Tanuki-Anime

Nie powiem dwa ostatnie sezony ten może nie zainteresował mnie tak bardzo jak ostatni ale był w porządku. Zgrabnie zostało dokończone. Cała ta wojna w ALICE akurat nie podbiła mnie, nudziłem się krótko mówiąc. Wiedziałem że antagonistami będą Gabriel i Vassago jako postacie w porządku niema o czym pisać do domu, ale ich koniec nie było źle fajnie skończono z nimi. A i jeszcze powrót starych postaci z byłych SAO nie jestem ich wielkim fanem więc trochę mnie to zirytowało. Postacie ze świata ciemności jak dla mnie napisane na kolanie, po prostu żeby można się na kimś wyżyć. Muzyka powiem jak na SAO gdzie wszystko mogło być średnie to akurat muzyka zwykle wpadała mi w ucho a tu średniaki. Graficznie bolało no już tak pojechali na łapu­‑capu że szkoda mówić ale animacja ok.

Szczerze wam powiem przejadłem się światem SAO i tą historią trochę staje się przekombinowana i będą ją kontynuować dalej. Ja raczej mówię już pas. Dobrze jak by tu już sfinalizowali historie ale może się dobrze sprzedaje nie wiem. Ja jednak kończę 6/10

Najpiękniejszy moment z tej serii – Asuna dostaje w łeb i zaryła w glebę. Szkoda że tak już nie zostało.

Dopiero teraz odważyłem się obejrzeć (przeskipować) drugą część tej… ekhem… „historii”. I ja wiem, że to Tanuki, przerabiałem to osobiście, ale inaczej zwyczajnie nie umiem wyrazić swoich uczuć:
CO.
DO.
^&#@!.
NĘDZY.
TU.
SIĘ.
ODJANIEPAWLIŁO?!

O czym ta bajka tak właściwie teraz jest? Ja już nie rozumiem. Ja już nie chcę rozumieć… Chcę powrócić do prostszych czasów. Do czasów, gdzie Kirito napieprzał se mieczem w Aincradzie, był se romans, był se dramat, było spoko, nie wybitnie, ale tak jak pisałem wielokrotnie, miałem taki mały guilty pleasure w tej serii. Ale teraz to nawet nie jest pleasure, teraz to się czuje tylko guilty, że to obejrzałem. Że w jakikolwiek sposób to wszystko wspieram. Błagam, niech ktoś opanuję tę karuzelę i niech ta „historia” się skończy… Albo niech wrócą w magiczny sposób do czasów Aincradu (tak jakby w tym uniwersum podróż w czasie była niemożliwa…) i tam zostaną… W lepszych czasach. Tak na zawsze. I na tym niech się to wszystko skończy…

Dobra, przynajmniej teraz wiadomo gdzie się podział robot.  kliknij: ukryte  Poszedł popływać.
No, ale szkoda, że nie wyjaśnili mi co z tą kopią Kirito, którą zrobił Higa i jaki dokładnie mieli plan. Jedyna rzecz jaka mnie zainteresowała pod koniec, a poszła w błoto… Seria gniot, logiki zero, fan minimalny i to tylko dzięki stronie technicznej oraz soundtrack'owi The Human Empire Army. A najbardziej przeraża fakt, że „Kirito Powróci”. :D Oby Progressive przynajmniej w minimalnym stopniu zatarł tę plamę, ponieważ ponoć ta seria jest tym, czym chciałbym aby było SaO od samego początku, ale to wiem tylko od osób trzecich, dlatego poczekam i przekonam się sam, bo to coś też miało być okej, a wyszło… no wiemy jak.

Mamy to…
[link]
Ktoś jest w ogóle zdziwiony? Ja niezbyt. Byłem pewien, że po Alicyzacji zekranizują Moon Crandle albo spin­‑offy. Wygrała opcja druga. Z jednej strony więcej SAO, z drugiej strony więcej męki… Ech, oby tylko ekipa produkcyjna była taka samo, to będzie przynajmniej na co popatrzeć.

Wiem, że nie powinienem doszukiwać się logiki w SaO, bo już to wszyscy przerabialiśmy i nic z tego dobrego – dla serii – nie wyszło, ale mimo wszystko…  kliknij: ukryte  W 9 odcinku (7 lipca 2026 roku) Rinko powiedziała, że: „Od wejścia w fazę maksymalnego przyspieszenia minęła minuta, a to oznacza, że u nich (u Kirito i Asuny) upłynęło 10 lat.” Z prostej matmy wynika, że powinni leżeć w tych maszynach 20 minut, skoro było jeszcze wcześniej mówione, że przyspieszenie powoduje, że zostaną uwięzieni na 200 lat – nie wiem osobiście czemu akurat tyle, ale to nieważne. Jednak przechodząc do sedna. Nie wmówicie mi, że od momentu przyspieszenia (pod koniec 8 i początek 9 odcinka) do początku 10 odcinka (1 sierpnia 2026 roku) w którym pokazują nam ich wybudzenie minęło tylko 20 minut – to jest nierealne, skoro w międzyczasie było rozbrajanie bomby – btw. robot zniknął i ciekawe co z nim – oraz prezentacja Alice w telewizji. No chyba, że wystąpiły jakieś nieznane nam komplikacje natury przejęcia przez rząd tamtego miejsca w którym się znajdowali Kirito i Asuna etc., że pomimo możliwości ich wybudzenia/wylogowania nie mogli jednak tego uczynić i dlatego to tyle trwało, tyle że nie, przykro mi, ponieważ przy wybudzeniu Kirito mówi wyraźnie, że chce wymazać wspomnienia z 200 lat, czyli jest świadom, że tyle tam był, czyli był tam 20 minut czasu realnego, ale w realnym świecie minął prawie miesiąc (wynika to z dat podanych przeze mnie powyżej, a są one wzięte z początku omawianych odcinków). No xD. Oczywiście pominąłem wszelakie inne bullshity w miedzy czasie typu niby uśmiercenie Kikuoki, bo po co mam wytykać wszystko, skoro już przy tym leżę i kwiczę. :D No chyba, że się mylę lub czegoś nie rozumiem to proszę mnie oświecić, a wtedy przyznam się do ewentualnego błędu z mojej strony. Podsumowując, beki ciąg dalszy i chyba nie zamierzają przestać. ;)

 kliknij: ukryte  Gabriel Miller zginął prawie tak samo jak Yoshikage Kira xddd. Nie no, dla mnie ta scena była dość zabwna. I w ogóle ten robot to ten twórca SAO? Jak to w ogóle możliwe? On nie zginął gdzieś w pierwszym sezonie? I czemu w ogóle on krwawił? Tam było ciało w środku czy co?

No i koniec… Mniej więcej. Główny zły  kliknij: ukryte  pokonany, więc następne trzy odcinki to epilog…
I w ogóle o co chodzi w końcówce? Nie zdążyli się wylogować? Będą siedzieć w Underworldzie te 200 lat czy ci naukowcy coś wykombinują? I czemu w ogóle tam zostali? Gdzieś w międzyczasie skończył się czas?

🤦‍♂️ Lecz spokojnie. Dzisiaj zamierzam nieco pochwalić. Bo już tak bezkresne wiadro pomyj się wylało na ten tytuł, że nawet jak ktoś by chciał, tak z czystych intencji, to zebrać do kupy i posprzątać to raczej nie dałby rady.

Ładny papierek pomijam. Dla zasady. Bo bez tego wierzę, że nikt by tego nawet nie uruchomił na playerze. Za to bez wątpienia zapamiętam z Walki o Podziemie pierwsze 30 sekund „The Human Empire Army”. Daje takiego kopa jak nadzieja na udany odcinek SaO, szybko znika. Ale doceniam.

Czytałem trochę opinii, że Alicyzacja to najlepsza część SAO. Pierwsza odsłona tej sagi była spoko, czuło się, że jesteśmy w świecie wirtualnym, zasady działania świata były jasno przedstawione i się ich trzymano. Natomiast ta cała 'wojna o podziemie' to chyba najgorsza część z całego uniwersum. Liczba absurdów przekracza tu wszelkie granice. Wyjaśnień praktycznie brak. Twórcy wolą wcisnąć do odcinka wyniosłe monologi Asuny bądź innych postaci niż wyjaśnić widzom co się dzieje. Na szybko:
- wszechobecne power­‑upy dzięki przyjaźni czy wspomnieniom ( kliknij: ukryte  jak chociażby Asuna ze skrzydałmi, Kirito z Eugeo w ostatnim odcinku)
- wciskanie na siłę chyba wszystkich w miarę istotnych postaci z poprzednich serii by sztucznie podnieść dramatyzm i dać pretekst do powerupów (patrz kliknij: ukryte  Yuuki, Nautilus)
- umiejętności w tym świecie to jakaś magia niczym w prawdziwym świecie fantasy ( kliknij: ukryte  wysysanie duszy, kontrolowanie umysłów innych graczy przez antagonistę, przemiana w drzewo uniemożliwiająca wylogowanie WTF )
- swobodne przechodzenie graczy do tego świata (będącego przecież tajnym, wojskowym projektem), którzy mogą ponadto korzystać w tym świecie ze swoich awatarów, umiejętności czy broni z innych gier.

Oczywiście część tego było już mankamentem poprzednich sezonów, ale mam wrażenie, że nie w takim natężeniu. Tu praktycznie co odcinek kręcę głową z niedowierzaniem, co za kolejną głupotę wymyślili. Tylko oprawa graficzna sprawia, że mogę nazwać to 'dzieło' średniakiem (ale takim z niższej półki).

Obejrzałem. Obejrzałem najnowszy odcinek. Wiecie, to się fajnie ogląda, kiedy przewiniesz około 15 minut. Wiesz z odcinka więcej, niż oglądałbyś całość.

To jest po prostu niesamowite, jak to jest źle zrobione. Wyobrażam sobie, że w momencie odpalenia seansu, przenoszę się do alternatywnej rzeczywistości, w której twórcy anime dążą do poprowadzenia odcinka tak źle, jak tylko jest to możliwe. Wtedy to ma sens. Z takim nastawieniem jestem w stanie dokończyć posiedzenie, a na końcu wstać i nagrodzić ich starania gromkimi brawami.

Spodziewałem się większej aktywności w wylewaniu kubłów pomyj, a tu taka… cisza? Albo mało ludzi SAO już ogląda, albo faktycznie nie ma już zbyt wiele do napisania w tym zakresie :)

W każdym razie, jeżeli kotś by mnie się pytał czy warto obejrzeć CAŁE SAO odpowiem, że maks te pierwsze 24 odcinki. Z czego najlepiej 12, a happy end dopisać sobie samemu. Cała reszta może wylądować w koszu.

Na początku myślałem, że wystrzeli w stylu… EXCALIBUR! Niestety. Ale za to finalnie dostaliśmy Ichigo V2 aka Dąb. :D
Natomiast na resztę to już brak mi weny twórczej, a powtarzać się już nie chcę. Liczę na pozostałych.

Muszę sobie głęboko zapisać w pamięci ten odcinek. Przyszłe pokolenia będą go znały jako pinakiel patosu! Każde inne dzieło będzie mierzone miarą wyznaczoną przez ten oto święty relikt animacji!

Suspens, emocje, szczere reakcje bohaterów. Najtwardszy kamień zostałby zmiękczony takim nagromadzeniem wzruszeń. Kirito chwała ci, tylko ty potrafisz tak skupiać światła jupiterów…

Po EP18

Na razie satysfakcjonująco. Ten cour jest dobry, bo cechuje go ciągłość akcji, obserwujemy tak naprawdę jedno spore wydarzenie, a w nim same cudowności. Ekscytujące walki w wybornej oprawie, tona emocji od smutku, przez nadzieję, radość, po niesamowite miłości jak ta rycerska Kirito x Asuna, czy ta dopiero kiełkująca na naszych oczach – pięściarz x rycerka. Wiele niesamowitych antagonistów wręcz przerysowanych i ociekających perwersją i okrucieństwem typu pani od macek i poniżania. Tylko póki co za mało Alice :(

Nie jest to najlepsze SAO, ma wiele bolączek, w tym to bombardowanie wszystkimi tymi postaciami z uniwersum, których motywacje już dawno zapomniałeś i czujesz się przez to zagubiony.

Mimo wszystko dobrze mi się tego ogląda i ciekawi mnie jak to się skończy.

No i plusik za ReoNa – Anima. Co jak co, ale SAO dobrymi piosenkami stoi.

Dlaczego Alicyzacja jest najlepszą sagą Sword Art Online

 kliknij: ukryte  No i bodyguard wstał. Ale ile bullshitu musieliśmy się nasłuchać to nasze na wieki.

Muszę, po prosto muszę i przepraszam z góry wszystkich fanów. To jest dno dna. Incepcja dna. Bezkresna nieskończoność dna. Ja już szczerze nie mam siły na te wszystkie bezsensowne zabiegi oraz nie mam zamiaru nawet dochodzić czy w pierwowzorze pojawiły się te dwa pionki z kinówki, bo to nie ma nawet znaczenia. Niechże ktoś to już wyłączy, błagam. I tak, będę w to błoto brnął dalej… dlaczego, zapytacie? Aby z czystym sumieniem wystawić temu to na co to coś zasługuje.

Nawet technikalia już tego nie uratują, nawet gdyby dotację zapodał sam Bill Gates.

Wrażenie miałem, jakby Ono i A­‑1 Pictures próbowało powiązać Ordinal Scale z Alicization. Pojawienie się tej dwójki z filmu było… bez celu? Yuna zaśpiewała, koleś dostał w papę i do widzenia. Ale najbardziej rozbawiła mnie Leafa i jej  kliknij: ukryte  headshot. Padłem. I nie powstałem do wieczora. Nawet Powerade nie pomógł.
Przerysowana brutalność miała tutaj szokować całą wojnę o Podziemię, a jedyne co robi to dodaje tylko efektu komediowego. Ekstra.

Kiedyś myślałem, że reżyser i scenarzyści SAO są choć trochę ogarnięci i świadomi ułomności pierwowzoru i gdyby tylko im się chciało potrafiliby troszkę pozmieniać, by nieco naprawić to, co Kawahara spaprał w oryginale, jednak ten odcinek pokazał, że stać ich tylko na durny filler, by przełożyć przebudzenie boga Kirito na następny odcinek… Ech. I w ogóle naprawdę zaczyna mnie irytować ta przerysowana brutalność. Na początku Alicyzacji był to bardziej efekt „wow, w końcu dali krew”, teraz jest to po prostu niesmaczne. Ile jeszcze kończyn zostanie uciętych nim Kirito pokona wszystkich jednym ciosem?

Pffffffff. Jakieś postacie się pojawiają niewiadomo skąd, bronie i ubrania się respią z siły wyobraźni, pato(s) wrzeszczy z każdego kąta: „KIRITO, ZBUDŹ SIĘ~!”... no i w końcu, w kolejnym odcinku, to się wydarzy… mam nadzieję, bo już tydzień temu czekałem, aż nasz Czarny Mesjasz zrobi wielkie wejście. A tu mi jakieś Yuny z Guilty Crown dali i i jakieś inne zapychacze.

No i wszystko odhaczone:
- groteskowa brutalność
- scena z tentaclami (Reki Kawahara to chyba większy fetyszysta niż co niektórzy mangacy ecchi…)
- patos

W sumie nie spodziewałem się niczego więcej. Jest tak jak było, czyli ech… W ogóle w openingu nasz bóg Kirito przywdziewa wdzianko czarnego siermierza niczym mahou shoujo. Ciekawe czy w samym odcinku też tak będzie wyglądać jego przebudzenie…

„Kirito na pewno wyzdrowieje, w chwili w której będziemy najbardziej go potrzebować.” – Nie… Serio?! Niesamowite… :D

Co do odcinka to w sumie nawet jakbym odłożył na bok moje zniesmaczenie tym uniwersum, to i tak nie miałbym za co pochwalić, ponieważ wszystko to już widziałem wielokrotnie. Co może jedynie zaskoczyć to „ośmiornicza scena” – nic poza tym. Natomiast skrytykować mógłbym to samo co zawsze, ale na razie wezmę się tylko za opening i ending. No co mogę napisać… zwyczajnie mi nie podchodzą. Może to ze względu na to, że subiektywnie nie przepadam za ReoNą i Aoi, ale tak czy siak otwarcie wydaje mi się być na początku strasznie statyczne, a później chaotyczne, szczególnie ze względu na niektóre sceny, które są ucinane w dziwacznych momentach. Natomiast zamknięcie totalnie bez wyrazu. Strasznie nijakie, mdłe i szczerze do zapomnienia dla mnie. Nie ukrywam, że w tej kwestii liczyłem na troszkę więcej. Lecz z drugiej strony chyba nic już w tej serii nie miało prawa mieć podjazdu do ADAMAS oraz unlasting i to nawet nie ze względu na muzykę, ale samą kompozycję.

A i w sumie mam pytanie do znawców.  kliknij: ukryte  O co chodzi z tymi białymi włosami Kiritosa w otwarciu? Będzie tak wyglądał w pewnym momencie serii czy tylko taki zabieg, ala z d..y?