wyłącznie pretekstem po to by, później Eugeo mógł umrzeć bez uzdrowienia. Eugeo synthesis thirty­‑two tak samo wątek wyjęty znikąd i na mus. A sami bohaterowie umierali po kilka razy…Taka magia anime.
-Gadanie, gadanie, gadanie. Niby walczą, niby rozmawiają, przeciągają, wyjaśniają, stoją i nic nie robią. A najgorsze to jak na ekranie ukazał się „Rath” wraz z Asuną.

Nie będę jakoś specjalnie bronił SAO Alicization, ale na pewno też nie będę siał nienawieści wobec tego tytułu. Mi się podobało, jestem świadom dlaczego innym się nie podoba, a to co miałem na myśli po obejrzeniu Sword Art Online: Alicyzacja, napisałem powyżej.
Pozostaje tylko czekać co przyniesie kontynuacja. Nie wyczekuje jej jakoś specjalnie, ale na pewno postaram się obejrzeć.

Doceniam eksperyment przeprowadzony przez twórców SAO. Zawsze zastanawiałem się ile razy można odgrzewać pyszny kotlet mamusi, żeby w końcu stał się ohydny. Okazuje się, że jeśli liczymy wszystkie połówki SAO to za piątym razem kotlet jest już niejadalny. Dawno mi się nie zdarzyło, żebym przewijał odcinki anime, a tutaj proszę, SAO Alicization zaskoczyło i zmusiło mnie do przewijania. Polecam obejrzeć cokolwiek innego jeśli oglądaliście już jakikolwiek sezon SAO, bo w tym jest dokładnie to samo co w poprzednich, tylko walki są nudniejsze, postaci płytsze, antagoniści jeszcze bardziej niezrównoważeni psychicznie, przez co są całkowicie niewiarygodni, a fabuła to już w ogóle tak tragiczna, że jestem ją w stanie opisać jednym zdaniem, a mianowicie: co by było gdybym był niesamowicie silny, wszyscy mnie lubili i zawsze bym wygrywał. Jedyny pomysł na jaki wpadli twórcy, żeby uratować ten tonący statek został wyciągnięty prostu z produkcji Game of Thrones – rozbierzmy główną antagonistkę to dzieciakom się spodoba. Moja ocena 3/10.

Fajne, podobało mi się.

Twórcy SAO lubią tanie zagrywki na uczuciach widza ale przynajmniej robią to dobrze. Ostatecznie i tak musimy  kliknij: ukryte  czekać na kolejny sezon .

Miałem tego nie oglądać póki nie zamkną wszystkiego wraz z 2 sezonem alicyzacji, ale jak tak patrze na opinię to wychodzi nam jakiś skrajny dramat fabularny. Aż muszę sam sprawdzić jak zła jest ta część w odniesieniu do 1 sezonu z Aincradem, gdzie bawiłem się dobrze. Sentymentalne podejście nr 3.

Może ktoś poleci jakieś fajne amino z growym motywem, lepszym od SAO? Tate no yuusha znam, bo mange czytam, ale coś innego godnego polecenia? Macie coś? :)

Najlepsza seria Sao bo przez pewien czas normalnie prowadzona i oderwana od Asunki i reszty przyjaciół Kirito, pod koniec męczyłem się niemiłosiernie, ale udało się skończyłem moim zdaniem najlepszy sezon Sao i oceniam go na naciągane 6/10, kontynuacji już podziękuje :).

Nie było aż tak źle, uplasowało się gdzieś w średniej klasie isekaja. Gorsze oglądałem :D Natomiast takie dwie rzeczy, które mnie wkurzyły mega:

1.  kliknij: ukryte  Eugeo zdychał tak długo, że aż mu życzyłem śmierci, by się chłopak przestał męczyć. Syrlysly. Jeszcze cudownie jego krew się wylewała hektolitrami, zamieniała się w miecze i potem wracała. No już bez przesady. Kirito też zyskał cudowną moc przebrania się myślą, a Quinella jak się okazało miała czarodziejskie włosy.

2. Już wspomniany wcześniej cliffhanger. Wygląda to tak, jakby planowali coś wrzucić już w najbliższym czasie, o dziwo. Na moje mógłbym faktycznie pooglądać więcej Alicji i Kirito na wózku. Miła odmiana by była :)

Natomiast co do samego „show” – takie 5/10. Magia SAO skończyła się na moje w Aincradzie i Alicyzacja to teraz odgrzewany kotlet. Reki zraszował nowelkę, która się w miarę spoko sprzedała i wyszło nawet rozrywkowe anime, a teraz, kiedy ma kasę, stara się stworzyć dłuższą serię z dodatkiem elementów magii. Ale jak ktoś się specjalizuje w krótkich seriach, to zbudowanie długiej historii nie jest koniecznie najlepszym wyjściem i dostaje się w sumie taki zapychacz, w którym nic się nie dzieje. Można by podsumować w 3­‑4 punktach, co się wydarzyło w tych odcinkach.

Bardzo mi się podobał ostatni odcinek, może nie tyle pod względem wizualiów ale reżyserka i zwłaszcza oprawa dźwiękowa to coś pięknego.

Mogli sobie tylko darować ten cliffhanger na koniec.

Nie chce mi się nawet marnować czasu, lecz ze złości chyba jednak to zrobię. Seria pod tytułem „śmiechu warte” i tyle by wystarczyło. Natomiast jakbym miał szukać na siłę jakichkolwiek pozytywów to wstęp (pierwsze trzy odcinki), a później z sekundy na sekundę, aż do samego końca coraz gorzej. Całość niesamowicie przeciągnięta i przegadana. Spokojnie zmieściło by się wszystko w 12 odcinkach, a tak to rozwleczyli całość niemiłosiernie, że aż wiało nudą i irytacją na kilometr. Sam finał (wstęp do kolejnej serii) także o dupę rozbić. Eugeo umiera ze trzy razy (chociaż przyznam, że samą muzyczkę przy wspomnieniach fajną zapuścili), w realnym świecie rozpierdziel i nie wiadomo co, gdzie, dlaczego, jak i po co?, walka z adminką zjechana po całości i standardowo odcinek przegadany, a samej potyczki 2 minuty max, a pogromca naszej piknej złej to najlepszy… On w ogóle jeszcze zipiał? I co on tam robił cały ten czas, w szachy grał i czekał aż jego królewna postanowi wywindować do realnego świta? :D Jeszcze ta zmiana stroju Kirito z dupy i na dobicie człowieka (mnie), że aż strach. Ja rozumiem nawiązania do pierwszej serii i tak dalej, ale to już jest do porzygu… krwią, nie obiadem.

Podsumowując, najgorsza seria SAO przy której trzymał mnie tylko aspekt wizualny, OPy, EDy i wiara w cuda. Chyba pora przejść na ateizm… Nie polecam.

Matko jakie to było słabe. To przykład serii która spokojnie zmieściłaby się w 12 odcinkach. Tyle dobrych serii cierpi na ograniczoną ilość odcinków, a ten badziew dostaje 24 odcinki na arcynudne wspinanie się po wieży, bo twórcy mają górę hajsu.

Powiedzcie mi właściwie co się w tej serii ciekawego działo? Mamy jakiś nudny epizod z dzieciństwa, sielankę. Później epizod school life po czym 2/3 serii to równie nudne walki w wypranej z jakiegokolwiek charakteru lokacji na zasadzie potwór odcinka, a na koniec walkę z jakąś paradującą nago idiotką i obleśnym (a jakże, toż to SAO) typem. Plus takie stężenie dramy, że można je kroić nożem do masła. I wszystko to co tak w tym cyklu wkurza i to przynajmniej razy dwa.

Zawsze broniłem SAO. Wiedziałem że jest naciągane, sztampowe (ciągły motyw dam w opresji i zboczeńców) czy przesadnie dramatyczne. Ale przynajmniej miało ciekawy wizualnie świat, fajny design, gildie, progres, wachlarz barwnych postaci no i czuło się taki RPG­‑owy charakter. A nawet pewna dozę napięcia.

Ale Alicization to taka porażka, że powinna być stawiana właśnie jako przykład dlaczego SAO jest tak przez niektórych hejtowane.

Weźta się w garść i zróbcie chociaż tę drugą część porządnie, skoro tę prostą historię już musieliście rozbić na pierdyliard odcinków.

Ekhm…
Wrażenia po odcinku:
>dostałem raka, gdy nagle strój Kirito zmienił się na ten z pierwszego arcu
>nadal nie wiem, po co Administrator przez cały czas paradowała nago, skoro najważniejsze i tak było zasłonięte. Słaby chwyt fanserwisowy.
>Administrator została pokonana przez najdurniejszą deus ex machinę z całej tej serii
>Kirito jest potężniejszy od praktycznie wszechwładnego bytu
> kliknij: ukryte  to, co się dzieje w realnym świecie to jedno wielkie lol. Jakiś atak nie wiadomo kogo z dupy i rzucenie nowego questa Kirito, żeby miał, co robić przez następne 24 odcinki.
> kliknij: ukryte  Asuna na końcu (Boże, dlaczego?)

A co do całej serii:
Tamto randomowa dziewczyna od windy była najlepsza. I pająk.

Hm generalnie myślałam, że jestem całkiem odporna na SAO i jego wyciągnięte z… rękawa pomysły i w ogóle. Ba, dobrze się bawiłam oglądając pierwszą część (reszty już niezbyt). I nawet początek Alicyzacji mnie bawił, jeśli przymknąć oko na to i owo. Ale… im dalej, tym gorzej, o wiele gorzej. Znów motyw zdobywania poziomów wieży i pokonywania przeciwników. Sama końcówka mnie zirytowała i znudziła – przeskakiwałam już sceny całe, bo nie mogłam znieść tego BLA BLA BLA okej zaraz umrę, ale jeszcze opowiem cały swój życiorys. I matko, jakie to obleśne było – chyba miało szokować widza, ale mnie po prostu obrzydziło. A najgorsze, że tutaj nic z niczego nie wynikało… była Alicja, był Eugeo. I w sumie to nic nie zmieniło. A walkę prowadzi się na zasadzie „kto jest bardziej zdeterminowany ten wygra”, no super. Pamiętam też, że Kirito ileś odcinków wstecz darował życie któremuś rycerzowi – silnie sugerując, że pewnie wróci i dołączy się do ostatniej walki, albo chociaż zaważy na losach… jasssssne. Zapomniane, dawno i nie prawda.

Ale już absolutnie rozwalił mnie odcinek 24, gdy nagle „aaa no tak, Kirito nie siedzi sobie tam w tej grze na luzie tylko mieli go uratować, bo on przecież umiera” i powrót do rzeczywistego świata po wielu odcinkach zapomnienia tylko po to, by  kliknij: ukryte  pokazać, że oni tam są napadnięci, jakaś jednostka anty terro najechała im na chatę i w sumie to O SO CHODZI.

4/10.

Druga część bajki w październiku, też będzie mieć 24 odcinki: [link]

xDDD Mieszkańcy tego świata potrafią bez problemu odtworzyć oko, co miało miejsce kilkanaście epizodów wcześniej w przypadku Eugeo, a wielka Administrator nie potrafi/nie chce (bo, jaki w tym cel?) sobie odtworzyć ręki? Wróć… zamiast tego tworzy ze swojej odciętej łapy miecz?! To może niech już lepiej cała się zamieni w białą broń jak nasz niebieski rycerzyk i przynajmniej wtedy nie będę jej oglądał… Co za pośmiewisko! :D A pomijam i tak większość debilizmów jakie wystąpiły w tym jednym odcinku (chociaż napisałem powyżej i tak chyba najłagodniejsze przewinienie), a co dopiero jakbym jeszcze wziął pod uwagę poprzednie… Po prostu śmiech na sali…

Serio?  kliknij: ukryte  Koleś zamienia się w miecz? Przecież to jest godne najlepszych memów!

Ale już tak na serio jest to najnudniejsza, najgłupsza i najgorsza seria z uniwersum SAO jakie widziałem…

No, to był całkiem ciekawy epizod. Zdążyli  kliknij: ukryte  stracić przewagę, uśmiercić dwie postaci i teraz szykuje się walka na poważnie z administratorem. Nie, żebym jakoś hajpował ale na pewno mam więcej powodów do oglądania. Czyżby ta lepsza połowa alicyzacji?

No przepraszam bardzo wszystkich fanów, ale ta seria już mnie tak niemiłosiernie irytuje, że zaraz nie wytrzymam. Coraz bardziej wychodzi z tego totalny szajs i dodatkowo na siłę próbuje się z tego zrobić dramę nad dramami, bo pająk umarł (przykro mi autorze nowelki, ale tak to nie działa – nie żebym był jakimś ekspertem), który btw. chyba był totalnie zapomniany przez całą publikę. Boję się… albo sorry, raczej nie, ale myślę, że nawet finałowa walka nie zrekompensuje mi tak mdłej, niebotycznie wkurzającej i nudnej serii.

W tym odcinku było wszystko za co „kochamy” SAO: drama, deus ex machina i jakieś patetyczne teksty o miłości…

Bardzo fajnie, że podrasowali drugi opening pod względem technicznym i animacyjnym, bo tak, wygląda to teraz o niebo lepiej, ale co z tego, skoro teraz nijak to się ma do ogólnej kompozycji tj. min. zgrania z muzyką, które teraz jest o wiele gorsze niż było przez złe dobranie scen, a nie wiem już co gorsze, złe dopasowanie, czy zła jakość… Natomiast reszta nie wymaga komentarza, po prostu standardowe do bólu SAO. Ja tylko czekam na finałową walkę z naszą administrator i mam nadzieję, że A1P nas nie zawiedzie i przynajmniej technicznie ją dopieszczą.

Kurde, Quinella wypada bardzo ciekawie jako antagonistka. W zasadzie tylko dzięki niej ten odcinek był interesujący i mam nadzieję, że będzie jej coraz więcej.  kliknij: ukryte  No, i mam nadzieję, że Eugeo przejdzie na ciemną stronę mocy.

Sword art to taka kura.

Na początku(pierwsze 12 czy tam 13 odcinków) biegała sobie po podwórku, zajadała ekologiczną pasze i znosiła złote jaja.

Jednak właściciele tej kury, zamiast pozwolić jej nadal być wolną, woleli wpierniczyć ją do klatki i karmić antybiotykami, żeby znosiła dziesiątki zwykłych jaj, zamiast jednego złotego.

Oczywiście jakościowo te jajka są niczym, więc postanowili że czas sprowadzić kolejne kury(alty) które również zamiast złotych jaj, zaczęły znosić zbuki.

Dziś ta kura, zamiast być szczęśliwą i wolną kurką, siedzi zamknięta w klatce i znosi zbuka za zbukiem, a że ludzie nadal te jaja kupują, to twórcy nie widzą powodu do zmian.

Dlatego SAO jest syfem i nic więcej. Te anime skończyło wraz z pierwszym aktem pierwszego sezonu.

Fajną odskocznią mogło być GGO, ale 3/4 odcinka to ujęcia żopy i bezsensowne gadanie przekreśliło szanse na bycie czymś ponad przeciętne anime.


Dziś SAO to syf, nudny syf. Fabularne dno, postacie to nieciekawe miernoty, których nie da się oglądać, w anime nie dzieje się dosłownie nic ciekawego, jedno a to samo mielone do porzygu.

Boże, jakie to jest beznadziejne.

Tak się zastanawiam ile waży Alicja i ta jej wypasiona zbroja, skoro Kirito był w stanie ją utrzymać jedną ręką (ba, przerzucuł ją nawet parę metrów w górę!).

Ta seria coraz bardziej mnie zaczyna wkurzać. Zaczynają gadać więcej niż w Jojo. Mało mnie obchodzi ten świat, bo jest wyjątkowo płytki, stworzony wokół prostego konceptu rozwlekanego do granic możliwości. Wszystkie te dialogi mają chyba stwarzać wrażenie jakiegoś rozbudowanego świata a tak naprawdę jest to niepotrzebne wydłużanie serii. Może i SAO nigdy nie miało jakiś super wysokich standardów, ale to jest chyba najsłabsza seria w cyklu… a w sumie to wciąż ten sam pomysł, przechodzenie dungeon­‑ów i walka z bossami.

No jasne – stupiętrowa katedra, a w niej: wielka, po prostu otwarta, bez żadnej straży lub zabezpieczeń zbrojownia, do której każdy może na luzie wejść. W dodatku brak jakiejkolwiek żywej duszy – Kirito i jego przydupas łażą sobie i nikt oprócz rycerza ich nie zauważa. To co, w tej całej katedrze są tylko rycerze, administrator i (jak wskazuje końcówka odcinka) jakieś moe kadetki? Mam nadzieję, że nie, bo jak dla mnie po prostu głupio to wygląda.

Można włączać umu counter, wybór seiyu dla cardinaloli mnie kupił :D

chore to rodem japońska filozofia a z Kayab'y zapewne zrobią narodowego bohatera – typowe dla japończyków. Nieważne że usmażył kilkatysięcy ludzi, ważne że stworzył coś niesamowitego, więc należy mu sie order i jakiś pomnik.

Dla wszystkich, którzy oglądali wersję z CR – oprócz ostrzeżenia na początku wycięte zostało 15 sekund z wiadomej sceny. I to działanie CR, a nie Japończyków.

Komentarz do odcinka nr. 10.
 kliknij: ukryte  Szarpią, biją, liżą, skaczą jak dzikie zwierzęta, groteska, ludzkie twarze potworów (goblinów?), ręce latają, oczy krwawią, tryska krew, palpitacje, a na końcu pozostaje tylko śmierć…Normalnie kosmos. A ja już myślałem, że jak kwiatki w ogródku Kirito powyrywali to były to największe szumowiny. Jakbym tak zapomniał, że oglądam SAO to bym uznał, że to nawet ciekawe było… ale nie, nie, nie, już trochę tych odcinków SAO wypuściło i żeby takie scenki teraz robić? Widocznie chcieli zszokować widza… ale taki szok dla mnie trochę niezbyt pozytywny, bo nie chciałbym pamiętać, że takie scenki w SAO leciały, a teraz… a teraz już za późno. I te sceny będą mnie od teraz nawiedzać jak tylko pomyśle o ważniejszych scenach z Alicization lub nawet całego kanonu SAO.
A zaczynało się tak dobrze…

 kliknij: ukryte  Skąd wiedziałem, że oglądam SAO? Oczywiście Kirito pojawił się w perfekcyjnym momencie by uratować naszych pozostałych bohaterów z rąk obrzydliwych nienormalnych antagonistów. Więcej wyjaśnień, nie trzeba.

Jak długo anime oglądam, a trochę to już będzie, w życiu się nie spotkałam z „disclaimer” z ostrzeżeniami dla młodocianych widzów. Już myślałam, że to jakiś żart albo część wewnętrznego systemu w fabule, a tu jednak nie! ...może to ze względu na jednak dosyć młodą grupę docelową oraz okupowany time­‑slot (dla młodzieży) i jednak to był bardzo poryty odcinek i niesmaczny, więc w sumie…
Kupy to się nie trzyma w ogóle, leci na tych samych schematach typu Kirito jest ponad zasadami i zawsze się zjawia, by uratować dzień [tm]. Ale mimo wszystko nie jest złe jako zapychacz czasu.
W ogóle ten cały taboo index pomijając, to gdzie do jasnej anielki są ich przełożeni?!

Dziwny pacing to ma. Wcale bym się nie zdziwił, gdyby w kolejnym odcinku aby wku*wić widza wróciła Asuna i spółka. A samo tłumaczenie Taboo Indexu to była jakaś potłuczona śpiewka – jak oni to rozkminili, że jak niższej klasy szlachcianka zwróci uwagę komuś o wyższej randze, to ten może ją bezkarnie zmolestować w ramach „upomnienia”? Już nie wspomnę o tym, że wszyscy zboczeńcy w SAO mają języki jak jaszczurki, bleeeeee. Ciekawe, czy Kirito też taki ma? Ale chociaż na plus jest to, że  kliknij: ukryte  się Alicja pojawiła, to może przejdziemy do czegoś normalniejszego.

Wtf, ale poryty odcinek. Ale dobrze, zainteresował mnie, bo szczerze mówiąc od tego odcinka zależało czy nie dropnę serii. A zrobiło się trochę ciekawej więc na razie jadę dalej z tym wózkiem…

eh, jestem ciekaw czy kiedykolwiek w tej serii będą ciekawi, sensowni antagoności. Póki co mamy niestety tych samych, durnych, gwałcących, molestujących bez sensu psychopatów. Nie wiem, co jest nie tak z Rekim Kawaharą, ale to już naprawdę robi się nudne.

Oj, odcinek 8 a już się budżecik skończył? Coś się animatorzy nie postarali.

Serio, to jest uważane za najlepszy arc SAO? Jeśli się coś w tym nudziarstwie nie zacznie dziać zaraz to chyba to dropnę…

Nawet nie wiem, kiedy zleciało te 20 minut, a jak Asuna na ekranie to się dłużyyyyy i dłużyyyyy :D

Buu… Odcinek bez Kirito to odcinek stracony. Same nudy.
O, i przynajmniej już wiadomo, że Ordinal Scale jest kanoniczne. W sumie mam nadzieję, że nie będzie to miało zbyt dużego wpływu na fabułę, bo lepiej, żeby nie kombinowali za bardzo.

Nie wierzę, A­‑1 robi ładne grafiki :O Coś słyszałem, że to studio składa się głównie z freelancerów, ma paru stałych ludzi, jak wpadnie kapitał to rekrutują lepsze jednostki, ale w porównaniu do pierwszego SAO wypada miodnie. Tylko oby nie zrobili błędu jak z: Grancrest Senki, Fate:Apocrypha czy Qualidea Code, że im się pieniążki zaczęły koło piątego odcinka kończyć. Z drugiej strony, A­‑1 też ma parę całkiem solidnych serii, więc trzymam kciuki, by to pozostało na podobnym poziomie :)

Pierwsza walka w sezonie i od razu dużo bardzo ładnej animacji. No i przede wszystkim krew – miła odmiana po tych dwóch sezonach pikseli czy czegoś tam. Ogólnie nadal jest utrzymany dość wysoki poziom, znaczy wyższy niż w poprzednich sezonach. Nadal jest parę głupotek, jak na przykład te techniki Kirito, których używał przy walce z goblinem, a które chyba nie pojawiały się wcześniej oraz ogólnie powód, dla którego Selka poszła do jaskinii. No, i jeszcze  kliknij: ukryte  ten duch pojawiający się podczas uzdrawiania ania Eugeo, który jasno mówi Kirito, gdzie jest Alice (jakby nie dało się tego zrobić inaczej).

Na razie bawię się przednio, po tych wszystkich wróżkach i mieczach świetlnych miło jest wrócić do takiego czystego fantasy. Aincrad zawsze wspominam najlepiej, a jeżeli tu będzie od nowa budowana koncepcja świata i będzie to rozwijane w sensowny sposób, to SAO wróci tym do łask.

Na razie nuda. Ale no cóż, może to budowanie świata wyjdzie serii na dobre. Czytałem tylko trochę o tym, ciekawy ten Arc chociaż? Jest na co czekać?

No to się porobiło… Epizod spokojniejszy, za to dużo tajemnic, niedopowiedzeń. I w sumie już trochę czuć, że całość jest rozplanowana na jakieś 50 odcinków, bo tempo akcji, póki co, jest dość wolne. W zasadzie to dobrze, bo więcej czasu jest poświęconego na budowanie świata, czego w poprzednich sezonach nie było.
Ending muzycznie całkiem spoko, choć wizualnie jest badziewny. Aż się zastanawiam, czy w A­‑1 Pictures są jeszcze jacyś kreatywni ludzie, bo, żeby aż tak nie mieć pomysłu na animację w endingu…

Chłopaki z anilinkz chyba nie lubią SAO :D albo przynajmniej Asuny. [link]

Miałem ogromne obawy co do 3 sezonu. Częściowo zostały one rozwiane. Dużo odcinków, co daje sporo czasu na prowadzenie fabuły zgodnie z novelką – pierwszy odcinek to potwierdza. kliknij: ukryte  Poza sceną w GGO. Zabrakło mi też Sinon vs Subtilizer  – your soul will be so sweet – czytający novelke wiedzą obc
Jestem ciekawy jak twórcy poradzą sobie dalej. Alicyzacja jest bardzo mroczna a klimat niekiedy jest ciężki. Może nie powierzchniowo, ale warto podumać nad losem niektórych postaci. PG­‑13 też będzie kulą u nogi.
Póki co, zapowiada się dobrze.

Nigdy fanem czy też przeciwnikiem SAO jako takiego nie byłem, ino po prostu twierdziłem, że to okej/dobra seria i tyle, ale no…. odcineczek pierwszy zajebisty. Nowelek nie znam i całe szczęście, ponieważ wkręciłem się niesamowicie i czekam niecierpliwie na dalszy rozwój wydarzeń. Najbardziej mi się spodobała pierwsza połowa odcinka i wyjaśnienia Kirito na temat tej nowej technologi, ciekawe, nie powiem i mam nadzieję, że nie będzie to kolejny bullshit, lecz efektownie oraz zgrabnie fabularnie poprowadzona opowieść. Nie wymagam wiele bo to dalej jest uniwersum SAO, ale słyszałem mega pozytywne opinie o tym arcu i wiele osób twierdzi, że jest najlepszy i jak na razie po pierwszym epizodzie opinie według mnie potwierdzają wcześniejsze komentarze czytelników. Tak jak pisałem wcześniej, z pewnością będę oglądał serię dalej i czekam na kolejne odcinki.

Pierwsze 20 minut mi się podobało, reszta już trochę mniej. Zobaczymy co z tego wyjdzie.

SAO nigdy nie zawodzi. Nie ma się pomysłu na dalsze, płynne poprowadzenie fabuły? Nie ma problemu – wystarczy wrzucić w akcję jakiegoś randomowego, z dupy wziętego, psychola i od razu wszystko nabierze rozpędu. Poza tym brawa za opening; nie czytałem light novelek, ale chyba więcej spojlerów nie można było upchać w te półtorej minuty. Póki co, największy plus to grafika, która nabrała trochę charakteru (parę scen było naprawdę ładnych). Tak czy siak, czekam na następny odcinek

Kurde, kolejny sezon, a ja nadal czuję się podekscytowany jak małe dziecko oglądając tą serię… Jednak z pewnych rzeczy się nie wyrasta.

Dżizas… to będzie długi rok. Widać, że wątek główny mocno się rozgałęzia i wytłumaczenie wszystkiego trochę potrwa.

Wstęp był całkiem niezły – sporo akcji, istotnych informacji i graficznie trzyma poziom(choć kadry przedstawiające bohaterów „w tle” zawierały sporo uproszczeń, czasami nawet do przesady).

Jestem wymęczony tą franczyzą ale czuję, że Alicyzacja może mnie przetrzymać przy ekranie.