Tanuki-Anime

Ostatni odcinek jest chyba najsłabszy z całej serii…
 kliknij: ukryte  Co to miało być? Zbiorowe samobójstwo? I Tahoumaru ot tak zmienia zdanie i oddaje oczy bratu? Po czym 'wygodnie' upada i już się nie podnosi żeby umrzeć w płomieniach? Końcówka jest strasznie okrutana… Wprawdzie Hyakki odzyskuje ciało, ale praktycznie cała jego rodzina umiera i ziemie Daigo skazane są na zagładę. Tego już nie chcieli pokazać, mimo że to takie oczywiste? Bo anime musiało mieć wymuszony happy end? Wprawdzie Dororo chce wykorzystać skarby ojca żeby pomóc ludowi, ale bądźmy szczerzy – żołnierzy do obrony przed zakusami wrogich panów mogą sobie kupić, ale pieniądze nie uchronią ich od szarańczy, suszy, gradobicia, zarazy i temu podobnych. Jak na papu zabraknie, to co zrobią? Zaczną napadać na ziemie sąsiadów?

Bardzo dobra seria posiadająca swoje wady. Początek był bardzo, ale to bardzo dobry, lecz po  kliknij: ukryte  śmierci Mio zaczęła się zakradać nuda. Potem pojawił się główny wątek, który ponownie oceniam bardzo wysoko, a potem w okolicach odcinka 13, czy tam 14 ponownie zrobiło się bardzo nudno. Tak nudno, że przewinęłam ze dwa odcinki i dopiero po przerwie wróciłam do serii. I tutaj raz jeszcze seria mnie zachwyciła w swojej spokojnej i konsekwentnej narracji. Zakończenie jest dla mnie satysfakcjonujące, bardzo ładnie domykając większość wątków.

Nie rozpisując się za bardzo, jest to dla mnie seria z wyższej półki, posiadająca wspaniałą duszę, poprowadzoną w bardzo nierówny sposób. Dla mnie 8.

Stare anime obejrzałam dużo wcześniej przed wyjściem tej serii, tak jak przeczytałam mangę. Na początku anime 2019 naprawdę wcisnęło mnie w fotel z wrażenia i z niecierpliwością czekałam całe tygodnie na kolejne odcinki. Jednak później  kliknij: ukryte  (dokładnie po śmierci Mio) fabuła stała się dziwnie… chaotyczna. Nie umiem powiedzieć, co dokładnie jest nie tak, lecz oglądając nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że przedstawiają to w dziwny, zawiły sposób. Czasami całe odcinki w ogóle mi się nie podobały.  kliknij: ukryte  Np. Odcinek 19 jak dla mnie mógłby pójść cały do kosza.
Zakończenie… Nie było najlepsze.  kliknij: ukryte  Cały czas budowanie nastroju i przekonania, że Hyakkimaru staje się demonem, żeby nagle, w ciągu kilku sekund się odmienił, choć sam już zaczynał tracić wcześniej nad sobą kontrolę. W odcinku 23 myślałam jeszcze, że to Dororo powstrzyma walkę Hyakkimaru i Tahomaru, i to właśnie zmieni braci i pozwoli im siebie nawzajem zrozumieć, że jednak mają bardzo dużo ze sobą wspólnego. No i jeszcze to, że Tahomaru z dwoma mamami *wink wink* musieli umrzeć. Według mnie było to zrobione nieco na siłę.

Do największych zalet tej serii należy Tahomaru, którego Mappa wykreowało na naprawdę solidną postać. W mandze był po prostu gburem, dobrze było zobaczyć go z nieco innej strony. Hyugo i Mutsu tak samo, świetne postaci, świetni przyjaciele.
Realizm Hyakkimaru również jest godny podziwu, w mandze/anime zachowywał się jak każdy inny człowiek bez niepełnosprawności  kliknij: ukryte  tutaj za to z biegiem historii musiał uczyć się, jak używać swoich zmysłów i przywyknąć do nich. I umiejętność „widzenia dusz” również była świetnym pomysłem.

Ale jednak jest też coś, czego nie popieram w tej serii. A chodzi o „konflikt płci” Dororo.  kliknij: ukryte  W mandze, gdy Dororo został rozebrany i został nazwany „ona”, oburzył się i podkreślał, że jest chłopcem. Tak samo bywało za każdym razem, kiedy Hyakkimaru nazywał go „dziewczyną”, oburzał się i wyzywał go, że ma przestać. W anime Itachi wspomniał dialog z mangi, że „dlaczego szef wychował cię jako chłopca.” Skoro twórcy tej serii tak bardzo chcieli ten fakt (że Dororo został wychowany jako chłopiec) umieścić w swojej wersji, to uważam, że powinni uszanować decyzję Tezuki o pozostawieniu Dororo postacią, która utożsamia się z płcią męską. Ta zmiana bardzo mi się nie spodobała, tak samo jak to, że Dororo w mandze i starym anime był małym, cwanym szczylem, co ma sens, gdyż musiał sobie właśnie „radzić bez mamy”, a tutaj… No cóż, dobra, ułożona i bezkonfliktowa dziewczynka. Oczywiście w mandze też bywało, że to Hyakkimaru ratował Dororo, ale mimo wszystko był on postacią umiejącą wykiwać dorosłych.

Daję ogółem 6/10. Spodziewałam się czegoś więcej, ale niestety nieco mnie rozczarowało. Mimo wszystko polecam wszystkim z czystym sumieniem!

Nie ma w zwyczaju obniżać oceny za nijakie zakończenie, ale w tym przypadku mocno mnie kusiło. Szczerze – rozegrali to po najmniejszej linii oporu. Trochę szkoda, bo tak porządna bajka zasługiwała na świetne zwieńczenie.

Solidny i klimatyczny akcyjniak, który miewał gorsze momenty, ale w ostatecznym rozrachunku dobrze się to oglądało. Zakończenie za szybkie, tym bardziej że w oryginale z tego co wiem było trochę bardziej rozbudowane.

7/10

No i znowu (w sensie po Sarazanmai) zakończenie, które może nie powoduje jakichś szalonych zachwytów, ale też nie psuje ogólnego dobrego wrażenia i zgrabnie zamyka całą historię.
Wiem, że graficznie bywały gorsze odcinki, ale poza tym to jedna z najlepszych rzeczy, jakie powstały w tym roku. Fajnie by było, gdyby powstało więcej tak dopracowanych historii, ale patrząc na współczesne, oryginalne serie raczej nie ma co na to liczyć zbyt często.
Właśnie odpadła jedna z niewielu rzeczy, które czyniły poniedziałki znośnymi ;)

Zacznę od końca –  kliknij: ukryte  no ciekawie zrobili z tą postarzoną Dororo, bo wiem że duża grupa widzów wykłócała się, że nie można jej narzucać płci i że ona sama się nie określa, a w tej scenie akurat wyglądała 100% kobieco heh

Rzeczywiście zakończenie wydaję się być trochę zbyt szybkie.  kliknij: ukryte  Wszyscy nagle przyjęli do wiadomości to, co Hyakkimaru chciał pokazać od początku – że też jest człowiekiem i zasługuje na życie, i tak po prostu dali za wygraną.

Takie trochę otwarte zakończenia też do mnie nie przemawiają. Ale ogólnie odcinek mnie nie nudził, a reszta serii była świetna, więc 8/10 będzie. A, zgadzam się z poprzednią osobą, że kreska jakoś wyładniała –  kliknij: ukryte  a może to Hyakkimaru w rozpuszczonych włosach mnie tak oczarował xD

Czy mi się wydaje, czy kreska w ostatnim odcinku była wyjątkowo ładna? Znaczy patrzyło mi się tak dobrze jak przy pierwszych odcinkach.
Zgadzam się z komentarzem poniżej,  kliknij: ukryte  że coś za szybko został ubity ostatni demon. Reszta mi nie przeszkadzała, może tylko inaczej wyobrażam sobie  kliknij: ukryte  reakcję Hyakkimaru na odzyskanie wzroku (bo w sumie przyjął widzenie „ot tak”, nie był w szoku ani nic) no ale anime się kończyło, więc zabrakło czasu na roztrząsanie sprawy.
Cały odcinek dla mnie wygrywa Hyakkimaru  kliknij: ukryte  mówiący Dororo, że jest ładna.

Całość oceniam na duży plus. Dobrze było zobaczyć anime, które po prostu opowiada pewną historię, co więcej – opowiada interesująco, a do tego ma porządnych głównych bohaterów (pozostali też byli „jacyś”, irytowała mnie jedynie matka,  kliknij: ukryte  zwłaszcza zachowaniem w stosunku do Tahomaru – po ostatnim epizodzie zdałam sobie wyraźnie sprawę, że obydwaj synowie, choć w różny sposób, zostali porzuceni) Więcej nie napiszę, bo nie chce mi się wchodzić w szczegóły. Ogólnie – 8/10.

Aha –  kliknij: ukryte  Dororo po latach wygląda mi jak połączenie Mio z matką Hyakkimaru.

Jakiś antyklimatyczny ten koniec, bez pomysłu.

 kliknij: ukryte  Brak wyraźnego katharsis, Tahomaru nagle się poddaje i dobrowolnie oddaje oczy, protetyk wlazł w płonący zamek tylko po to, żeby dać Hyakkimaru jakąś figurkę, matkę naszła zmiana nastroju już Bóg wie który raz, a demon­‑ostateczny­‑boss ginie od ręki.

After był całkiem spoko ale zamknięcie na zasadzie „było, bo było”. Cieszy mnie tylko, że miałem okazję  kliknij: ukryte  zobaczyć Hyakkimaru i Dororo po latach, chłopczyca mocno wyładniała.

6/10.

Zaraz ostatni odcinek, a tu od trzech tygodni takie pustki? Wydaje mi się że te ostatnie epizody są wyjątkowo emocjonujące, chociażby to że  kliknij: ukryte  Tahoumaru i jego przyjaciele dostali części ciała Hyakkimaru, więc to już nieuniknione, że któryś z nich zginie. Jakkolwiek to się skończy, dla mnie ta seria będzie jedną z najlepszych w ostatnich sezonach. Ale jakoś tak nie spodziewam się happy endu.

Kurde, Mappa jednak potrafi zrobić świetną animację walki (nie pierwszy raz w tej serii). No i cieszę się, że teraz aż do końca będzie ciągła akcja. Pojedyncze historie były spoko, ale nie zawsze potrafiły tak wciągnąć. Jednak ciągła fabuła zdecydowanie ożywia to anime.
No, i w tym odcinku była kolejna wersja endingu. Warto zobaczyć, chociażby ze względu na końcowy kadr.
I jestem już pewien, że jeżeli zakończenie nie będzie rozczarowujące, Dororo zostanie jedną z najlepszych bajek tego roku.
Naprawdę solidna robota.

Jeden z najlepszych odcinków do tej pory. Pomysłowy, dobrze zrealizowany, rozwijający relację Dororo i Hyakkimaru. Właśnie przez połączenie takich epizodów i tych skupiających się na akcji, bardziej poważnych, to anime nadal jest interesujące i wciągające.

Dwunasty odcinek mocno przyspieszył tempo akcji i myślałem, że po nim wreszcie coś zacznie się dziać w sprawie Hyakkimaru i jego rodziny – że przeniesiemy się z epizodycznego siekania potworów w ciągłą fabułę. Twórcy jednak wyraźnie mieli inny pomysł.

Niestety, co raz bardziej nudzą mnie kolejne odcinki rozwiązywania problemów z potworami przez Hyakkimaru. Schemat ten oczywiście może przynieść ogromny sukces jak np. w Mushishi, ale Dororo brakuje atmosfery, reżyserii i technicznego wykonania, żeby po jakimś czasie to wszystko nie stało się po prostu stęchłe.

Mam nadzieję, że coś się ruszy z miejsca, bo powoli tracę zainteresowanie. A, i nowy opening brzmi jak wyciągnięty z Naruto, kompletnie nie pasuje do tej serii.

Miło wrócić do serialu. Szkoda tylko, że  kliknij: ukryte  Hyakkimaru znów niczego nie odzyskał. Ale scena  kliknij: ukryte  w gorących źródłach zabawna. :)
Bardzo podoba mi się nowy ending. Zwłaszcza początek pięknie brzmi, choć też przejmująco smutno.

..ale przecież po 12­‑tym aż się prosi, żeby zakończenie w 13tym :O dziwne rzeczy

[link]  – można już posłuchać drugiego openingu. Osobiście mam déjà vu, ale nie potrafię powiedzieć, z jaką inną piosenką mi się kojarzy.

Ajajaj, ale to źle wyszło. Mnóstwo materiału poszło w krótkim czasie i pełno skakania z kwiatka na kwiatek.

W założeniu miało to chyba dodać dynamiki, ale w praktyce wyszło jak zawsze. Nie da się dobrze pokazać historii przy takiej chaotyce.

Kiepski odcinek.

Dużo się wydarzyło w tym odcinku. Mam trochę wrażenie, że aż za dużo, ale może to wina reżyserii, która, według mnie, nie była idealna. No i druga część sezonu zapowiada się naprawdę interesująco. A i drugi opening będzie wykonywać ASIAN KUNG­‑FU GENERATION, więc jest hype.

 kliknij: ukryte  Kurde to coś zyskał po pokonaniu tej bestii z którą walczył Jego Brat, czy nie?

Wszystko naprawdę spoko, ale to jak koślawie rysowani są ludzie w 10. odcinku osiągnęło jakieś apogeum. O ile tła są ładne, a miejscami nawet bardzo, to ludzkie gęby to jakaś porażka. Nawet jak są na pierwszym planie to czasami wyglądają okropnie. Do tego jeszcze nawet ich wygląd nie jest stały i od sceny do sceny potrafią się nieznacznie zmieniać.

Nie wiem czy ten odcinek to filer, czy nie – mangi nie znam. Może to po prostu taki zapychacz, więc nie włożyli w niego za dużo wysiłku. Ale kurde no, ciężko się to ogląda przez te krzywe ryje.

Coś dużo tych fillerów…

Widok Hyakkimaru z kwiatkiem w ręce był rozczulający. :) Już nie mówiąc o tym,  kliknij: ukryte  jak wypowiedział imię Dororo, a wcześniej próbował ją zawołać w walce z demonem.
Za tydzień będzie super odcinek –  kliknij: ukryte  przeszłość Dororo.

 kliknij: ukryte  Yyy w sumie po walce z pająkiem coś odzyskał? Akurat to miłe, że darował życie potworowi. A jak było w mandze? Była tam? I jeśli tak to zabił Ją?

Ło matulu, ten ending tak niesamowicie pasuje do zakończenia historii z 5 i 6 odcinka, że się aż wzruszyłem. No i widać też, że sam tytuł ma swoje początki w latach 90, bo czegoś takiego, takiego bez krzty współczucia i jednocześnie wyłamującego się z obecnie znanych nam schematów, już bardzo rzadko można doświadczać w teraźniejszych seriach. Można nawet uznać, że to taka perełka pod tym względem, pomimo tego iż ma swoje oczywiste wady. Seria ma swoje momenty feelsowe (mam nadzieję, że mogę się tak wyrazić) i to najważniejsze. A wracając na koniec do samego endingu to amazarashi to jednak jest genialny – nie żebym w to kiedyś wątpił.

Może mi ktoś wyjaśnić  kliknij: ukryte  jakim cudem odrosła noga Hyakkimaru?

No i  kliknij: ukryte  szkoda trochę Mio. Widać, że dziewczyna faktycznie starała się, jak mogła.